ΛΕ 1918
Νέα ευρήματα έξ Επιδαύρου, υιό Π. Καββαδία.
11ο
Ή Άχαϊκη Συμπολιτεία
κατ' έπιγραψάς έκ των ανασκαφών Επιδαύρου
υπο
Π. Καββαδία
(ευρηαατα του έτους 1918).
Τάς μετά το 1909 διακοπείσας, ένεκα των τότε Ιωάννου- ό λοιπός χώρος έχρησίμευεν ώς νεκροτα-
περιστάσεων, άνασκαφάς τής'Αρχαιολογικής Εται- φεΐον. Εστεγάζετο δέ ή εκκλησία δια καμάρας
ρεία; ίν Έπιδαύρω έπανέλαβον κατά το 1916 και καί συν τω χρόνω περιήλθεν εις ί'ζοιυ.όρροπον κα-
έσυνέχισα κατά το θέρος του λήγοντος έτους τάστασιν. Ισχυρά και παχέα τείχη έκτίσθησαν
1918. Και τότε και τώρα αί έργασίαι περιεστρά- τότε προς ύποστήριςιν αυτής" ώς οικοδομική δ' ύλη
φησαν κυρίως περί τήν ολοσχερή άποκάλυψιν με- έχρησίμευσαν κοινοί λίθοι και όπταί πλίνθοι και
γάλων και σταπκών έν μέρει μεταγενεστέρων ρω- πήλιναι κεραμίδες και λίθοι ες αρχαίων μνημείων
μαϊκών κτισμάτων κειμένων νοτανατολικώς των καί έπιγραφαί.
Προπυλαίων του Ίερου του Ασκληπιού, παρε- Έκ τούτων των τειχωμάτων εξήχθησαν έν ταΐς
χόντων δε τούτο κυρίως το ενδιαφέρον, οτι έ'χουσι κατά το θέρος του έτους 1918 άνασκαφαΐ;
αι
τα έδάφη μουσειωτα. Θαυμάσια αποκαλύπτονται τοις έςής δημοσιευόμενα», κοτά τήν σειράν, καθ' ήν
διά τής γινομένης σκάφης πολύχ_ρ(.υμα μωσαϊκά εύρον αύτάς, έπιγραφαι ύπ' άρ. 1-3 (και 3α, 3^),
παρέχοντα εικόνα ταπήτων, άριστουργήματα πο- αίτινες σχετίζονται προς τήν ίστορίαν καϊ το πολί-
λυσυνΟέτου γεωμετρικής και εστίν οτε δλως εσχη- τευματής τω 280 τγ.Χ. συγκροτηθείσης Αχαϊκής
ματοποιημένης φυτικής διακοσμήσεως. Αλλ' ή συμπολιτείας καί σπουδαίαν παρέχουσι συμβολήν
σκαφή φέρει εις <ρώς καϊ άςΊολογωτατας επιγρα- προς ερευναν και έςακρίβ(.υσζν των κατά τήν Συμ-
φάς, αίτινες είχον χρησιμεύσει έν ύστερωτέροις πολιτείαν ταύτην, ήτις, κατά ΠολύβιΟν (2,40),
χρόνοις ώς οϊκοδομικον ύλικόν. Ή εύρεσις δ' έπι- επετέλεοε το κάλλιοτον έργον, τήν Πελοποννηπίων
γραφών παρώτρυνέ με κυρίως εις τήν ολοσχερή όμόνοιαν, ης αρχηγός μεν και καΰηγεμών της
άνασκαφήν τών κτισμάτων τούτων, διότι πολλάς ολ^ς επιβολής εγενετο "Λρατος δ Σικνώνιος,
ειχον ελπίδας έκ τών αποτελεσμάτων, ων ειχον άγωνιοτής δε και τελεοιονργδς τής πράξεως Φιλο-
ένεργήσει άλλοτε (έν ετει 1900) κατά τον χώρον ποίμην δ Μεγαλοπολίτης, βεβαιωτής δε τον μό-
έκεΐνον δοκιμαστικών άνασκαφών. Ή δ' άποκάλυ- νιμον αντήν επί ποσόν γενέσθαι Λνκόρτας καϊ οι
ψις μωσαϊκών ήτό τι άπροσδόκητον καί άληθώς πα- ταντά τούτω προελόμενοι άνδρες» ήτις, κατά τον αύ-
ράδοςΌν, οιότι ή οικοδομική ευτέλεια τών τοίχων τον ΙΙολύβιον (2,37 καί 38),«ίοηγορίας καί παρρη-
τών κτισμάτων δεν συμβιβάζεται ττρός τήν λαμ- οίας καί καθόλου δημοκρατίας αληθινής σύστημα
προτητα των εοαφων. ουσα, ουο οε συνεργοις χρωμενη τοις ισχυροτατοις,
Το μεγαλήτερον τών περί ων Ό λόγος κτισμά- ίσότητι καί φιλανθρωπία, τοιαύτην καί τηλικαύτην
των διαιρείται εις τρία κατά μήκος τμήματα, ών εσχεν έν Πελοποννήσω προκοπήν καί συντέ-
το μέσον, το καί πλατύτερον, απολήγει εις άψΐδα. λειαν, ώστε μή μόνον συμμαχικήν καί φιλικήν
Κατά τους ύστερον χρόνους οί χριστιανοί έπωφε- κοινωνίαν γεγονέναι πραγμάτων περί αυτούς (ήτοι
ληθέντες τον άψιδωτόν χώρον μετέβαλον μέρος τους μετασχόντας τής τών Αχαιών πολιτείας
του όλου κτίσματος εϊς έκκλησίαν, ήτις εινε ή νΟν Πελοποννησίους), άλλά καίνόμοις χρήσθαι τοΐςαύ-
εν έρειπίοις σωζομένη μικρά εκκλησία του άγίου τοις καί σταθμοΐς καί μέτροις καί νομίσμασι, προς
15
Νέα ευρήματα έξ Επιδαύρου, υιό Π. Καββαδία.
11ο
Ή Άχαϊκη Συμπολιτεία
κατ' έπιγραψάς έκ των ανασκαφών Επιδαύρου
υπο
Π. Καββαδία
(ευρηαατα του έτους 1918).
Τάς μετά το 1909 διακοπείσας, ένεκα των τότε Ιωάννου- ό λοιπός χώρος έχρησίμευεν ώς νεκροτα-
περιστάσεων, άνασκαφάς τής'Αρχαιολογικής Εται- φεΐον. Εστεγάζετο δέ ή εκκλησία δια καμάρας
ρεία; ίν Έπιδαύρω έπανέλαβον κατά το 1916 και καί συν τω χρόνω περιήλθεν εις ί'ζοιυ.όρροπον κα-
έσυνέχισα κατά το θέρος του λήγοντος έτους τάστασιν. Ισχυρά και παχέα τείχη έκτίσθησαν
1918. Και τότε και τώρα αί έργασίαι περιεστρά- τότε προς ύποστήριςιν αυτής" ώς οικοδομική δ' ύλη
φησαν κυρίως περί τήν ολοσχερή άποκάλυψιν με- έχρησίμευσαν κοινοί λίθοι και όπταί πλίνθοι και
γάλων και σταπκών έν μέρει μεταγενεστέρων ρω- πήλιναι κεραμίδες και λίθοι ες αρχαίων μνημείων
μαϊκών κτισμάτων κειμένων νοτανατολικώς των καί έπιγραφαί.
Προπυλαίων του Ίερου του Ασκληπιού, παρε- Έκ τούτων των τειχωμάτων εξήχθησαν έν ταΐς
χόντων δε τούτο κυρίως το ενδιαφέρον, οτι έ'χουσι κατά το θέρος του έτους 1918 άνασκαφαΐ;
αι
τα έδάφη μουσειωτα. Θαυμάσια αποκαλύπτονται τοις έςής δημοσιευόμενα», κοτά τήν σειράν, καθ' ήν
διά τής γινομένης σκάφης πολύχ_ρ(.υμα μωσαϊκά εύρον αύτάς, έπιγραφαι ύπ' άρ. 1-3 (και 3α, 3^),
παρέχοντα εικόνα ταπήτων, άριστουργήματα πο- αίτινες σχετίζονται προς τήν ίστορίαν καϊ το πολί-
λυσυνΟέτου γεωμετρικής και εστίν οτε δλως εσχη- τευματής τω 280 τγ.Χ. συγκροτηθείσης Αχαϊκής
ματοποιημένης φυτικής διακοσμήσεως. Αλλ' ή συμπολιτείας καί σπουδαίαν παρέχουσι συμβολήν
σκαφή φέρει εις <ρώς καϊ άςΊολογωτατας επιγρα- προς ερευναν και έςακρίβ(.υσζν των κατά τήν Συμ-
φάς, αίτινες είχον χρησιμεύσει έν ύστερωτέροις πολιτείαν ταύτην, ήτις, κατά ΠολύβιΟν (2,40),
χρόνοις ώς οϊκοδομικον ύλικόν. Ή εύρεσις δ' έπι- επετέλεοε το κάλλιοτον έργον, τήν Πελοποννηπίων
γραφών παρώτρυνέ με κυρίως εις τήν ολοσχερή όμόνοιαν, ης αρχηγός μεν και καΰηγεμών της
άνασκαφήν τών κτισμάτων τούτων, διότι πολλάς ολ^ς επιβολής εγενετο "Λρατος δ Σικνώνιος,
ειχον ελπίδας έκ τών αποτελεσμάτων, ων ειχον άγωνιοτής δε και τελεοιονργδς τής πράξεως Φιλο-
ένεργήσει άλλοτε (έν ετει 1900) κατά τον χώρον ποίμην δ Μεγαλοπολίτης, βεβαιωτής δε τον μό-
έκεΐνον δοκιμαστικών άνασκαφών. Ή δ' άποκάλυ- νιμον αντήν επί ποσόν γενέσθαι Λνκόρτας καϊ οι
ψις μωσαϊκών ήτό τι άπροσδόκητον καί άληθώς πα- ταντά τούτω προελόμενοι άνδρες» ήτις, κατά τον αύ-
ράδοςΌν, οιότι ή οικοδομική ευτέλεια τών τοίχων τον ΙΙολύβιον (2,37 καί 38),«ίοηγορίας καί παρρη-
τών κτισμάτων δεν συμβιβάζεται ττρός τήν λαμ- οίας καί καθόλου δημοκρατίας αληθινής σύστημα
προτητα των εοαφων. ουσα, ουο οε συνεργοις χρωμενη τοις ισχυροτατοις,
Το μεγαλήτερον τών περί ων Ό λόγος κτισμά- ίσότητι καί φιλανθρωπία, τοιαύτην καί τηλικαύτην
των διαιρείται εις τρία κατά μήκος τμήματα, ών εσχεν έν Πελοποννήσω προκοπήν καί συντέ-
το μέσον, το καί πλατύτερον, απολήγει εις άψΐδα. λειαν, ώστε μή μόνον συμμαχικήν καί φιλικήν
Κατά τους ύστερον χρόνους οί χριστιανοί έπωφε- κοινωνίαν γεγονέναι πραγμάτων περί αυτούς (ήτοι
ληθέντες τον άψιδωτόν χώρον μετέβαλον μέρος τους μετασχόντας τής τών Αχαιών πολιτείας
του όλου κτίσματος εϊς έκκλησίαν, ήτις εινε ή νΟν Πελοποννησίους), άλλά καίνόμοις χρήσθαι τοΐςαύ-
εν έρειπίοις σωζομένη μικρά εκκλησία του άγίου τοις καί σταθμοΐς καί μέτροις καί νομίσμασι, προς
15