Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1918)

116 Ή Αχαϊκή Συμπολιτεία κατ' έπιγραφάς έξ Επιδαύρου· υπό ΓΙ. Καββαδία.

ΑΕ 1918

δέ τούτοις άρχουσι, βουλευταΐς, δικασταΐς τοις αύ- λαξαν θέσιν το Τ και το 0 και έν τη λ. έ(κ)γόνοις

τοίς, καθόλου δέ τούτω μόνω διαλλάττειν του μή (στ. 16) παρελείφθη το Κ. Το προσγεγραμμένον

μιας πόλεως διάθεσιν εχειν σχεδόν την σύμπασαν I παραλείπεται ώς έπΐ το πλείστον.

Πελοπόννησον, τω μή τον αυτόν περίβολον ύπάρ- ί^ίς καθορισμόν /ρονολογίας της επιγραφής δύ-

χειν τοις κατοικουσιν αυτήν, τάλλα δ' είναι και ναται νά όδηγήση ήμας το περιεχόμενον αυτής,

κοινή καί κατά πόλεις έκάστοις ταύτα και παρα- διότι εκ του σχήματος των γραμμάτων (είκ. 1}

πλήσια». εξάγεται μόνον 6'τι ή επιγραφή δυνατόν νά προέρ-

χηται έκ τής 2α? ή εκ τής 1'ι« εκατονταετή ρ ίδος

Επιγραφή άρ. 1. π. Χ. Κύριον δέ προς έξέτασιν ζήτημα πρόκειται,

(τιμητικών ψήφιζα, συμμαχία Επιδαύρου και Ρώμης) &ν ή προς τ0'^ Ρωμαίους συμμαχία των Έπιδαυ-

ρίων έγένετο προ τής ύπό του Μομμίου αλώσεως

Πρώτη σημαντική επιγραφή ευρέθη ή όπισθεν τής Κορίνθου, ήτοι προ τοΰ 146 π.Χ., ή μετά τήν

επιγραφή άρ. 1, ής μανθάνομεν δτι οί Έπιδαύ άλωσιν. Εις λύσιν δ' αύτοΟ δύναται νά άγάγη ήμας

ριοι έπεμψαν πρεσβευτήν εις Ρώμην τον εαυτών ιστορική έπισκόπησις των κατά τήν Συμπολιτείαν

συμπολίτην Άρχέλοχον Άριστοφάντου, ίνα συνά- των Αχαιών (σ. 126 κ.έ.) 1, εις ήν είχε προσχω-

ψωσι φιλίανκαιουμμαχιαν μετάτώνΡωμαίων. ρήσει ή Επίδαυρος άπο του έτους 242 π.Χ.
Κατώρθωσε δ' ο Άρχέλο/ος νά έκπληρώση τήν

έντολήν του. Εξεδόθη τό σχετικόν δόγμα τής Ρω- Άποστέλλουσα ή Επίδαυρος πρεσβευτήν εις

μαϊκής συγκλήτου και έγένετο ή συνθήκη τής ^ένγ1ν' Ρ) όμόσπονδον πόλιν ή έπικράτειαν (εις

συμμαχίας, ήτις έπΐ χαλκού πίνακος χαραχθεΐσα Ρώμην), και συνάπτουσα συμμαχίαν μετ' αυτής

άνετέθη έν τω Καπιτωλίω" τούτων δέ τών πρά- άπεστάτει άπό τής Συμπολιτείας και δεινήν πρου-

ξεων αντίγραφα έκόμισεν ό Άρχέλοχος εις Έπί- κάλει *αθ'έαυτης τιμωρίαν. Κατά τον καταστα-

δαυρον. Εύγνωμονουντες δ' έπί τούτοις οί Έπι- τικον νόμον τών Αχαιών εις τάς αποτελούσας

δαύριοι έτίμησαν τον Άρχέλοχον δι' ανεγέρσεως τ"*Ίν Συμπολιτείαν πόλεις οχι μόνον δεν έπετρέ-

χαλκου άνδριάντος έν τω ίερώ του Ασκληπιού. πετο νά άποχωρήσωσιν άπ'αυτής, άλλ'ουδέ νά πέμ-

Του άνδριάντος τοΰ Άρχελόχου περιεσώθη τό πωσιν ή νά δέχωνται πρέσβεις παρά ξένης μή όμο-

έκ σκληρού τιτανόλιθου τετράπλευρον βάθρον, σπόνδου πόλεως, έκτος άν τούτο έγινετο «μετα τ^ς

έπί τούτου δ'είνε κεχαραγμένη ή περί ής ένταυθα τών Αχαιών γνώμης (Πολ. 20,6,8). Τούτου άρα

ό λό(θζ επιγραφή. Έχει δέ τό βάθρον υψος 0,65, τοΟ νόμου 2 ισχύοντος, δέν θά άπεφάσιζον οί 'Επι-

κάτω καί άνω πλάτος 0,60 καί 0,5/, κάτω καί Ι Ή έκ πόλεων της Αχαίας και πόλεων της λοιπής Πελοπον-

άνω πάχος 0,57 καί 0,55. 'Επί τής άνω (όρίζον- νϊ>σ0υ *™·^μένη Αχαϊκή ομοσπονδία έκαλεΐτο κατά Πολύβιον

. , ^ , , , πολιτεία, κοινή πολιτεία, συμπολιτεία. ε&νικη συμπολιτεία, κοινόν

τίας) πλευράς ύπαρχουσι ουο όπαι, αίτινες έχρη- τών ·Αχαιών ξ#νος ·Αχαιώνκλ. Αχαιοι^ καλουνται ούχί μόνο,

σίμευον είς τήν έγγόμφωσίν τής πλίνθου τοΟ °^ πολϊται τών τής βορειοδυτικής Πελοποννήσου πόλεων, άλλα καί οί

, πολϊται πασών τών πόλεων τών άποτελουσών τήν Συμπολιτείαν. Οί

α**'αΛυ.ατος. , ,' ,

1 πολϊται δηλ. πάσης πόλεως ποοσΊωοούστιζ είς τήν Συμπολιτείαν έγί-

α γράμματα είνε αμεΛως κεχαραγμενα καί νοντο Αχαιοί* διά τοΰτο, πρός διάκρισιν άπό τών Αχαιών τών δια-

έπιπολαίως, κακή δέ, ώς έπί τό πλείστον, ή δια- ?°>ον π°λεων, ^>9™ πολλάκις καί το έτερον έθνικόν όνομα. Ούτως

_ ,, , ~ , άπαντα έν νομίσαασι κυρίως καί εν Ιπιγραφαϊς « Αχαιών Σικυωνίων

τηοησις αύτων ένεκα κυρίων της ανωμάλου έπι- , , , , , , < ,Τ , . > . > . ^ ,

11 I ^ ι - ί - Π 4χαίθ? απ Αργούς, Αχαιός απο Μεσσήνης, Αχαιός απο Κοριν-

φανείας του λίθου καί ούσκολος ή άνάγνωσις καί κλ.

ι> / '~,Τ,' ~ . ϊ » ' 2 "Ιδε άρθοον τοΰ Η. 8\νοβοάη «Βίιιάίβη ζιι άβη ανίβοΗ.

οιακρισις αυτών, ων ενιανου μόνον ιγνη τινα σω- , ν _ ~ ~ ννπ Λη ™

1 λ. γ , Βηηάβη* έν τω περιοδιχω ΤΏΐΟ ΧΧΙΪ (1912) σ. 17 καί σ. 20.

ζονταΐ ή Οίακρίνονταΐ. Δέν είνε Ο ή έπίγραφή "Οταν οί Μερλοπολϊται ή'θελον νά πέμψωσι πρεσβείαν πρός τόν

άπηλλαγμένη καί σφαλμάτων, είς ά περίέπεσεν 0 βασιλέα τής Μακεδονίας Άντίγονον τόν Δώσωνα, ίνα έπικαλεσθωσι

, ,.-ι . ,γ , '/ \ ι ι λι τήν βοήθειαν αυτού κατά τών Λακεδαιμονίων, έζήτησαν ποώτον τήν

χαράκτης. Εν τή λέξει επαινε(σαι) (στ· 10) παρε- ^ παρα τ% Συμπολιτείας. άλλά Χα1 ό Αντίγονος δπεσχέθη νά

λείφθη τό ΣΑΙ, έν τή λ. βτ(ε)φανώσαΐ (στ. 11) βοηθή^ΐ) αΰτούς, αν τοϋτο Ινέκρινεν ή Συμπολιτεία.— Πολύ β. 2, 48, 6

_ ,. "ι ' β ίΓ ~ "ι /„\Ί..Α„.. ι Ί ί)\ καί 50,2: «Οί Μεγαπολΐται κατέστησαν ποεσοευτάί πρός τε τους

παρελείφϋη το λ, εν τη λ. (είικονι στ. 1-^ παοε- , , , ' , , , , ,

Γ ' 1 » Α/αιους κακεϊθεν ευθέως προς Αντίγονον, αν αυ'-οΐς συγκατάθηται

λείφθη τό Ε, έν τή λ. τρίακοσότν (στ. 14) άντήλ- »τό έθνος· οί δ' Αχαιοί συνεχώρησαν -πρεσοεύειν τους Μεγαλόπολη