DOI Artikel:
Kabbadias, Panagiōtēs: Hē Archaïkē Sympoliteia: kat´ epigraphas ek tōn anaskaphōn Epidaurou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14365#0154
144 Ή Αχαϊκή Συμπολιτεία κατ έπιγραφάς εξ Επιδαύρου" υπό Π. Καββαδία.
ΑΕ 1918
Πολύβιον «άρχοντες» οί υπό του αύτοΰ συγγρα-
φέως και προεστώτες τον των Αχαιών πολιτεύμα-
τος (2,46,4. Πρβ. καί σ. 138 σημ. 2) καλούμενοι,
εινε ίσως οί κατά την προκειμένην έπιγραφήν (στ.
14- 15) πρόεδροι του συνεδρίου. Οπωσδήποτε δυ-
νάμεθα νά δεχθώμεν οτι οί πρόεδροι ούτοι, άν μή
έταυτίζοντο τοις «άργουσι», θά περιελαμβάνοντο
τούλά/ιστονέν αύτοΐς, θα άπετέλουν δηλ. μέρος των
συναρχιών.—Σημειωτέον οτι και εν τη Αίτωλικη
συμπολιτεία υπήρχε συνέδρων, οί δε προϊστάμενοι
αυτού έκαλουντο προστάται των συνέδρων—.
Στ. 11—14. Έν τοις στίχοις τούτοις γίνεται
λόγος πεοι του ποσάκις και τίνος πρωτοβουλία
συνέονεται το συνέδριον εις συνεδοίαν εν καιρώ
ειρήνης και έν καιρώ πολέμου. — ίΐώς είχε το
πράγμα έν καιρώ ειρήνης, δεν γνωρίζομεν, ένεκα
του έν στ. 12 κενού έν τω λίθω έκ 12 περίπου
γραμμάτων. Ώς προς δέ το κενόν τοΰτο, σημειωτέον
δτι ή άνάγνωσις του Ο είνε ασφαλής, διότι σώζονται
φανερά ίχνη αύτου έν τω λίθω' μετά τό Ο όμως
σώζεται έν τω άκρω του άποκεκομμένου λίθου
κάθετος κεραία γράμματος, κολοβή κατά το άνω
μέρος. Δύναται δ' αύτη νά είνε I, άλλ' έν τοιαύτη
περιπτώσει ουδεμία έννοια εξάγεται (δυνάμεθα άρα
γε νά συμπληρώσωμεν τ(ρ)ι[ς κατ ένιαυτόν;), δύ-
ναται όμως νά είνε λείψανον και άλλου τίνος γράμ-
ματος.— Έν καιρώ δέ πολέμου συνέρχεται το συμ-
βούλιον, οσάκις νομίζουσι συμφέρον οί σύνεδροι και
οί άρχοντες (;), ή οί πρόεδροι (;) ή οί σύμμαχοι (;),
και ο ύπο των βασιλέων εγκατεστημένος ή [ανεγνω-
ρισμένος φρούραρχος (αρχιστράτηγος), οσάκις οηλ.
τά συμφέοοντα του κοινού πολέμου άπαιτουσι τούτο.
Στ. 13. \τοΐς άρχουσι^ Πιθανή ώσαύτως ή συμ-
πλήρωσις [προε<5ροις? ή συμμάχοις (?).
— Στ. 14-15. Συνεδρεύειν δέ κ.λ. Τό συνέ-
δριον έξηκολούθει συνεδριάζον έπ' αόριστον χρόνον
(και έπί πολλάς ήμέρας. Πρβ. στ. 3/-39),
έξαρτώμενον έκ της βουλήσεως τών εκδιδόντων τό
πρόγραμμα της συνελεύσεως προέδρων του συνε-
δρίου. Οΰτω δ είχε τό πράγμα και κατά Πολύ-
βιον. Ή μικρά δηλ. συνέλευσις τών Αχαιών, ή
σύνοδος ή βουλή (το συνέοριον), έξηκολούθει συνε-
δριάζουσα έπί μακρόν χρόνον, μέχρις ου διεξαγάγη
πάσας τάς έν τω προγράμματι άναγεγραμμένας
υποθέσεις (Πολύβ. 28, 7-9. Πρβ. 23,7 κ.έ.). Αν-
τιθέτως δέ ή μεγάλη, ήτοι ή γενική συνέλευσις
(ή σύγκλητος), διήρκει τρεις ώρισμένως ήμέρας
και άπεφαίνετο έπί ενός μόνον θέματος. [Πολυβ.
38,24. Ιίν. 32,20).
Οι πρόεδροι τοΰ συνεδρίου παραγγέλλωσ[ιν : Τό
παραγγέλλειν ενταύθα έ'χει τήν εννοιαν τοΰ έν στ.
25 προτιΰ'έναι. Περί τών προέδρων τοΰ συνεδρίου
ίδε τά ανωτέρω είρημένα (στ. 10-11).
— Στ. 15-18. Τάς δε συνόδους γίνεσΰαι τοΰ
συνεδρίου κτλ. Έν τοις στίχοις τούτοις γίνεται
λόγος περί του τόπου, εις ον έμελλε νά συνέρχη-
ται το συνέδριον. Διαρκουντος του κοινού πολέμου,
τον τόπον της συνελεύσεως ώριζον οί πρόεδροι έν
συνεννοήσει μετά του βασιλέως ή μετά του ύπο
του βασιλέως ενδεδειγμένου στρατηγού* γενομένης
δέ ειρήνης συνήρχετο τό συνέδριον, αν οί στε-
φανϊται αγώνες άγωνται. — Φαίνεται δτι πρόκειται
ενταύθα περί εξαιρετικών διατάξεων, ουχί δηλ. περί
τών έν Αίγίω συνελεύσεων, α'ίτινες συνερχόμεναι
κατ' έτος έν χρόνω καθωρισμένω υπό του νόμου
διεξήγον τάς υποθέσεις της Συμπολιτείας, αλλά
περί άλλων, εκτάκτων συνελεύσεων, έν αις ή συζή-
τησις έμελλε νά περιστρέφηται περί θέματα άφο-
ρώντα τό μεν τον κοινόν πόλεμον, το δέ τά συμφέ-
ροντα ουχί μόνον τών Αχαιών, άλλά της όλης
συμμαχίας.
Στ. 16: κοινός πόλεμος: Ούτος θά είνε ό Κλεο-
μενικος πόλεμος (ίδε σ. 129).
Στ. 17: υπό τών βασιλέων άποδεδειγμένος στρα-
τηγός: ΆφοΟ οί βασιλείς της Μακεδονίας είχον τήν
ήγεμονίαν της όλης συμμαχίας, εύνόητον είνε ότι
ούτοι ώριζον τον στρατηγόν. — Πρόκειται ένταϋθα
περί πολέμου διεξαγόμενου ύπο πάντων τών συμ-
μάχων, ουχί δέ περί τοπι/ου πολέμου διεξαγομέ-
ΰπό μόνον τών Αχαιών, οτε τήν άρχηγίαν εί-
χεν ό ύπο τούτων έκλελεγμένος στρατηγός της
Συμπολιτείας.
Στ. 18. στεφανΐται αγώνες : Τοιούτοι άγώνες έν
Πελοποννήσω έδύναντο νά είνε τά Ισθμια, τά Νε-
μέα, και τά έν Έπιδαύρω Ασκληπιεία 1, ίσως δ'
ούχι και οί έν Όλυ μπια αγώνες, αφού οι ειοι
έχθρικώς είχον προς τους Αχαιούς, φιλίως δέ και
1 "Ιδε τόν τοΰ Πλάτωνος "Ίων α Α. Πρβ. Το Ιερόν τον
"Ασκληπιού εν Έπιδαύρω υπό 11. Καββαδία, σ. 33.
ΑΕ 1918
Πολύβιον «άρχοντες» οί υπό του αύτοΰ συγγρα-
φέως και προεστώτες τον των Αχαιών πολιτεύμα-
τος (2,46,4. Πρβ. καί σ. 138 σημ. 2) καλούμενοι,
εινε ίσως οί κατά την προκειμένην έπιγραφήν (στ.
14- 15) πρόεδροι του συνεδρίου. Οπωσδήποτε δυ-
νάμεθα νά δεχθώμεν οτι οί πρόεδροι ούτοι, άν μή
έταυτίζοντο τοις «άργουσι», θά περιελαμβάνοντο
τούλά/ιστονέν αύτοΐς, θα άπετέλουν δηλ. μέρος των
συναρχιών.—Σημειωτέον οτι και εν τη Αίτωλικη
συμπολιτεία υπήρχε συνέδρων, οί δε προϊστάμενοι
αυτού έκαλουντο προστάται των συνέδρων—.
Στ. 11—14. Έν τοις στίχοις τούτοις γίνεται
λόγος πεοι του ποσάκις και τίνος πρωτοβουλία
συνέονεται το συνέδριον εις συνεδοίαν εν καιρώ
ειρήνης και έν καιρώ πολέμου. — ίΐώς είχε το
πράγμα έν καιρώ ειρήνης, δεν γνωρίζομεν, ένεκα
του έν στ. 12 κενού έν τω λίθω έκ 12 περίπου
γραμμάτων. Ώς προς δέ το κενόν τοΰτο, σημειωτέον
δτι ή άνάγνωσις του Ο είνε ασφαλής, διότι σώζονται
φανερά ίχνη αύτου έν τω λίθω' μετά τό Ο όμως
σώζεται έν τω άκρω του άποκεκομμένου λίθου
κάθετος κεραία γράμματος, κολοβή κατά το άνω
μέρος. Δύναται δ' αύτη νά είνε I, άλλ' έν τοιαύτη
περιπτώσει ουδεμία έννοια εξάγεται (δυνάμεθα άρα
γε νά συμπληρώσωμεν τ(ρ)ι[ς κατ ένιαυτόν;), δύ-
ναται όμως νά είνε λείψανον και άλλου τίνος γράμ-
ματος.— Έν καιρώ δέ πολέμου συνέρχεται το συμ-
βούλιον, οσάκις νομίζουσι συμφέρον οί σύνεδροι και
οί άρχοντες (;), ή οί πρόεδροι (;) ή οί σύμμαχοι (;),
και ο ύπο των βασιλέων εγκατεστημένος ή [ανεγνω-
ρισμένος φρούραρχος (αρχιστράτηγος), οσάκις οηλ.
τά συμφέοοντα του κοινού πολέμου άπαιτουσι τούτο.
Στ. 13. \τοΐς άρχουσι^ Πιθανή ώσαύτως ή συμ-
πλήρωσις [προε<5ροις? ή συμμάχοις (?).
— Στ. 14-15. Συνεδρεύειν δέ κ.λ. Τό συνέ-
δριον έξηκολούθει συνεδριάζον έπ' αόριστον χρόνον
(και έπί πολλάς ήμέρας. Πρβ. στ. 3/-39),
έξαρτώμενον έκ της βουλήσεως τών εκδιδόντων τό
πρόγραμμα της συνελεύσεως προέδρων του συνε-
δρίου. Οΰτω δ είχε τό πράγμα και κατά Πολύ-
βιον. Ή μικρά δηλ. συνέλευσις τών Αχαιών, ή
σύνοδος ή βουλή (το συνέοριον), έξηκολούθει συνε-
δριάζουσα έπί μακρόν χρόνον, μέχρις ου διεξαγάγη
πάσας τάς έν τω προγράμματι άναγεγραμμένας
υποθέσεις (Πολύβ. 28, 7-9. Πρβ. 23,7 κ.έ.). Αν-
τιθέτως δέ ή μεγάλη, ήτοι ή γενική συνέλευσις
(ή σύγκλητος), διήρκει τρεις ώρισμένως ήμέρας
και άπεφαίνετο έπί ενός μόνον θέματος. [Πολυβ.
38,24. Ιίν. 32,20).
Οι πρόεδροι τοΰ συνεδρίου παραγγέλλωσ[ιν : Τό
παραγγέλλειν ενταύθα έ'χει τήν εννοιαν τοΰ έν στ.
25 προτιΰ'έναι. Περί τών προέδρων τοΰ συνεδρίου
ίδε τά ανωτέρω είρημένα (στ. 10-11).
— Στ. 15-18. Τάς δε συνόδους γίνεσΰαι τοΰ
συνεδρίου κτλ. Έν τοις στίχοις τούτοις γίνεται
λόγος περί του τόπου, εις ον έμελλε νά συνέρχη-
ται το συνέδριον. Διαρκουντος του κοινού πολέμου,
τον τόπον της συνελεύσεως ώριζον οί πρόεδροι έν
συνεννοήσει μετά του βασιλέως ή μετά του ύπο
του βασιλέως ενδεδειγμένου στρατηγού* γενομένης
δέ ειρήνης συνήρχετο τό συνέδριον, αν οί στε-
φανϊται αγώνες άγωνται. — Φαίνεται δτι πρόκειται
ενταύθα περί εξαιρετικών διατάξεων, ουχί δηλ. περί
τών έν Αίγίω συνελεύσεων, α'ίτινες συνερχόμεναι
κατ' έτος έν χρόνω καθωρισμένω υπό του νόμου
διεξήγον τάς υποθέσεις της Συμπολιτείας, αλλά
περί άλλων, εκτάκτων συνελεύσεων, έν αις ή συζή-
τησις έμελλε νά περιστρέφηται περί θέματα άφο-
ρώντα τό μεν τον κοινόν πόλεμον, το δέ τά συμφέ-
ροντα ουχί μόνον τών Αχαιών, άλλά της όλης
συμμαχίας.
Στ. 16: κοινός πόλεμος: Ούτος θά είνε ό Κλεο-
μενικος πόλεμος (ίδε σ. 129).
Στ. 17: υπό τών βασιλέων άποδεδειγμένος στρα-
τηγός: ΆφοΟ οί βασιλείς της Μακεδονίας είχον τήν
ήγεμονίαν της όλης συμμαχίας, εύνόητον είνε ότι
ούτοι ώριζον τον στρατηγόν. — Πρόκειται ένταϋθα
περί πολέμου διεξαγόμενου ύπο πάντων τών συμ-
μάχων, ουχί δέ περί τοπι/ου πολέμου διεξαγομέ-
ΰπό μόνον τών Αχαιών, οτε τήν άρχηγίαν εί-
χεν ό ύπο τούτων έκλελεγμένος στρατηγός της
Συμπολιτείας.
Στ. 18. στεφανΐται αγώνες : Τοιούτοι άγώνες έν
Πελοποννήσω έδύναντο νά είνε τά Ισθμια, τά Νε-
μέα, και τά έν Έπιδαύρω Ασκληπιεία 1, ίσως δ'
ούχι και οί έν Όλυ μπια αγώνες, αφού οι ειοι
έχθρικώς είχον προς τους Αχαιούς, φιλίως δέ και
1 "Ιδε τόν τοΰ Πλάτωνος "Ίων α Α. Πρβ. Το Ιερόν τον
"Ασκληπιού εν Έπιδαύρω υπό 11. Καββαδία, σ. 33.