DOI Artikel:
Kabbadias, Panagiōtēs: Epigraphai tōn iamatōn en Epidaurō
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14365#0168
158 ΈτζιγραφαΙ τών Ιαμάτων έν Επιδαύρω' νπο Π. Καββαδία.
ΑΕ 1918
Γοργίας Ηρακλειώτας πύος. Ούτος έμ μάχαι
τινι τρωθεις εις του. πλεύμονα τος"ε[ύ}μ[α]τι ένιαυτόγ και έςάμηνον
έμπυος ής ούτιυ σφοδρώς ώστε επτά και έςήκοντα λεκάνας ένέπλησε
58 πύους' ως δ' ένεκάθευδε, δψιν είδε- έδόκει οΐ δ.θεός τάν ακίδα έξε- 58
λεΐν από τοΰ πλεΰμονος. Άμέρας δέ γενομένας, υγιής εξήλθε τήν άκί-
60 δα έν ταΐς χερσι φέρων. Άνδρομάχα έξ Απείρου περϊ παί- 60
δων. Αύτα έγκαθεΰδουσα ένύπνιον εΐδε' έδόκει αύται π[α]ΐς τις ώραΐ
ος άγκαλύψαι, μετά δέ τοΰτο τον θεόν αψασθαί ού τάι [χη]ρί εκ δέ τού-
του τάι Άνδρομάχαι υ[ί]ός έξ'Αρύββα έγένετο. . . .]ράτης Κνίδι-
ος οφθαλμούς. Ούτος έν τινι μάχαι υπό δό[ρα]τος πλα[γει]ς δι' άμφοτέ-
65 ρων των οφθαλμών τυφλός έγένετο και τάν λόγχαν [παρ]οΰσαν έν τώι 65
προσώπωι περιέφερε, έγκαθεύδ[ω]ν [0]έ δψιν είδε- έδ[όκε]ι ου τον θεόν
έξελκύσαντα τό βέλος εις τά β λέ]φαρα τάς καλουμ[έν]ας κόρας πά-
λιν έναρμόξαι. Άμέρας δέ γενομένας, υγιής έξήλθ[ε].
[Θ]έρσανδρος Αλικος ψϋ'ίσιν. Ούτος, ώς έγκαθεύδων [ού]δεμίαν δψιν
70 [ε]ώρη, εφ' άμαξας [ά'μπαλ]ιν άπεκομίζετο εις Αλιείς, δράκων δέ τις 70
[τ]ών ίαρών έπι τ[άς άμ]άξας καθιδρυμένος ής, τό πο[λ]ύ τάς δδοΰ περιη-
[λι]γμένος περ|ι τ]όν ά'ξονα διετέλεσε. Μολόντων δ' [α]ύ[τ]ών εις Αλιείς
[κα]ι τοΰ Θερσ[ά]νδρου κατακλιθέντος οΐ[κο]ι, ό δράκων από τάς άμα >
[ξα]ς καταβά[ς τ]όν Θέρσανδρον ΐάσατο. [Τάς δ]έ πόλιος των Άλικων
75 [άγγε]λ[λ]ούσας τό γεγενημένον και διαπορ[ουμένας] περί τοΰ δφι- 75
[ος, πό]τερον εις Έπίδαυρον άιοκομίζωνη [ή κα νιν κα]τά χώραν έών-
[τι, έ]δοξε τάι πόλι εις Δελφούς άποστειλα[ι χρησομέ]νους πότερα
[π]οιώντΐ' δ δέ θεός έχρησε τον δφιν έήν αύ[τεΐ και ι[δρυσαμένου[ς]
['Α]σκλαπιοΰ τέμενος και εικόνα αυτού πο[ιησαμέ]νους άνθέμεν [εις]
80 τό ΐαρόν. 'Αγγελθέντος δέ τοΰ χρησ[μού, ά πόλι]ς ά των Άλικων 30
ιδρύσατο τέμενος Άσκλαπιοΰ [αύτεΐ και τά υπό το]ΰ θεοΰ μαντ[ευ]-
σθέντα έπετέλεσε. -]νία υπέρ τέ-
κνων. Αύτα έγκαθεύδου[σα] έν[ύπνιον είδε- έδόκει ο]ί φάσαι ό [θεός]
έσσεΐσθαι γενεάγ και έ[π]ερ[ωτην εΐ κα έπιθυμέοι ά'ρσενα ή θηλυ]
85 τέραν, αυτά δέ φάμεν έπι[9υμεΐν ά'ρσενα' μετά δέ τούτο εντός ένι- 85
αυτού έγένετο αύτάι υι[ός].
ταΐς Έπιδαυρίαις στήλαις εθνικού «Άλικος» επλα-
σεν όνομα πόλεως «Αλίκη» (άντι «Αλιείς»),
διέγνω Ό "ννΐίαιηονπίζ.
Στ. 71-2 τό τιο λ ν τάς δδοϋ κτλ. διετέλεσε:
Ταύτα είρηνται ώς έν παρενθέσει* είνε δέ Ό λόγος
αναφορικός, υπονοουμένου του δς (δς - - -
διετέλεσε, ή δς επί τάς άμαξας καθιδρυμένος ής).
Στ. 81-2 μαντ[ευ]σθέντα: Τύπος πρωτοφανής
μοι, σχηματισθείς εκ του μαντεύω, ώσπερ τύπος
σχηματιζόμενος εκ του κελεύω.
Στ. 84-86. Αί εν τοις στίχοις τούτοις συμπλη-
ρώσεις: ΰηλυτέραν κλπ. εινε αί υπό του λνΐΐΐΐθΐηι
προταθεΐσαι. ΒεβαιοΟται δέ ή συμπλήρωσις άρ-
σενα (στ. 84) και τοντο έντδς (στ. 85).
Έπγραφή άρ. 7 (είκ. 11 καϊ 11α)
Στήλη ες ύποφαίου τιτονολίθου τεθραυσμένη εις
δύο τεμάχια (είκ. 11 και 11α) προσαρμόζοντα κατά
τά οπίσθια του λίθου, τρίτη δηλ. στήλη, προστι-
θεμένη εις τάς δύο ανωτέρω μνημονευθείσας (σ.
155) έκ των ες υπό του Παυσανίου μνημονευομέ-
νων στηλών, έν αις άνεγράφησαν κατά τό δεύτε-
ρον ήμισυ της 4γις έκατονταετηρίδος τά ύπό του
Ασκληπιού γενόμενα ιάματα τών ασθενών. Εύ-
ρέθη τώ 1900 προς ανατολάς τών Προπυλαίων
του Ίερου, εν κατειλημμένα) χώρω ύπό μεταγε-
νεστέρου κτίσματος, εν ώ εχρησίμευσεν ώς κατώ-
φλιον. Ελέχθη δ' ανωτέρω (σ. 156) δτι έκ τών
ΑΕ 1918
Γοργίας Ηρακλειώτας πύος. Ούτος έμ μάχαι
τινι τρωθεις εις του. πλεύμονα τος"ε[ύ}μ[α]τι ένιαυτόγ και έςάμηνον
έμπυος ής ούτιυ σφοδρώς ώστε επτά και έςήκοντα λεκάνας ένέπλησε
58 πύους' ως δ' ένεκάθευδε, δψιν είδε- έδόκει οΐ δ.θεός τάν ακίδα έξε- 58
λεΐν από τοΰ πλεΰμονος. Άμέρας δέ γενομένας, υγιής εξήλθε τήν άκί-
60 δα έν ταΐς χερσι φέρων. Άνδρομάχα έξ Απείρου περϊ παί- 60
δων. Αύτα έγκαθεΰδουσα ένύπνιον εΐδε' έδόκει αύται π[α]ΐς τις ώραΐ
ος άγκαλύψαι, μετά δέ τοΰτο τον θεόν αψασθαί ού τάι [χη]ρί εκ δέ τού-
του τάι Άνδρομάχαι υ[ί]ός έξ'Αρύββα έγένετο. . . .]ράτης Κνίδι-
ος οφθαλμούς. Ούτος έν τινι μάχαι υπό δό[ρα]τος πλα[γει]ς δι' άμφοτέ-
65 ρων των οφθαλμών τυφλός έγένετο και τάν λόγχαν [παρ]οΰσαν έν τώι 65
προσώπωι περιέφερε, έγκαθεύδ[ω]ν [0]έ δψιν είδε- έδ[όκε]ι ου τον θεόν
έξελκύσαντα τό βέλος εις τά β λέ]φαρα τάς καλουμ[έν]ας κόρας πά-
λιν έναρμόξαι. Άμέρας δέ γενομένας, υγιής έξήλθ[ε].
[Θ]έρσανδρος Αλικος ψϋ'ίσιν. Ούτος, ώς έγκαθεύδων [ού]δεμίαν δψιν
70 [ε]ώρη, εφ' άμαξας [ά'μπαλ]ιν άπεκομίζετο εις Αλιείς, δράκων δέ τις 70
[τ]ών ίαρών έπι τ[άς άμ]άξας καθιδρυμένος ής, τό πο[λ]ύ τάς δδοΰ περιη-
[λι]γμένος περ|ι τ]όν ά'ξονα διετέλεσε. Μολόντων δ' [α]ύ[τ]ών εις Αλιείς
[κα]ι τοΰ Θερσ[ά]νδρου κατακλιθέντος οΐ[κο]ι, ό δράκων από τάς άμα >
[ξα]ς καταβά[ς τ]όν Θέρσανδρον ΐάσατο. [Τάς δ]έ πόλιος των Άλικων
75 [άγγε]λ[λ]ούσας τό γεγενημένον και διαπορ[ουμένας] περί τοΰ δφι- 75
[ος, πό]τερον εις Έπίδαυρον άιοκομίζωνη [ή κα νιν κα]τά χώραν έών-
[τι, έ]δοξε τάι πόλι εις Δελφούς άποστειλα[ι χρησομέ]νους πότερα
[π]οιώντΐ' δ δέ θεός έχρησε τον δφιν έήν αύ[τεΐ και ι[δρυσαμένου[ς]
['Α]σκλαπιοΰ τέμενος και εικόνα αυτού πο[ιησαμέ]νους άνθέμεν [εις]
80 τό ΐαρόν. 'Αγγελθέντος δέ τοΰ χρησ[μού, ά πόλι]ς ά των Άλικων 30
ιδρύσατο τέμενος Άσκλαπιοΰ [αύτεΐ και τά υπό το]ΰ θεοΰ μαντ[ευ]-
σθέντα έπετέλεσε. -]νία υπέρ τέ-
κνων. Αύτα έγκαθεύδου[σα] έν[ύπνιον είδε- έδόκει ο]ί φάσαι ό [θεός]
έσσεΐσθαι γενεάγ και έ[π]ερ[ωτην εΐ κα έπιθυμέοι ά'ρσενα ή θηλυ]
85 τέραν, αυτά δέ φάμεν έπι[9υμεΐν ά'ρσενα' μετά δέ τούτο εντός ένι- 85
αυτού έγένετο αύτάι υι[ός].
ταΐς Έπιδαυρίαις στήλαις εθνικού «Άλικος» επλα-
σεν όνομα πόλεως «Αλίκη» (άντι «Αλιείς»),
διέγνω Ό "ννΐίαιηονπίζ.
Στ. 71-2 τό τιο λ ν τάς δδοϋ κτλ. διετέλεσε:
Ταύτα είρηνται ώς έν παρενθέσει* είνε δέ Ό λόγος
αναφορικός, υπονοουμένου του δς (δς - - -
διετέλεσε, ή δς επί τάς άμαξας καθιδρυμένος ής).
Στ. 81-2 μαντ[ευ]σθέντα: Τύπος πρωτοφανής
μοι, σχηματισθείς εκ του μαντεύω, ώσπερ τύπος
σχηματιζόμενος εκ του κελεύω.
Στ. 84-86. Αί εν τοις στίχοις τούτοις συμπλη-
ρώσεις: ΰηλυτέραν κλπ. εινε αί υπό του λνΐΐΐΐθΐηι
προταθεΐσαι. ΒεβαιοΟται δέ ή συμπλήρωσις άρ-
σενα (στ. 84) και τοντο έντδς (στ. 85).
Έπγραφή άρ. 7 (είκ. 11 καϊ 11α)
Στήλη ες ύποφαίου τιτονολίθου τεθραυσμένη εις
δύο τεμάχια (είκ. 11 και 11α) προσαρμόζοντα κατά
τά οπίσθια του λίθου, τρίτη δηλ. στήλη, προστι-
θεμένη εις τάς δύο ανωτέρω μνημονευθείσας (σ.
155) έκ των ες υπό του Παυσανίου μνημονευομέ-
νων στηλών, έν αις άνεγράφησαν κατά τό δεύτε-
ρον ήμισυ της 4γις έκατονταετηρίδος τά ύπό του
Ασκληπιού γενόμενα ιάματα τών ασθενών. Εύ-
ρέθη τώ 1900 προς ανατολάς τών Προπυλαίων
του Ίερου, εν κατειλημμένα) χώρω ύπό μεταγε-
νεστέρου κτίσματος, εν ώ εχρησίμευσεν ώς κατώ-
φλιον. Ελέχθη δ' ανωτέρω (σ. 156) δτι έκ τών