DOI Artikel:
Kabbadias, Panagiōtēs: Anaskaphai en Epidauro: (1918 kai 1919)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14365#0188
178 'Λνασκαφαϊ εν 'Επιδανρω υπό Καββαδία.
ΑΕ 1918
Εικ. 18. Το εσωτερικόν τον ήρειπειωμένον έκκληαιδίον τον άγίον Ιωάννου
1, Λίθοι έντός της Άψΐδος, κατακείμενοι καί όρθιοι, άποτελέσαντες έν χρόνοις, καθ' ους καταπεσοΰσα ή έκκλησία είχε προχείρως έπισκευα-
οθή, άγίαν Τράπεζαν είς τό βάθος διακρίνει τις τον τοΐχον της Άψίδος.— 2, πλάκες έκ τοϋ δαπέδου των Προπυλαίων τοΰ Ίεροΰ χρησιμεύσασαι ώς
ϋλικόν προς οίκοδομήν τοιχίου άποχωρίζοντος τό άγιον Βήμα άπό τοΰ Καθολικοί. — 3, βάσις κίονος κατά χώραν. — 4 και 5, κίων και έπίκρανον παρα-
στάδος (προέρχονται έκ της παλαιάς έκκλησίας).— 6', κιονόκρανον έκ της θόλου τοϋ Πολυκλείτου, δπερ είχε χρησιμεύσει ώς λίθος έν τή κατασκευή της
άγιας Τραπέζης. — 7, λίθος έκ τοϋ έν σ. 190 ταπεινοϋ εσωτερικού τοιχώματος. — 8, τοίχος δρώμενος έσωθεν. — 9, λίθος έντετειχισμένος έν τω τοίχω
της έκκλησίας, είς δν έστηρίζετοτό μαρμάρινον κιγκλίδωμα (άλλος λίθος όμοιος, προς τον αυτόν σκοπόν χρησιμεύων, εΐνε έντετειχισμένος έν τω άπέναντι
τοίχω). — 10, βάσις μαρμάρινου κιγκλιδώματος, άποχωρίζοντος τό Καθολικόν άπό τοϋ Νάρθηκος και στηριζόμενου ένθεν καϊ ένθεν, οίος ό ύπ' άρ. 9.
■σαντες ώς στυλοβάται (ίδε είκ. 1 β, 8 και 9).Στέναι το μετά μουσειωτου έδάφους διαμέρισμα δεν ήτο
<όπαί, αίτινες ύπάρχουσι κατά γραμμήν πολλαχοΰ στοά άλλ' αυλή έν ολω ή έν μέρει Ιπέρ τοιαύτης
των λίθων τούτων, ύποδηλουσιν 6'τι θα ύπήρχεν υποθέσεως μαρτυρεί ίσως και αυτό το μουσειωτον
ένταυθα σιδηρούν κιγκλίδωμα, οτι δηλ. ο\ κίονες έδαφος, δπερ δεν βαίνει οριζοντίως, αλλ ανέρχεται
'(ούχι όμως πάντες) ήσαν πεφραγμένοι Ήσαν δε ήρεμα προς τά άνω (άπο δυσμών προς ανατολάς)
και ένταϋθα οί κίονες ξύλινοι, ώς φαίνεται. Οομώ- ^ϊ?ι ύψους 0,10, και κλίνει μικρόν προς δεςιάν
μενός τις έκ χριστιανικής Βασιλικής θ? νομίση (προς νότον)' σκοπον δε θά έδύνατο νά έ'χη το φαινό-
οτι ή στέγη θά ανήρχετο ύπέρ την στέγην των μενον τούτο, αν μη ίσως είνε άποτέλεσμα καθι'ζή-
λοιπών διαμερισμάτων και ούτω θά ύπήρχον σεως του έδάφους, την συναγωγήν των άπο τής στέ-
πα ράθυρα έν έκατέρω των κατά μήκος τοί/ων, εξ γης κατερχομένων υδάτων και έκροην αυτών. 1— 0
■ων κατήρχετο φως. Αλλά τοσούτον έκ τών παρα-
θύρων κατερχόμενον φως δεν θά ήτο άρκετόν, 1 Ση[«ιωτέογ 8τι δυνατή «Ιν· χαί δλλη.&π^ ™Ρί τοδ>ροχ«μέ-
φρονώ, Οπως φωτίζωνταΐ έπαρκώς και τά έκατέ- νου μέσου διαμεΡίσματος;οτι δηλ. τοΰτο η το όντως έστεγασμένον κατά
λ λ , * \ , α ι ,, , τοοπον ομως τοιούτον ισω;, οίον ρλεποαεν εν τη υπο του
•ρωθεν διαμερίσματα. Ζλια τούτο υποτετω οτι το ' ' , . ' . ' β ,
Γ ™ Γ γ (Όα3 ϋΐ/ΐϊΐρο.ηοη ΡΙοΙβΠίαΐΟδ II) φιλοπονηθειση αναπαραστα-
;μέσον τοΟΤΟ Οίαμέρίσμα ήτο ίσως ύπαίθρον. ΟΤΙ όηλ. σει της κατά Φιλόξενον σκηνής Πτολεμαίου Β', τοΰ Φίλαδέλφου,
21 6 21.
ΑΕ 1918
Εικ. 18. Το εσωτερικόν τον ήρειπειωμένον έκκληαιδίον τον άγίον Ιωάννου
1, Λίθοι έντός της Άψΐδος, κατακείμενοι καί όρθιοι, άποτελέσαντες έν χρόνοις, καθ' ους καταπεσοΰσα ή έκκλησία είχε προχείρως έπισκευα-
οθή, άγίαν Τράπεζαν είς τό βάθος διακρίνει τις τον τοΐχον της Άψίδος.— 2, πλάκες έκ τοϋ δαπέδου των Προπυλαίων τοΰ Ίεροΰ χρησιμεύσασαι ώς
ϋλικόν προς οίκοδομήν τοιχίου άποχωρίζοντος τό άγιον Βήμα άπό τοΰ Καθολικοί. — 3, βάσις κίονος κατά χώραν. — 4 και 5, κίων και έπίκρανον παρα-
στάδος (προέρχονται έκ της παλαιάς έκκλησίας).— 6', κιονόκρανον έκ της θόλου τοϋ Πολυκλείτου, δπερ είχε χρησιμεύσει ώς λίθος έν τή κατασκευή της
άγιας Τραπέζης. — 7, λίθος έκ τοϋ έν σ. 190 ταπεινοϋ εσωτερικού τοιχώματος. — 8, τοίχος δρώμενος έσωθεν. — 9, λίθος έντετειχισμένος έν τω τοίχω
της έκκλησίας, είς δν έστηρίζετοτό μαρμάρινον κιγκλίδωμα (άλλος λίθος όμοιος, προς τον αυτόν σκοπόν χρησιμεύων, εΐνε έντετειχισμένος έν τω άπέναντι
τοίχω). — 10, βάσις μαρμάρινου κιγκλιδώματος, άποχωρίζοντος τό Καθολικόν άπό τοϋ Νάρθηκος και στηριζόμενου ένθεν καϊ ένθεν, οίος ό ύπ' άρ. 9.
■σαντες ώς στυλοβάται (ίδε είκ. 1 β, 8 και 9).Στέναι το μετά μουσειωτου έδάφους διαμέρισμα δεν ήτο
<όπαί, αίτινες ύπάρχουσι κατά γραμμήν πολλαχοΰ στοά άλλ' αυλή έν ολω ή έν μέρει Ιπέρ τοιαύτης
των λίθων τούτων, ύποδηλουσιν 6'τι θα ύπήρχεν υποθέσεως μαρτυρεί ίσως και αυτό το μουσειωτον
ένταυθα σιδηρούν κιγκλίδωμα, οτι δηλ. ο\ κίονες έδαφος, δπερ δεν βαίνει οριζοντίως, αλλ ανέρχεται
'(ούχι όμως πάντες) ήσαν πεφραγμένοι Ήσαν δε ήρεμα προς τά άνω (άπο δυσμών προς ανατολάς)
και ένταϋθα οί κίονες ξύλινοι, ώς φαίνεται. Οομώ- ^ϊ?ι ύψους 0,10, και κλίνει μικρόν προς δεςιάν
μενός τις έκ χριστιανικής Βασιλικής θ? νομίση (προς νότον)' σκοπον δε θά έδύνατο νά έ'χη το φαινό-
οτι ή στέγη θά ανήρχετο ύπέρ την στέγην των μενον τούτο, αν μη ίσως είνε άποτέλεσμα καθι'ζή-
λοιπών διαμερισμάτων και ούτω θά ύπήρχον σεως του έδάφους, την συναγωγήν των άπο τής στέ-
πα ράθυρα έν έκατέρω των κατά μήκος τοί/ων, εξ γης κατερχομένων υδάτων και έκροην αυτών. 1— 0
■ων κατήρχετο φως. Αλλά τοσούτον έκ τών παρα-
θύρων κατερχόμενον φως δεν θά ήτο άρκετόν, 1 Ση[«ιωτέογ 8τι δυνατή «Ιν· χαί δλλη.&π^ ™Ρί τοδ>ροχ«μέ-
φρονώ, Οπως φωτίζωνταΐ έπαρκώς και τά έκατέ- νου μέσου διαμεΡίσματος;οτι δηλ. τοΰτο η το όντως έστεγασμένον κατά
λ λ , * \ , α ι ,, , τοοπον ομως τοιούτον ισω;, οίον ρλεποαεν εν τη υπο του
•ρωθεν διαμερίσματα. Ζλια τούτο υποτετω οτι το ' ' , . ' . ' β ,
Γ ™ Γ γ (Όα3 ϋΐ/ΐϊΐρο.ηοη ΡΙοΙβΠίαΐΟδ II) φιλοπονηθειση αναπαραστα-
;μέσον τοΟΤΟ Οίαμέρίσμα ήτο ίσως ύπαίθρον. ΟΤΙ όηλ. σει της κατά Φιλόξενον σκηνής Πτολεμαίου Β', τοΰ Φίλαδέλφου,
21 6 21.