DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#0252
399
poſtu. l. quiſquis. & ita libellum corriget, eum non recipiendo,
ſi non poteſt conuenire aliquo modo actio caulæ: vt ff. de offie.
a Libelli ine- aſeſſelij & j vt nemo priuàtus. l. ij. in fin, aliàs amittat actor,
pti datione, & cauſam recipiendo, id eſt, ſi iudex recipiat talem libellum, in quo
roponitur actio, qu non poreſt conuenire cauſ: vtff. ſi men-
acceptatione
iudice facta
actor amittit
cauſam.
ſor fal. mo dix. l.j. Sideo.
Item inducendo caſum
ſimilem, vel ducẽdo ad
inconueniens: vt ff. de
lega ii.l. Aufidius. aliàs,
Offidius. In facto autem
non, niſi ſit ei notum,
vt iudici: vt dixi S. de
tranſactio. l. age. licet
Placen. contrà: vt ff. de
pet. herod.l. fin. Sed ex-
pone eam, vt ibi.
b Publicum a Publico. id eſt,
ius pre come communi, & ſecundum
muni. hoc dic legibus, ſe. ſpe-
cialibus, vel magiſtra-
tibus, qui tuentur ius
publicum in ſe conſi-
ſtens: vt S. de eden. l.
edita. in fin. & ffade orig.
iur. l. S poſt originem.
EX QVIBVS
cauſis infamia, &c.
Quia à postulando, de
quo dictum eſt, remouen-
tur infames:ideo de his
dicit.
Nfamia. JCASVS. Si
Iuſee te in carce.
rem, vel in vincula ob
crimen, quod dicit te
commiſiſſe, ſiue iuſte,
ſiue iniuſtè coniecit:an
propter hoc ſis infa-
mis? Et reſp. quod non.
bInfaiæ. id eſt, in-
famia, qu eſt detrimẽ-
tum famæ. ſic dicitur
creatura ſalis, id eſt,
creatura, que eſt ſal.
c Coniectus iuſtè, vel
iniuſté.
* al. Manualio. d Vincula. S cri-
al.Munuabo. men explorandum, non
JEx Codice exploratum, ſcilicèt in
Gregoriane, penam:vt j. eod. lnul-
trde postular- laim, & fde cuſt. re. li.
Nota, quod & ij.. ..
quamdiu eſt in Et not quod infamia
carcere, tãdiu d’dicitur famæ priua-
nanetee tio ſeu diminutio, Pri-
d.l. o.fde te¬ uatur enim quis quan-
tib. Cuiac. doque in totum:vt per
e Vincula ali- maximam, & mediam
cui iniiciantur capitis diminutionem:
ad crimen e, & de hac nihil in titu-
ploradum, vel jo iſto, cum é conſte
exploratum lo iſto, cum conſtet,
multum in¬ quod ad nullum ciuile,
tereſt. vel publicum officium
*al. Verennio. admittatur is, cuius fa-
er ma eſt in totum con-
quid. ſumpta: vtff. de pœnl.
e Infamis om- quidam. Fama autem
ninô, id eſt, is minuitur, cûm ciuitas,
cuius omnis ....
fama conſum-
pea eſt,ad nul-
Codicis Liber ſecundus.
Mart. Diocletiano V. & Maxi-
miano IV. AA. Coss.
quod ſciat legibus, & iuri publi-
coe conuenire. S. XVI. Ralend.
EX QVIBVS p CAVSIS
infamia irrogatur.
TITVLVS XI.
e Via infames aduocati eſſe non poſſunt, niſi pro exceptis perfonis qui-
p buſdam:l. 1. ait prætorffde poſtul. nec ſi hoc facile velint, & ferant
aduerſarij, vt Paulus ait 1. ſentent. tit.I1. & l.quos.ff. eod. quia ea
res pertinet ad dignitatem iudicis, ne apud eum temere infames au-
diantur: ideô hoc titulo vt perſeueret dicere de his, qui pro allis postulare poſſunt,
exponit cauſas, de quibus tamen ambigi poterat, ex quibus infamia non irrogatur, ¬
ponit cauſas, de quibus tamen ambigi poterat, ex quibus infamiane iste, fur letiam Soluvt mor furi non te-
ne quis temere aduocato obiiciat infamiam, qua etiam procuratori obiici poteſt tam
ex ſua, quam ex mandatoris perſona; quia honor eſt per procuratorem litigare poſſe,
quo indignus eſt infamis, quanquam in procuratore hac hodie exceptio ſubtilius
non ſpectetur, relicto principali negotio. S. vlt. Inſt. de except. Aduocatorum maior
eſt dignitas, qui tacentibus procuratoribus verba faciunt apud iudicem, aut certe
aduoca torum corpus ſeminarium dignitatum, vt Valentinianus ait in Noell. de
poſtul. ex quo ſcilicet ſumuntur & patroni fiſci, & qua ampliſſima dignitas eſt,
quaſtores ſacri palatij, vt in formulis Caſſiodori. Et ſane indecorum eſſet, ſi in-
famis famæ forſitan alterius tuend adfiſteret, qui ſuam neſcierit conſeruare. Sic
autem, vt propoſui, concipiendus eſt titulus:nam cauſa in eo illa potius recenſentur,
quibus infamia non irrogatur, & prater veteres libros, etiam in Baſilicis ita conci-
pitur, aé d’ nui mvié ovj. Illa non recenſentur, quibus infa-
mia irrogatur, ſed intelliguntur per conſequentiam, vt cum dicitur, eum, qui abſtinet
bonis paternis, vel qui bonis ſuis ceſſit, non eſſe infamem, hoc dicitur ad differentiam
eius, cuius bona eo edicto poſſeſſa, & diſtracta ſunt, & quod dicitur, non notari infa-
mia eum, qui nomine reipublica ſuæ cauſam aliquam egit, nec obtinuit, hoc dicitur
ad differentiam dela torum, Eſt autem infamia laſa dignitatis ſtatus, vel macula exi-
ſtimationis, vel damnum famæ, qua & diffamia dicitur. Augustinus in queſt. vet.
teſt. Senatoribus fœnus diffamia eſt. Qua de re Lampridius in Alexandro, & l.2. &
3. Cod. Theodoſ. de vſur. Infamis, qui honestioris, nobiliſque perſon decore, & iure
priuatur.l.22.j. de ſecnupt. CVIAC..
Miſſus in carcerem, vel vincu-
latus cauſa malefici inquirendi, non
eſt infamis. BARTOL.
1. Impp. SEVERVS, & ANTONINVS
A A. Manilio.
ſet, in duplum à preſide con-
demnatus eſt g. PP.V. Id. Ianu.
Laterano, & Rufino Coss.
Pœna acceſſoria diminuitur ex
parte pœnæ principalis. Et poteſt iu-
yeſ Nfamie b tdetrimen-
leé tun minimé nbi aſer
lé tur ob id ſolum, quod
in carcerem coniectus es, vel
vincula d tibi iuſſu legitimi iu-
dicis iniecta ſunt. PP. ſine die, &
Conſule.
Publicanus condemnatus in du-
plum: quia exegit indebitum, non
notatur infamia. BALD.
I1. Iidem AA. Venerio.
NEue furie, neque vi
bonorum raptorum, ne-
que peculatus f damnatus in-
telligi poteſt, qui cum plus de-
bito nomine debitorum exegiſ-
& libertas retinetur, ſed circa ſtatum pœna plectimur: vt ff de
var cog. l. penult.S conſumitur. & minuitur.
m ciuile, ve Jf Fama autem è contrà eſt illeſ dignitatis ſtatus, legibus, &
publicum offi- moribus comprobatus, & in nullo diminutus, &c.
cium admitti-
tur.
f Fama homi-
nis quid.
Et not, quod fama, & opinio, & exiſtimatio, idem ſignificant:
vt ff de var. & extr. cog. l penult. S existimatio.
ADDITIO. Tu dic melius, ſecundûm Bald. hîc, quod duplex
g Fama, opi- eſt fama, ſcilicèt hominis in ſeipſo, & de homine apud alios Pri-
nio, & exiſti- ma fama recté definitur S in gloſſ. Fama verô ſecundo modo ac-
matio idem. cepta non definitur per eſt, ſed per dicitur. Eſt enim fama iſta di-
ctum, & opinio maioris partis gentiumevt ffade quastio. l. de mino-
re. tormenta & ibi per Bartol.
Eque furti. CASVS. Publicanus nomine tributorum
Neegie plus quan exigere debuit aſctione in factum, que
datur contra publicanos, egiſti, & in duplum condemnatus eſt.
an propter hoc effciatur infamis ? Et reſpond, quod non, cun,
peque fur dicendys eſt, neque raptor, neque in crimen pecu-
delicti. BALD. Vel ſic: Vbi iudex
ex cauſa minuit pœnam criminis, vi-
detur ſuper infamia tranſigere.IAC.
BVTR. Vel ſic: Si pœna maleficij
fuerit per ſententiam diminuta, vi-
detur infamia eſſe remiſſa. ALE-
XAND.
III. Iidem A A. ad Metrodorum.
T ſi h ſeuerior * ſententia
dici debuitl, tamen cûm
proconſul vir clariſſimus cer-
tisl rationibus motus mitio-
rem ſententiam dixerit, & ordi-
ne decurionum te biennio abſti-
nere iuſſerit, tranſacto tem-
dex cauſa cognita alterare pœnam
S. fin.
municip. l. ordine. in princip.
m Tranſacto. Apparet ergo, eum interim infamem, & eo tranſ-
acto deſinit: vt ffad lege mCorneliam, de falſl falſi.S. ordine. & ad
400
latus incidiſſe:qu crimina infamant. VIVIAN.
e Neque furti. quia hic actor à volente demum exegit, licét
coacté volente. & eadem eſt ratio, quare nec vi bonorum rapto-
rum tenetur. Vel aliter, vt in fine huius legis dicam.
f Peculatus. quod videbatur. nam & in a crimine peculatus a Pœna peun-
damnatur quis in du¬ latus quid.
plu, ſi pecunia erat ali-
cu ius ciuitatis, vbi non
propriè dicitur pecula-
tus, non auté erat pecu-
nia Reipublic Roma-
norum, vbi, b propriè
dicitur peculatus vt ff. nſa-
de fur l. ob pecuniam. & tet trre-
ad leg. Iul pec.Lii. S fin. Peculatus
g Codemnatus eſt. ſuo Proprié dicitur
officio, quod inharet Peurie Rei-
2’c. . publicz Ro-
actioni in factum in li manx.
bello propoſit. aux.
Et ſic not. publica-
nume non teneri furti:
al. De cauſis,
cPublicanus
uare eſt contrà, j. de an, & quando
dô dixi, hîc à volente: neatur.
ibi ab inuito exegit. 2.
Vel hîc ignorans, ibi
ſciens:vt & ff vi bo rap.
lij.S ſi publicanus.3. Tu
die veris, quod hîc d d’Infamis non
fuit damnatus in actio¬ ſit damnatus
ne in factum de publi¬ dio de
canis, que eſt arbitra Publicans.
ria, nec infamat: vt e Actio in fa-
hîc, & ff. de publi.j.in ctum de publi-
princip. & l. hoc edto. canis arbitra-
in princip. ria.
Tſi ſeuerior.JCA-
SVS. Si decurio,
qui propter falſum te-
ſtimonium, vel inſtru-
mentum, quod retra-
ctauit, ſciente præſide,
fuit condemnatus in
biennium, cum in de-
cennium meruerit con-
demnari, an elapſo
biennio videatur ſibi
remiſſa infamia? Et re-
ſpond. quod ſic. ex quo
enim pœna remiſſa eſt, xIntellige hãc
& ſequela pena, qu legem, quando
eſt infamia, ſi cauſa imponitur vna
cognita, imminuta fuit pena corpora-
’tnt tut is pro alia
poena., . corporali: ſe-
EIL......
h q Etſiiaid eſt, quãuis. eus autem, ſi
iJ Debuit. quæ ſi dicta imponitur pe-
eſſet, infamiam irror cuairi ,
gaſſet:vſque dum durat pecuniaria, vel
pecuniaria pro
effectus ſententia:ve fr- torporalir vel
ad municip. l. ordine. in quid ergoSper
princip. naffeod.
e Clariſſimus. impro-
prie ponitur. nam ſpe-
ctabilis eſt:vtS. de epiſ.
& cleri. l. raptores.
l Certis rationibus.
Pone exemplû: vt quia
inſtrumẽta apud ſe de-
poſita meo aduerſario
prodidit, & inſpicienda
exhibuit: & ided depor-
tari, & infamari in perpetuum debebat: vtff. de pœn. l. ſi quis ali-
quid. S inſtrumenta. & ad leg. Cornel. de fal.l.j. is qui. Sed iudex
mitigauit propter ftatem paruam, vel magnam: vt ff. de minori- Pnam ni-
bus. l.auxilium. in delictis. & ffde termi. mo. l. ij. 2 Vel quia ſine tigare quilus
dolo deliquit:v tffide pen l respiciendum S dolinquunt. a l’abſen¬ ex cauſis poſit
temS fin.3 Vel quia dicit ſe commilitonem, & milite Reipubli¬ iudex.
cæ fuiſſe:vt ff.de re milit. l. non omnes.S. fin. 4. Vel quia non dolo,
ſed laſciuia homicidiû fecit:vt ffaad legem Corneliã, de ſic. l.in lege.
Vel melius quoad hanc legem pone exemplum in decurione
biennio damnato, qui in decennio fuit damnandus propter fal-
ſum teſtimonium, vel inſtrumentum, quod recitauit cognoſcente
præſide: vt ffad leg. Corneliam, de falſl falſi. j.SS.ordine.
In aucta Bautem pœna pone exemplum:vt f. de pœn laut facta. é
Iudex an, Ve
minuere, ita
augere pœn
olsit.
a Re
poſtu. l. quiſquis. & ita libellum corriget, eum non recipiendo,
ſi non poteſt conuenire aliquo modo actio caulæ: vt ff. de offie.
a Libelli ine- aſeſſelij & j vt nemo priuàtus. l. ij. in fin, aliàs amittat actor,
pti datione, & cauſam recipiendo, id eſt, ſi iudex recipiat talem libellum, in quo
roponitur actio, qu non poreſt conuenire cauſ: vtff. ſi men-
acceptatione
iudice facta
actor amittit
cauſam.
ſor fal. mo dix. l.j. Sideo.
Item inducendo caſum
ſimilem, vel ducẽdo ad
inconueniens: vt ff. de
lega ii.l. Aufidius. aliàs,
Offidius. In facto autem
non, niſi ſit ei notum,
vt iudici: vt dixi S. de
tranſactio. l. age. licet
Placen. contrà: vt ff. de
pet. herod.l. fin. Sed ex-
pone eam, vt ibi.
b Publicum a Publico. id eſt,
ius pre come communi, & ſecundum
muni. hoc dic legibus, ſe. ſpe-
cialibus, vel magiſtra-
tibus, qui tuentur ius
publicum in ſe conſi-
ſtens: vt S. de eden. l.
edita. in fin. & ffade orig.
iur. l. S poſt originem.
EX QVIBVS
cauſis infamia, &c.
Quia à postulando, de
quo dictum eſt, remouen-
tur infames:ideo de his
dicit.
Nfamia. JCASVS. Si
Iuſee te in carce.
rem, vel in vincula ob
crimen, quod dicit te
commiſiſſe, ſiue iuſte,
ſiue iniuſtè coniecit:an
propter hoc ſis infa-
mis? Et reſp. quod non.
bInfaiæ. id eſt, in-
famia, qu eſt detrimẽ-
tum famæ. ſic dicitur
creatura ſalis, id eſt,
creatura, que eſt ſal.
c Coniectus iuſtè, vel
iniuſté.
* al. Manualio. d Vincula. S cri-
al.Munuabo. men explorandum, non
JEx Codice exploratum, ſcilicèt in
Gregoriane, penam:vt j. eod. lnul-
trde postular- laim, & fde cuſt. re. li.
Nota, quod & ij.. ..
quamdiu eſt in Et not quod infamia
carcere, tãdiu d’dicitur famæ priua-
nanetee tio ſeu diminutio, Pri-
d.l. o.fde te¬ uatur enim quis quan-
tib. Cuiac. doque in totum:vt per
e Vincula ali- maximam, & mediam
cui iniiciantur capitis diminutionem:
ad crimen e, & de hac nihil in titu-
ploradum, vel jo iſto, cum é conſte
exploratum lo iſto, cum conſtet,
multum in¬ quod ad nullum ciuile,
tereſt. vel publicum officium
*al. Verennio. admittatur is, cuius fa-
er ma eſt in totum con-
quid. ſumpta: vtff. de pœnl.
e Infamis om- quidam. Fama autem
ninô, id eſt, is minuitur, cûm ciuitas,
cuius omnis ....
fama conſum-
pea eſt,ad nul-
Codicis Liber ſecundus.
Mart. Diocletiano V. & Maxi-
miano IV. AA. Coss.
quod ſciat legibus, & iuri publi-
coe conuenire. S. XVI. Ralend.
EX QVIBVS p CAVSIS
infamia irrogatur.
TITVLVS XI.
e Via infames aduocati eſſe non poſſunt, niſi pro exceptis perfonis qui-
p buſdam:l. 1. ait prætorffde poſtul. nec ſi hoc facile velint, & ferant
aduerſarij, vt Paulus ait 1. ſentent. tit.I1. & l.quos.ff. eod. quia ea
res pertinet ad dignitatem iudicis, ne apud eum temere infames au-
diantur: ideô hoc titulo vt perſeueret dicere de his, qui pro allis postulare poſſunt,
exponit cauſas, de quibus tamen ambigi poterat, ex quibus infamia non irrogatur, ¬
ponit cauſas, de quibus tamen ambigi poterat, ex quibus infamiane iste, fur letiam Soluvt mor furi non te-
ne quis temere aduocato obiiciat infamiam, qua etiam procuratori obiici poteſt tam
ex ſua, quam ex mandatoris perſona; quia honor eſt per procuratorem litigare poſſe,
quo indignus eſt infamis, quanquam in procuratore hac hodie exceptio ſubtilius
non ſpectetur, relicto principali negotio. S. vlt. Inſt. de except. Aduocatorum maior
eſt dignitas, qui tacentibus procuratoribus verba faciunt apud iudicem, aut certe
aduoca torum corpus ſeminarium dignitatum, vt Valentinianus ait in Noell. de
poſtul. ex quo ſcilicet ſumuntur & patroni fiſci, & qua ampliſſima dignitas eſt,
quaſtores ſacri palatij, vt in formulis Caſſiodori. Et ſane indecorum eſſet, ſi in-
famis famæ forſitan alterius tuend adfiſteret, qui ſuam neſcierit conſeruare. Sic
autem, vt propoſui, concipiendus eſt titulus:nam cauſa in eo illa potius recenſentur,
quibus infamia non irrogatur, & prater veteres libros, etiam in Baſilicis ita conci-
pitur, aé d’ nui mvié ovj. Illa non recenſentur, quibus infa-
mia irrogatur, ſed intelliguntur per conſequentiam, vt cum dicitur, eum, qui abſtinet
bonis paternis, vel qui bonis ſuis ceſſit, non eſſe infamem, hoc dicitur ad differentiam
eius, cuius bona eo edicto poſſeſſa, & diſtracta ſunt, & quod dicitur, non notari infa-
mia eum, qui nomine reipublica ſuæ cauſam aliquam egit, nec obtinuit, hoc dicitur
ad differentiam dela torum, Eſt autem infamia laſa dignitatis ſtatus, vel macula exi-
ſtimationis, vel damnum famæ, qua & diffamia dicitur. Augustinus in queſt. vet.
teſt. Senatoribus fœnus diffamia eſt. Qua de re Lampridius in Alexandro, & l.2. &
3. Cod. Theodoſ. de vſur. Infamis, qui honestioris, nobiliſque perſon decore, & iure
priuatur.l.22.j. de ſecnupt. CVIAC..
Miſſus in carcerem, vel vincu-
latus cauſa malefici inquirendi, non
eſt infamis. BARTOL.
1. Impp. SEVERVS, & ANTONINVS
A A. Manilio.
ſet, in duplum à preſide con-
demnatus eſt g. PP.V. Id. Ianu.
Laterano, & Rufino Coss.
Pœna acceſſoria diminuitur ex
parte pœnæ principalis. Et poteſt iu-
yeſ Nfamie b tdetrimen-
leé tun minimé nbi aſer
lé tur ob id ſolum, quod
in carcerem coniectus es, vel
vincula d tibi iuſſu legitimi iu-
dicis iniecta ſunt. PP. ſine die, &
Conſule.
Publicanus condemnatus in du-
plum: quia exegit indebitum, non
notatur infamia. BALD.
I1. Iidem AA. Venerio.
NEue furie, neque vi
bonorum raptorum, ne-
que peculatus f damnatus in-
telligi poteſt, qui cum plus de-
bito nomine debitorum exegiſ-
& libertas retinetur, ſed circa ſtatum pœna plectimur: vt ff de
var cog. l. penult.S conſumitur. & minuitur.
m ciuile, ve Jf Fama autem è contrà eſt illeſ dignitatis ſtatus, legibus, &
publicum offi- moribus comprobatus, & in nullo diminutus, &c.
cium admitti-
tur.
f Fama homi-
nis quid.
Et not, quod fama, & opinio, & exiſtimatio, idem ſignificant:
vt ff de var. & extr. cog. l penult. S existimatio.
ADDITIO. Tu dic melius, ſecundûm Bald. hîc, quod duplex
g Fama, opi- eſt fama, ſcilicèt hominis in ſeipſo, & de homine apud alios Pri-
nio, & exiſti- ma fama recté definitur S in gloſſ. Fama verô ſecundo modo ac-
matio idem. cepta non definitur per eſt, ſed per dicitur. Eſt enim fama iſta di-
ctum, & opinio maioris partis gentiumevt ffade quastio. l. de mino-
re. tormenta & ibi per Bartol.
Eque furti. CASVS. Publicanus nomine tributorum
Neegie plus quan exigere debuit aſctione in factum, que
datur contra publicanos, egiſti, & in duplum condemnatus eſt.
an propter hoc effciatur infamis ? Et reſpond, quod non, cun,
peque fur dicendys eſt, neque raptor, neque in crimen pecu-
delicti. BALD. Vel ſic: Vbi iudex
ex cauſa minuit pœnam criminis, vi-
detur ſuper infamia tranſigere.IAC.
BVTR. Vel ſic: Si pœna maleficij
fuerit per ſententiam diminuta, vi-
detur infamia eſſe remiſſa. ALE-
XAND.
III. Iidem A A. ad Metrodorum.
T ſi h ſeuerior * ſententia
dici debuitl, tamen cûm
proconſul vir clariſſimus cer-
tisl rationibus motus mitio-
rem ſententiam dixerit, & ordi-
ne decurionum te biennio abſti-
nere iuſſerit, tranſacto tem-
dex cauſa cognita alterare pœnam
S. fin.
municip. l. ordine. in princip.
m Tranſacto. Apparet ergo, eum interim infamem, & eo tranſ-
acto deſinit: vt ffad lege mCorneliam, de falſl falſi.S. ordine. & ad
400
latus incidiſſe:qu crimina infamant. VIVIAN.
e Neque furti. quia hic actor à volente demum exegit, licét
coacté volente. & eadem eſt ratio, quare nec vi bonorum rapto-
rum tenetur. Vel aliter, vt in fine huius legis dicam.
f Peculatus. quod videbatur. nam & in a crimine peculatus a Pœna peun-
damnatur quis in du¬ latus quid.
plu, ſi pecunia erat ali-
cu ius ciuitatis, vbi non
propriè dicitur pecula-
tus, non auté erat pecu-
nia Reipublic Roma-
norum, vbi, b propriè
dicitur peculatus vt ff. nſa-
de fur l. ob pecuniam. & tet trre-
ad leg. Iul pec.Lii. S fin. Peculatus
g Codemnatus eſt. ſuo Proprié dicitur
officio, quod inharet Peurie Rei-
2’c. . publicz Ro-
actioni in factum in li manx.
bello propoſit. aux.
Et ſic not. publica-
nume non teneri furti:
al. De cauſis,
cPublicanus
uare eſt contrà, j. de an, & quando
dô dixi, hîc à volente: neatur.
ibi ab inuito exegit. 2.
Vel hîc ignorans, ibi
ſciens:vt & ff vi bo rap.
lij.S ſi publicanus.3. Tu
die veris, quod hîc d d’Infamis non
fuit damnatus in actio¬ ſit damnatus
ne in factum de publi¬ dio de
canis, que eſt arbitra Publicans.
ria, nec infamat: vt e Actio in fa-
hîc, & ff. de publi.j.in ctum de publi-
princip. & l. hoc edto. canis arbitra-
in princip. ria.
Tſi ſeuerior.JCA-
SVS. Si decurio,
qui propter falſum te-
ſtimonium, vel inſtru-
mentum, quod retra-
ctauit, ſciente præſide,
fuit condemnatus in
biennium, cum in de-
cennium meruerit con-
demnari, an elapſo
biennio videatur ſibi
remiſſa infamia? Et re-
ſpond. quod ſic. ex quo
enim pœna remiſſa eſt, xIntellige hãc
& ſequela pena, qu legem, quando
eſt infamia, ſi cauſa imponitur vna
cognita, imminuta fuit pena corpora-
’tnt tut is pro alia
poena., . corporali: ſe-
EIL......
h q Etſiiaid eſt, quãuis. eus autem, ſi
iJ Debuit. quæ ſi dicta imponitur pe-
eſſet, infamiam irror cuairi ,
gaſſet:vſque dum durat pecuniaria, vel
pecuniaria pro
effectus ſententia:ve fr- torporalir vel
ad municip. l. ordine. in quid ergoSper
princip. naffeod.
e Clariſſimus. impro-
prie ponitur. nam ſpe-
ctabilis eſt:vtS. de epiſ.
& cleri. l. raptores.
l Certis rationibus.
Pone exemplû: vt quia
inſtrumẽta apud ſe de-
poſita meo aduerſario
prodidit, & inſpicienda
exhibuit: & ided depor-
tari, & infamari in perpetuum debebat: vtff. de pœn. l. ſi quis ali-
quid. S inſtrumenta. & ad leg. Cornel. de fal.l.j. is qui. Sed iudex
mitigauit propter ftatem paruam, vel magnam: vt ff. de minori- Pnam ni-
bus. l.auxilium. in delictis. & ffde termi. mo. l. ij. 2 Vel quia ſine tigare quilus
dolo deliquit:v tffide pen l respiciendum S dolinquunt. a l’abſen¬ ex cauſis poſit
temS fin.3 Vel quia dicit ſe commilitonem, & milite Reipubli¬ iudex.
cæ fuiſſe:vt ff.de re milit. l. non omnes.S. fin. 4. Vel quia non dolo,
ſed laſciuia homicidiû fecit:vt ffaad legem Corneliã, de ſic. l.in lege.
Vel melius quoad hanc legem pone exemplum in decurione
biennio damnato, qui in decennio fuit damnandus propter fal-
ſum teſtimonium, vel inſtrumentum, quod recitauit cognoſcente
præſide: vt ffad leg. Corneliam, de falſl falſi. j.SS.ordine.
In aucta Bautem pœna pone exemplum:vt f. de pœn laut facta. é
Iudex an, Ve
minuere, ita
augere pœn
olsit.
a Re