DOI Artikel:
Ruszczyc, Janina: Nieznane portrety ostatnich Jagiellonów
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19582#0119
79. Giovanni Jacopo del
Augusta, Państwowy
Western
Caraglio, Kamea z portretem Zygmunta
Ermitaż, Leningrad, wg Ju. K a g a n,
European Cameos, jw.
towaniu się w latach 50-tych i 60-tych typu portretu w zbroi. Zaliczamy do niego rzekomy medal
Cezarego da Bagno, sztych Nellego i zbliżoną w charakterystyce twarzy kameę Caraglia w zbio-
rach Ermitażu (il. 79)161. Nieco inaczej przedstawił króla Solis, a za jego naśladowcę można uwa-
żać Herwijcka w medalu profilowym. Najpóźniejszy portret króla rycerza różniący się od poprzed-
nich charakterystyką twarzy rozwijał się od 1563 r., gdy monogramista I B wprowadził do ikono-
grafii królewskiej całopostaciowy portret Zygmunta Augusta w zbroi. Jego wspaniałym monu-
mentalnym rozwiązaniem były dwa pomniki króla, jeden pośmiertny na Wawelu (il. 80) a drugi
wieńczący od 1560 roku ratusz w Gdańsku.
Omawiając wybrane problemy ikonografii jagiellońskiej nie poruszyłam tu sprawy podobizn
Jadwigi Jagiellonki córki Zygmunta I i Barbary Zapolya. W obecnym stanie badań niewiele
można dorzucić do znanych już podobizn tej polskiej królewny. Życie jej upłynęło z dala od ojczy-
stego kraju i pamiątki po niej nie wróciły do domu jej ojca. Wiemy, że korespondowała ze swą
przyrodnią siostrą Zofią księżną brunszwicką, że do ostatniej wojny zachowały się w zbiorach
bawarskich pewne rękopisy stanowiące jej własność. Cenną informacją ikonograficzną jest jej
161 J u. K a g a n, Western European Cameos in the Ełermitage Collection. b.m. i r.w., s.41, 85, poz. 48, dat.
ok. 1560: Giovanni Jacopo del Caraglio, Sardoniks, wym.: 2,4 x 1,8 cm, nr inw. K 6466, tamże wcześniejsza lite-
ratura. Za zwrócenie mi uwagi na tę publikację uprzejmie dziękuję Pani mgr Wandzie Dreckiej. Miodoń-
ska, Władca i państwo, jw., s. 95—96, przyp. 73, il. 46 podaje jeszcze jedno przedstawienie Zygmunta Augusta
w zbroi (rex armatus) w dziele S. Orzechowskiego, Quincunx. Kraków 1564.
8*
115
Augusta, Państwowy
Western
Caraglio, Kamea z portretem Zygmunta
Ermitaż, Leningrad, wg Ju. K a g a n,
European Cameos, jw.
towaniu się w latach 50-tych i 60-tych typu portretu w zbroi. Zaliczamy do niego rzekomy medal
Cezarego da Bagno, sztych Nellego i zbliżoną w charakterystyce twarzy kameę Caraglia w zbio-
rach Ermitażu (il. 79)161. Nieco inaczej przedstawił króla Solis, a za jego naśladowcę można uwa-
żać Herwijcka w medalu profilowym. Najpóźniejszy portret króla rycerza różniący się od poprzed-
nich charakterystyką twarzy rozwijał się od 1563 r., gdy monogramista I B wprowadził do ikono-
grafii królewskiej całopostaciowy portret Zygmunta Augusta w zbroi. Jego wspaniałym monu-
mentalnym rozwiązaniem były dwa pomniki króla, jeden pośmiertny na Wawelu (il. 80) a drugi
wieńczący od 1560 roku ratusz w Gdańsku.
Omawiając wybrane problemy ikonografii jagiellońskiej nie poruszyłam tu sprawy podobizn
Jadwigi Jagiellonki córki Zygmunta I i Barbary Zapolya. W obecnym stanie badań niewiele
można dorzucić do znanych już podobizn tej polskiej królewny. Życie jej upłynęło z dala od ojczy-
stego kraju i pamiątki po niej nie wróciły do domu jej ojca. Wiemy, że korespondowała ze swą
przyrodnią siostrą Zofią księżną brunszwicką, że do ostatniej wojny zachowały się w zbiorach
bawarskich pewne rękopisy stanowiące jej własność. Cenną informacją ikonograficzną jest jej
161 J u. K a g a n, Western European Cameos in the Ełermitage Collection. b.m. i r.w., s.41, 85, poz. 48, dat.
ok. 1560: Giovanni Jacopo del Caraglio, Sardoniks, wym.: 2,4 x 1,8 cm, nr inw. K 6466, tamże wcześniejsza lite-
ratura. Za zwrócenie mi uwagi na tę publikację uprzejmie dziękuję Pani mgr Wandzie Dreckiej. Miodoń-
ska, Władca i państwo, jw., s. 95—96, przyp. 73, il. 46 podaje jeszcze jedno przedstawienie Zygmunta Augusta
w zbroi (rex armatus) w dziele S. Orzechowskiego, Quincunx. Kraków 1564.
8*
115