Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (13.1951)

%

TWÓRCZOŚĆ JÓZEFA SŻERMENTOWŚKIEGÓ


Ryc. 34. Gierymski Maksymilian, Bronowice, olej, 1867. Muzeum Narodowe
w Krakowie.

Z tych jednak kontaktów, zarówno z dziełami, jak i osobistych,
przesączyło się nieco i do własnej jego twórczości. Coraz częściej poja-
wiają się w pejzażach parkowych piękne panie w wytwornych stro-
jach — „W parku“, „Miesiąc maj" '9 „Imieniny mamy" 80. Malowane bar-
dzo drobiazgowo, gładką fakturą, w „pastelowych" kolorkach stanowią
element rażący swą obcością w interesującym realistycznym pejzażu,
malowanym śmiało, o zróżnicowanej fakturze, jak to ma miejsce w obra-
zie ,, W parku". Z tego typu sympatii acz lepszego gatunku powstała
zapewne kopia „Źródła" Ingres’a. Nie była ona chyba robiona na zamó-
wienie prywatne, o czym świadczyłby fakt, że znalazła się w r. 1872 na
wystawie Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie skąd
zakupił ją hrabia Konstanty Zamoyski.
Ciekawe zagadnienie stanowi adaptacja przez Szermentowskiego
własnych obrazów do celów reprodukcyjnych. Niech za przykład bez
komentarza posłuży zestawienie „Wspomnienia 1863 r.“ z r. 1866 z rysun-
kiem reprodukowanym w Tygodniku lllustrowanym pod tytułem „Ostat-

79 znany z reprodukcji w Tygodniku lllustrowanym, 1875, I, s. 324.
80 znany tylko ze wzmianek.

49