Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (13.1951)

WŁADYSŁAW TOMKIEWICZ


Ryc. 16. Fragment ryc. 15, Męczeństwo św. Stanisława.

fragment pejzażu, na którego tle, jak w kieleckim ,,Sądzie nad arianami'1,
zbudowany został tron cesarski. Cesarz zlekka przypomina rysy Włady-
sława IV, natomiast otaczający go dostojnicy, mocno zróżniczkowani, są
niewątpliwymi portretami osób żyjących. Św. Romuald jest wyraźnym
powtórzeniem doży weneckiego z młodzieńczego obrazu Dolabelli „Ado-
racja św. Sakramentu" w Palazzo Ducale. Stojący obok niego mężczyzna
brodaty, w bogatym stroju cudzoziemskim, czyni wrażenie patrycjusza
miejskiego. Być może, iż jest to sam fundator kaplicy, mieszczanin kra-
kowski Delpacy (Del Pace). Poza nim, nieco wyżej, stoi świetnie spor-
tretowany kameduła — przypuszczalnie ówczesny przeor bielański. Ku
rozgrywającej się scenie posłuchania zbliża się z lewej strony orszak kon-
ny, któremu przewodzi mężczyzna w płaszczu książęcym o niewąpliwych
rysach Jana Kazimierza. Całość nie wolna od błędów rysunkowych i per-
spektywicznych, wyróżnia się jednak korzystnie w porównaniu z obrazem
poprzednim.
Najciekawsza i najlepsza partia obrazu — to lewy dolny narożnik.
Znajdują się tam namalowani dwaj mężczyźni we włosko-francuskich
strojach z czwartego dziesiątka lat XVII wieku (Ryc. 13). Jeden z nich,
dalszy, obrócony w trzech czwartych ku widzowi, bliższy, oparty fanta-

28