Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (13.1951)

REALISTYCZNY OBRAZ WSI POLSKIEJ W TWÓRCZOŚCI NORBLINA


II. 34. Chłop sprzedający cebulę, akio. Muz. Nar. w Krak., zb. Czart.: Costumes
Polonais 1804, 1654. (Fot. L. Sempoliński)

com. Widzimy więc handlarkę w charakterystycznym stroju, idącą przez
wieś i niosącą wałki dopiero co nabytego płótna (zb. Cz. 1682, 1560). Wi-
dzimy również chłopów i chłopki w mieście, sprzedających drób, jarzyny,
uzbierane w lesie poziomki, mleko, sporządzone chałupniczym sposobem
sita i garnki, (ii. 35—-36). Widzimy wieśniaków przynoszących na plecach
swój towar, ale również i chłopów przywożących do miasta drzewo, pia-
sek, sadzę (zb. Goł. 199, 358; zb. Cz. 1360).
Chłop polski, widziany w scenie i życiu zbiorowym ujawnia jeszcze
wyraźniej cechy charakterystyczne i swoiste. Dlatego to Norblin, choć
pasjonował się widocznie w rejestrowaniu różnorodności i bogactwa typów
ludzkich, często bardzo przedstawiał je w syntetycznym ujęciu, w postaci
obrazów rodzajowych, takich jak koncerty wędrownych muzykantów, jar-
marki, zabawy w karczmie. W przedstawieniach jarmarków i targów, spo-
śród ruchliwej i zgiełkliwej gmatwaniny, która jest jakgdyby treścią ob-
razu, wybiera artysta fragmenty robione z natury, które przez powiększe-

119