Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (13.1951)

MARIA MROZIŃSKA


II. 2. Tablica projeków architektonicznych, fragment il. 1. (Fot. Muz. Nar. w W-wie)

blina 3 stoi wysoki drewniany krzyż, z boku rośnie strzelista topola. Ale
nastrój dzielnicy nie odświętny, jak go przedstawił Norblin w czasie do-
rocznego obchodu Emaus w drugi dzień Wielkiejnocy. Ulica Bonifrater-
ska jest pusta, tylko przed kościół wyszła procesją gromadka zakonników
wyraźnie oszołomionych jakimś niecodziennym wydarzeniem. Kierują się
oni na drogę, którą nadjeżdża pojazd królewski, jakby na spotkanie do-
stojnych, a nieoczekiwanych pensjonariuszy zakładu dla obłąkanych.
Usytuowane w przestrzeni pawilony Koszar Ujazdowskich datują
rysunek ad quo na r. 1784 4. Datę ad quern dadzą umieszczone na tablicy
projekty architektoniczne (il. 2). Są to: po lewej: kościół okrągły zwany

;i J. P. Norblin, „seconde fete de Paques (!) aux bons freres a Varsovie, Nor-
blin fecit 1799“, rys. pędzlem, album gołuchowski, Rr 732.
4 Dó przebudowy Zamku Ujazdowskiego na rezydencję królewską przystąpio-
no w pierwszych latach panowania, w r. 1772 roboty przerwano pozostawiając nie-
przykryte mury; w r. 1781 mury były w rozsypce, postanowiono nawet je rozebrać.
„Nadany" miastu starej Warszawie w maju 1784, zamek przerobiony został na ko-
szary. Roboty rozpoczęto wczesną jesienią tegoż roku. (Tatarkiewicz W., Ujazdów
i początki Łazienek Stanisławowskich, Warszawa 1934, s. 21). Por. Z. Vogel „Widok
Koszar Ujazdowskich od strony gościńca, 1789“, akw. ze zb. Raczyńskich, Muz.
Nar. W. nr inw. 181762, (il. 27, s. 22); Kraushar, j. w., tabl. 35.

140