Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]: Biuletyn Historii Sztuki (13.1951)

PROBLEM SZTUKI W HUTNICTWIE ŻELAZA W WIEKU XVIII

nie, fabryki gwoździ, lemieszów żelaznych, pił, kos i sierpów, wreszcie
naczyń i sprzętów domowych. Handel tymi produktami odbywał się na
miejscu, w hucie, lub w najbliższej miejscowości, poza tym, niektóre z fa-
bryk mając swoje magazyny w Warszawie, za ich pośrednictwem roz-
prowadzały swoje towary w innych dzielnicach kraju. 5. Wynikiem takie-
go kierunku rozwoju hutnictwa w 2 poł. w. XVIII był jasno sprecyzowany
charakter wytwórczości tych zakładów. Na podstawie tabeli cen towarów
wypuszczanych na rynek przez poszczególne fabryki3, produkcję tych za-
kładów należy podzielić na trzy zasadnicze rodzaje. Pierwszy obliczony
3 j. w., s. 50, 57, 66, 67; Dziennik Handlowy, Warszawa 1787, s. 425, 426.


II. 1. Płyta kominkowa z monogramem X E C, księżniczki Elżbiety Czartoryskiej
z lat 1740 do 1745. Wyrób przypuszczalnie huty koreckiej. Muz. Nar. w Warsz.,
nr inw. 20419. (Fot. E. Kozłowska)

185