Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (13.1951)

MARIA LUDWIKA BERNHARD

Powracając do interesującego nas obiektu, należy zaznaczyć, że przed
siedzącą niewiastą stoi kobieta oparta lewym łokciem o wysoki, wąski,
czworokątny słupek, w prawej ręce zaś trzyma tamburino. Postać ta
przerysowana jest z amfory kampańskiej nr 147181 M. N. (ii. 5) 5.
Poza kobietą siedzącą druga postać kobieca, która jakby lekkim kro-
kiem zbliżała się do wyżej opisanej grupy. Lewą ręką przytrzymuje ona
długą szatę. Ten rysunek odnajdziemy na innej amforze kampańskiej nr
147241 M. N. (il. 6) fi.
Jak wynika z wyżej wymienionych wzorów, twórca wilanowskiego
krateru nie widział przeszkód zaczerpnięcia poszczególnych figur dla swo-
jej kompozycji z obrazów pochodzących z naczyń o różnych kształtach
i odmiennych założeniach dekoracyjno-kompozycyjnych, jak np. dwie

5 C. V. A., j. w., pl. 3, 10. Reprodukowana jest w tym wydawnictwie odwrotna
strona naczynia, interesujący nas rysunek opisany jest w tekście na s. 47.
u Amfora z niewiadomych przyczyn nie została umieszczona przez Bulasa
w C. V. A.


II. 1. Krater. Naśladownictwo. Zb. wilanowskie. (Fot. Muz Nar. w War&z.)

196