102
Krzysztof Stefański
21. Jarosław Wojciechowski, projekt kościoła
parafialnego w Lututowie, 1907. Muzeum
Narodowe w Warszawie
22. Jarosław Wojciechowski Kościół
parafialny w Lututowie, 1910-17,
fragment fasady, fot.K. Stefański
fasad dominuje zwężająca się lekko ku górze wieża nakryta smukłym iglicowym hełmem;
ujej podstawy znajdujemy podcienie, a w partii wejścia głównego elementy "zakopiańsz-
czyzny". Nieco inną próbę odnalezienia charakteru rodzimego w architekturze kościelnej
dostrzegamy w projektach "kościoła na 750 osób"54 oraz kościoła w Białyninie55 (il.24).
Są to kameralne kompozycje o dwunawowym układzie wnętrza i rozczłonkowanej bryle.
W projekcie dla Białynina odnajdujemy niską okrągłą wieżę usytuowaną asymetrycznie
(projekt ten został zrealizowany w latach 1908-1910 w nieco zmienionej formie)56 . Równie
kameralną, ale nieco sztuczną, bo centralnie zakomponowaną, formę prezentuje projekt
kościoła dla Przyrowa57 (il.25). Ośmioboczną nawę nakrywa namiotowy hełm, a w jej
architekturze zastosowane zostały motywy neogotyckie, wyjątkowo w twórczości Jaro-
sława Wojciechowskiego. Opracowanie plastyczne projektu sugeruje zastosowanie ka-
miennej licówki elewacji.
W odmiennym kierunku szły poszukiwania architekta w ostatnich latach przed I wojną
światową. W projektach kościołów dla Dębego, Korczewa i Grodziska58 pojawiają się
ciężkie, masywne formy, inspirowane zarówno barokiem, jak i romanizmem, pozbawione
wszakże wdzięku podobnych syntez stylowych, jakie pojawiały się w nurcie "swojskim"
54 MNW, Rys. Pol., sygn. 15152.
55 MNW, Rys. Pol., sygn. 15114;
56 Katalog archidiecezji warszawskiej zawierający spis duchowieństwa i parafii 1981, Warszawa 1981, s. 490-491,
gdzie błędnie podano nazwisko projektanta jako "arch. Radomski". Prawdopodobnie chodzi tu o budowniczego spra-
wującego nadzór nad budową.
57 MNW, Rys. Pol. Sygn. 15138; projekt nie zrealizowany, por. Katalog rysunków, s. 104, poz. 559-560.
58 MNW, Rys. Pol., sygn. 15119, 15126,15122.
Krzysztof Stefański
21. Jarosław Wojciechowski, projekt kościoła
parafialnego w Lututowie, 1907. Muzeum
Narodowe w Warszawie
22. Jarosław Wojciechowski Kościół
parafialny w Lututowie, 1910-17,
fragment fasady, fot.K. Stefański
fasad dominuje zwężająca się lekko ku górze wieża nakryta smukłym iglicowym hełmem;
ujej podstawy znajdujemy podcienie, a w partii wejścia głównego elementy "zakopiańsz-
czyzny". Nieco inną próbę odnalezienia charakteru rodzimego w architekturze kościelnej
dostrzegamy w projektach "kościoła na 750 osób"54 oraz kościoła w Białyninie55 (il.24).
Są to kameralne kompozycje o dwunawowym układzie wnętrza i rozczłonkowanej bryle.
W projekcie dla Białynina odnajdujemy niską okrągłą wieżę usytuowaną asymetrycznie
(projekt ten został zrealizowany w latach 1908-1910 w nieco zmienionej formie)56 . Równie
kameralną, ale nieco sztuczną, bo centralnie zakomponowaną, formę prezentuje projekt
kościoła dla Przyrowa57 (il.25). Ośmioboczną nawę nakrywa namiotowy hełm, a w jej
architekturze zastosowane zostały motywy neogotyckie, wyjątkowo w twórczości Jaro-
sława Wojciechowskiego. Opracowanie plastyczne projektu sugeruje zastosowanie ka-
miennej licówki elewacji.
W odmiennym kierunku szły poszukiwania architekta w ostatnich latach przed I wojną
światową. W projektach kościołów dla Dębego, Korczewa i Grodziska58 pojawiają się
ciężkie, masywne formy, inspirowane zarówno barokiem, jak i romanizmem, pozbawione
wszakże wdzięku podobnych syntez stylowych, jakie pojawiały się w nurcie "swojskim"
54 MNW, Rys. Pol., sygn. 15152.
55 MNW, Rys. Pol., sygn. 15114;
56 Katalog archidiecezji warszawskiej zawierający spis duchowieństwa i parafii 1981, Warszawa 1981, s. 490-491,
gdzie błędnie podano nazwisko projektanta jako "arch. Radomski". Prawdopodobnie chodzi tu o budowniczego spra-
wującego nadzór nad budową.
57 MNW, Rys. Pol. Sygn. 15138; projekt nie zrealizowany, por. Katalog rysunków, s. 104, poz. 559-560.
58 MNW, Rys. Pol., sygn. 15119, 15126,15122.