Koninklijke Nederlandse Oudheidkundige Bond [Hrsg.]: Bulletin van den Nederlandschen Oudheidkundigen Bond (2.Ser. 13.1920)

Ongelukkigerwijze was met de verbouwing van het museum het grootste gedeelte
van den inventaris in de westelijke zaal opgestapeld, zoodat bijna alle voorwerpen water-
schade geleden of onder het puin bedolven zijn geweest. Bij den eersten oogopslag was
te constateeren, dat er weinig verbrand zou zijn, maar een vraag was, hoe de verschillende
zaken onder het puin te voorschijn zouden komen; ook was het moeilijk een begin te
vinden van de werkzaamheden in een rommel, waar alles als een knibbelspel door elkaar
lag en het eene op het andere rustte en waar het bovendien nog nat was van het water
der brandspuiten. De watersnood bepaalde zich niet alleen tot de vernielde zaal, maar
ook de middelzaal lekte als een zeef en in de oostelijke zaal waren de kasten met prenten
drijfnat. Alles moest zoo spoedig mogelijk van zijn plaats gehaald en gedroogd worden
om de schade niet grooter te maken, dan zij al was. Door goede samenwerking is
er de eerste dagen ongeloofelijk veel gepresteerd, maar het heeft toch bijna 14 dagen
geduurd voor alles opgeruimd was. Sommige voorwerpen zijn als door een wonder gered,
de Heilige Antonius, de eenige houtsculptuur van belang, werd geheel gaaf onder een
balk te voorschijn gehaald; een der vitrines met aardewerk zakte door den druk in, maar
alle potten werden teruggevonden en er is slechts één gebroken, wel zijn de anderen
meer beschadigd, dan zij al waren; een paar bordjes van engelsch aardewerk en een
paar Wedgwood vruchtenschalen zijn niet meer te herstellen. Het grootste verlies is de
stoel van den leenrechter, die onder een van de zwaarste klokken in elkaar zakte en
versplinterd werd ; de stukken zijn zorgvuldig uitgezocht en aangezien die stoel als historisch
nummer bijna niet gemist kan worden, zullen de fragmenten weer worden samengevoegd.
De Commissie heeft eigenhandig het puin nagezocht en was ook voortdurend aanwezig,
zoodat vondsten direkt afgegeven konden worden. De eendrachtige samenwerking bleef
tot het einde toe; ieder stelde er een eer in een of ander aan de Commissie ter hand te
stellen en het gemeenschappelijke doel verbroederde allen. Het was een zwaar werk dat
optakelen van de balken en de klokken en zoodra er weer een stuk vloer vrij was begon
het nazoeken; door deze wijze van werken zijn bijna alle munten terecht gekomen. Wat
in den noord-west-hoek aan den muur hing is verbrand, daaronder is het portret van
C. A. Bakker, den stichter van het Bakkersweeshuis en een paneel uit het Burger-
weeshuis. De prenten schenen eerst veel waterschade te hebben, zij werden dadelijk uit
de lijsten gehaald en gedroogd; nu blijkt het, dat de meeste er goed zijn afgekomen.
De vaandels, die wegens de verbouwing op een tafel waren gelegd, kwamen onder zware
balken te liggen, die eerst na een paar dagen opgeruimd konden worden, zij lagen in
het open gedeelte en waren doorweekt van het water, toch zijn zij ook vrij goed terecht
gekomen, slechts een heeft een ongecompliceerde winkelhaak. Een vaandel uit Leesten is
met de zoldering naar beneden gevallen en erg gehavend. Voorwerpen van minder waarde
zijn in de oostelijke zaal van het museum opgeborgen, de waardevolle voorwerpen en prenten
zijn in het Gemeentehuis, waar een kamer met groote bereidwilligheid voor onbepaalden
tijd ter beschikking werd gesteld. De Museum-Commissie heeft alle reden tot dankbaarheid
voor de medewerking van Gemeentebestuur en het Bureau van Gemeentewerken.

6

81