DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.45382#0636
VINDOBONA
PANNONIA SVPERIOR
4549 locus non indicatur, profertur tamen una
cum n. 4548.
C · LICINIO
S I L V I N O · A · L
V · F · SI · ET · I A N
tVM ARE · INC · F
5 CON ■ οΡΤ·ΟΒΙΤΑ ΑΝ XX
Eckhel ms. 9, 17.
2 aL, 3.4 ianivmare, 5 cpt traduntur. Annorum
numerus v. 2 fortasse postea adiectus est.
4550 rep. a. 1854 Katzelsdorf (inter Glocknitz
et Wiener-Neustadt) in agro Leopoldi Heim-
schink, cuius est domus n. 73, ibique pro
mensa est.
D · AVRELIO · M
P/RASENO V? · LEG · XIIII
G · N -LXX-T-CASSiE-CA?PE
N · L · ARELa · M · F · P · P · P
5 H · S · S
Knabl ms. et Notizenblatt 9 (1860), 12.
3 casse traditur.
D(«s) m(anibus). Aurelio Par as eno ve(terano)
leg(ionis) XIIII g(eminae) an(norum) LXX et
Chsspje Campane an(norum) L. Aurelia Ma (?)
f(ilia)p(ar entibus) p(ro)p(ietate). H(ic) s(iti) s(unt).
4551 Katzelsdorf ad Leitham fl. rep. 1847, ser-
vatur Neudoerflii apud Schwindlerum.
protomae duae
CASSVS · MVSAe
SER ·ANNOR · C
STVBILOS GALLEONI
ser VXOR-ANN· LXXX
5 H · S · E -fili •POilERVN’
1 MVSA , 4 MBVXOR
duntur.
Seidl Archiv osterr. Ge-
schichtsquellen 3 (1849),
163.
, 5 mllpociervnt tra-
4552 Neustadt Austriae clus. in coemeterio
ap. — Ad Cittanovam Istriae rettulit kand-
ler errore.
figura stans
N EATOMA
RVS-CLITO
NIS-F· NN
VII-H-S-E
Duo exempla extant, Apiani 404, 1 et Clusii in
schedis Hagensibus. Kandler ms. et in syll.
Istrianarum n. 446 dedit ex schedis nescio qui-
bus, quas coniectura incerta tribuit Tommasinio;
sed pendent schedae eae omnino ex Apiano.
Sic Clusius; montonia || rvs rei. om. Apianus.
Malim nertomarvs.
4553 in Geresdorf prope Novam civitatem
[= Gerasdorf in parochia S. Aegidii] lazius.
Ebersdorfi apud Hier. Beck iupp.
I · O · M
VLP · VA.EN
TINVS · VEE
LE - X · G ■ VO
5 SO · LE · LI
M-G· S
Lazius cod. 7894 f. 29, Vienn. p. 29, r. r. p. 214.
670; Clusius apud Saxium; Grut. 14, 11 ex
Lazio et Clusio; Iupp ms. (inde Steiner 3551).
2 vet Laz. 214. — 4 leg pro le Laz. —
4 sol pro so Laz. 214.
I(pvi) o(ptimo) m(aximo) Ulp(ius) Valentinus
vete(ranus) le^gionis) X g(eminae) vo(tum) so(lvit)
le(tus) li(bens) m(erito) [c(w)] s(uis).
4554 litteris magnis et bonis, Muthmannsdorf
prope Wiener-Neustadt in ecclesia.
M · VLPIVS · M · F · VERv
rosa DEC · M ■ A · K · Ini · VIR-I-D-Έ rf)Me
AELIA-P-FIL-LVCILLA-V-S-E-M-VL vestigia
PIO · VLPIANO · FIL · ΑΝ ·ν· H · S ■ F
Contuli. Hormayr Archiv 1822, 448; Boheini
Wiener-Neustadt 1 p. XVI; Topogr. des Erzher-
zogthums Oesterreich 12 (1832), 140.
M. Ulpius M. f. Verus dec(urio) m(unicipii)
A(elii) K(arnunti) IIII vir i(ure) d(icundo) et
Aelia P. fil. Lucilia v(ivi) s(ibi) et M. Ulpio
Ulpiano fil(io) an(norum) V h(ic) s(ito) f(ecerunt).
4555 in operculo arcae, cuius altera pars rep.
est a. 1808, altera a. 1824, cum via facta est
Gutensteiniensis, Wollersdorfi prope Neosta-
dium. Nunc Neostadii in curia.
venationis vestigia
TATVCAE · M
ACIONI · F · A
N N O R v M · C
FOVEA -SECAE - F
5 ANNORVM· LXXX
H-S-V-F MII
Duo exempla habui, Hormayrianum Archiv 1826,
100 et Boheimianum Wiener-Neustadt (1830) 1
p. XVI, quod item repperi inter schedas musei Vindobonensis.
1 falvcae m Boh. — 4. 5 sic Boh., foveat segae-f|| a-svor-m lxxx Horm. — 6 sic Horm.,
H s //// Boh. Latet fortasse h-s-fili-f.
XXX. MVN. VINDOBONA (Wien).
Auctores Vindobonenses recensebimus hoc loco eos, qui maxime per-
tinent ad inscriptiones origine Vindobonenses.
I. Pancratius Caspar Bochenswanz Vindobonensis homo ceteroquin igno-
tus saec. XV medio titulum unum n. 4583 ibi prostantem descripsit eum-
que attulit ad corporum conditores Italos antiquissimos. Vidisse eun-
dem etiam n. 4567 item Vindobonae propositum propterea probabile est,
quod pars eius invenitur iam in libro Rediano.
II. Eodem saeculo exeunte is qui condidit syllogen Pannonicam eam,
quam supra p. 413 diximus servatam esse nobis per Ferrarinum et
Rambertum, Vindobonae quoque eosdem duos titulos descripsit nec plures.
III. Antiquus austriacus is, de quo data opera agemus in praefa-
tione Noricarum, Vindobonae descripsit titulos quattuor, inter quos duo
sunt n. 4560. 4561 effossi a. 1493. Ad eos adiecit apianus duos Vindo-
bonenses, tertium Neustadiensem.
IV. Lazio demptis falsis et transpositis et repetitis ex editis in hoc quo-
que capite pauca restant propria. Habet tamen quaedam cum origine Vindo-
bonensia, maxime inter Schallauczeriana, tum agri Vindobonensis eruderata
in pagis proximis S. Ulrich Garsthof Vosendorf Fischament Summarein.
V. Antonius Augustinus, qui Vindobonam adiit a. 1558, in cod. Ma-
tritensi bibi, nation. Q. 87 f. 48—51 exempla posuit accurate excepta titulo-
rum eo tempore Vindobonae prostantium in gymnasio et in aedibus Lazianis.
VI. Carolus Clusius (de 1’Escluse) Atrebas Vindobonae moratus
c. a. 1580 adiit inde Eberstorfium (cf. praefationem c. XXXI p. 569),
Neustadt, Petronellam a. 1577 (cf. n. 4472), Szalonakum arcem archi-
dapiferi regni Hungariae Balthasaris de Batthiany, Savariam descripsitque
tam in his locis quam Vindobonae quos offendisset lapides diligenter et
perite. De schedis eius Hagensibus et de Saxio Gruteroque, a quibus
in parte pendemus in Clusi anis, eadem valent quae supra dixi in Dacicis
p. 154.
VII. Matth. Fuhrmann ait und neues Wien. Vol. 1. 2. Vindobonae
1738. 1739. 8. — Paucas tegulas dedit.
VIII. Ph. I. Lambacher Beschreibung und Erklarung derer den '2 Nov.
1759 auf dem alten Fleischmarkt ausgegrabenen romischen Sargen. Vindo-
bonae s. 1. et a. 4. Editio secunda prodiit ibidem a. 1765. pp. 61. 8. Vidi
utramque.
IX. (Leop. Fischer) brevis notitia urbis veteris Vindobonae, losepho II
ab Austriaca lesu societate oblata. Vindobonae 1764. 4. pp. 257. —
Contra hunc scripsit fuhrmann supra dictus Abhandlung von historischen
Streitfragen. Vindobonae 1765. 8.
X. Franciscus a Prandau kritische Geschichte Wiens. Vol. 1. Vindo-
bonae 1789. 8. pp. 120.
XI. Hormayr Wien, seine Geschichte und seine Denkwiirdigkeiten.
PANNONIA SVPERIOR
4549 locus non indicatur, profertur tamen una
cum n. 4548.
C · LICINIO
S I L V I N O · A · L
V · F · SI · ET · I A N
tVM ARE · INC · F
5 CON ■ οΡΤ·ΟΒΙΤΑ ΑΝ XX
Eckhel ms. 9, 17.
2 aL, 3.4 ianivmare, 5 cpt traduntur. Annorum
numerus v. 2 fortasse postea adiectus est.
4550 rep. a. 1854 Katzelsdorf (inter Glocknitz
et Wiener-Neustadt) in agro Leopoldi Heim-
schink, cuius est domus n. 73, ibique pro
mensa est.
D · AVRELIO · M
P/RASENO V? · LEG · XIIII
G · N -LXX-T-CASSiE-CA?PE
N · L · ARELa · M · F · P · P · P
5 H · S · S
Knabl ms. et Notizenblatt 9 (1860), 12.
3 casse traditur.
D(«s) m(anibus). Aurelio Par as eno ve(terano)
leg(ionis) XIIII g(eminae) an(norum) LXX et
Chsspje Campane an(norum) L. Aurelia Ma (?)
f(ilia)p(ar entibus) p(ro)p(ietate). H(ic) s(iti) s(unt).
4551 Katzelsdorf ad Leitham fl. rep. 1847, ser-
vatur Neudoerflii apud Schwindlerum.
protomae duae
CASSVS · MVSAe
SER ·ANNOR · C
STVBILOS GALLEONI
ser VXOR-ANN· LXXX
5 H · S · E -fili •POilERVN’
1 MVSA , 4 MBVXOR
duntur.
Seidl Archiv osterr. Ge-
schichtsquellen 3 (1849),
163.
, 5 mllpociervnt tra-
4552 Neustadt Austriae clus. in coemeterio
ap. — Ad Cittanovam Istriae rettulit kand-
ler errore.
figura stans
N EATOMA
RVS-CLITO
NIS-F· NN
VII-H-S-E
Duo exempla extant, Apiani 404, 1 et Clusii in
schedis Hagensibus. Kandler ms. et in syll.
Istrianarum n. 446 dedit ex schedis nescio qui-
bus, quas coniectura incerta tribuit Tommasinio;
sed pendent schedae eae omnino ex Apiano.
Sic Clusius; montonia || rvs rei. om. Apianus.
Malim nertomarvs.
4553 in Geresdorf prope Novam civitatem
[= Gerasdorf in parochia S. Aegidii] lazius.
Ebersdorfi apud Hier. Beck iupp.
I · O · M
VLP · VA.EN
TINVS · VEE
LE - X · G ■ VO
5 SO · LE · LI
M-G· S
Lazius cod. 7894 f. 29, Vienn. p. 29, r. r. p. 214.
670; Clusius apud Saxium; Grut. 14, 11 ex
Lazio et Clusio; Iupp ms. (inde Steiner 3551).
2 vet Laz. 214. — 4 leg pro le Laz. —
4 sol pro so Laz. 214.
I(pvi) o(ptimo) m(aximo) Ulp(ius) Valentinus
vete(ranus) le^gionis) X g(eminae) vo(tum) so(lvit)
le(tus) li(bens) m(erito) [c(w)] s(uis).
4554 litteris magnis et bonis, Muthmannsdorf
prope Wiener-Neustadt in ecclesia.
M · VLPIVS · M · F · VERv
rosa DEC · M ■ A · K · Ini · VIR-I-D-Έ rf)Me
AELIA-P-FIL-LVCILLA-V-S-E-M-VL vestigia
PIO · VLPIANO · FIL · ΑΝ ·ν· H · S ■ F
Contuli. Hormayr Archiv 1822, 448; Boheini
Wiener-Neustadt 1 p. XVI; Topogr. des Erzher-
zogthums Oesterreich 12 (1832), 140.
M. Ulpius M. f. Verus dec(urio) m(unicipii)
A(elii) K(arnunti) IIII vir i(ure) d(icundo) et
Aelia P. fil. Lucilia v(ivi) s(ibi) et M. Ulpio
Ulpiano fil(io) an(norum) V h(ic) s(ito) f(ecerunt).
4555 in operculo arcae, cuius altera pars rep.
est a. 1808, altera a. 1824, cum via facta est
Gutensteiniensis, Wollersdorfi prope Neosta-
dium. Nunc Neostadii in curia.
venationis vestigia
TATVCAE · M
ACIONI · F · A
N N O R v M · C
FOVEA -SECAE - F
5 ANNORVM· LXXX
H-S-V-F MII
Duo exempla habui, Hormayrianum Archiv 1826,
100 et Boheimianum Wiener-Neustadt (1830) 1
p. XVI, quod item repperi inter schedas musei Vindobonensis.
1 falvcae m Boh. — 4. 5 sic Boh., foveat segae-f|| a-svor-m lxxx Horm. — 6 sic Horm.,
H s //// Boh. Latet fortasse h-s-fili-f.
XXX. MVN. VINDOBONA (Wien).
Auctores Vindobonenses recensebimus hoc loco eos, qui maxime per-
tinent ad inscriptiones origine Vindobonenses.
I. Pancratius Caspar Bochenswanz Vindobonensis homo ceteroquin igno-
tus saec. XV medio titulum unum n. 4583 ibi prostantem descripsit eum-
que attulit ad corporum conditores Italos antiquissimos. Vidisse eun-
dem etiam n. 4567 item Vindobonae propositum propterea probabile est,
quod pars eius invenitur iam in libro Rediano.
II. Eodem saeculo exeunte is qui condidit syllogen Pannonicam eam,
quam supra p. 413 diximus servatam esse nobis per Ferrarinum et
Rambertum, Vindobonae quoque eosdem duos titulos descripsit nec plures.
III. Antiquus austriacus is, de quo data opera agemus in praefa-
tione Noricarum, Vindobonae descripsit titulos quattuor, inter quos duo
sunt n. 4560. 4561 effossi a. 1493. Ad eos adiecit apianus duos Vindo-
bonenses, tertium Neustadiensem.
IV. Lazio demptis falsis et transpositis et repetitis ex editis in hoc quo-
que capite pauca restant propria. Habet tamen quaedam cum origine Vindo-
bonensia, maxime inter Schallauczeriana, tum agri Vindobonensis eruderata
in pagis proximis S. Ulrich Garsthof Vosendorf Fischament Summarein.
V. Antonius Augustinus, qui Vindobonam adiit a. 1558, in cod. Ma-
tritensi bibi, nation. Q. 87 f. 48—51 exempla posuit accurate excepta titulo-
rum eo tempore Vindobonae prostantium in gymnasio et in aedibus Lazianis.
VI. Carolus Clusius (de 1’Escluse) Atrebas Vindobonae moratus
c. a. 1580 adiit inde Eberstorfium (cf. praefationem c. XXXI p. 569),
Neustadt, Petronellam a. 1577 (cf. n. 4472), Szalonakum arcem archi-
dapiferi regni Hungariae Balthasaris de Batthiany, Savariam descripsitque
tam in his locis quam Vindobonae quos offendisset lapides diligenter et
perite. De schedis eius Hagensibus et de Saxio Gruteroque, a quibus
in parte pendemus in Clusi anis, eadem valent quae supra dixi in Dacicis
p. 154.
VII. Matth. Fuhrmann ait und neues Wien. Vol. 1. 2. Vindobonae
1738. 1739. 8. — Paucas tegulas dedit.
VIII. Ph. I. Lambacher Beschreibung und Erklarung derer den '2 Nov.
1759 auf dem alten Fleischmarkt ausgegrabenen romischen Sargen. Vindo-
bonae s. 1. et a. 4. Editio secunda prodiit ibidem a. 1765. pp. 61. 8. Vidi
utramque.
IX. (Leop. Fischer) brevis notitia urbis veteris Vindobonae, losepho II
ab Austriaca lesu societate oblata. Vindobonae 1764. 4. pp. 257. —
Contra hunc scripsit fuhrmann supra dictus Abhandlung von historischen
Streitfragen. Vindobonae 1765. 8.
X. Franciscus a Prandau kritische Geschichte Wiens. Vol. 1. Vindo-
bonae 1789. 8. pp. 120.
XI. Hormayr Wien, seine Geschichte und seine Denkwiirdigkeiten.