Sil
DE PRETIIS RERVM
19, i
αοητοι ... oi
X . .
--
2
.
X . .
3
. ... κ.
X δ
4
.νλα
X /3
5
.
X . .
6
........ ου
X κδ
7
.... (τπαοτου
X . .
8
.... [κεκα]3·αομει/ης λι.
α
χ δ'
9
.... [κεκα3·αξ)]αεΐ'ί;ς εις
<χο/[ΐ’«κα]
X «·
10
. . . κατα τον ο·τα3·μ[οο
X] ι
11
.... υπηνεος
χ 13
12
.
X η
13
.
χ ■<
14
.φυλλοινι
X . .
15
.α
X /3
16
.
X . .
17
.
χ /3
18
[φ]ακελοι λι . . .
19
. . . ιότ . . . α . . .
W S
20
... V ... λ .. .
χ /3
21
.... οειδους
χ ζδ
22
.... αυδοεια
(desunt tersus minimum
tres)
23
.... αιου
24
cc . . . α/3ου π ... .
25
αγναβου.
26
.ου
27
τ .... γ,ξε ... .
28
ζυλου τ .
29
ζυλου που .
30
άτπ άλτου
31
ελεου οα[φ3α]
32
κα.
33
ι .... οχ ... .
34
. . . . λι .
35
• . . τ.
36
. ... CC.
o i
• ♦ · · ·.
38
.... αττοις . . .
39
.... ιττ .
40
.... «70.
41
.... «7 .
42
λα ....
43
λ.
LEB. IV.
---,-
—
—
—.---:_
19, 31 eleoynac .... traditur, unde Waddingtonius fecit ελεου νατκάφ-
θου; at νατκαφ3ον sive νάξκαφ^ον non oleum est, sed odoramenti genus
ex cortice. Ego quod supplevi defendet Procopius Goth. 4, 11: αγγεία
&ειου και άσ-φαλτου εμπλησ-αμενοι και φαρμάκου, οπερ Μήδοι μεν νάφ&αν
καλουσην,''Ελληνες δε Μήδειας ελαιον. Omnino in hoc capite quae agnoscun-
tur faces, asphaltus, naphtha, ad comburendi causam pertinent.
Ab interpretatione edicti hoc loco abstinendum est, cum brevis ad-
notatio nequaquam sufficiat, iustam explicationem huius syllogae leges
excludant, remittemusque propterea lectores cum ad ea quae ante
undeviginti annos ad id illustrandum attulimus tum ad commentaria
Waddingtoni elegantia et ubertate conspicua. Adiciemus tantummodo
duo testimonia antiqua, quae eius legis meminerunt, auctoris de mor-
tibus persecutorum qui c. 7 sic ait: idem (Diocletianus) cum variis
iniquitatibus immensam faceret caritatem, legem pretiis rerum venalium
statuere conatus est: tunc ob exigua et vilia multus sanguis effusus nec
venale quicquam metu apparebat, et caritas multo deterius exarsit, donec
lex necessitate ipsa post multorum exitium solveretur, et fastorum Idatia-
norum ad a. 302: his cos. vilitatem iusserunt imperatores esse. Lata autem
lex est non a. 302, sed a. 301; nam consulatus tertius Caesarum duorum
non convenit nisi annis 300. 301, quorum posteriorem flagitat tribunicia
potestas XVIII Diocletiani numeranda inde ab a. 284 Sept. 17.
111
106
DE PRETIIS RERVM
19, i
αοητοι ... oi
X . .
--
2
.
X . .
3
. ... κ.
X δ
4
.νλα
X /3
5
.
X . .
6
........ ου
X κδ
7
.... (τπαοτου
X . .
8
.... [κεκα]3·αομει/ης λι.
α
χ δ'
9
.... [κεκα3·αξ)]αεΐ'ί;ς εις
<χο/[ΐ’«κα]
X «·
10
. . . κατα τον ο·τα3·μ[οο
X] ι
11
.... υπηνεος
χ 13
12
.
X η
13
.
χ ■<
14
.φυλλοινι
X . .
15
.α
X /3
16
.
X . .
17
.
χ /3
18
[φ]ακελοι λι . . .
19
. . . ιότ . . . α . . .
W S
20
... V ... λ .. .
χ /3
21
.... οειδους
χ ζδ
22
.... αυδοεια
(desunt tersus minimum
tres)
23
.... αιου
24
cc . . . α/3ου π ... .
25
αγναβου.
26
.ου
27
τ .... γ,ξε ... .
28
ζυλου τ .
29
ζυλου που .
30
άτπ άλτου
31
ελεου οα[φ3α]
32
κα.
33
ι .... οχ ... .
34
. . . . λι .
35
• . . τ.
36
. ... CC.
o i
• ♦ · · ·.
38
.... αττοις . . .
39
.... ιττ .
40
.... «70.
41
.... «7 .
42
λα ....
43
λ.
LEB. IV.
---,-
—
—
—.---:_
19, 31 eleoynac .... traditur, unde Waddingtonius fecit ελεου νατκάφ-
θου; at νατκαφ3ον sive νάξκαφ^ον non oleum est, sed odoramenti genus
ex cortice. Ego quod supplevi defendet Procopius Goth. 4, 11: αγγεία
&ειου και άσ-φαλτου εμπλησ-αμενοι και φαρμάκου, οπερ Μήδοι μεν νάφ&αν
καλουσην,''Ελληνες δε Μήδειας ελαιον. Omnino in hoc capite quae agnoscun-
tur faces, asphaltus, naphtha, ad comburendi causam pertinent.
Ab interpretatione edicti hoc loco abstinendum est, cum brevis ad-
notatio nequaquam sufficiat, iustam explicationem huius syllogae leges
excludant, remittemusque propterea lectores cum ad ea quae ante
undeviginti annos ad id illustrandum attulimus tum ad commentaria
Waddingtoni elegantia et ubertate conspicua. Adiciemus tantummodo
duo testimonia antiqua, quae eius legis meminerunt, auctoris de mor-
tibus persecutorum qui c. 7 sic ait: idem (Diocletianus) cum variis
iniquitatibus immensam faceret caritatem, legem pretiis rerum venalium
statuere conatus est: tunc ob exigua et vilia multus sanguis effusus nec
venale quicquam metu apparebat, et caritas multo deterius exarsit, donec
lex necessitate ipsa post multorum exitium solveretur, et fastorum Idatia-
norum ad a. 302: his cos. vilitatem iusserunt imperatores esse. Lata autem
lex est non a. 302, sed a. 301; nam consulatus tertius Caesarum duorum
non convenit nisi annis 300. 301, quorum posteriorem flagitat tribunicia
potestas XVIII Diocletiani numeranda inde ab a. 284 Sept. 17.
111
106