Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Clément, Claude
Mvsei , sive bibliothecae tam priuatae quam publicae extructio, instructio, cura, vsus: libri IV — Lugduni, 1635 [Cicognara, 4648]

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.27990#0533

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Z& 7K 7 A

s B c r i o ii.

R R A N T vehementer quotquot in ea sunt hseresi, vc
exiAmient, Atam eAe in ingeiAj duntaxat viribus elo-
quentiam, & nullis artis p- asceptionibus eu m indige-
re^qui felicitatem vberis naturas sortitus At: facile
quidem conceAero illam orationis profluentiam, qute
nata in ore Aatim prascipid lingua extra dentium
septa eiicitur,haud multum indigere inAitutionibus oratoriis 3 at ver&
vtrum eiuAuodi loquentia eloquentia sit, argumento sunt frequentes
lapius iAorum Andabatarum,dum casco impetu calamum ventilant, &
incertis lingux idibus aera incaAum feriunt, viresque &dicendi con-
tentionem in ventum effundunt. Vnum opponere sblent qui artem
respuunt;Delphis poAtam fuisle auream Aatuam Leontino Gorgia,cu-
ius oratoris ea fair in dicendo vbertas & copia, vt diceret temporarie
Aylo,qua de re quisque audire vellet, promiAumque prteAabat genere
quodam dicendi expolito, insigni, omni lepore affluenti, & quod mi-
rum eA,in hac amoenitate neruoso. In promptu eA quod respondeam.
haud vni tantum naturas tribuenda eA illa ornate loquendi sacilitas;
sed referenda magnam partem arti bene dicendi, in quaperdisccnda
exercendaque,atque aliis tradenda posuerat multum operas & laboris.
Si quis autem sperar, se, quia temporario Aylo & solius naturas impetu
redte aliquando dixerit, redre semper & appoAte die did:urum;non sc-
cus mihi delirare videtur.ac si quispid:or spumam equi,vel canis anhe-
lantis expreAurus spongiam coloribus imbutam impingeret tabula,
^e.raretque eucnturum,vt fortuito naturam pi<dura faceret; quia cele-
brem illum Protogenis canem, &Nealcis equum Amilis casus pinxit.
Fimus oratores,non naseimur. Quid?illiberales & contemptidimas ar-
tes suis non carent prasceptis quibus suos tirones informant;
ab omnibus retro saculis praeAantium ingeniorum Ru-
diis celebrata, nullis obseruationibus & praeceptis cotinebitur?Nihilo-
minus,verum vt fatear, non puto eloquentias facultates infinitate mi-
nusculorum prteceptorum , quas di Icentis mentem obruunt, contineri:
longe expeditior cA via per exempla: exercitatio in primis nihil non
efncit.Quam multo paruo ingenio,literis nullis, vt bene agant agendo
consequuntur?dummodo non desit MagiAer eloquens, & iudicandi fa-
cultate inAgniter prasditus, qui ad eloquentiam contendentibus can-
dide & beneuole praeeat; alioqui tirones excutiunt in propriis vitiis;
& , quod deterius eA, ca saspenumero exosculantur. Qui seripto hanc
artem pro dignitate tradidetint, tres sunt inter veteres, prascipui Ari-
Aoteles, Cicero, Quintilianus,quorum fontibus alij, qui poAea secuti
Amt,Cyprianus, Soarius,Nicolaus Causlinus, Ludouicus Cresolius,
Carbo alnque suos hortulos feliciter irrigarunt, & ipA quoque digni
R R r $ qui
 
Annotationen