DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48284#0290
270
ANTHOLOGLE PALATINAE
ζώμεν, κήν πολιδν γήρας άπασι μένη·
της δ’ ακμής και μάλλον. “Οτ’ ούν χρόνος ώριος ήμϊν,
πάντα χύδην έστω , ψαλμδς, έρως, προπόσεις.
5 Χειμων τούντεύθεν γήρως βαρύς· ούδέ δε'κα μνών
στύσεις· τοιαυτη σ’ εκδέχετ’ δρχιπέδη.
101. ΒΙΑΝΟΡΟΣ.
Ήνίδε και χέρσου τδ γεωτόμον δπλον έρέσσει
και τδν υπουθατίαν μόσχον άγει δάμαλις,
βούταν μέν τρομέουσα διοδκτορα , τδν δέ μένουσα
νηπιον, άμφοτέρων εύστοχα φειδομένη.
*Ισχες, άροτροδίαυλε, πεδώρυχε, μηδέ διιόςης
τάν διπλοϊς έργοις διπλά βαρυνομέναν.
102. ΒΑΣΣΟΥ.
Μήτε με χείματι πόντος άγοι θρασύς, ούδέ γαλήνης
αργής ήσπασάμην την πάλι νηνεμιην.
Αί μεσότητες άρισται* οπη δέ τε πρήςιες άνδρών,
και πάλι μέτρον εγώ τάρκιον ήσπασάμην.
Τοΰτ’ αγάπα, ©ίλε Αάμπι, κακάς δ’ εχθαιρε θύελλας·
είσι τινές πρηεις και βιότου Ζέφυροι.
10 3. ΦΙΑΟΔΗΜΟΥ.
Την πρότερον θυμέλην μήτ’ έμβλεπε, μήτε παρελ-
νυν άπαγε δραχμής * εις κολοκορδόκολα. [θ’θί’
Και σΰκον δραχμής έν γίνεται· ήν δ’ άναμεινης,
χίλια. Τοϊς πτωχοΐς δ χρόνος έστι Θεός.
104. ΚΡΑΊΉΤΟΣ ΦΙΑΟΣΟΦΟΥ.
Χαϊρε θεά δέσποιν’, άνδρών αγαθών άγάπημα ,
Εύτελίη, κλεινής έγγονε Σωφροσύνης·
σήν αρετήν τιμώσιν όσοι τά δ'ικαι’ άσκοΰσιν.
105. ΣΙΜΩΝΙΔΟΥ.
Χαίρει τις Θεόδωρος, έπε'ι Οάνον· άλλος επ’ αύτω
χαιρήσει. Θανάτω πάντες οφειλομεθα.
106. ΑΔΗΛΟΝ.
Πολλοί τοι ναρθηκοφόροι, παυροι δέ τε βάκχοι.
vivimus, etiamsi cana senectus omnibus stet : [ nobis,
juventae vero etiam magis. Quum ergo aetas opportuna
omnia acervatim sint, psalmus, amor, propinationes.
Hiems exinde venit senectae gravior : ne decem quidem
him tu eriges : tantum te excipit scroti-copula. [minis
101. BIANORIS.
Ecce, etiam terrae glebas-secans instrumentum movet
et subrumum vitulum ducit vacca ,
bubulcum quidem tremens agentem, suum vero exspec-
pullum, utriusque accurate curam-agens. [tans
Inhibe-te, o qui-ducis-et-reducis-aratrum, qui-terram-fo-
duplici opere dupliciter gravatam. [dis , neu urgeas
102. BASSI.
Neque me hieme pontus jactet ferox, nec tranquillitate
otiosa amo rursus ventorum-inertiam.
Mediocritates sunt optimae. Ubi autem negotia virorum,
et rursus modum ego susficientem amo.
Hunc dilige , care Lampis, malasque aversare procellas :
sunt quidam lenes etiam vitae Zephyri.
103. PHILODEMI.
Priorem illam popinam neque aspicias neque praetereas ·
nunc aufer drachmae-pretio frugalia intestina.
Etiam sicus drachma una venit; si vero exspectaveris,
mille sicus. Egentibus tempus pro deo est.
104. CRATETIS PHILOSOPHI.
Salve dea domina, virorum bonorum deliciae,
Simplicitas, inclytae soboles Modestiae;
tuam virtutem venerantur quotquot justa exercent.
105. SIMONIDIS.
Gaudet quidam Theodorus, quod mortuus-sum : alius de
gaudebit. Morti omnes debemur. [ipso mortuo
106. INCERTI.
Multi sane thyrsigeri, pauci vero Bacchi.
Duret ut ad canos, est tamen illa brevis.
Flos aevi mullo brevior : sed dum sluit ille,
Densa sluant nobis cantica , Bacchus, amor.
Bruma senectutis veniet cito : semitalento
Nil sacies : nervos contrahet illa tuos.
102. BASSI.
Nec me tristis hyems agitatum jactet in alto,
Nec sedeat nullo slamine vecta ratis.
Quod medium est laudo, quod honesta negotia praestat:
Res est ante alias semper amanda, modus.
Est etiam vitam zephyri quae mulceat aura,
Lampi , procelloso nil tibi cum pelago.
io3. PHILODEMI.
Ne specta quos vita tibi dedit ante paratus,
Quae drachma constant sint satis exta tibi.
Nunc licet et sicus drachma, post tempore parvo
Mille : solet tempus pauperis esse deus.
104. CRATETIS PHILOSOPHI.
Vive, Fave, Dea Sancta, piis gratissima, srugi
Vita, parit nobis quam bona temperies :
Te venerantur enim, queis cordi est jusque piumque.
Ιθ5. SIMONI D/E.
Quod Theodorus obit, gaudet quis, et alter ob ipsum
Gaudebit : morti debita turba sumus.
ANTHOLOGLE PALATINAE
ζώμεν, κήν πολιδν γήρας άπασι μένη·
της δ’ ακμής και μάλλον. “Οτ’ ούν χρόνος ώριος ήμϊν,
πάντα χύδην έστω , ψαλμδς, έρως, προπόσεις.
5 Χειμων τούντεύθεν γήρως βαρύς· ούδέ δε'κα μνών
στύσεις· τοιαυτη σ’ εκδέχετ’ δρχιπέδη.
101. ΒΙΑΝΟΡΟΣ.
Ήνίδε και χέρσου τδ γεωτόμον δπλον έρέσσει
και τδν υπουθατίαν μόσχον άγει δάμαλις,
βούταν μέν τρομέουσα διοδκτορα , τδν δέ μένουσα
νηπιον, άμφοτέρων εύστοχα φειδομένη.
*Ισχες, άροτροδίαυλε, πεδώρυχε, μηδέ διιόςης
τάν διπλοϊς έργοις διπλά βαρυνομέναν.
102. ΒΑΣΣΟΥ.
Μήτε με χείματι πόντος άγοι θρασύς, ούδέ γαλήνης
αργής ήσπασάμην την πάλι νηνεμιην.
Αί μεσότητες άρισται* οπη δέ τε πρήςιες άνδρών,
και πάλι μέτρον εγώ τάρκιον ήσπασάμην.
Τοΰτ’ αγάπα, ©ίλε Αάμπι, κακάς δ’ εχθαιρε θύελλας·
είσι τινές πρηεις και βιότου Ζέφυροι.
10 3. ΦΙΑΟΔΗΜΟΥ.
Την πρότερον θυμέλην μήτ’ έμβλεπε, μήτε παρελ-
νυν άπαγε δραχμής * εις κολοκορδόκολα. [θ’θί’
Και σΰκον δραχμής έν γίνεται· ήν δ’ άναμεινης,
χίλια. Τοϊς πτωχοΐς δ χρόνος έστι Θεός.
104. ΚΡΑΊΉΤΟΣ ΦΙΑΟΣΟΦΟΥ.
Χαϊρε θεά δέσποιν’, άνδρών αγαθών άγάπημα ,
Εύτελίη, κλεινής έγγονε Σωφροσύνης·
σήν αρετήν τιμώσιν όσοι τά δ'ικαι’ άσκοΰσιν.
105. ΣΙΜΩΝΙΔΟΥ.
Χαίρει τις Θεόδωρος, έπε'ι Οάνον· άλλος επ’ αύτω
χαιρήσει. Θανάτω πάντες οφειλομεθα.
106. ΑΔΗΛΟΝ.
Πολλοί τοι ναρθηκοφόροι, παυροι δέ τε βάκχοι.
vivimus, etiamsi cana senectus omnibus stet : [ nobis,
juventae vero etiam magis. Quum ergo aetas opportuna
omnia acervatim sint, psalmus, amor, propinationes.
Hiems exinde venit senectae gravior : ne decem quidem
him tu eriges : tantum te excipit scroti-copula. [minis
101. BIANORIS.
Ecce, etiam terrae glebas-secans instrumentum movet
et subrumum vitulum ducit vacca ,
bubulcum quidem tremens agentem, suum vero exspec-
pullum, utriusque accurate curam-agens. [tans
Inhibe-te, o qui-ducis-et-reducis-aratrum, qui-terram-fo-
duplici opere dupliciter gravatam. [dis , neu urgeas
102. BASSI.
Neque me hieme pontus jactet ferox, nec tranquillitate
otiosa amo rursus ventorum-inertiam.
Mediocritates sunt optimae. Ubi autem negotia virorum,
et rursus modum ego susficientem amo.
Hunc dilige , care Lampis, malasque aversare procellas :
sunt quidam lenes etiam vitae Zephyri.
103. PHILODEMI.
Priorem illam popinam neque aspicias neque praetereas ·
nunc aufer drachmae-pretio frugalia intestina.
Etiam sicus drachma una venit; si vero exspectaveris,
mille sicus. Egentibus tempus pro deo est.
104. CRATETIS PHILOSOPHI.
Salve dea domina, virorum bonorum deliciae,
Simplicitas, inclytae soboles Modestiae;
tuam virtutem venerantur quotquot justa exercent.
105. SIMONIDIS.
Gaudet quidam Theodorus, quod mortuus-sum : alius de
gaudebit. Morti omnes debemur. [ipso mortuo
106. INCERTI.
Multi sane thyrsigeri, pauci vero Bacchi.
Duret ut ad canos, est tamen illa brevis.
Flos aevi mullo brevior : sed dum sluit ille,
Densa sluant nobis cantica , Bacchus, amor.
Bruma senectutis veniet cito : semitalento
Nil sacies : nervos contrahet illa tuos.
102. BASSI.
Nec me tristis hyems agitatum jactet in alto,
Nec sedeat nullo slamine vecta ratis.
Quod medium est laudo, quod honesta negotia praestat:
Res est ante alias semper amanda, modus.
Est etiam vitam zephyri quae mulceat aura,
Lampi , procelloso nil tibi cum pelago.
io3. PHILODEMI.
Ne specta quos vita tibi dedit ante paratus,
Quae drachma constant sint satis exta tibi.
Nunc licet et sicus drachma, post tempore parvo
Mille : solet tempus pauperis esse deus.
104. CRATETIS PHILOSOPHI.
Vive, Fave, Dea Sancta, piis gratissima, srugi
Vita, parit nobis quam bona temperies :
Te venerantur enim, queis cordi est jusque piumque.
Ιθ5. SIMONI D/E.
Quod Theodorus obit, gaudet quis, et alter ob ipsum
Gaudebit : morti debita turba sumus.