Dübner, Friedrich [Editor]; Cougny, Edme [Editor]: Epigrammatum anthologia Palatina: cum planudeis et appendice nova epigrammatum veterum ex libris et marmoribus ductorum, annotatione inedita Boissonadii, ... apparatu critico instruxit ; graece et latine (2) (Parisiis: Firmin-Didot, 1872)

334

ANTHOLOGLE PALATINAE

291. ΤΟΥ ΑΪΤΟΤ.
Τί ώφέλησας την πόλιν στίχους γράφων,
χρυσόν τοσοΰτον λαμβάνων βλασφημίας,
πωλών ιάμβους , ώς ελαιον έμπορος;
292. ΤΟΤ ΑΪΤΟΤ.
Άντυγος ούρκνίης ύπερήμενος, ές πόθον ήλθες
·> f ~ 5 / t
αντυγος αργυρεης· αίσχος απειρεσιον!
ήσθά ποτέ κρείσσων αύθις δ’ έγένου πολύ χείρων.
Δεΰρ’ άνάβηθι κάτω· νυν γαρ άνω κατέβης.
293. ΤΟΤ ΑΪΤΟΤ.
"Ιππον υποσχόμενος μοι Όλυμπιος ήγαγεν ούράν,
ής όλιγοδρανέων ίππος άπεκρέματο.
294. ΛΟΥΚ1ΛΛ1ΟΤ.
Πλούτον μέν πλουτοΰντος έχεις, ψυχήν δε πένητος ,
ώ τοϊς κληρονόμοις πλούσιε, σοί δε πενης.
295. ΤΟΤ ΑΪΤΟΤ.
Ει τιν’ εχεις Διόνυσον εν'ι μεγάροισι τεοΐσι,
τον κισσόν αφελών, θριδάκων ωύλλοις στειοάνωσον.
296. ΤΙΜΩΝΟΣ.
Εις ΚλεάνΟην.
Τις δ’ ούτος κτίλος ως έπιπωλεΐται στίχας άνδρώνς
μωλύτης , έπέων λίθος Άσσιος, ολμος άτολμος.
297. ΑΔΗΛΟΝ.
Εις γυναίκα μεθυστρίδα.
α. Πίος φιλέεις, ώ μήτερ, εμοΰ πλέον υίέος οίνον ;
δδς πιέειν οϊνοιο, επε'ι γάλα τδ πριν έδωκας.
β. Ώ παϊ, σήν μέν δίψαν έμδν γάλα τδ πριν έπαυσε-
νυν ίθι πίνε ύδωρ, καί παύεο δίψαν έοιο.
2gi. EJUSDEM.
Quid profuerunt publico versus tui,
Tantum quod auri pro mala lingua capis,
Vendens iambos velut olivum circitor?
202. EJUSDEM.
De Philosopho, cum factus esset
Prcefectus urbi Constantinopoli sub
Valentiniano et Valente.
Cepit amore sui, pudor est, argenteus axis ,
JElberio positum te super axe prius.
Qui descendisti sursum , nunc scande deorsum ;
Major eras infra : vis minor esse supra.
203. EJUSDEM.
Pollicitatus equum , mihi mittis, Olympice, caudam ,
Ex qua vix sacies languida pendet equi.

291. EJUSDEM.
Quid juvisti urbem versus scribens,
aurum tantum accipiens pro-blasphemia ,
vendens iambos , ut oleum mercator?
292. EJUSDEM.
Axi coelesti supersidens, in cupidinem venisti
axis argenteae ·· turpitudo insinita !
eras quondam melior; rursus autem evasisti multo pejor.
Huc ascende deorsum : nunc sursum descendisti.
293. EJUSDEM.
Equum pollicitus mihi Olympius adduxit caudam,
e qua extenuatus equus pendebat.
294. LUCILLII.
Divitias quidem divitis habes, animum vero pauperis,
o tuis heredibus dives , tibi vero pauper.
295. EJUSDEM.
Si quem habes Bacchum in aedibus tuis,
hederam detrahe et lactucarum foliis corona.
296. TIMONIS.
In Cleanthem.
Quis autem hic tanquam aries obversatur ordinibus viro
segnis, verborum lapis-molaris Assius, pila inaudax, [rum ?
297. INCEBTI.
In mulierem bibacem.
a. Qui amas, o mater, me magis silio vinum?
da bibendum vinum, quum lac prius dederis.
b. O sili, tuam quidem sitim meum lac prius exstinxit;
nunc vade, bibe aquam, et sopi sitim tuam.
294. LUCIELII.
Divitiis locuples, animo sed paupere vivis,
Heredi dives , pauper at ipse tibi.
295. EJUSDEM.
De vino pessimo , ipsi misso.
Si quis conspicitur subter tua tecta Lyaeus,
Illum pro foliis hederae lactuca coronet.
296. TIMONIS.
De Cleanthe.
Ille quis est aries velut in legione virorum,
Assius est verbosus, hebes , pila sed sine pilo.
297. INCERTI.
Cara parens, vini cur prie me diligis haustum ?
Da potare merum mihi, qute lac ante dedisti.
Lacte sitim nostro quondam tibi, nate, sugavi;
Nunc puro de sonte tibi susfecerit humor.