DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.48284#0498
478
ANTHOLOGI^E PALATIN2E
6 τον σύ κομισσώμενος , Τεγέης έπιτάρροθος εσση.
79. ΑΛΛΟΣ.
Λυδέ γένος , πολλών βασιλεύ, μέγα νήπιε Κροϊσε,
μή βούλου πολύευκτον ιήν άνά δώματ’ άκούειν
παιδδς οθεγγομένου’ τδ δε σοι πολύ λώϊον άμφ'ις
εμμεναΓ αύδήσει γάρ εν ηματι πρώτον άνόλβω.
80. ΑΛΛΟΣ.
Τήν πεπρωμένην μοίρην αδύνατά έστιν άποφυγέειν
και θεώ.
81. ΑΛΛΟΣ.
Ισθμόν δέ μή πυργούτε, μηδ’ ορύσσετε·
Ζευς γάρ κ’ έθηκε νήσον , ει κ’ έβούλετο.
82. ΑΛΛΟΣ.
Άλλ’ όταν έν Σίφνω πρυτανήϊα λευκά γένηται,
λεύκοφρύς τ’ άγορη , τότε δη δει φράδμονος άνδρδς
φράσσασθαι ξύλινον τε λοχον κηρυκά τ’ ερυθρόν.
83. ΑΛΛΟΣ.
Βάττ’, έπι φωνήν ήλθες' άναξ δέ σε Φοίβος Απόλλων
ές Λιβύην πέμπει μηλοτρόφον οίκιστήρα.
84. ΑΛΛΟΣ.
Αί τύ έμεΰ Λιβύην μηλοτρόφον οίδας άμεινον
μή έλΟών έλθόντος, άγαν άγαμαι σοφίην σεύ.
85. ΑΛΛΟΣ.
‘Ός δέ κεν ές Λιβύην πολυήρατον ύστερον έλθη
γας άναδαιομένας, μετά οι ποκά φημι μελησειν.
86. ΑΛΛΟΣ.
Ήετίων , ού τίς σε τίει πολύτιτον έόντα.
Λάβδα κύει, τέξει δέ ολοίτροχον έν δέ πεσεΐται
άνδράσι μουνάρ’/οισι, δικαιώσει δέ Κόρινθόν.
87. ΑΛΛΟΣ.
Αίετδς έν πέτρησι κύει, τέξει δέ λέοντα
καρτερδν, ώμηστήν πολλών δ’ υπό γούνατα λύσει.
88. ΑΛΛΟΣ.
^Ολβιος ούτος άνήρ; 8ς έμδν δόμον έσκαταβαίνει,
Κύψελος ’Πετίδης, βασιλεύς κλειτοϊο Κόρινθου,
αυτός και παϊδες, παίοων γε μέν ούκετι παΐδες.
89. ΑΛΛΟΣ.
Και τότε δή , Μίλητε , κακών έπιμήχανε έργων,
πολλοΐσιν δεΐπνόν τε και αγλαά δώρα γενηση’
σαι δ’ άλοχοι πολλοΐσι πόδας νίψουσι κομήταις·
νηοΰ δ’ ήμετέρου Διδύμοις άλλοισι μελήσει.
hunc tu si-abstuleris, Tegeae auxiliator eris.
79. ALIUD.
0 tu, Lydius genere, inultorum rex, inconsultissime
noli magnopere-optatam vocem per tecta audire [Croese,
pueri loquentis; sed tibi multo satius rem aliter
sese-habere : vocem-emittet enim in die primum infausto.
80. ALIUD.
Desinitam sortem non licet declinare etiam deo.
81. ALIUD.
Isthmum ne turri-munite, neu fossa :
Jupiter enim secisset insulam, si vellet.
82. ALIUD.
Sed quando in Siphno curia alba siet, [viro,
canisque-superciliis forum, tunc sane opus-est prudente
ut-excogitet ligneam cohortem, praeconemque rubrum.
83. ALIUD.
O Batte, ad vocem venisti; rex autem te Phoebus Apollo
in Libyam mittit ovium-nutricem colonum.
84. aliud.
Si tu me melius Libyam ovium-nutricem nosti
non ingressus ingresso, valde miror sapientiam tuam.
85. ALIUD.
Qui autem in Libyam valde-amabilem serius venerit
terrai divisa, hunc aio sore-ut aliquando pceniteat.
86. ALIUD.
O Eetion, non quisquam te colit, in magno licet-sis pretio.
Labda concepit, gignetque magnum-et-rotundum; cadet
inter-viros regnantes, justeque-reget Corinthum. [autem
87. ALIUD.
Aquila in saxis concepit, gignetque leonem
validum, crudivorum, qui multorum genua solvet.
88. ALIUD.
Fortunatus liicce vir, qui meam domum intrat,
Cypselus Eetides, regnator inclytae Corinthi,
ipse et silii, siliorum tamen silii non amplius erunt.
89. ALIUD.
Et tunc profecto, o Milete malorum artifex operum,
multis coenaque et splendida dona sies;
et tuae conjuges multis pedes abluent comatis;
templi autem nostri Didymis aliis cura-crit.
90. ΑΛΛΟΣ.
’Αλλ’ δταν ή θήλεια τον άρσενα νικήσασα
έξελάση, και κΰδος έν Άργείοιοιν άρηται,
90. ALIUD.
Sed quando semina marem victum
fugaverit , et decus inter Argivos reportarit,
ANTHOLOGI^E PALATIN2E
6 τον σύ κομισσώμενος , Τεγέης έπιτάρροθος εσση.
79. ΑΛΛΟΣ.
Λυδέ γένος , πολλών βασιλεύ, μέγα νήπιε Κροϊσε,
μή βούλου πολύευκτον ιήν άνά δώματ’ άκούειν
παιδδς οθεγγομένου’ τδ δε σοι πολύ λώϊον άμφ'ις
εμμεναΓ αύδήσει γάρ εν ηματι πρώτον άνόλβω.
80. ΑΛΛΟΣ.
Τήν πεπρωμένην μοίρην αδύνατά έστιν άποφυγέειν
και θεώ.
81. ΑΛΛΟΣ.
Ισθμόν δέ μή πυργούτε, μηδ’ ορύσσετε·
Ζευς γάρ κ’ έθηκε νήσον , ει κ’ έβούλετο.
82. ΑΛΛΟΣ.
Άλλ’ όταν έν Σίφνω πρυτανήϊα λευκά γένηται,
λεύκοφρύς τ’ άγορη , τότε δη δει φράδμονος άνδρδς
φράσσασθαι ξύλινον τε λοχον κηρυκά τ’ ερυθρόν.
83. ΑΛΛΟΣ.
Βάττ’, έπι φωνήν ήλθες' άναξ δέ σε Φοίβος Απόλλων
ές Λιβύην πέμπει μηλοτρόφον οίκιστήρα.
84. ΑΛΛΟΣ.
Αί τύ έμεΰ Λιβύην μηλοτρόφον οίδας άμεινον
μή έλΟών έλθόντος, άγαν άγαμαι σοφίην σεύ.
85. ΑΛΛΟΣ.
‘Ός δέ κεν ές Λιβύην πολυήρατον ύστερον έλθη
γας άναδαιομένας, μετά οι ποκά φημι μελησειν.
86. ΑΛΛΟΣ.
Ήετίων , ού τίς σε τίει πολύτιτον έόντα.
Λάβδα κύει, τέξει δέ ολοίτροχον έν δέ πεσεΐται
άνδράσι μουνάρ’/οισι, δικαιώσει δέ Κόρινθόν.
87. ΑΛΛΟΣ.
Αίετδς έν πέτρησι κύει, τέξει δέ λέοντα
καρτερδν, ώμηστήν πολλών δ’ υπό γούνατα λύσει.
88. ΑΛΛΟΣ.
^Ολβιος ούτος άνήρ; 8ς έμδν δόμον έσκαταβαίνει,
Κύψελος ’Πετίδης, βασιλεύς κλειτοϊο Κόρινθου,
αυτός και παϊδες, παίοων γε μέν ούκετι παΐδες.
89. ΑΛΛΟΣ.
Και τότε δή , Μίλητε , κακών έπιμήχανε έργων,
πολλοΐσιν δεΐπνόν τε και αγλαά δώρα γενηση’
σαι δ’ άλοχοι πολλοΐσι πόδας νίψουσι κομήταις·
νηοΰ δ’ ήμετέρου Διδύμοις άλλοισι μελήσει.
hunc tu si-abstuleris, Tegeae auxiliator eris.
79. ALIUD.
0 tu, Lydius genere, inultorum rex, inconsultissime
noli magnopere-optatam vocem per tecta audire [Croese,
pueri loquentis; sed tibi multo satius rem aliter
sese-habere : vocem-emittet enim in die primum infausto.
80. ALIUD.
Desinitam sortem non licet declinare etiam deo.
81. ALIUD.
Isthmum ne turri-munite, neu fossa :
Jupiter enim secisset insulam, si vellet.
82. ALIUD.
Sed quando in Siphno curia alba siet, [viro,
canisque-superciliis forum, tunc sane opus-est prudente
ut-excogitet ligneam cohortem, praeconemque rubrum.
83. ALIUD.
O Batte, ad vocem venisti; rex autem te Phoebus Apollo
in Libyam mittit ovium-nutricem colonum.
84. aliud.
Si tu me melius Libyam ovium-nutricem nosti
non ingressus ingresso, valde miror sapientiam tuam.
85. ALIUD.
Qui autem in Libyam valde-amabilem serius venerit
terrai divisa, hunc aio sore-ut aliquando pceniteat.
86. ALIUD.
O Eetion, non quisquam te colit, in magno licet-sis pretio.
Labda concepit, gignetque magnum-et-rotundum; cadet
inter-viros regnantes, justeque-reget Corinthum. [autem
87. ALIUD.
Aquila in saxis concepit, gignetque leonem
validum, crudivorum, qui multorum genua solvet.
88. ALIUD.
Fortunatus liicce vir, qui meam domum intrat,
Cypselus Eetides, regnator inclytae Corinthi,
ipse et silii, siliorum tamen silii non amplius erunt.
89. ALIUD.
Et tunc profecto, o Milete malorum artifex operum,
multis coenaque et splendida dona sies;
et tuae conjuges multis pedes abluent comatis;
templi autem nostri Didymis aliis cura-crit.
90. ΑΛΛΟΣ.
’Αλλ’ δταν ή θήλεια τον άρσενα νικήσασα
έξελάση, και κΰδος έν Άργείοιοιν άρηται,
90. ALIUD.
Sed quando semina marem victum
fugaverit , et decus inter Argivos reportarit,