DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48284#0500
480
ANTHOLOGLE PALATINAE
96. ΑΛΛΟΣ.
ϊ'μΐν δ’, ώ Σπάρτης οίχήτορες εύρυχδροιο,
η μέγα άστυ έρικυδές υπ’ άνδράσι Περσείδησι
περΟεται- ή τδ μέν ούχί, άιρ’Ήρακλέους δέ γενέθλης
πενθήσει βασιλή φΟίμενον Λακεδαίμονος ούρος.
Ού γάρ τον ταύρων σχήσει μένος ούδέ λεόντων
άντιβίην Ζηνδς γάρ εχει μένος· ούδέ έ φημί
σχησεσθαι, πριν τώνδ’ έτερον διά πάντα δάσηται.
97. ΑΛΛΟΣ.
φράζεο βαρβαρόφωνον· όταν ζυγόν εις άλα βάλλη
βύβλινον, Εύβοιης άπέχειν πολυμηκάδας αίγας.
98. Βάκιδος χρησμό; περί της των Ελλήνων νίκης.
Άλλ’ όταν Άρτεμιδος χρυσαόρου ιερόν ακτήν
νηυσ'ι γεφυρώσωσι και είναλίην Κυνόσουραν,
έλπίδι μαινομένη λιπαράς πέρσαντες Αθήνας,
δια Δίκη σβέσσει κρατερόν Κόρον, "Υβριος υιόν,
δεινόν μαιμωωντα , δοκεύντ’ άνά πάντα πιθέσθαι.
Χαλκός γάρ χαλχω συμμίξεται, αΐματι δ’ Άρης
πόντον φοινίςετ τότ’ ελεύθερον Ελλάδος ήμαρ
εύρύοπα Κρονίδης έπάγει κα'ι πότνια Νίκη.
99. ΑΛΛΟΣ.
Τήνδ’ έπ'ι Θερμώδοντι καί Άσωπώ λεχεποίη
'Ελλήνων σύνοδον καί βαρβαρόφωνον ίϋγήν,
τη πολλοί πεσέονται υπέρ Λάχεσίν τε μόρον τε
τοςοφόρων Μήδων, όταν αϊσιμον ήμαρ έπέλθη.
100. Χρησμός δοθείς Μενελάω καί Άλεξάνδρω.
Τίπτε δύω βασιλήες, δ μέν Τρώων , δ δ’ Αχαιών,
ού ταυτά φρονέοντες έμόν δόμον είσανέβητε,
ήτοι δ μέν πώλοιο γόνον διζημενος ευρεΐν,
αύτάρ δ πώλον άγειν ; Τί νυ μήσεαι, ώ μεγάλε Ζεΰ;
101. ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΥ ΑΙΝΙΓΜΑ.
Εις δ πατήρ, παϊδες δυοκαιδεκα· τών δε έκαστιο
παΐδες * τριήκοντα διάνδιχα είδος εχουσαι·
αι μέν λευκαί έασιν ίδεϊν, αί δ’ αύτε μέλαινατ
αθάνατοι δέ τ’ έούσαι, άποφΟινύθουσιν άπασαι.
102. Έκ τής Πυθίας τω βασιλεΐ ’Αδριανω.
Άγνωστόν μ’ έρέεις γενεής καί πατρίδος αίης
άμβροσίου Σειρήνας· εδος δ’ Ιθάκη τις Ομηρου·
Τηλέμαχος δέ πατήρ, καί Νεστορέη Πολυκαστη
μήτηρ, ή μιν έτικτε βροτών πολυπάνσοφον άλλων.
103. ΑΙΝΙΓΜΑ.
Εί με νεην ελαβες, τάχα μου πίες έκχυθέν αίμα·
νυν δ δ’τε γηραλέην μ’ έξετέλεσσε χρόνος,
έ'τΟιε την βυσαινομένην, υγρόν ούδέν έχουσαν,
ό·7Τία συνθραύων σαρκί συν ήμετέρη.
96. ALIUD.
Vobis autem, ο Spartae incolae lata-in-choreas-Ioca-ba-
aut magna urbs valde-gloriosa a viris Persis [bentis,
vastatur; aut hoc quidem non, sed ex Herculis genere
lugebit regem mortuum Lacedaemonis custos.
Non enim hunc taurorum cohibebit vis neque leonum
in-adversa-pugna: Jovis enim habet robur; nequeeum dico
repressum-iri donec horum alterutrum omnino sortiatur.
97. aliud.
Cogita, barbara-voce-loquens ·. quando jugum in mare de-
papyreum, Euboea amovere saepe-balantes capras, [jiciet
98. Bacidis oraculum de Graecorum victoria.
I
Sed quum Dianae aureo-arcu-decorae sacram ripam
navium ponte-junxerint et maritimam Cynosuram,
spe surenti splendidas vastantes Athenas, [siliam,
divina Justitia exstinguet validam Satietatem, Superbiae
immane gestientem, sperantem omnia ad-se-tracturam.
AEs enim aeri miscebitur, et sanguine Mars
pontum rubefaciet: tunc liberum Graeciae diem
late-intuens Saturnius inducit et veneranda Victoria.
99. ALIUD.
En hunc ad Thermodontem et Asopum herbosum
Graecorum conventum et barbare-loquentium clamorem,
quo multi cadent praeter Lachesimque et fatum
sagittariorum Medorum, quum fatalis dies advenerit.
100. Oraculum datum Menelao et Alexandro.
Quid tandem duo reges , unus Trojanorum, alter Graeco-
non eadem cogitantes in meam domum ascendistis? [ruro,
nimirum unus pulli sobolem quaerens invenire,[Jupiter?
sed alter pullum abducere. Quid ergo consules , o magne
101. CLEOBULI AENIGMA.
Unus pater, silii duodecim; horumque unicuique
siliae sexaginta diversum aspectum habentes :
hae quidem sunt albae visu, illae rursus nigrae;
immortalesque licet sint, pereunt cunctae.
102. A Pythia imperatori Hadriano.
Ignotum me interrogas de genere et patria terra
divinae Sirenis; sedes autem Ithaca quaedam Homeri;
Telemachusque pater et Nestorea Polycaste [simum aliis,
mater quae eum peperit, prae mortalibus longe sapientis-
103. AENIGMA.
Si me teneram cepisses, sorte meum bibiss-s essusum
nunc autem quum vetulam me confecit aetas, [sanguinem,-
comede rugis-resertam, humidum nil habentem,
ossa consringens una-cum carne mea.
ANTHOLOGLE PALATINAE
96. ΑΛΛΟΣ.
ϊ'μΐν δ’, ώ Σπάρτης οίχήτορες εύρυχδροιο,
η μέγα άστυ έρικυδές υπ’ άνδράσι Περσείδησι
περΟεται- ή τδ μέν ούχί, άιρ’Ήρακλέους δέ γενέθλης
πενθήσει βασιλή φΟίμενον Λακεδαίμονος ούρος.
Ού γάρ τον ταύρων σχήσει μένος ούδέ λεόντων
άντιβίην Ζηνδς γάρ εχει μένος· ούδέ έ φημί
σχησεσθαι, πριν τώνδ’ έτερον διά πάντα δάσηται.
97. ΑΛΛΟΣ.
φράζεο βαρβαρόφωνον· όταν ζυγόν εις άλα βάλλη
βύβλινον, Εύβοιης άπέχειν πολυμηκάδας αίγας.
98. Βάκιδος χρησμό; περί της των Ελλήνων νίκης.
Άλλ’ όταν Άρτεμιδος χρυσαόρου ιερόν ακτήν
νηυσ'ι γεφυρώσωσι και είναλίην Κυνόσουραν,
έλπίδι μαινομένη λιπαράς πέρσαντες Αθήνας,
δια Δίκη σβέσσει κρατερόν Κόρον, "Υβριος υιόν,
δεινόν μαιμωωντα , δοκεύντ’ άνά πάντα πιθέσθαι.
Χαλκός γάρ χαλχω συμμίξεται, αΐματι δ’ Άρης
πόντον φοινίςετ τότ’ ελεύθερον Ελλάδος ήμαρ
εύρύοπα Κρονίδης έπάγει κα'ι πότνια Νίκη.
99. ΑΛΛΟΣ.
Τήνδ’ έπ'ι Θερμώδοντι καί Άσωπώ λεχεποίη
'Ελλήνων σύνοδον καί βαρβαρόφωνον ίϋγήν,
τη πολλοί πεσέονται υπέρ Λάχεσίν τε μόρον τε
τοςοφόρων Μήδων, όταν αϊσιμον ήμαρ έπέλθη.
100. Χρησμός δοθείς Μενελάω καί Άλεξάνδρω.
Τίπτε δύω βασιλήες, δ μέν Τρώων , δ δ’ Αχαιών,
ού ταυτά φρονέοντες έμόν δόμον είσανέβητε,
ήτοι δ μέν πώλοιο γόνον διζημενος ευρεΐν,
αύτάρ δ πώλον άγειν ; Τί νυ μήσεαι, ώ μεγάλε Ζεΰ;
101. ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΥ ΑΙΝΙΓΜΑ.
Εις δ πατήρ, παϊδες δυοκαιδεκα· τών δε έκαστιο
παΐδες * τριήκοντα διάνδιχα είδος εχουσαι·
αι μέν λευκαί έασιν ίδεϊν, αί δ’ αύτε μέλαινατ
αθάνατοι δέ τ’ έούσαι, άποφΟινύθουσιν άπασαι.
102. Έκ τής Πυθίας τω βασιλεΐ ’Αδριανω.
Άγνωστόν μ’ έρέεις γενεής καί πατρίδος αίης
άμβροσίου Σειρήνας· εδος δ’ Ιθάκη τις Ομηρου·
Τηλέμαχος δέ πατήρ, καί Νεστορέη Πολυκαστη
μήτηρ, ή μιν έτικτε βροτών πολυπάνσοφον άλλων.
103. ΑΙΝΙΓΜΑ.
Εί με νεην ελαβες, τάχα μου πίες έκχυθέν αίμα·
νυν δ δ’τε γηραλέην μ’ έξετέλεσσε χρόνος,
έ'τΟιε την βυσαινομένην, υγρόν ούδέν έχουσαν,
ό·7Τία συνθραύων σαρκί συν ήμετέρη.
96. ALIUD.
Vobis autem, ο Spartae incolae lata-in-choreas-Ioca-ba-
aut magna urbs valde-gloriosa a viris Persis [bentis,
vastatur; aut hoc quidem non, sed ex Herculis genere
lugebit regem mortuum Lacedaemonis custos.
Non enim hunc taurorum cohibebit vis neque leonum
in-adversa-pugna: Jovis enim habet robur; nequeeum dico
repressum-iri donec horum alterutrum omnino sortiatur.
97. aliud.
Cogita, barbara-voce-loquens ·. quando jugum in mare de-
papyreum, Euboea amovere saepe-balantes capras, [jiciet
98. Bacidis oraculum de Graecorum victoria.
I
Sed quum Dianae aureo-arcu-decorae sacram ripam
navium ponte-junxerint et maritimam Cynosuram,
spe surenti splendidas vastantes Athenas, [siliam,
divina Justitia exstinguet validam Satietatem, Superbiae
immane gestientem, sperantem omnia ad-se-tracturam.
AEs enim aeri miscebitur, et sanguine Mars
pontum rubefaciet: tunc liberum Graeciae diem
late-intuens Saturnius inducit et veneranda Victoria.
99. ALIUD.
En hunc ad Thermodontem et Asopum herbosum
Graecorum conventum et barbare-loquentium clamorem,
quo multi cadent praeter Lachesimque et fatum
sagittariorum Medorum, quum fatalis dies advenerit.
100. Oraculum datum Menelao et Alexandro.
Quid tandem duo reges , unus Trojanorum, alter Graeco-
non eadem cogitantes in meam domum ascendistis? [ruro,
nimirum unus pulli sobolem quaerens invenire,[Jupiter?
sed alter pullum abducere. Quid ergo consules , o magne
101. CLEOBULI AENIGMA.
Unus pater, silii duodecim; horumque unicuique
siliae sexaginta diversum aspectum habentes :
hae quidem sunt albae visu, illae rursus nigrae;
immortalesque licet sint, pereunt cunctae.
102. A Pythia imperatori Hadriano.
Ignotum me interrogas de genere et patria terra
divinae Sirenis; sedes autem Ithaca quaedam Homeri;
Telemachusque pater et Nestorea Polycaste [simum aliis,
mater quae eum peperit, prae mortalibus longe sapientis-
103. AENIGMA.
Si me teneram cepisses, sorte meum bibiss-s essusum
nunc autem quum vetulam me confecit aetas, [sanguinem,-
comede rugis-resertam, humidum nil habentem,
ossa consringens una-cum carne mea.