53
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ
ΕΞ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
24
θίαν Οά εκείτο έν τή θέσει Καζάρμα, ή τουλάχι-
στον έν τω Καατράκν, ούχί έν τω Αιγουριω. Τού-
του δε ούτως έχοντος, ή καταγωγή της λέξεως
« Αιγουριό » ζητητέα ίσως εν τινι αρχαία ονομα-
σία δίατηρηθείση έν τη γλώσση του" λαοΰ, ώς διε-
τηρήθη και ή επωνυμία τοΟ'.ΊεροΟ τοΟ Ασκλη-
πιού, τό ιερό, διότι ή λέξις αύτη ού'τε τουρκικής
ούτε αλβανικής καταγωγής εινε (1), ούδ άπαντα
άλλαχοΟ που τής Ελλάδος.
Το συμπέρασμα τοΟτο συνδυάζοντες προς τήν έν
τή προκειμένη επιγραφή λέξιν Λνγ«ώτ^ δυνάμεθα
νά προβάλωμεν τήν εξής είκασίαν. Ό Ασκλη-
πιός καλείται λιγεώτης εκ τίνος χώρας, ένθα ύπήρ-
χεν ίερον αύτοΟ, ώς λ. χ. καλείται παυταλιώτης
(ιδε έπομένην έπιγραφήν) εκ τής Παυταλίας, -χώ-
ρας και πόλεως τής Θράκης. Ή χώρα δ αύτη
ήτο ίσους εκείνη, ενθα το νΟν Αιγουριό,καί θά έκα-
λείτ,ο Αιγουρία, Αίγεια, Αίγεα ή τοιούτον τι.
Στ. 4. Σωτηρ εινε έπίθετον του ΆσκληπιοΟ
(πρβ. έτέραν ημών έπιγραφήν έν τεύχει Γ' του
έτους 1883, σελ. 150, άρ. 42).
Στ. δ. Το σημείον 3 μετά κύριον όνομα δή-
λοι, ώς γνωστόν, οτι και δ πατήρ έφερε το αυτό
όνομα.
Στ. 8. Ή χρονολογία ελβ δύναται κατά τό
σχήμα των γραμμάτων νά λογισθή από τής έν
Άκτίω μάχης.
63.
Έπί έφθαρμένου τετραγωνικού βάθρου έκ τιτα-
νόλιθου έχοντος διαστάσεις: ύψ. 0,70, πλ. 0.63,
πάχ. 0,58, άναγινώσκονται τάδε :
λ Ο Κ λ
Υ Γ I 6
τελεοψορ^
πλΥτλλιωτλιο
Η ΡλΚλίλΝ Ο Ο
ο ι ε ρ ε υ ο
ο ο ο
(1) Ά-ατατα; ό ΟαιΊίαί (Ρβίοροΐΐηβϊ· II σ. 418) λέγων ότι τό
Λιγουριό εϊνό άλβανικόν χωρίον, διότι ού μόνον 3έν Ομιλείται 2ν αότω
ή Αλβανική γλώσσα, άλλα και εντελώς άγνωστος εινε.
Άσκλ[ηπιώ]
Ύγιε[ί«Ι
τελεσφόροι;
παυταλιώταις
Ήρακλιανός
ό ιερεύς.
Μήκος των γραμμάτων 0,050.
Πανταάυώτης έκαλεΐ'το ό κάτοικος τής Παυτα-
λίας, χώρας και πόλεως έν Θράκη. Επεκλήθησαν
δ' ούτως ο Ασκληπιός και ή Υγεία, διότι θά
ύπήρχε κοινόν αύτών ίερον έν τή χώρα ταύτη.
64.
Επί ετέρου βάθρου τετραγωνικοί} έφθαρμένου
άναγινώσκονται :
Α π ο λ λ ο
π Α τ Α ι ν
πΑυεΑντΑε
κ Α ι κ ν μ Α ε ι
οε
Άπόλλ[ωνι
[ύ]πατα.ίω
ΙΙαυσάντας
και Κωμκσιο;
Τψ. 0,61 πλ. 0,61, πάχ. 0,42. Μ. γραμ.
0,050.
'Εν αρχή του ζ'·. στίχου φαίνεται έκ τής' θέ-
σεως των γραμμάτων ό'τι έλλείπει εν γράμμα και
διά τοΟτο συνεπλήρωσα εις: ντναταίω. Ούτω δέ
έκαλεΐ'το ό κάτοικος των Υπάτων (Υπάτης).
65.
Επί τεμαχίου πλακός βάθρου (υψ. 0,82, πλ.
0,52, πάχ. 0,30) άναγινώσκονται:
ΕΚ.........
ΔΙΙΑΣΚΛΗΡίωΐ
Μήκος γραμμάτων 0,025.
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ
ΕΞ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
24
θίαν Οά εκείτο έν τή θέσει Καζάρμα, ή τουλάχι-
στον έν τω Καατράκν, ούχί έν τω Αιγουριω. Τού-
του δε ούτως έχοντος, ή καταγωγή της λέξεως
« Αιγουριό » ζητητέα ίσως εν τινι αρχαία ονομα-
σία δίατηρηθείση έν τη γλώσση του" λαοΰ, ώς διε-
τηρήθη και ή επωνυμία τοΟ'.ΊεροΟ τοΟ Ασκλη-
πιού, τό ιερό, διότι ή λέξις αύτη ού'τε τουρκικής
ούτε αλβανικής καταγωγής εινε (1), ούδ άπαντα
άλλαχοΟ που τής Ελλάδος.
Το συμπέρασμα τοΟτο συνδυάζοντες προς τήν έν
τή προκειμένη επιγραφή λέξιν Λνγ«ώτ^ δυνάμεθα
νά προβάλωμεν τήν εξής είκασίαν. Ό Ασκλη-
πιός καλείται λιγεώτης εκ τίνος χώρας, ένθα ύπήρ-
χεν ίερον αύτοΟ, ώς λ. χ. καλείται παυταλιώτης
(ιδε έπομένην έπιγραφήν) εκ τής Παυταλίας, -χώ-
ρας και πόλεως τής Θράκης. Ή χώρα δ αύτη
ήτο ίσους εκείνη, ενθα το νΟν Αιγουριό,καί θά έκα-
λείτ,ο Αιγουρία, Αίγεια, Αίγεα ή τοιούτον τι.
Στ. 4. Σωτηρ εινε έπίθετον του ΆσκληπιοΟ
(πρβ. έτέραν ημών έπιγραφήν έν τεύχει Γ' του
έτους 1883, σελ. 150, άρ. 42).
Στ. δ. Το σημείον 3 μετά κύριον όνομα δή-
λοι, ώς γνωστόν, οτι και δ πατήρ έφερε το αυτό
όνομα.
Στ. 8. Ή χρονολογία ελβ δύναται κατά τό
σχήμα των γραμμάτων νά λογισθή από τής έν
Άκτίω μάχης.
63.
Έπί έφθαρμένου τετραγωνικού βάθρου έκ τιτα-
νόλιθου έχοντος διαστάσεις: ύψ. 0,70, πλ. 0.63,
πάχ. 0,58, άναγινώσκονται τάδε :
λ Ο Κ λ
Υ Γ I 6
τελεοψορ^
πλΥτλλιωτλιο
Η ΡλΚλίλΝ Ο Ο
ο ι ε ρ ε υ ο
ο ο ο
(1) Ά-ατατα; ό ΟαιΊίαί (Ρβίοροΐΐηβϊ· II σ. 418) λέγων ότι τό
Λιγουριό εϊνό άλβανικόν χωρίον, διότι ού μόνον 3έν Ομιλείται 2ν αότω
ή Αλβανική γλώσσα, άλλα και εντελώς άγνωστος εινε.
Άσκλ[ηπιώ]
Ύγιε[ί«Ι
τελεσφόροι;
παυταλιώταις
Ήρακλιανός
ό ιερεύς.
Μήκος των γραμμάτων 0,050.
Πανταάυώτης έκαλεΐ'το ό κάτοικος τής Παυτα-
λίας, χώρας και πόλεως έν Θράκη. Επεκλήθησαν
δ' ούτως ο Ασκληπιός και ή Υγεία, διότι θά
ύπήρχε κοινόν αύτών ίερον έν τή χώρα ταύτη.
64.
Επί ετέρου βάθρου τετραγωνικοί} έφθαρμένου
άναγινώσκονται :
Α π ο λ λ ο
π Α τ Α ι ν
πΑυεΑντΑε
κ Α ι κ ν μ Α ε ι
οε
Άπόλλ[ωνι
[ύ]πατα.ίω
ΙΙαυσάντας
και Κωμκσιο;
Τψ. 0,61 πλ. 0,61, πάχ. 0,42. Μ. γραμ.
0,050.
'Εν αρχή του ζ'·. στίχου φαίνεται έκ τής' θέ-
σεως των γραμμάτων ό'τι έλλείπει εν γράμμα και
διά τοΟτο συνεπλήρωσα εις: ντναταίω. Ούτω δέ
έκαλεΐ'το ό κάτοικος των Υπάτων (Υπάτης).
65.
Επί τεμαχίου πλακός βάθρου (υψ. 0,82, πλ.
0,52, πάχ. 0,30) άναγινώσκονται:
ΕΚ.........
ΔΙΙΑΣΚΛΗΡίωΐ
Μήκος γραμμάτων 0,025.