Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Ephēmeris archaiologikē (1884 (1885))

81

σγμμικτα

82

εν τχνι άγρώ παρά τό χωρίον Φοινίκι του δήμου
ΆσωποΟ, δυτικώς της πάλαι μεν Επιδαύρου Αι-
μηράς, νυν δε Μονεμβασίας (1). ΠιστοΟσι δε τόν τό-
πον της ευρέσεως και άλλαι πληροφορίαι, ας έλαβε
προ τίνος χρόνου ή παρά τφ Ύπουργείω της παιδεία^
γενική εφορία των αρχαιοτήτων και αί έπιγραφαι
αύται των ταινιών.

Όρα εν τω ενταύθα παρεντεθειμένω λιθογρα-
φική πίνακι άπείκασμα εις τό πραγματικάν μέγε-
θος τριών έξ αύτών, των σωζόμενων ολοκλήρων.

Ίοού δέ και μεταγραφή τούτων τε και των άλ-
λων, των κολοβών κατά τό μάλλον και ήττον"

1. Σωσά.ρων Νικέρωτος πυροφόρος Απόλλωνος
Ύπερτελεάτου Έπιδαύριος.

2.

Χρυσός —υροφόρος Απόλλω-



νος Ύπερτελεάτου.

3.

Ασωπός -ουροφόρος.

4.

Δααάρης Τυχίππου : . . . .

5.

Καλλικράτης Ιερεύς Άπόλλω(νος . .

6.

Συνέγδηρ-ος Φιλοδημου Άπολ . . .

7.

νι/.ος ιερεύς Ά(πόλλωνος . . .

8.

. . . οΊυ ιερεύς Απόλλωνος Ύπερτ

9.

. . . ς ιερεύς Αριστο-



κράτης.

10.

. . . υς πυροφόρος Άπόλλ(ωνος. .

11.

. . . ιος ίερε(ΰς. . .

12.

. . . πυροφό'ρος Άπόλλ(ωνος . . ·

13.

... ς Άπόλλω(νος . . .

14.

. . . Άπόλ)λωνος Ύπερτελεάτο(υ.

15.

. . . Απόλλωνος Ύπερτελεώτα . .

16.

. . . Ύπε)ρτελεάτο(υ,

17.

• . . Ύ)περτελεάτ . . .

18.

... ς Ύπερτ(ελεάτ . . .

19-

. . . του Απόλλωνος

20.

. . . έτη . . .

Ούδέν τών ανωτέρω κολοβών τεμαχίων συναρ-
μόζεται έτέρω τινί, όσον και άν φαίνωνταί τινα
αλλήλων συμπληρωτικά.

(1) Έν τω αΰτώ το'πω ευρέθησαν και ο·.ά?ορα £λλα χαλκά και άλ-
λης ύλη; πράγματα, οίον ανθρώπου και Μων μικρά ομοιώματα, αγ-
γεία κτλ. άπερ πάντα ή Εταιρία ήγόρασε και θέλει γίνη λο'γος περι
αυτών άλλοτε.

ΕΦΗΜΕΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1884.

Πασών τών ταινιών τά γράμματα έμφαίνουσι
τούς "Ρωμαϊκούς χρόνους τούς μετά Χριστόν,
πλήν τών της ύπ' άριθ. 7, άπερ είναι τών καλών
Ελληνικών χρόνων.

Μόνης της ύπ' άριθ. 2 ταινίας τά γράμματα είναι,
ώς όράται έν τω πίνακι, εντός δέλτου ή πινακίου
περιειλημμένα. Αί άλλαι εχουσιν απλώς σειράν
στιγμών πέριξ ή ούδέν. Ή δέ όπ' άρ. 4 εχει κατά
τό έτερον σωζόμενον άκρον της τοιοΟτο κόσμημα ;

··.·.·.

Πλήν της ύπ' άρ. 2 και της ύπ' άρ. 14, τών
άλλων ταινιών τά γράμματα άναγινώσκονται κατά
τον παρ Εύρωπαίοις συνήθη τρόπον έπ' εκείνης
της επιφανείας, έφ' ής φαίνονται άντιτύπως τά ση-
μεία τών στιγμών ώς σφαιρία.

Ταύτα μεν συντόμως ούτω. Πάς δέ τις βλέπει,
ότι αί άνω δοθεί'σαι έπιγραφαι παρέχουσιν ήμΓν
σχόλιον εύπρόσδεκτον εις τό κείμενον τοΟ περιη-
γητοΟ Παυσανίου, όστις έν βιβλ. Γ, κεφ. 22, άπο
§ 9 έως 13 τά μέρη εκείνα της Λακωνικής περι-
γράφων αναφέρει εν α χωρίον ΎπερτεΜατογ »,
έν ώ, λέγει , ήτο ΆσκληπιείΌν' νυν δέ ήμείς
έπί τών ταινιών άναγινώσκομεν πλεονάκις ιερείς
και τζυροψόρους Απόλλωνος Τπερτελεάτου (άπαξ
και δωρικώς 'ΤτζερτεΙεάτα) , δηλ. έπίθετον θεοΟ
ταύτώνυμον τω χωρίω, Οεον δέ, όχι, ώς προσεοο-
κώμεν, τόν Άσκληπιόν, άλλά τόν πατέρα αύτοΟ
Απόλλωνα. Δεν είναι διά τοΰτο πολύ τολμηρόν
νά εΐπη τις, ότι Ό Απόλλων και Ό Ασκληπιός ώς
πατήρ και υίός θά ήσαν έκεί" σύνναοι , καθώς και
άλλαχοΟ (λ. χ. έν Κορίνθω και έν τω έν Έπιδαυ-
ρία τή έν Άργολίδι ίερώ. Παυσ. Β, 10, 2. 27,
6.) (Γ) ό δέ Παυσανίας άπεριεργότερόν πως γράψας
έδήλωσεν τό ιερόν μόνον ώς 'Ασκληπιει'ον, μάλλον
δηλ. από του ΘεοΟ τοϋ' ϊωμένου τά σώματα τών
ταλαίπωρων βροτών' και παρατηρώ , ότι έν έκεί-
ναις ταΐς όλίγαις παραγράφοις του Γ'. βιβλίου, 22
κεφ., ταΐς άπο της 9ί? μέχρι της 13η{, τέσσαρα
βλα Ασκληπιεία ό περιηγητής αναφέρει ού πολύ

(1) Πρβλ. Επιγραφών έξ Επιδαύρου τήν υπ' άριθ. 49 έν Έφ.
Άρ/· γ'. περ. σ. 152.

6