DOI article:
Mylōnas, K.: Anathēmatikon anaglyphon ex Attikēs
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14591#0006
3
ΑΝΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΛΥΦΟΝ ΕΞ ΑΤΤΙΚΗΣ
4
καθήμενα,!, 'Λθηναΐ έπί πώματος Τυρρηνικού" κά-
τοπτρου (δρα άριθ. 1 παρενθ. πίνακος)1. Άμφό-
τεραι αί μορφαί της θεάς είνε δμοιαι άλλήλαις κατά
τήν ένδυμασίαν και τον δπλισμόν, όφις δέ μόνον
συνεσπειραμένος έφ'ού επιθέτει τήν έτέραν των χει-
ρών ή προς τά δεξιά καθήμενη Αθηνά παρέχει
ίσως μικρόν και άνεπαίσθητον γνώρισμα εξ ου δια-
κρίνεται άπό της απέναντι αυτής καθήμενης.
2) Η αρπαγή του τρωϊκοϋ Παλλαδίου έπί πί-
νακος έξ όπτής γης2 (παρενθ. πίνακ. άριθ. 2), έν ω
βλέπομεν δυο Παλλάδια καθ δ'λα όμοια κρατού-
μενα υπό δυο ηρώων, ών Ό μεν πρεσβύτερος, δ κυ-
νην έπι τη; κεφαλής και έμβάδας εις τους πόδας
φέρων, είνε ό "Οδυσσεύς, δ δέ αγένειος νεανίσκος
και άσκεπης τήν κεφαλήν, ό Διομήδης.
3) ζΐΰο '^φ-αΓ έπι αγγείου τινός (παρενθ. πίν.
αριθ. 3 )3 συνοδεύουσαι τον άποθεωθέντα Ήρακλέα
εις τήν προς Δία πορείαν του. Και έπι της αγγειο-
γραφίας ταύτης άμφότεραι αί 'ΑΟηναί είνε δμοιό-
ταται προς άλλήλας κατά τε τήν άναβολήν και τήν
στάσιν και τον όπλισαόν, διακοιτικόν δέ γνώοισαα
ε/ει μόνον ή προ του Ηρακλέους και μετά τον
Έου.ην ιστάμενη Αθηνά, τον παρ αύτη κριόν.
4) Δύο Αθήναι προ τροπαίου ίστάμεναι έπί τί-
νος δακτυλιολίθου (παρενθ. πίν. άριθ. 4)4 όμοιό-
ταται καθ1 ολα προς άλλήλας.
5) Διπλή Αθήνα έπι άρχαϊκοΟ άγγείου έφ' ού
παρίσταται ή θεά μαχόμενη κατά των Γιγάντων
.παρενθ. πίνακ. άριθ. 5)°. Διαφορά τις υφίσταται
μεταξύ των δύο Αθηνών ώς προς τήν κόρυθα. Ού
μόνον δέ ή Αθηνά, άλλά και άλλοι θεοί άπαν-
τώσιν έν τοις μνημείοις της τέχνης διπλοί οιον'
6) Ό Ζδύο 'ένθρονοο, έπί έγγεγλυμμένου λίθου
του Βερολινείου Μουσείου6. Αμφότεροι οί Δίες είνε
οαοιοι κατά πάντα.
7) Ό Ερμηο, έπί Τυρρηνικής στάμνου7. Ό εις
1 Οοΐ'Ιιαιϋ, ΕΙγ. 8ρ. III, 241.
2 ΑγοΙι. ΖβίΙαη§. 4, σελ. 203, πίν. 37.
3 ΑγοΙι. ΖβίΙ. 4, σελ. 303 καί ΡΐΌ^Γίΐιηιη ζαιη ΒβΓίίηβΓ ΛΎπι-
Λβίπιαηηδίβδί 1848, σελ. 9.
1 Τδΐϋβη, νβΓζ. ΑηΙ. νοιΙίβΓΐ ΟβδοΙιηΐΙΙβηβη Βίβϊηβη. II, 2,
άριθ. 335.
Γ> ΕΠΙ. 06Γ&Π1. I, σελ. 296, πίν. 90. Πρβλ. χα\ ΟοΓΙιαι·<α Α. V.
I. σελ. 28 σημ. 40.
6 Τθ1Ιί6!1 ένθα ανωτέρω III, 95. Πρβλ. χαϊ ΟβΑ&ΓίΙ. ΡγοΛγ.
129, 32. ΕβηυπηαηΙ. Χ.Ο. Μνΐΐιοΐ. VIII, 4, σελ. 47. 'Λθην. XI,
46, 473. Β.
7 Οβι-Ιιαπί. Α. V. III. πίν. 210. ΑγοΙι. ΖβΐΙαη§. 4, σελ. 351.
τών Ερμων είνε γενειοφόρος, φέρει έπί της κεφα-
λής πέτασον άπτέρυγον, εχει τάς χείρας έσταυρω-
μένας έπί τοΟ στήθους, κρατεί τή άριστερά μικρόν
κηρύκειον και είνε ένδεδυμένος χιτώνα χειριδω-
τόν' δ δέ έτερος είνε αγένειος, φέρει χλαμύδα, ε/ει
πτερά έπί του πετάσου καί τών υποδημάτων καί
κρατεί κηρύκειον μέγα.Ό πρώτος τούτων έξηγή&η
ώς χθόνιος, δ δέ δεύτερος ώς έπιχθόνιος Έρμης.
(ΟβιΊιείΓά αυτόθι).
8) Ή Κυβέλη1. Άμφότεραι αί θεαί εινε καθ*
ολα δμοιαι, διαφέρουσι δέ άλλήλων (παρενθ. πίν.
αριθ. 0) κατά τούτο, δ'τι ή μεν προς τά άριστερά
εχει τον λέοντα έπί τών γονάτων, ή δέ προς τά δεξιά
εις τά πλάγια.
Καί άλλα πλείονα παραδείγματα έδυνάμεθα νά
άναγράψωμεν διπλών παραστάσεων, άλλά νομίζο-
μεν δ'τι τά άναγραφέντα άρκοΟσιν, ί'να πιστώσωσι
τάς δίπλας παραστάσεις τών θεών έπί τών μνη-
μείων της τέχνης. Τών διπλών τούτων παραστά-
σεων ενός καί τοΟ αύτου θεου αλλ α ι μεν είνε δαοιαι
καθ1 ολα προς άλλήλας, άλλαι δέ καί διαφέρουσι
κατά τό μάλλον καί ήττον εχουσαι ίδιαίτερόν τι
σύμβολον ή διακριτικόν ση μείον οίον" έν μεν ταΐς
ύπ' άριθ. 2, 4, 6 άναγραφείσαις ουδεμία διαφορά
υφίσταται μεταξύ τών δύο μορφών, έν δέ ταίς υπ7
άριθ. 1,3, 5,7,8 παρατηρούνται σύμβολα τινα
ή γνωρίσματα δι ών διακρίνεται ή μία άπό της
άλλης μορφή οιον' έν ταίς ύπ άριθ. 1 ό συνε-
σπειραμένος οφις, έν ταΐς ύπ' άριθ. 3 δ κριός,
έν ταΐς ύπ' άριθ. 5 ή διάφορος κόρυς, έν ταίς
ύπ'άριθ. 7 ή ενδυμασία, δ πτερωτός πέτασος, τά
πτερωτά υποδήματα, τό άγένειον πρόσωπον και το
μέγα κηρύκειον" τέλος δέ έν ταίς ύπ'άριθ. 8 δ έπί
τών γονάτων καί ό παρά τό πλευρόν λέων. Καί έπι
του ήμετέρου δέ άναγλύφου διαφορά τις παρατη-
ρείται μεταξύ τών δύο Αθηνών κατά τά έπί τών
ασπίδων Γοργόνεια, ών τό μεν εν είνε μεγαλείτε-
ρον καί εχει τήν γλώσσαν προεκτεινομένην έςω του
στόματος μέχρι του πηγουνίου, δια τοΰτο δέ ε/ει
καί τήν εκφρασιν βλοσυρωτέραν, τό δέ έτερον είνε
1 ^6 Β&5 Μθϊ1. ίΐ£.πίν.44. Πρβλ. καί ΡΓΪοάΓΪοΙίδ-\νΌ1 (.ΟΓ8. ΒβΓ-
Ιίηδ ΒατίδΙβίηβ. άριθ. 1333. ΑγοΙι. ΖβϊΙ. 1880, πίν. 2, 1. 8^1>οΐ8
Καΐ9.1ο§. ά. 8οα1ρΙ. ζαΑίΙιβη, άριθ. 3049, 4381,6139. ΡοτιολγΙ,
αχδοοίαΙίοηδ ΓβΗ§ίβιΐ8β8 σελ. 100.1. ΒοηικΙοΓΓ.Κοίκοη ίη Ι^Ιαβη
I, σελ. 16. 8ΐβρΙιαηί ΡαίβΓ^. ΑγοΙι. XXII (ΜβΊαη^δ) σελ. 30
Άρχ. Δελτίον 1888, σελ. 38.
ΑΝΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΛΥΦΟΝ ΕΞ ΑΤΤΙΚΗΣ
4
καθήμενα,!, 'Λθηναΐ έπί πώματος Τυρρηνικού" κά-
τοπτρου (δρα άριθ. 1 παρενθ. πίνακος)1. Άμφό-
τεραι αί μορφαί της θεάς είνε δμοιαι άλλήλαις κατά
τήν ένδυμασίαν και τον δπλισμόν, όφις δέ μόνον
συνεσπειραμένος έφ'ού επιθέτει τήν έτέραν των χει-
ρών ή προς τά δεξιά καθήμενη Αθηνά παρέχει
ίσως μικρόν και άνεπαίσθητον γνώρισμα εξ ου δια-
κρίνεται άπό της απέναντι αυτής καθήμενης.
2) Η αρπαγή του τρωϊκοϋ Παλλαδίου έπί πί-
νακος έξ όπτής γης2 (παρενθ. πίνακ. άριθ. 2), έν ω
βλέπομεν δυο Παλλάδια καθ δ'λα όμοια κρατού-
μενα υπό δυο ηρώων, ών Ό μεν πρεσβύτερος, δ κυ-
νην έπι τη; κεφαλής και έμβάδας εις τους πόδας
φέρων, είνε ό "Οδυσσεύς, δ δέ αγένειος νεανίσκος
και άσκεπης τήν κεφαλήν, ό Διομήδης.
3) ζΐΰο '^φ-αΓ έπι αγγείου τινός (παρενθ. πίν.
αριθ. 3 )3 συνοδεύουσαι τον άποθεωθέντα Ήρακλέα
εις τήν προς Δία πορείαν του. Και έπι της αγγειο-
γραφίας ταύτης άμφότεραι αί 'ΑΟηναί είνε δμοιό-
ταται προς άλλήλας κατά τε τήν άναβολήν και τήν
στάσιν και τον όπλισαόν, διακοιτικόν δέ γνώοισαα
ε/ει μόνον ή προ του Ηρακλέους και μετά τον
Έου.ην ιστάμενη Αθηνά, τον παρ αύτη κριόν.
4) Δύο Αθήναι προ τροπαίου ίστάμεναι έπί τί-
νος δακτυλιολίθου (παρενθ. πίν. άριθ. 4)4 όμοιό-
ταται καθ1 ολα προς άλλήλας.
5) Διπλή Αθήνα έπι άρχαϊκοΟ άγγείου έφ' ού
παρίσταται ή θεά μαχόμενη κατά των Γιγάντων
.παρενθ. πίνακ. άριθ. 5)°. Διαφορά τις υφίσταται
μεταξύ των δύο Αθηνών ώς προς τήν κόρυθα. Ού
μόνον δέ ή Αθηνά, άλλά και άλλοι θεοί άπαν-
τώσιν έν τοις μνημείοις της τέχνης διπλοί οιον'
6) Ό Ζδύο 'ένθρονοο, έπί έγγεγλυμμένου λίθου
του Βερολινείου Μουσείου6. Αμφότεροι οί Δίες είνε
οαοιοι κατά πάντα.
7) Ό Ερμηο, έπί Τυρρηνικής στάμνου7. Ό εις
1 Οοΐ'Ιιαιϋ, ΕΙγ. 8ρ. III, 241.
2 ΑγοΙι. ΖβίΙαη§. 4, σελ. 203, πίν. 37.
3 ΑγοΙι. ΖβίΙ. 4, σελ. 303 καί ΡΐΌ^Γίΐιηιη ζαιη ΒβΓίίηβΓ ΛΎπι-
Λβίπιαηηδίβδί 1848, σελ. 9.
1 Τδΐϋβη, νβΓζ. ΑηΙ. νοιΙίβΓΐ ΟβδοΙιηΐΙΙβηβη Βίβϊηβη. II, 2,
άριθ. 335.
Γ> ΕΠΙ. 06Γ&Π1. I, σελ. 296, πίν. 90. Πρβλ. χα\ ΟοΓΙιαι·<α Α. V.
I. σελ. 28 σημ. 40.
6 Τθ1Ιί6!1 ένθα ανωτέρω III, 95. Πρβλ. χαϊ ΟβΑ&ΓίΙ. ΡγοΛγ.
129, 32. ΕβηυπηαηΙ. Χ.Ο. Μνΐΐιοΐ. VIII, 4, σελ. 47. 'Λθην. XI,
46, 473. Β.
7 Οβι-Ιιαπί. Α. V. III. πίν. 210. ΑγοΙι. ΖβΐΙαη§. 4, σελ. 351.
τών Ερμων είνε γενειοφόρος, φέρει έπί της κεφα-
λής πέτασον άπτέρυγον, εχει τάς χείρας έσταυρω-
μένας έπί τοΟ στήθους, κρατεί τή άριστερά μικρόν
κηρύκειον και είνε ένδεδυμένος χιτώνα χειριδω-
τόν' δ δέ έτερος είνε αγένειος, φέρει χλαμύδα, ε/ει
πτερά έπί του πετάσου καί τών υποδημάτων καί
κρατεί κηρύκειον μέγα.Ό πρώτος τούτων έξηγή&η
ώς χθόνιος, δ δέ δεύτερος ώς έπιχθόνιος Έρμης.
(ΟβιΊιείΓά αυτόθι).
8) Ή Κυβέλη1. Άμφότεραι αί θεαί εινε καθ*
ολα δμοιαι, διαφέρουσι δέ άλλήλων (παρενθ. πίν.
αριθ. 0) κατά τούτο, δ'τι ή μεν προς τά άριστερά
εχει τον λέοντα έπί τών γονάτων, ή δέ προς τά δεξιά
εις τά πλάγια.
Καί άλλα πλείονα παραδείγματα έδυνάμεθα νά
άναγράψωμεν διπλών παραστάσεων, άλλά νομίζο-
μεν δ'τι τά άναγραφέντα άρκοΟσιν, ί'να πιστώσωσι
τάς δίπλας παραστάσεις τών θεών έπί τών μνη-
μείων της τέχνης. Τών διπλών τούτων παραστά-
σεων ενός καί τοΟ αύτου θεου αλλ α ι μεν είνε δαοιαι
καθ1 ολα προς άλλήλας, άλλαι δέ καί διαφέρουσι
κατά τό μάλλον καί ήττον εχουσαι ίδιαίτερόν τι
σύμβολον ή διακριτικόν ση μείον οίον" έν μεν ταΐς
ύπ' άριθ. 2, 4, 6 άναγραφείσαις ουδεμία διαφορά
υφίσταται μεταξύ τών δύο μορφών, έν δέ ταίς υπ7
άριθ. 1,3, 5,7,8 παρατηρούνται σύμβολα τινα
ή γνωρίσματα δι ών διακρίνεται ή μία άπό της
άλλης μορφή οιον' έν ταίς ύπ άριθ. 1 ό συνε-
σπειραμένος οφις, έν ταΐς ύπ' άριθ. 3 δ κριός,
έν ταΐς ύπ' άριθ. 5 ή διάφορος κόρυς, έν ταίς
ύπ'άριθ. 7 ή ενδυμασία, δ πτερωτός πέτασος, τά
πτερωτά υποδήματα, τό άγένειον πρόσωπον και το
μέγα κηρύκειον" τέλος δέ έν ταίς ύπ'άριθ. 8 δ έπί
τών γονάτων καί ό παρά τό πλευρόν λέων. Καί έπι
του ήμετέρου δέ άναγλύφου διαφορά τις παρατη-
ρείται μεταξύ τών δύο Αθηνών κατά τά έπί τών
ασπίδων Γοργόνεια, ών τό μεν εν είνε μεγαλείτε-
ρον καί εχει τήν γλώσσαν προεκτεινομένην έςω του
στόματος μέχρι του πηγουνίου, δια τοΰτο δέ ε/ει
καί τήν εκφρασιν βλοσυρωτέραν, τό δέ έτερον είνε
1 ^6 Β&5 Μθϊ1. ίΐ£.πίν.44. Πρβλ. καί ΡΓΪοάΓΪοΙίδ-\νΌ1 (.ΟΓ8. ΒβΓ-
Ιίηδ ΒατίδΙβίηβ. άριθ. 1333. ΑγοΙι. ΖβϊΙ. 1880, πίν. 2, 1. 8^1>οΐ8
Καΐ9.1ο§. ά. 8οα1ρΙ. ζαΑίΙιβη, άριθ. 3049, 4381,6139. ΡοτιολγΙ,
αχδοοίαΙίοηδ ΓβΗ§ίβιΐ8β8 σελ. 100.1. ΒοηικΙοΓΓ.Κοίκοη ίη Ι^Ιαβη
I, σελ. 16. 8ΐβρΙιαηί ΡαίβΓ^. ΑγοΙι. XXII (ΜβΊαη^δ) σελ. 30
Άρχ. Δελτίον 1888, σελ. 38.