Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Ephēmeris archaiologikē (1890)

ΕΠΙΓΡΑΦΙΚΑ ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ

Αί ένταυθα δημοσιευόμεναι παρατηρήσεις εις III. 9 : δ,τι δέ τις κ' άπο^.οσάνσαι παρέλε-. πέντε

τάς άρ/αϊκάς έπιγραφάς της Κρήτης εμελλον νά σ-ατέρανς καταστασεϊ και το κρϊος αυτόν,
δημοσιευθώσιν εν τη άπό πολλού άπασχολούση Ολως πλημμελής είνε ή ερμηνεία τοΟ Ζΐίβίπιαηη

ήμας πραγματεία περί της Κρητικής διαλέκτου. σελ. 124, καθ' ήν τίο, είνε 6 κατ'έντολήν και προς

Επειδή δέ παρέστη ανάγκη νά άναβληθή έπ' ολί- όφελος τήςδιαζευγνυομένης γυναικός (άπομοσάνσαι)

γον ή δημοσίευσις αύτής, σπεύδομεν νά δημοσιεύ- άφαιρών τι, διότι τότε θά ήτο περιττή ή επομένη

σωμεν ταύτας διά της Αρχαιολογικής Εφημερίδος, διάταξις (5ε λ;1 άΧΙοτριοο. ΰννεασάόδει, ήν έπί-

ινα ληφΟώσιν ύπ' οψιν ΰπό των παρασκευαζόντων σης κακώς ήρμήνευσεν, « έάν τις έπί τή ευκαιρία

νέας έκδόσεις των Κρητικών έπιγραφών. του διαζυγίου υπεξαίρεση τι πρός ίδιον όφελος».

Η τοιαύτη ύπεξαίρεσις ουδέν άλλο είνε η κ.Ιοπη'

ΓΟΡΤΥΝΙΚΗ ΔΩΛΕΚΑΛΕΑΤΟΣ > ^ . ί Α , , \

^ν_/χχχ^Λ π£ρ^ χλοπης οε τελούμενης επι τη ευκαιρία του

I. 12 : αί δ' άννίο'.το με άγεν, τον δικαστάν όμνύντα διαζυγίου ουδεμία ανάγκη ειδικής διατάξεως ύπήρ-
κρίνεν, αί [/.έ άποπονίοι [λαίτυς. χε, διότι ουδαμώς διαφέρει της Οπό τάς συνήθεις

Ό Ζίίθίπιαηη σελ. 80 ερμηνεύει : \νβηη οΙβΓ περιστάσεις τελούμενης. Έπειτα πρός τί ή πρό-

Ββίνίαο-ίβ ββΐιααρίβΐ, 6Γ Ιιεώβ οΐβη Μβηδοΐιβη ηϊοΐιί Οεσις έν τω ΰννεσάάάει;

Ιβί δίοΐι, αίδο: βΓ Ιιεώβ ίΐιη ϊηηβΓίιαΙΙ) (ΙβΓ (ΐΓβί Καθ1 ήμας ή ορθή ερμηνεία εινε ή εξής. Έάν

Τα§6 [ζυΓϋο1ί§β^θΐ3θη : Άλλ' ή προηγουμένη ή διαζευγνυομένη γυνή ύπεξαιρέση τι έκ της οικίας

διάταξις (I, 9) το άέ κρότο τον όικαστάν όμτνντα του ανδρός, καταδικάζεται εις πρόστιμον και εις

κρίνεν προβλέπει την περίπτωσιν, καθ' ήν ή έντός άπόδοσιν του ύπεξαιρεθέντος πράγματος (III 1-5).

της προθεσμίας άπόλυσις του άπαχθέντος ήθελεν Έάν δέ ίσχυρισθη δτι τό πράγμα τούτο δέν άνή-

άμφισβητηθή. Διό νομίζομεν ότι ή άρνησις του κεν είς τον σύζυγον , άλλ' εις αυτήν, ύποχρεου-

άγεν ενταύθα ουδέν άλλο είνε ή άμφισβήτησιςπερι ται νά όμώση εϊδικόν ορκον (III 5-8). Μετάτήν

τΓ/ς κατο^Γ/ς του άπα/Οέντος, δηλαδή έάν ό ένα- όρκωμοσίαν το άμφισβητούμενον αναγνωρίζεται ώς

γόμενος ίσχυρίζηται δτι δέν άπήγαγεν, άλλ' οτι ιδιοκτησία αύτής, δ δ' άφαιρέσας αυτό (είτε ό άνήρ

εΐ/ε και πρότερον είς τήν κατοχήν αύτου τον άμφι- είτε συγγενής του ανδρός) καταδικάζεται είς πρό-

σβητούμενον, επομένως οη <3εΓ εινε άπαγωγενς. στιμον και εις άπόδοσιν του πράγματος είς τήν δι-

II. 16: αί κα τάν έλευθέραν επιπερίται οϊπεν άκεύον- καΐουχον (III 8-11).

τος καδεστα, δέκα. στατέρανς καταστασεΐ αί άποπονίο' Ή δ' επομένη διάταξις ίΗ (Τε κ άΐΐόζριοο, Ονν-

μαΐτυς. εοοάδει ούδεμίαν σχέσιν εχειπρός τα αμέσως προη-

Ή ποινή έπιβάλλεται ώς ίκανοποίησις του κηδε- γούμενα, άλλά πρέπει νά συναφθή πρός τά ανωτέρω

στου, ού τήν κατοικίαν δέν έσεβάσθη ό ένοχος, οτί (ΠΙ 1, κ. ές\)' έπιβάλλεται δέ δι αύτής ποινή είς

της γυναικός, ?]ς προϋποτίθεται η ΰυγκατάθεοις, τον διευκολύναντα τήν Οπεξαίρεσιν των πραγμάτων

ώς και έν τή επομένη διατάξει στίχ. 20-27. Τό δέ Οπό της γυναικός.

έπιπερϊται δέν αποβλέπει είς άπόπειραν μετά βίας, ΠΙ. 24 : αί δέ κα άτεκνον καταλείπει, τά τεΡά αΰ-

άλλά σημαίνει οτι ή ποινή επιβάλλεται άνεξαρτή- τάς εκεν κότ[ι] κ' έ[νυ]πάνει [τ]άν έμεναν κα[ί τ]δ

τως τής έπιτυνίας ή αποτυχίας. Ούτως αναιρούν- καρπ[δ] τδ έ'νδ[ο]θεν πεδά τδν έπιβαλλόντ[ον] μοϊραν.
ται αί βεβιασμέναι έρμηνεΐαι του ΒϋοΙιβΙβΓ σελ. 19, Ό καρπός ό ενδοθεν εινε ό ήδη συγκεκομισμέ-

Ζίΐβίπι&ηη σελ. 107 και άλλων, ας ίδε έν ταΐς έκ- νος και εν ζω ο'ίκω άποκείμ,ενος. Άπορον φαίνεται

δόσεσι του Βαυηαοΐί σελ. 125 και Οβιηοΐΐ σελ. 12. ήμΐν οτι οί έρμηνευταί παριοόντες τήν άπλουστά-

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1890. 1 2