Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Ephēmeris archaiologikē (1890)

155

ΕΠΙΓΡΑΦΙΚΑ ΦΡΟΝΤΙΣΜΑΤΑ

156

8 Στήλης τεμάχιον λίθου Ύμηττίου πάντοθεν ά-

νωμάλως άποτεθραυσμένον, ύψους 0,30, πλάτ.

Έπί......άρχο)ντος του |Λε(τα..... 0,21, πάχους 0,11. Ανωθεν των στίχων σώζεται

.....επί της......Λίδος δεκά(της πρυτα- στεφάνου γλυπτού μέρος εντός τετραγώνου χώρου

νίίας.......) ώνος ενδεκ(άτηι..... ολίγον βαθύτερου. Τα γράμματα των "Ρωμαϊκών

. . έκκλησία εν τώι) θεάτρων Άν....... χρόνων μετ' άκρεμόνων και κεκλασμένης γραμμής

5.........ληθεν είπ(ε)ν επειδή ... ™° α» το"° δέ 71 τά ^τε?ον σκέλο? β?^τερον.

... ου Φασηλίτ(ης..... Έγοράσθη υπό της Αρχαιολογικής Εταιρίας,

« (, προερχόμενον έξ οικίας τίνος των Αθηνών, τη 24

. . . £,νου? ^ρχω,; . . . Μαίου 1886. ?
.... τοις) παραγινο(μένοις . . .

. . . |ς τονεα- . . . Έν Αθήναις, τη 19 Δεκεμβρίου 1890.

10..........κ;ηιτε . .

.... Στέφανος Α. Κουμανουδης

ΕΠΙΓΡΑΦΙΚΑ ΦΡΟΝΤΙΣΜΑΤΑ

ΒιιΙΙ. άβ Οογγ. ΗβΙΙβη., XIV, (1890), σελ. 414.
ία Βΐπΐθ οΐβ ΓΐηδοπρΙίοη δΐΐΓ Ια ίΓαηοΙιβ II, (Ρ1.
XV). Ιί§. 4-12. Στίχ. 8-12: οίνοχό[ας δύο] ους|
. . Λ Λ Λ Κ Υ Σ ... | άλλα]ς δύο [ουτε ούς | ουτ]ε
πυθμένα [έ | χού]σας Σ Α § Ν Α [Σ] |.

0§. 13-26. Στίχ. 13-14: [άλλα] δ[ύο ΣΑ ΝΑΙ '
πυθμένας ούκ έχουσας].

26-48. Στίχ. 39-40: πυθμένας ούκ έ | χού-
σα[ς] ΣΑΚΝ ΑΣ |. Στίχ. 47-48: τον πυθμένα ουκ |
έχοντα ...., δύο § Α Κ § Α Σ |.

Ό εκδότης της σπουδαιοτάτης δηλιακής ανα-
γραφής κ. Ηοηιοΐΐβ φαίνεται οτι ούδε μίανήδυνήθη
νά προσάψϊ] εννοιαν τ/} δια κεφαλαίων^ έκτυπωθείστ]
λέξει ΣΑΚΝ ΑΣ, οΟδέ και νά^συμπληρώση δια
τοΟτο ηθέλησε τά ΣΑ ' ,ΝΑΣ, ΣΑ^ΝΑΙ, §ΑΚ§ΑΣ.

Τό μέρος τοΟτο της επιγραφής μένει ετι άσχο-
λίαστον εις το κοινόν, αναμενόμενης κατά τό προ-
σεχές έ'τος, έν τω πρώτω τεύχει τοΟ 14ου τόμου
το0 ΒαίΙβίιη, της συνεχείας του μακροτάτου και
περισπουδάστου άρθρου 6'περ δ κ. ΗοιήοΙΙθ ύπό τον
τίτλον «ΟοπιρΙβδ βί ίηνβηίαΐΓβδ άβδ Ιβπιρίβδ άβ-
Ιϊβηδ βη Γαηηββ 279» δημοσιεύει.

Άλλ' ή λέξις Σ Α Κ Ν Α Σ = σακνάς ε'χει κατά-
ον την εννοιαν. .Σα^κόο, απαντών έν τοις λε-
ξικοϊς, σημαίνει τον σαθρόν, τον χαυνον, τον άσθενη
(Ησύχιος. (Τα^κο^' ασθενές, χαΟνον. Και άνω-
τέρω* σΌ,υ^ό^' σαχνόν, χ^αυνον, σαθρόν, ασθε-

νές1). Το δέ κατ* έναλλαγήν τοΟ Κ προς τό Χ χα-
ρά/θέν οακναο, (ει μή άληθώς κείται Χ έν τ?] επι-
γραφή , άλλ' ορθώς άνεγνώσθη Κ, διότι έν τώ
φωτοτυπήματι τω παρηρτημένω έν τέλει τοΟ τεύ-
χους ήδυνατήσαμεν νά διακρίνωμεν) έχει την αύ-
τήν εννοιαν.

Κατά ταύτα,πρόκειται έν τη έπιγραφί) περι οίνο-
χοών χαλκών,άλλων ούς,άλλων πυθμένα ούκ έχου-
σών , άλλων ού'τε ούς ούτε πυθμένα και έν γένει
σαθρών, εφθαρμένων. Έπί ξύλινων ή κεράτινων
σκευών εχουσιν αί ανάγραφα! τήνλέςΊν θριπί\δεϋτος.

"Οθεν]άναγνωστέον στίχ. 10-12: άλλα]ς δύο [ουτε
ους | ούτ]ε πυθμένα [έ | χού]σας σα[κ]νά[ς].

Στίχ. 13-14: [άλλας] δ[ύο σα[κ]νά[ς] | πυθμένας ούκ
έχούσας.

Στίχ. 39-40: πυθμένας ούκ έ | χούσα[ς] σακνάς.

Στίχ. 47-48: τον πυθμένα ούκ | έχοντα, [οίνοχο'ας]
δύο [σ]ακ[ν]άς.

Αυτόθι, σελ. 395: ξύλον άρέϊνον (?). Είς το ερώτημα
άπόκρισις: ξύλον του δένδρου άριας (της σημ.ερον κοινώς
άριας η άρειας) είδους δρυός.

1 "Ιοε και έν λέξει σαννίον «... και σαθρόν, χαυνον, ασθενές
παρά Κρατίνω». Πρβ. Πολυδ*. I, 143. Κατά τον Γαληνόν VIII,
782, Α τά «ψαθυρά (=χαλαρά, μαλακά, σαθρά) κρέα» κοινώς έκα-
λοΰντο «σαχνά». Πρβ. τό έν τη συνήθεια ψαχγόν. Έκ του σαχνός
διά της πάλαι τε και νυν συ-/_νης εναλλαγής των υγρών ^ και Λ (π.χ_.
πνεύμων, πλεύμων) παρήχθη τό νυν κοινοτατον και έκφραστικώτατον
σαχλός.

δηλ