Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Ephēmeris archaiologikē (1890)

71 ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΞ ΕΛΕΥΣΙΝΟΣ 7 2

και κατοίκου ΈλευσΓνος Γεωργωυ'Αγγελή Νίκα ώς λης τήςφερουσης άναγεγραμμένον δλόκληρόν ποτε

δήθεν ευρεθείς έν τή αύλή του οικίσκου του (κειμένου τό ψήφισμα το εις τιμήν τοΟ Φιλιππίδου τοΟ κωμι-

έν τή πεδιάδι προς ανατολάς και 100 περίπου ρή- κου ποιητοΟ ρηθέν,ούτινος το έτερον μέρος εκδοθέν

ματα μακράν της νεόδμητου τοΟ χωρίου εκκλησίας) ευθύς άμα τή ευρέσει τοΟ λίθου έν τω Φιλίστορι

κατά την άνόρυξιν λάκκου προς έμφύτευσιν κλή- (τομ. 3, σελ. 463) και έν τή'Αρ/. Έφημ. (Π. Β.

ματος.Ό λίθος δεν έφερε σημεία προσφάτου έκ της αριθ. 109) μετά και λιθογραφικού πανομοιότυπου

γης εξαγωγής, δ δέ έπιδειχθείς μοι λάκκος έφάνη (πίν. ΙΖ)3 κατεχωρίσθη κατόπιν και είςτόΟ.Ι.Α.

μοι μικρός ώς προς το μέγεθος του λίθου. Τπώ- II, αριθ. 314. Ή αυτοψία του έν Αθήναις λίθου,

πτευσα λοιπόν δτι ο χωρικός δεν έλεγε την άλή- νυν έν τω Κεντρικώ Άρχαιολογικώ Μουσείω κατα-

Οειαν καιόταν κατόπιν άνέγνων και αντέγραψα τον τεθειμένου, ύμηττείου έπίσης οντος,πά/ος ε/οντος

λίθον και ειδον δτι έσωζε τό κατώτερον μέρος του τό αυτό, πλάτος περίπου τό αυτό (ή στήλη, ώς

ψηφίσματος τοΟ Δήμου των Αθηναίων του εις τι- συνήθους, έπλατύνετο πρός τά κάτω και έντεΰθεν ή

μήν του κωμικού ποιητοΰ Φιλιττπίδου χωρίς νά γί- μικρά διαφορά των 0,02-0,03) την όπισθεν έπι-

νηται έν αύτω ουδείς λόγος περί αντιγράφου της φάνειαν καθ'δυμοιον τρόπον άκατέργαστον και σχήμα

στήλης προορισμένου νά σταθή έν Έλευσϊνι1 ένόησα και μέγεθος των γραμμάτο^ τό αυτό ώσαύτως (το

οτι ο λίθος δ/ι μόνον έκεί, άλλ'έν γένει έν Έλευ- Φ και έν τω έν Έλευσϊνι έπιδεί'/θέντι μοι λίθω

σίνι δεν ει/εν ευρέθη. Ή γνώμη δτι οί τιμώμενοι τοΰτο εχει τό σχήμα, τό δέ Θ και έν αύτω δις ή

ει/ο ν το δικαίωμα θέλοντες νά λαμβάνωσι ίδια δα- τρις διακρίνεται του ο) μ°'3 αφήρεσε πάσαν άμφι-

πάν/] έπίσης έν λιθίναις στήλαις αντίγραφα του βολίαν και μ έπεισεν αδίστακτους δτι τό τμήμα

εις τιμήν το.>ν ψηφίσματος2 οέν ήτο ικανή νά μοι του λίθου τό έπιοειχθέν μοι μετηνέ/θη ες Αθηνών

έζηγήση την ευρεσιν τοΟ λίθου έν Ελευσϊνι" δεν εις Ελευσίνα , εύρεθέν ποτε και αυτό, εννοείται,

ήδυνάμην δηλ. νά υποθέσω δτι έκ ματαιότητος εκεί που, δ'που και τό άλλο, παρά τό Διονυσιακόν

οιασδήποτε δ τιμηθείς κωμικός ποιητής είχε λάβει δη7^. θέατρον. Άλλά πώς, πότε και πρός τίνα έγέ-

καί πέμψει εις τινα συγγενή του ή φίλον άντίγρα- νετο τούτο σκοπόν; Αγνοώ, ούδ' ήτο δυνατόν νά

φον του εις τιμήν του ψηφίσματος εις Ελευσίνα, εξακριβώσω εγώ τό πράγμα. Άλλ' έ/έτωσαν, όπως

μόνον δέ, ώς εικός, τών αντιγράφων τούτων ίόιωτι- και αν εχωσι, τά κατά τήν ευρεσιν του λίθου έν Έ-

κήν βλως ήδύναντο νά κάμωσι χρήσιν, άφου ή στά- λευσΓνι' ένταυθα άναγκαϊΌν είναι νά παραθέσω (κατά

σις αυτών έν δημοσίοις τόττοις μόνον τή έντολή του τήν όρθογροφίαν τοΟ λίθου) δλόκληρόν το ψήφισμα

Δήμου υπό τών επί τούτω αρχών ήδύνατο νά γίνη. παραλαμβάνουν τό μέρος τό ήδη γνωστόν έκ του

Αί περαιτέρω εύθύς κατόπιν έν Αθήναις ερευναί I. Α. μετά και τών γενομένων ήδη έν αύτω, ώς

μου απέδειξαν όντως δτι δ έν Έλευσϊνι επιδειχθείς εικός, συμπληρώσεων,
μοι λίθος ουδέν άλλο ήν ή το κάτω μέρος της στή-

Έ]πί Εύθί(ο)υ άρχοντος, επί της [ Άκαμαντίδο]ς τ[ρίτης]

Π]ρ\»τανεία.ς.) ει Ναυσιμένης Ναυσικύδου Χολαρ[γεύ-
ς] εγραμμάτευεν, Βοιηδρομιώνος όγδοε1, επί δέ[κα, έ-
ν]*τει και δεκάτει της Πρυτανείας· εκκλησία κυρ[ί-
5 α' τών Προέδρων επεψήφιζεν Ίερομνήμων Τεισιμάχ-
ου έκ Κοίλης και Συμπρόεδροι" έ'δοςεν τη ι Βουλει κ-

1 Παράβ. Αρχ.. Έφημ. 1887, σελ. 178, στ·/. 53 και σελ. 186 και
τά; εκεί παραπομπάς.

2 Παράβ. Η&ΓίβΙ, βίαάίβη ίϊ 1>βγ αΙΙί^οΙιβ?; 8ΐααΐ5ΓβοΙιΙ υικΙ
ϋΓΐίυηάβηλνβδβη, σελ. 139 κ. Ιξ.

3 Κατά ποσόν είναι ακριβές τό λιθογραφικόν πανομοιο'τυπον σημειοΐ
ήδη αυτό; ό έκδοτης (έ.ά. σελ. 115 ) ορθώς παρατηρών δτι του € τά

σκέλη φε'ρονται εν τούτο) μάλλον ανοικτά ή δσον έν τώ λίθω είναι,
άλλά και κατά τόν τελευταΐον στι'χον δεν συμφωνεί τό λιθογραφικόν
ομοίωμα πρός τό άντίγραφον του ΚοΗΙβΓ δστις πιστο'τερον ε/ει αντι-
γράψει τά σωζο'μενα και νυν ετι λείψανα τών γραμμάτων κατά τούτον
τόν στί/ον (49ον του δλου ψηφίσματος).