Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]
Ephēmeris archaiologikē — 1890

DOI Artikel:
Kumanudēs, Stephanos A.: Epigraphai ex Athēnōn
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.14591#0062
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
115

ει11γραφαι εζ αθηνων

11&

11

Φίλ)οι γοργοί

κ α) Ι συστάται
Ά)θηναιος

Ιί)ρακλε'ων
5 Τρύφων

Πρωτας

Δνονύσιος
Ά αιώνιος

Στράτων
10 Διονύσιος

Ιων Δ'.όνικος

Δημυλας

ΙΙραξα,ς
Άγάθων
15 Βάκχιος
Έ-ι. . . ος
Άγαθόπους
'Ρόδων
Αττικός
20 Αντίπατρος.

Εχει τ ανωτέρω γράμματα στηλίδιον λίθου
ΙΙεντελικοϋ, ύψους 0,35, πλάτους 0,19, πάχους
0,0572> κεκοσμημένον άνω με γεισωμάτων και ορ-
θοκεράμους. Βλάβην έπαθε μικράν, άποκρουσθεί-
σης πάλαι της άνω επί αριστερά τω ορώντι γω-
νίας, ες" ου έλειψαν καί τινα ολίγα γράμματα εύ-
συμπλήρωτα, ώς τά ρλέπει δ αναγνώστης προσ-
τεθειμένα υπ'έμοΟ.

Είναι οέ όπωσουν περίεργος ό λίθος, καθ' όσον
παρουσιάζεται ώς το πρώτον, αν δεν άπατώααι,
αύθύπαρκτον μνημειον, εν ω μετά φιλοκαλίας τι-
νός άνεγράφησαν έφηβοι φίλοι άλλήλοις γενόμενοι
κατά τον χρόνον της εφηβείας. Μέχρι τοΰδε επί
τών εφηβικών μαρμάρων άνεγινώσκομεν τοιαύτας
φίλων άναγραφάς ώς εν προσθήκης μέρει εδώ και
έκεί έγκεχαραγμένας. Ιόε 0.1. Α. III, 1, άοιθ.

1078, 1079, 1082, 1084, 1095, 1102, 1111,

έν οΐς άριθμοϊς ποικίλως διατυπουται ή κεφαλίς'
φίλοι γοργοί, φίλοι γοργοί γνήσιοι, οί πιστοί φίλοι,
φίλοι καί συνστάται, άόελφοί καί συνστάται, έμνή-
σθη Αρχιμήδης τών φίλων καί συνεφήβων, καί
ε.Γ τις άλλος τύπος διέλαθέ με.

12

Ή μητηρ

.........έως θυγάτηρ Άντίοχον [-

........Φ)αληρέως Είλυθεία.

Πλακοειδές χαμηλόν βαθρίδιον λίθου Ύμητ-
τίου, ύψους του άρχικοΰ 0,07, μήκους δε του
νυν σωζομένου 0,27 καί βάθους ώσαύτως 0,15,
εχει τά ανωτέρω. Ο α' στίχος ό βραχύς είναι άνελ-
λιπής, έκολοβωθησαν δέ πολύ, ο β" μεν εκατέρω-
θεν, ό γ δέ άριστερόθεν μόνον, έν οίς θά ήτό ποτε
κεχαραγμένον το όνομα της μητρός καί το του πα-
τρός τοΟ 'Αντιόχου, δηλ. τοΟ ανδρός της ποιησά-
σης την άνάθεσιν. Το τέλος τοΟ γ' στίχου δεν είναι
ελλιπές" δεν έχαράχθη μόνον τό ι της δοτικής ώς
περιττόν. ϊποθέτω, ότι δυστοκήσασα ή μήτηρ
άνέθηκε τον υίώκάν της τή έλευθερωσάσν] αυτήν
καί αύτον θεα Είλυθεία, (ώς εδώ γράφεται το ό-
νομα, άλλου δέ άλλέως). Το χάραγμα τών γραμ-
μάτων εύτεννον καί έπιαελέστατον. Παοατηοώ δέ,
δτι μετά το Άντίοχον ορθή σωζόμενη κεραία δεν
είναι υπόλειμμα, ώς ήθελέ τις ύποθέση του γράμ-
ματοςΤ, Γναγίνη συμπλήρωσις ευχερής: Τ(όκυΐο^),
άλλά κρύπτεται εκεί άλλο γράμμα, ίσως Κ ή Η,
διότι εχει ή κεραία έν τω μέσω της προς τά δεξιά
αρχήν τινα περαιτέρω έγκολάμματος, μεΟ'δ εκλεί-
πει ο λίθος.

Άφου ταύτα έγραψα, είδα άνελπίστως, ότι ή
επιγραφή αύτη ήδη προ 55 έτών είχεν έκδοθη ύπό
του Πιττάκη (έν Απο. Αίΐιβηβδ, σελ. 17), άλλά
άπιστεύστως παρηλλαγμένη' διό οί μετ'αύτον έκ-
δόται Άλ. Ραγκαβής καί Κ. Κβϊΐ έσφάλησαν δο-
κιμάζοντες συμπληρώσεις, πολύ δέ πλέον έσφάλη
ό ΌίΐΙβη1)βΓ§βΓ έν τω 0.1. Α. III, 1, αριθ. 925.
εί καί είχεν αυτός προ οφθαλμών άντίγραφον τέ-
λειον καί άκριβές τοΟ Ηοδδ, του ίδόντος ποτέ τον
λίθον έν αύτώ τούτω τω καθαιρουμένω νυν λουτρώ
τω πλησίον της οικίας Λύτσικα, οπόθεν ή ήμετέρα
Εταιρία τον ήγαγε πάλιν εσχάτως εις φώς. Ούοέν
εγώ τών άνω γεγραμμένων μου μεταβάλλω.

Έν Αθήναις, τϊ) 28 Ιουλίου 1890.

Στέφανος Α. Κουμανουδης.
 
Annotationen