Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1890)

119

ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΞ ΕΛΕΥΣΙΝΟΣ

120

......... γήσω αυτά τά έζέλαβον τω οντι ώς τούτου του

[ίππόνων μίσθωσις;] στί/_ου (του 7ου) μέρος οντά και συνεπλήρωσα ώς

τω "Ηρωι τω ία[τρω ; έν τή μεταγραφή μου φέρεται συμπεπληρωμένος 1.

παρά των πρότερο[ν Οίκοθεν δ' εννοείται οτι ά'δηλον μένει άν και προς

παρά Κωλακρετών τ^ κ(£τω εφερεν δ λίθος και άλλα γράμματα, διότι

5 οίκ-ψάτων μίσθωσ-.ς. τά ^ σφζό|χ£νον α0το0 ω τάν 47» στί/ον

άγραφον μέρος είναι τοσούτον περίπου, ό'σον και

ΆΙναλώματα τάδε' , Μ , η , ,, . 0

ν . , , γ „ίλ το αεταςυ του 5ου και Όου και του μεταςυ του 1οου

λ ιθων τοατ; Αιγιναιων και Λτειρ ι α «εν 1 1

„ η , . λ - και 1^°^ στινου οιασττυια και κατ ακολουΰιαν ού-
ρο ;_]υσι λιοαγωγοις "

-ι < δεν άλλο αποδεικνύει ειμή οτι, άν ύπηονον και άλλα

ιππ;_]οκομικον ; Γ < '

10 λιθου]ργοΐς των πώρινων γράμματα, νέα ήρχιζε και εκεί παράγραφος.

.....τομη των μελάνων1 Περί της μεταγραφής (μετέγραφα δέ εγώ, ώς

"λιθουρ]γοϊς των μελάνων βλέπει δ αναγνώστης, εις την μετ' Εύκλείδην

......ατα. γραμματικήν τάναγνωσθέντα και την όλως συνήθη

παρ' ήμϊ'ν γραφήν) και των συμπληρώσεών μου

........ον άνάγκη νά παρατηρήσω τάκόλουθα. ΤοΟ πρώτου

15 .........ον στίχου τά κατά το ήμισυ μόλις σωζόμενα γράμ-

..........ποιοΐς ματ α δεν είναι πολύ σαφή" και όμως νομίζω οτι

...........ονι . άνεγινώσκετο εκεί, ο,τι έν τή μεταγραφή μου

έγραψα, χωρίς, εννοείται, νά δύνωμαι νά ειπώ και

Άναγινώσκονται τάνωτέρω κατά τήν προ Εύ- πλείονα τινα περί των ίππωνων, ούτε τίνι τρόπω

κλείδου γραμματικήν και κατά τήν στοιχηδον γρα- συνεδέοντο ταύτα προς τά κατωτέρω καθώς και

φήν (μόνον έν τω δευτέρω στίχω δ χαράκτης, ταύτα προς άλληλα και μάλιστα δ δεύτερος στί-

εγραψε τά δύο II εις τον τόπον ένός μόνον γράμ- χος, όν δμως άλλως νάναγνώσω δεν ήδυνάμην' εν-

ματος ) γεγραμμένα διά χαρακτήρων πάνυ καλών νοείται δέ οίκοθεν ο'τι άν και άλλα ειχον προς τά

έπί θραύσματος στήλης λίθου πεντελικοΟ, ου τό δεςιά γράμματα οί τρείς π:ώτοι στί/οι μοι είναι

πάχος δλόκληρον σωζόμενον είναι 0,10 τοΰ Γ. Μ., άδηλον. Φανερόν ομως ο'τι προς τάριστερά ήρχιζον

το δέ μέγιστον νυν σωζόμενον ύψος του 0,26 μό- μεν κυρίως οί στίχοι εκεί οπου και νΟν αρχίζουν οί

λις και το πλάτος (επίσης το μέγιστον σωζόμενον) πρώτοι πέντε, άλλ' αριστερότερα αυτών ύπήρχον

0,33 περίπου. Ο λίθος πάντοθεν τεθραυσμένος αναμφιβόλως άναγεγραμμένοι οί διάφοροι αριθμοί,

ών, σώζει μόνον έν μέρει προς τά δεξιά το χεϊλός είποντο δέ μετά τάς προσόδους αί δαπάναι (άναλώ·

του, έφερε δέ ου μόνον τήν ένεπίγραφον έπιφάνειαν, ματα)" ά)\λά πώς πρέπει αρά γε νάναγνωσθώσιν οί

αλλά και τήν όπισθεν ταύτης, προς δέ τούτοις και στίχοι 70?, 80ζ και 90?; λίθων τομή Αίγιναίων" και

τήν των στενών του, ώς φαίνεται, πλευρών, ώμα- ΣτειριάΟεν βουσι λιθαγωγοίς ίπποκομικόν, ή λίθων

λισμένην. Και όμως δεν ήτο όπίσθόγραφος, του- τομή Αίγιναίων και ΣτειριάΟεν" βουσι λιθαγωγοίς

λάχιστον κατά τό περισωΟέν ήμίν ΟραΟσμα ούδα- ίπποκομικόν; δμολογώ οτι αμφότερα», αί άναγνώ-

μου κατά τήν όπισθεν έπιφάνειαν δεν διέκρινα εγώ σεις πολύ σαφές δεν παρέχουσι νόημα' έν γένει δέ

γράμματα και μόνον κατά τήν έπιφάνειαν της στε- τά του λίθου είναι ασαφή διά τό κολοβόν αύτου

νης αύτου πλευράς, της σωζόμενης εις ύψος περί- μάλιστα" γράψας δέ έν τω 9':3 στί/ω ίπποκομί-

που 0,20, άνέγνων τά τρία έκείνα γράμματα (και Ρίώ' (λέςΊν ού μόνον έν τοίς έν χ_ερσί μου τούλάχ_ι-

οχι άλλα) Ο ΕΚ οιονεί ώς συνέχειαν του 7ου στί- στον λεξικοίς μή άπαντώσαν, αλλά και νόημα μή

νου γεγρααμένα και μγι δυνάμενος άλλως νά έξη- , Γ! ■> , . . * . „ )Λ„

· ι γ ι ™ γ I Η ' ^ < Ειχα συμπλήρωση κατ αρχάς οοκιμης χάριν στεργονσι Λιϋα-

γωγοΐς, άλλ' ού μόνον η έννοια δέν εφαίνετό μοι αρμόζουσα, άλλα

' Ούτως ονομάζονται πιθανώτατα λίθοι έλευσινιακοί, ων η χρησις χαί τά τρία εκείνα γράμματα Θ Ε Ν της στενής πλευράς, ουτω μο'να

εις οϊκοδομήν των τοίχων τοΰ Μεγάρου κατά τον 5ον π. χ. αιώνα πι- μένοντα ήσαν δλως άνεςηγητα ενώ ήδύνατο σϋν τούτοις νάποτελεσθη,

στοΰται υπό των σωθε'ντων ερειπίων. ώς ορθώς σεβαστός φίλος μοί ύπέμνησεν, επίρρημα τι εκεί τοπικο'ν.