DOI article:
Wilhelm, Adolf: Psēphismata ex Eretreias
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14591#0107
ψηφισματα εξ ερετριασ
206
"Οτι το έ'τος του άρχοντος Νικοκράτους ήν έμ-
βόλιμον , απεδείχθη εκ της έν β. I. Α. II, 169
επιγραφής και της έκ του Άμφιαρείου, έν η στ. 5
αναφέρεται ή 39*) ημέρα της πρυτανείας1. Έν στ.
3 της επιγραφής , περί ή ενταύθα Ό λόγος, μόνον
^α^α^τ>7^ωΓ0^ δύναται νά συμπληρωΟη , ώς
παρετήρησαν ήδη δ τε Κβιΐ8θΙι και ο υηο·6Γ" Μετα-
γειτνιωνοο, δεν δύναται νά τεΟή, διότι ή ένδεκάτη
του [Ληνός τούτου, όταν τό έτος είναι έμβόλιμον,
δεν συμπίπτει μετά της ϋ7^ ή 127)5 της δευτέρας
πρυτανείας" έν στ. 4 όμως μόνον ενόεκάτηί ή όώ-
ΰεκάτιμ δύναται νά συμπληρωΟη.
Αλλ' ή έκ του 'Αυ,φιαρείου έπιγραφη διδάσκει
και πώς πρέπει νά συμπληρωΟη ή χρονολογία του
έν ^. I. Α. II 169 ψηφίσματος. Εν αύτώ στ. 5
ές. μετά βεβαιότητος συμπληρουνται τά έςης :
Μεταγειτνιώ]νος έκτΙηι φθίνοντος (χάσμα έπτά
γραμμάτων) κα]ι δ[εκάτηι της πρυτανείας. Ή έκτη
φθίνοντος του δευτέρου μηνός είναι ή 55^ ημέρα
του έτους' επειδή δέ ή πρώτη πρυτανεία έν τω έπί
άρχοντος Χικοκράτους ένιαυτω ήρξε τουλάχιστον
39 ημέρας, είναι αδύνατον νά συμπληρώσωμεν
έ6δόαΎ\ι,) έ'τι δέ μάλλον αδύνατον ο]*^ώ/6 κα[£ (?[β-
κάτνμ' ή μόνη δυνατή συμπλήρωσις είναι έκτηι
φθίνοντος, 7ΐέμτΐΖΎ]ΐ και δεκάτηι της πρυτανείας,
ώς προέτεινεν ήδη ό ΙΤδβηθΓ έν Κΐιεΐη. Μιΐδ. XXXIV
σ. 391 έξ. Συγχρόνως δ αποδεικνύεται ότι ή πρώτη
πρυτανεία ήρξεν ούγι 39 αλλά 40 ήμέρας.
Επανερχόμενοι εις τήν έν β. I. Α. II 492 έπι-
γραφήν, παρατηρουμεν, ό'τι ή ένδεκάτη του Μαι-
μακτηριώνος είναι ή 1297) ημέρα του έτους" εάν έν
στ. 4 συμπληρώσωμεν , όπως είναι πιθανώτερον,
έγδεκάτ>\ι ττ\ς, πρυτανείας, τότε ή δευτέρα και ή
τρίτη πρυτανεία ήρξαν όμου /8 ήμέρας, δηλαδή
ή 40 ή δευτέρα, ώς ή πρώτη, και 38 ή τρίτη —
και ή διανομή αύτη είναι ή πιΟανωτέρα — ή 39
ήμέρας έκατέρα' ή συμπλήρωσις άώάεκάτηί της
πρυτανείας θά προϋπέθετεν, ότι μία τών δύο τού-
των πρυτανειών ήρξε 39 ήμέρας, ή ετέρα 38.
II
Τόν έκδότην του έν τώ τόμω τούτω της Άρν.
1 ι ι ι ι I' Γ Λ.
Έφημ. σ. 151 ύπ' αριθ. 2 δημοσιευθέντος ψηφί-
σματος διέφυγεν, ότι Ό άρχων Εύνικος είναι γνω-
στός ήδη έκτου υπό ΚδΜθΓ (Ο. I. Α. 11,975) εκ-
δοθέντος τεμαχίου κωμικών διδασκαλιών και ότι ό
Ηοιηοΐΐβ ώρισεν (Βιιΐΐ. ά. οοπ*. ΙιβΠ. Χ σ. 6 έξ.)
ώς ένιαυτόν του άρχοντος τούτου το έτος 169/8
π. Χρ. Το ύπο του Κουμανούδη έκδοΟέν ψήφισμα
είπεν ό Ξενοκράτης ώενοκράτου Ελευσίνιος" βεβαίως
ό αυτός Ξενοκράτης Ξενοκράτου Ελευσίνιος, όστις
και έν τώ υπό Φιλίου ( Εφημ. Αρν. 1890 σ. 125
ές.) δημοσιευΟέντι έξ Ελευσΐνος ψηφίσματι του έ-
νιαυτοϋ του άρχοντος Πέλοπος έν στ. 30 αναφέ-
ρεται πάλιν ώς όήτωρ. Άπόδειςις και τοΰτο, ότι ό
άρχων Πέλοψ, ώς ένόησεν ήδη ό Εοαο^Γβδ (ΒαΙΙ.
άβ οοιτ. ΙιθΙ. XIII σ. 250 ήοΗε κατά τά μέσα του
οευτέρου π. Χρ. αιώνος. Εκφράζω έ'τι τήν είκα-
σίαν , ότι ό οήμαρχος Ελευσίνιων Πάμφιλος "Αρ-
χοντος Ελευσίνιος, υπέρ ού το ύπο Φιλίου έκδοΟέν
ψήφισμα έγένετο , είναι υίός του Άρχοντος, όστις
είναι γνωστός ώς έπίυνυμος άρχων τών Αθηναίων
ώσαύτως κατά τους χρόνους τους ολίγον προ τών
μέσων του δευτέρου αιώνος (ί'δε ΒαΙΙ. άβ οοιτ. ΙιβΠ.
XIII σ. 420 έξ.).
Έν 'Αθήναι; τη 25 Φεβρουάριου 1891.
ΑϋΟΙΡΠ ψΐΙΛΙΕΙΜ
μόνον ΕΙ Ν παραλιπών τά γράμματα ΑΙ. Είτα δέ ναράξας τήν επο-
μένην λέςιν, επειδή δέν εί/ε χώρον νά πρόσθεση τά παραλειφθέντα
δυο γράμματα, συνένωσε δι' οριζοντίου γραμμής τάς δύο πρώτα; κε-
ραίας τοΰ' Ν και οΰ'τω οιά του αυτού γράμματος παρε'στησε και τά
παραλειφθέντα». Ή γραμμή μεταςύ τών δύο κεραιών του Ν φαίνεται
δτι είναι τυχαία βλάβη του λίθου* διο'τι κατ' αρχήν εντελώς άπίθανον
ΕΦΗΜΕΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1890.
είναι δτι προσεπάθησεν ό χαράκτης νά διορθιύση τό σφάλμα του οιά
τρο'που το'σον περιέργου.
1 Στ. 31 συμπληρωτε'ον όγ]όόηι καΐ τρίακοσζηι, προ αΰτοΰ* Γσως
όγόόηι ιστάμενου. Εικάζω δέ, δτιτό δεύτερον τοΰτο ψήφισμα, τό γενο'-
μενον τήν προτεραίαν του έν άρχ_η άναγεγραμμε'νου ψηφίσματος του δη'-
μου,είναι τό προβούλευμα της βουλής,τό κατά νο'μον προηγηθέν εκείνου.
15
206
"Οτι το έ'τος του άρχοντος Νικοκράτους ήν έμ-
βόλιμον , απεδείχθη εκ της έν β. I. Α. II, 169
επιγραφής και της έκ του Άμφιαρείου, έν η στ. 5
αναφέρεται ή 39*) ημέρα της πρυτανείας1. Έν στ.
3 της επιγραφής , περί ή ενταύθα Ό λόγος, μόνον
^α^α^τ>7^ωΓ0^ δύναται νά συμπληρωΟη , ώς
παρετήρησαν ήδη δ τε Κβιΐ8θΙι και ο υηο·6Γ" Μετα-
γειτνιωνοο, δεν δύναται νά τεΟή, διότι ή ένδεκάτη
του [Ληνός τούτου, όταν τό έτος είναι έμβόλιμον,
δεν συμπίπτει μετά της ϋ7^ ή 127)5 της δευτέρας
πρυτανείας" έν στ. 4 όμως μόνον ενόεκάτηί ή όώ-
ΰεκάτιμ δύναται νά συμπληρωΟη.
Αλλ' ή έκ του 'Αυ,φιαρείου έπιγραφη διδάσκει
και πώς πρέπει νά συμπληρωΟη ή χρονολογία του
έν ^. I. Α. II 169 ψηφίσματος. Εν αύτώ στ. 5
ές. μετά βεβαιότητος συμπληρουνται τά έςης :
Μεταγειτνιώ]νος έκτΙηι φθίνοντος (χάσμα έπτά
γραμμάτων) κα]ι δ[εκάτηι της πρυτανείας. Ή έκτη
φθίνοντος του δευτέρου μηνός είναι ή 55^ ημέρα
του έτους' επειδή δέ ή πρώτη πρυτανεία έν τω έπί
άρχοντος Χικοκράτους ένιαυτω ήρξε τουλάχιστον
39 ημέρας, είναι αδύνατον νά συμπληρώσωμεν
έ6δόαΎ\ι,) έ'τι δέ μάλλον αδύνατον ο]*^ώ/6 κα[£ (?[β-
κάτνμ' ή μόνη δυνατή συμπλήρωσις είναι έκτηι
φθίνοντος, 7ΐέμτΐΖΎ]ΐ και δεκάτηι της πρυτανείας,
ώς προέτεινεν ήδη ό ΙΤδβηθΓ έν Κΐιεΐη. Μιΐδ. XXXIV
σ. 391 έξ. Συγχρόνως δ αποδεικνύεται ότι ή πρώτη
πρυτανεία ήρξεν ούγι 39 αλλά 40 ήμέρας.
Επανερχόμενοι εις τήν έν β. I. Α. II 492 έπι-
γραφήν, παρατηρουμεν, ό'τι ή ένδεκάτη του Μαι-
μακτηριώνος είναι ή 1297) ημέρα του έτους" εάν έν
στ. 4 συμπληρώσωμεν , όπως είναι πιθανώτερον,
έγδεκάτ>\ι ττ\ς, πρυτανείας, τότε ή δευτέρα και ή
τρίτη πρυτανεία ήρξαν όμου /8 ήμέρας, δηλαδή
ή 40 ή δευτέρα, ώς ή πρώτη, και 38 ή τρίτη —
και ή διανομή αύτη είναι ή πιΟανωτέρα — ή 39
ήμέρας έκατέρα' ή συμπλήρωσις άώάεκάτηί της
πρυτανείας θά προϋπέθετεν, ότι μία τών δύο τού-
των πρυτανειών ήρξε 39 ήμέρας, ή ετέρα 38.
II
Τόν έκδότην του έν τώ τόμω τούτω της Άρν.
1 ι ι ι ι I' Γ Λ.
Έφημ. σ. 151 ύπ' αριθ. 2 δημοσιευθέντος ψηφί-
σματος διέφυγεν, ότι Ό άρχων Εύνικος είναι γνω-
στός ήδη έκτου υπό ΚδΜθΓ (Ο. I. Α. 11,975) εκ-
δοθέντος τεμαχίου κωμικών διδασκαλιών και ότι ό
Ηοιηοΐΐβ ώρισεν (Βιιΐΐ. ά. οοπ*. ΙιβΠ. Χ σ. 6 έξ.)
ώς ένιαυτόν του άρχοντος τούτου το έτος 169/8
π. Χρ. Το ύπο του Κουμανούδη έκδοΟέν ψήφισμα
είπεν ό Ξενοκράτης ώενοκράτου Ελευσίνιος" βεβαίως
ό αυτός Ξενοκράτης Ξενοκράτου Ελευσίνιος, όστις
και έν τώ υπό Φιλίου ( Εφημ. Αρν. 1890 σ. 125
ές.) δημοσιευΟέντι έξ Ελευσΐνος ψηφίσματι του έ-
νιαυτοϋ του άρχοντος Πέλοπος έν στ. 30 αναφέ-
ρεται πάλιν ώς όήτωρ. Άπόδειςις και τοΰτο, ότι ό
άρχων Πέλοψ, ώς ένόησεν ήδη ό Εοαο^Γβδ (ΒαΙΙ.
άβ οοιτ. ΙιθΙ. XIII σ. 250 ήοΗε κατά τά μέσα του
οευτέρου π. Χρ. αιώνος. Εκφράζω έ'τι τήν είκα-
σίαν , ότι ό οήμαρχος Ελευσίνιων Πάμφιλος "Αρ-
χοντος Ελευσίνιος, υπέρ ού το ύπο Φιλίου έκδοΟέν
ψήφισμα έγένετο , είναι υίός του Άρχοντος, όστις
είναι γνωστός ώς έπίυνυμος άρχων τών Αθηναίων
ώσαύτως κατά τους χρόνους τους ολίγον προ τών
μέσων του δευτέρου αιώνος (ί'δε ΒαΙΙ. άβ οοιτ. ΙιβΠ.
XIII σ. 420 έξ.).
Έν 'Αθήναι; τη 25 Φεβρουάριου 1891.
ΑϋΟΙΡΠ ψΐΙΛΙΕΙΜ
μόνον ΕΙ Ν παραλιπών τά γράμματα ΑΙ. Είτα δέ ναράξας τήν επο-
μένην λέςιν, επειδή δέν εί/ε χώρον νά πρόσθεση τά παραλειφθέντα
δυο γράμματα, συνένωσε δι' οριζοντίου γραμμής τάς δύο πρώτα; κε-
ραίας τοΰ' Ν και οΰ'τω οιά του αυτού γράμματος παρε'στησε και τά
παραλειφθέντα». Ή γραμμή μεταςύ τών δύο κεραιών του Ν φαίνεται
δτι είναι τυχαία βλάβη του λίθου* διο'τι κατ' αρχήν εντελώς άπίθανον
ΕΦΗΜΕΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1890.
είναι δτι προσεπάθησεν ό χαράκτης νά διορθιύση τό σφάλμα του οιά
τρο'που το'σον περιέργου.
1 Στ. 31 συμπληρωτε'ον όγ]όόηι καΐ τρίακοσζηι, προ αΰτοΰ* Γσως
όγόόηι ιστάμενου. Εικάζω δέ, δτιτό δεύτερον τοΰτο ψήφισμα, τό γενο'-
μενον τήν προτεραίαν του έν άρχ_η άναγεγραμμε'νου ψηφίσματος του δη'-
μου,είναι τό προβούλευμα της βουλής,τό κατά νο'μον προηγηθέν εκείνου.
15