Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1895)

63

ΑΤΤΙΚΗ ΣΤΗΛΗ ΕΝ ΕΛΕΥΣΙΝΙ

64

πλήν της λέξεως δρόμων (δρομεύς ή πλοϊον τα- υποθε'[μ;ενόι τά χρήματα τά έν τώ]

νύπλουν) ής τά γράμματα ΔΡΟΜΟ Ν δυνατόν νά οπισθόδομω........

άποτελώσιν ένικήν ή δυϊκήν αίτιατικήν εκθλίψει του

τελικοΟ Α ή Ε, ούδέν άλλο ε.δρομεν. Και καλώς Άλλ ό Φίλιος, καίπερ ομολόγων ότι δεν είναι

μεν έχει προς φό^ωΐ'α, το πλοϊον, ή λέξις έφέΛ- αύτω ευνόητα τά άναγινωσκόμενα. ορθώς παρα-

κειί', καλώς δε κείται μνεία ναυτικού σκεύους εν τηρεί οτι ή προηγουμένη συμπλήρωσις αστοχεί,

στήλη εν ή δις μεν γίνεται λόγος περί ακάτου (Α', διότι έν. μεν τη πλευρά Α', εν η οί στίχοι ούτοι

γ', 27 και 38) και περί κω.τώι- δε /.αι κοντοΰ και κείνται, δ λόγος γίνεται περί —αραΛηψεως, ουχί

οχοινίον (Α', γ , 13)' άλλά, και άν ή επί πλοίου περί .-ταραο^οσεοχ, έν δέ τη πλευρά Β', τη της

προσηγορία δρόμων κριθή ό'τι υπήρχε κατά τον παραδόσεως, «ουδέ γίνεται καν λόγος περί τα-

πέμπτον προ Χρίστου αιώνα1, ασυνήθης όλως και μιών ».

απίθανος φαίνεται έν επιγραφή αττική τών χρόνων Η πλευρά Α είναι αληθώς έκθεσυο, παραΧα-

τούτων ή προ του" Ε τοΰ έφίΧκειν εκθλιψις του #ή<:, ίνα νεωτερικώτερον είπωμεν , ή δέ πλευρά

τελικού Α ή Ε της αιτιατικής2. Β' έκθεση παραδόσεως υπό τών έν Α' παραλα-

Έν στί/ω 46^ (Α', γ'), άν τό ένδέκατον γράμ- βόντων πρός τούς νέους έπιστάτας. Α': τάδε πα-

μα είναι Ο, ώς και ό Φίλιος μετέγραψε, και ημείς ρεΧάβομεν παρά τών προτέρων έπιΰτατών. Β':

οέ μετά τίνος δισταγμού, το μεταξύ του έννάτου τά^ε παρέάομεν έπιστάταιο, τοϊι; νέοις. Τούτων

στοιχείου, Ν, και του ενδεκάτου, Ο, φαινόμενον ούτως έχόντων, παρατηροΰμεν ότι έν άρχη της

ίχνος καθέτου -/αράγματος ίσως είναι Η, ότε και έκθέσεως παραδόσεως (Β'), εύθύς μετά την έπικε-

ένδείκνυται ή κατά τον 39ον στί/ον της αύτής στή- φαλίδα « έν πόΧει άπαργή» και προ της ετέρας

λης συμπλήρωσις' ΣΑΝΙ[δια έ]Ν[']ο[ϊ; τος (Αόστας .. έπικεφαλίδος « έι· -ω "ΕΧενΟΐνίω τω έν άστευ»,

Τά έν Α'; γ', 9: ΣΙΔΕ Ρ Ο Π Α Μ Ν Η ΑΙ Ρ ΕΤΟ παρεντίθεται άναγραφή έλλείπουσα έν τω άντι-

άναγνωστέα' σιδήρου παΧιναιρέτον, ούγι πάΧιν στοίχω μέρει της έκθέσεως παραλαβής (Α'). Εχο-

αίρετον, ώς άνέγνω ό Φίλιος. «ΠαΧιναίρετον έπε- μεν άρα πράγματα παραδιδόμενα εις τούς νέους

σκευασμένον και οίον έκ παλαιού κεκαινοποιημένον έπιστάτας, άπερ οί παραδίδοντες δέν φαίνεται δτι

παλισύρραπτον », καθ' Ήσύχιον. παρέλαβον παρά τών προτέρων.

Έν Α', γ', 29 έχαράχθη ΤΟίΙ-ΙΟΟΣ άντί Τοιούτον τι φαίνεται παράδοςον, είναι δέ όλως

ΤΟΣί-ΙΟΟΣ, τροπή του τελικού ς εις Λ. άπαράδεκτον.

Έν στίχω 44 της α' στήλης της Β' πλευράς Διό και ήρευνήσαμεν περαιτέρω και παρετηρή-

ή δευτέρα λέξις είναι άμη, τεκτονικόν έργαλεϊον. σαμεν ό'τι έν Α , γ', κατά το τέλος, υπάρχει άνα-

Τούς στίχους 51-56 (Α', γ') ό ΚϊγοΙιΙιοΓΓ συνε- γροε<ρή σαφώς, παρ'όλην του κειμένου την φθο-

πλήρωσεν ώδε' ράν, δεικνύουσα πρόσθετον παραλαβή ν. Άντιπα-

,„ , - Λ η ραβολή δ' εδειξεν ότι τήο αναγραφής ταύτης τά

Ιαί/.ιαι[( τοις των άλλων οεων τοις ι 1 , ' ','»«.

,'^."- , ,, , η γράυ.υ.ατα έν πολλοίς ταυτίζονται προς τα της έν

επί 11, υ κ. τηαονος άρχοντος, οις] ,Γ ~' Γ 1

Δωρόθεό[ς έγραμμάτευε] Β'' α' ™?ενθέτου·

κ,ατά ψ·ή|φιτι/.α. τοΰ δη «.ου τταρέδοαεν]

Β'. α', 13-17

έν τω ότϊΐ'ίΟοδόαω /ρυτίον

του:

( Ή λέξις άπαντα έν τοιαύτη έννοια κατά τούς κατωτάτου; ρω-

ααϊκούς και τούς βυζαντινούς χρόνους ελληνιστί τε και λατινιστί, έν εν κ·οιτ";0 Χα^κ'0 ε* τγ!?

Ίουστινιανείω κώδικι, -αρά Κασσιοδώρω (άΐΌΠΙΟη&ΠΙΙδ), παρά τετάρτης θήκης ΣΕΜ

Προκοπίω, Ιωάννη Λυδω, Μαυρικίω, Σιμοκάττη, Μαλαλα, Λε'οντι ^ρυτίου σταθ(Λθν
τώ φιλοσοφώ, Πορφυρίω (δροαώνιον |. "Ιδε Οΐ'βοΙί Ιοχϊοοίΐ οί Ιΐιβ

Εοιπαη αηιΐ Β,νζαηΙίηβ ρβποάδ, 1)\ Ε. Α. δορίιοοίο;, και τά

λατινικά λεξικά. Πρβ. και Οαι·βπι1;οι·£ βΐ 8&£ΐίθ, ϋίοΐ. ιΐβδ ΑηΙ.
Ογ. βΐ Κοηι. έν λ. (ΙΐΌΐηυ.— Κατά Πολυδεύκην | Α', 83) ό Αρι-
στοφάνης είπε όοοαάόες όΛκάδετ.. Τ ~ ' ~ ' ~ί > !> Λ'

« ,, , ,, - . ,, τ ΙοΟ οε πλάτους της στήλης αποοεινθεντος κα-

- Κρασεως αηΟου; 7ταραοειγρ.α «ταγαλαα» ρλε7:ο;ΛΞν εν Ο. 1. Α.

IV (8ιιρρ1. II) 356. ' νονικώς /ωρητικοΰ τών πρός συμπλήρωσιν προσ-

Α'. γ', 56 - 61

όπισθοδ.......

έκ. της τε......

Ενα Σ Ε Μ . . . .
χρυιτίου αταθ . . . .

έπί τούτ .....

αργυρίου......