Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1895)

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΟΙ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΙ

ΕΝ ΑΤΤΙΚΗι ΚΑΙ ΑΙΓΙΝΗι

(Πίν. 10, 11)

Κατά τά τελευταία ετη ή έρευνα των προϊστορι-
κών 1 οικισμών ή συνοικισμών, κατά τους παλαιούς,
προέβη και έν Ελλάδι μετ' ίσης πρός τάς σχετι-
κάς έρευνας άλλων εθνών έπΐ άλλου εδάφους ευ-
δόκιμους έρευνας 2. Έν Ελλάδι έ'νθα προ τριακον-
ταετίας ετι άραιά που μόνον και τυχαίως, ως τά
πολλά, εΐχον άνακαλυφθη ίχνη του άγνωστου μέ-
χρι της έποχής έκείνης προϊστορικού πολιτισμού,
νυν πολυάριθμα εϊνε τά μέρη εις τά όποια ούγ\
ίχνη πλέον, άλλα οικήματα ολόκληρα, τάφοι με-
γαλοπρεπείς, και χειροποίητα ευρήματα άξιολογώ-
τατα ήχΟησαν είς φως δια τών ανασκαφών. Άπό
των θεσσαλικών πεδίων (Μίΐΐΐι. (1. (ΙβυΙδοΗ. ατοΐι.
ΙηβΙϋ. 1884 σελ. 97 κέξ. και 1886 σελ. 435
κέξ.) μέχρι τοΟ Ταϋγέτου (Τσούντας, Άρχαιολ.
Έφημ. 1889 σελ. 130 κέξ.) άνευρε πολλα/οΰ
ή σκαπάνη του αρχαιολόγου τά λείψανα του προϊ-
στορικού" πολιτισμού, όστις ού μόνον είς τά δύο
μεγάλα της αργολικής κέντρα, Μυκήνας και Τί-
ρυνθα, εμφαίνεται έν δ'λη αυτού τη λάμψει, άλλά
και έν Βοιωτία3 και έν Λακωνία4 και έν Άττικη
και έν ταΐς νήσοις.

Έν Άττικη ιδίως ούχί ευάριθμα εϊνε τά μέρη
ενθα μέχρι τοΰδε λείψανα σπουδαία άνεκαλύφθησαν
της σχετικής χρονικής περιόδου. Εκτος τών έν Α-
κροπόλει ('Αρχ. Δελτ. 1888 σελ. 28 κέξ. και Μίίΐι.
ά. άβυίδοΐι. &γο1ι. ϊπΒΐίί· 1888σελ. 108 κέξ.) άνα-

4 ΧρώμεΟα τω δρω τοΰτ;:> έν γνώσει τοϋ άνεπαρκοϋς αύτοϋ πρός
αποφυγήν άλλων ίί'τε εϊδικωτέρων ώς λ. χ. " μυκηναίου » εΐ'τε ανα-
κριβών ως λ. χ. ο προελληνικού» και « πρωτογενοϋς » (ρππίΐΐΐΐ).

2 Γνωσταί εϊνε αί έπιτυχ£Ϊς έρευνα·, τών Ιταλών αρχαιολόγων
Ρ. 0Γ8Ϊ, I;. ΡίβΟΠηί, Ο. ΑΐηαΓαηο και άλλων έν Ιταλία, αί εκ-
τιΟ^μεναι εκάστοτε έν τω περιοδικω συγγράμματι Βαΐοΐΐίηο (Π Ρα-
ΙβηΙθ1θ£ί& Ιΐαΐίαηα. Αί τοΰ άγγλου ΡΙϊηΙβδδ ΡβίΓΪ Ιν Αίγΰπτω
Ηβΐΐ. Ιομγιι. Τ. XI, 1890 κτλ.

3 Πρβλ. ΝοαΙί, ΜίΜΑ. ά. άοπίδοΐι. αιοΐι. ΙηδΙίΙ. Τ, XIX, σελ.
405 και έξ. Ο. ΜϋΙΙβΓ, Οιοηοπιβηοβ. δοΙιυοη&ΓάΙ δοΐιΐ. Αυ§£.
σ, 352.

* Τσούντας, 'Αρχ. Έφημ. 1891 σελ. 189 κεξ.
ΕΦΗΜΕΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 189&

καλυφΟέντων βέβαιων λειψάνων τής προϊστορικής-
οίκήσεως του βράχου, έκτος τών έν Μενιόίω (ϋαδ
Καρβ1§γ£ΐο ν. Μβηίίΐϊ), Σπάτα (Αθήναιον τόμ.
6), Έλευσϊνι ('Αρχ. Έ<ρ. 1889) και Άλικη
(ΡαΠ^.- Ι^οδοΐιοΐίβ, Μνΐί. ν&β. ΤβχΙ. σ. 37) τά-
φων, αί παρ1 ημών γενόμεναι άνασκαφαί έβεβαίω-
σαν συνοικισμούς προϊστορικούς έν θορικώ, έν
Βραυρών., έν Στειρια, Αιγόρι (ΚυΟήρρω;) και
Μαρκοπούλω (Σφηττώ;), αί δε ύπό του κ. δαιτι.
\νίο1β και έν Άφίδναις. Ή Αττική ήτο, ώς φαί-
νεται, έν τή πανάρχαια έκ,-ίνη χρονική περιόδω
πολύ πυκνότερον κατωκημένη ή όσον Οά ΰπελό-
γι'ζέτις βασιζόμενος έπι τής μαρτυρίας του Στρά-
βωνος (397,20) του μνημονεύοντος δώδεκα μόλις
συνοικισμών. Ή ανατολική ιδίως ακτή τής Ατ-
τικής ήτο ού μόνον πυκνώς κατά κωμας, άλλά
και σποράδην έπαρκώς κατωκημένη. Άλλ' ό'τι ή
μαρτυρία του Στράβωνος δεν εϊνε δυνατόν άκριό'ώο
να άληθεύη — εννοείται λαμβανομένου ώς θετι-
κό 0 του ό'τι οί συνοικισμοί οί ύπο τοΰ Στράβωνος
μνημονευόμενοι άνάγονται είς τήν περίοδον περί ής
ό λόγος, ό'περ άλλως βεβαιουται οιά τής άνακα-
λύψεως τών οικισμών τούτων — αποδεικνύεται και
έκ τών εξής. Κατά τάς έρεύνας ήμών άνεκαλύψα-
μεν νεκροταφεΐον όλόκληρον έκ σπηλάιοειδών τά-
φων κατά τήν Οέσιν Αιγόρι, εύρισκομένην έν τω
μέσω τής όδοΟ (τής σημερινής, ήτις ήτο πιθανώς
και ή άρχαία1) τής άπο τής παραλίας (Πρασιών-
Στειριας) είς Σφηττόν, πλησίον δε του νεκροτα-
φείου και λείψανα τινά του συνοικισμού, περί ων
έν τοις έπομένοις. Επίσης άνεκαλύψαμεν νεκροτα-
φεΐον ετέρου προϊστορικού συνοικισμού" και κατά το

1 Ή ΰπά τών αρχαίων « ϋτειριακή όδός » καλούμενη, ήτις Οπό τοϋ
Βαΐ'ΚΪαη (ΟθΟ£Ι\ V. Οτ. I σ. 350 κέξ.) θεωρείται ώς σχεδόν παράλ-
ληλος τής Σφηττίας, πάντως εσφαλμένως. Ή δευτέρα ητο πιθανώς
μόνον προέκτασις τής πρώτης, αρχομένη και αϋ'τη έκ Σφηττοϋ οπως ή
Στειριακή εκ Στειριά;. Άλλά περί τούτου έν τοις επομένου πλείονα.

13