Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Ephēmeris archaiologikē (1895)

77

/

ΚΟΥΡ023 ΕΞ ΑΤΤΙΚΗΣ

78

των βραχιόνων1. Έπί του προσώπου και τοΰ λαι- τως δέ τήν άπό τοΰ άριστεροΰ μαστοΰ εις τον έτε-

μοΰ φέρει έντομάς τινας, το πλείστον εγκάρσιας ρον φερομένην έντομήν, ήτις έτεινε νά άποσπάση

έκ των πρόσω προς τά οπίσω, προερχομένάς πιθα- κατά τό έπιγάστριον παρεμφερές τω περί τοΟ μη-

νώς έκ διττού λόγου, εξ απειρίας τοΰ τεχνίτου και ρου είρημένω τέμαχος. Τήν τοιαύτην βλάβην δέν

έξ ατέλειας της κατεργασίας" και το μεν πρώτον κινδυνεύει νά πάθη τό άλλοίαν κεκτημένον τήν συ-

μαρτυροΰσιν ό'σαι βαθύτερον του δέοντος έχαρά- στασιν Πάριον και Νάξιον μάρμαρον, άπερ, καθ ά

νθησαν, οίον αί έπί του μετώπου, το δέ άλλο ύπο- διά μακροτέρων άνέπτυξεν ό Λέψιος', εχουσι τους

δεικνύουσι πολλαί έπί του λαιμού προκαταρκτικά! κρυσταλλωθείς κόκκους άνωμάλως συμπεφυκότας,

έντομαί, δι' ών έμελλε πιθανώς νά μειωθή τό πλά- δι' 6 και συντρίβονται μάλιστα ύπά πυρός προσ-

τος αύτοΰ. Εις τοΰτο δ' ίσως προσθετέον και τήν βαλλόμενα.

κατά τους κροτάφους όρωμένην διαφοράν των έπι- Τό πρώτον εις τήν αίσθησιν έπί τή θέα του ά-

πέοων, ήτις ύποδηλοΐ ίσως ό'τι τό πρόσωπον μετά γάλματος προσπΐπτον εΐνε ή έλλειψις άναλογίας

του λαιμού δέν εμεινεν άθικτον ώς έν άρχ_ή ήν ή των οφθαλμών και της ρινός προς τε άλληλα και

έσχεδιάσθη8" έπί μεν του δεξιού ύπό το διάδημα πρός τούς λοιπούς τοΰ προσώπου χαρακτήρας. Οί

διακρίνονται κυμάτιά τινα ώσεί κόμης, έπί δέ τοΰ μεν οφθαλμοί ουδέν σχεδόν εχουσι το άρχαϊκόν,

άριστεροΰ ή έμπροσθεν (άνωθεν) τοΰ ώτος έπιφά- ούτε δηλ τό λοξον και σχιστόν άλλων όμοταγών

νεια τυγχάνει ομοίως τή κάτωθεν αύτοΰ λεία, ό'λη κούρων, ούτε το τριγωνικόν των έκ Πτώου 2 και

δέ αύ'τη ή επιφάνεια δέν κείται έπί τοΰ αύτοΰ καί Μήλου 3 ή τό ρομβοειδές της τοΰ Πτώου κεφα-

Ό έμπροσθεν αύτής χώρος έπιπέδου. Ούτος εΐνε τα- λής4, καταλαμβάνουσι δέ άπαν σχεδόν το πλάτος

πεινότερος καί φέρει έτι τάς έντομάς, αί'τινες προ- τοΰ προσώπου προς τά έξω ζητοΰντες τρόπον τινά

ηγήθησαν τής μελετηθείσης βαθυτέρας γλυφής τοΰ νά είσχωρήσωσι καί εις τήν ρίζαν της ρινός, ίνα

πλευροΰ τούτου. ένωθώσιν άλλήλοις" ούτως άπ'άλλήλων διάστημα

Τέλος δέ καί ή ποιότης τοΰ μαρμάρου — νομί- μόλις καταλείπεται 0,024, μέτρον, ό'περ Ό θεατής

ζω ό'τι εΐνε Πεντελήσιον — συνετέλεσεν εις τήν άπ' λογιζόμενος το υπέρ κοινόν άνδρα μέγεθος τοΰ ά-

αΐώνων λώβησιν της έπιφανείας, ήτις φαίνεται φέ- γάλματος, εύρίσκει ετι έλασσον/Επειτα ούδέ συμ-

ρουσα λεπτάς καθέτως έκ πλαγίου εις πλάγιον δι- μετρικώς εχουσι προς άλλήλους" ο μεν άριστερός

ηκούσας έντομάς4" ή βροχή συνεβάλετο βεβαίως περατοΰται κατά τό άκρον τοΰ προσώπου (όσον έκ

ούκ ολίγον εις τήν άπολέπισιν ούτως ειπείν ταύ- τών πρόσθεν φαίνεται), ό δέ δεξιός έα χώρόν τίνα

την, ήτις οφείλεται κυρίως εις τήν κατά στρώματα κατά το έξωτερικάν της κόγχης, έκεΐ ό'που ύφίστα-

σύστασιν τοΰ Πεντελησίου λίθου 2, ό'στις καί πολ- ται ή σύμφυσις τοΰ ζυγωματικού καί τοΰ μετω-

λάκις σχίζεται μάλλον ή θραύεται. Εις τοΰτο άπο- πιαίου όστοΰ. Καί ό μεν δεξιός κείται έπιπολαιό-

δοτέον ίσως μέν τήν τοΰ άριστεροΰ μηροΰ καί τών τερον, ταπεινότερόν τι έχων τον έξωτερικόν καν-

γλουτών, προσγενομένης καί βίας, βλάβην, πάν- θόν, ό δέ άριστερός βαθύτερον καί πως ύψηλότερον

„ ,,_,,_„„ τοΰ ετέρου, ού'τω δέ ή άριστερά κόγνη άποβαίνει

1 Σημειωθήτω εν παροοω οτι, ως ΕΧ τη; επι των όπισθεν παρα- 1 11 1 ' 1
τηρουμένης όξειδώσεως τοϋ μαρμάρου εικάζω, τό άγαλμα μετά φ μικρόν κθΐλθτέρα τής άντίστοίχου. Καί προέχουσΐ
πτώσιν εκείτο έν τ5| γη Ο'πτιον. Τήν τοιαύτην βλάβην της κάτω έπι- ρ_£ν [κανώς 0[ βολβοί ώς έν άλλοις, άλλά στεροΰν-
φανεία; τών λίθων παρετήρησα κατά κανόνα έν Άμφιαρείω. ( ,

2 Λείψανα τής τελευταία; λειάνσεως καί διορθώσεως τής έπιφα- ™ τγ)<» υπερβολικής κυρτοτητος έκεΐνων, τα όέ

νείας (λεπτόταται γραμμαί) διακρίνονται πολλα/οΟ ΙπΙ τών πλαγίων βλέφαρά είσι μετά τίνος φυσικής ακριβείας διαπε-

μάλιστα τοϋ προσώπου. πλασμένα" έπί τών κάτω ιδία δηλοΰται τό γωνιώ-

3 Πρβ. τήν έκ Πτώου κεφαλήν. Καβοαοιας: ΓΛνπζα ΆΟγ.Μονσ. * \

αρ. 16 (εις τόν κατάλογον τοϋτον παραπε'μπομεν έν τοις εφεξής, συν- Οίζ κατα τό πρόσθίον χεϊλος, έξθύ έκφύονταΐ αί
τομίας ένεκεν διά τοΰ: Γλνπτά ΈΘυ. Μ.) ( = Βα11. άο Οογγ. ΙιοΙΙ.

1886 πίν. VII, 2=ίιβρβϊηβ ΜβΓΠΊΟΓδΙικΙίβη Ιφ. 171). < ΜαηηοηΙ. σελ. 42-53.

4 Μικρά; τινο; άποπείρα; γενομένης,έφάνη ότι θραυόμενον τό μάρ- 2 Βυΐΐ. (1β ΟοΓΓ. Ιιβίΐ. 1886, πίν. 4.= .Ιουπίαΐ οί Ηβΐΐ. βία·
μαρον τοϋ προκειμένου αγάλματος δέν αποφέρει τήν τοις νησιωτικοίς άίβηκ 1887 σελ. 188.= ΓΑυπτά ΈΘυ. Μ. 10.

καί άλλοις μαρμάροις ίδιάζουσαν όσμήν, τήν υπό τοϋ τεχνίτου Π. 3 Β. Ο. Η. 1892, πίν. 16.

Καλουδη πάλαι παρατηρηθεϊσαν καί υπό τοϋ Λεψίου (ΜαττηοηΙ. * Β. Ο. Η. 1886, πίν. 5. -— .ΙοιίΓΠ. οί Ηβΐΐ. δΐυά. σ. 184. -

οελ. 10-20) επιστημονικώς χαρακτηρισθεϊσαν. ΓΛνπτά ΈΘυ. Μ. 15.

ΕΦΗΜΕΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1895. 6