DOI Artikel:
Stauropoulos, Dēmētrios Sp.: Eretrika Meletēmata
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14595#0096
167
ΕΡΕΤΡΙΚΑ ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ
168
ένόησεν δτι τό άντίγραφον αύτοΟ ήν ατελές. Άνω-
θεν της γενικής Αντιπάτρου κεχάρακται το όνομα
τοΰ Θανόντος, ούτινος ένεκα της φθοράς της επιφα-
νείας τοΟ λίθου μόνον το τελικόν 21 διακρίνεται.
Άρ. 45 (άρ.σ.Έρ. 103). Αναγιγνώσκεται έπΐ
της στήλης πλήρες και σαφώς τό όνομα : Ενδει-
πνο(;.
Άρ. 46 (άρ. σ.Έρ.148).Ή δευτέρα επιγραφή,
ή μεταγενεστέρα, έπί τοΰ λίθου εχει ούτως:
Η Ρ ΑΚΛΕ'ΤΟΣ
Σ ω Π Υ Ρ Ο Υ
άκανονίστως πάνυ κεχαραγμένη.
Άρ. [53] (άρ. σ. Έρ. 218). Στήλη φέρουσα
άετωμάτιον άπλοΰν (ΰψ. 0,78 μ., πλ. 0,39 πε-
ρίπου και πά/. 0,1). Τψος των γραμμάτων
0,022-0,024 μ.
©ΕΡΞΑΝΔΡ02·
Άρ. 73 (άρ. σ. Έρ. 272). Το όνομα-: Κ2εο~
νίκη εϊνε βέβαιον" έπί τοΟ λίθου εχομεν ίχνη σαφή
τοΟ τε Η και των πλαγίων κεραιών τοΰ προ αυ-
τού Κ.
Άρ. [142] (άρ. σ. Έρ. 197). Στήλη μετ' άε-
τωματίου άπλοΟ (ύψ· 0,72 μ. περίπου, πλ. 0,35-
0,37, πάχ. 0,08). Το όνομα κεχάρακται έπί ζώ-
νης λείας. Χψ. των γραμμάτων 0,03 μ. περίπου.
Φ Α Η Η
Άρ. 145 (άρ. σ. Έρ. 82).
Εσφαλμένως Ό έκδοτης άναγνους μόνον τήν έκ δε- κολοβοί στίχοι του επιγράμματος δεν εϊνε καλώς
ξιών έπιγραφήν ύπέλαβε τον λίθον στήλην έπιτύμ- έκδεδομένοι. Έπι τοΰ λίθου άναγιγνώσκεται έν μεν
βιον. Προφανώς προέρχεται έξ εδράνου, ώς και ή τω 3^ στ. :..."'..ΤοΥ.ΦΕΕΤΕΚΝλΣΕΗ
υπό τοΟ \νί1ι1β1πι κατά τον Έρετρικάν Όλυμπον ( . . . κ . . τον [ο~]φ έτέκνωσεν), έν δέ τω τέλει
ευρεθείσα πλά!| (Άρχ. έφημ. 1892 σ. 155, άρ.44), τοΰ 4ου: ο Ε ι Λ Ε Β I ο Υ (. . . καθ]ε[ϊ]2ε βίου).
έφ' ής εΐσι κεχαραγμέναι ό'μοιαι παρωδίαι έπιτυμ- Σημειωτέον τέλος ό'τι αί ύπ' άρρ. [1], [38] και
βίων έπιγραφών και άλλαι παιοιαί. 78 (άρ. σ. Έρ 154) έπιγραφαί έδημοσιευθησαν
Άρ. 162 (άρ. σ. Έρ. 135). Έπί τοΟ λίθου ήδη ορθώς ύπό τοΰ \νίΙ1ιβ1ιη ε. ά. σ. 142 υπ αρρ.
αναγιγνώσκεται σαφέστατα : 13 και 12 και σ. 146 ύπ άρ. 29.
Τ Η 2 λ VIII
Απιβποεη ]ουΓηα1 οΓ ατοΐιαβοΐο^ν, VII (1891)
Τησώ = Τεισώ. Παρβλ. Τηχι,ππος (Αθηνάς Ε' σ. 248, άρ. 11 (άρ. σ. Έρ. 58).
σ. 3481.—Ρ1π1οΙο°;αδ Χ σ. 300-301, στίχ. 72). Έπι τοΰ λίθου στ. 3 γέγραπται : ΉρακΛΕί-
Άρ. 168 (άΡ. σ. Έρ. 144 Α-Ζ). Ή γενική ώ^ηο.
τοΰ βαρβαρικού ονόματος τοΟ πατρός εϊνε : Τερ- ^ ^ 2(). ^ ^
βημίον, ούχί: Τερρημίον.
Άρ. 181 (άρ. σ. Έρ. 60). Οί δύο τελευταίοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Σ Π. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΛΟΣ
ΕΡΕΤΡΙΚΑ ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ
168
ένόησεν δτι τό άντίγραφον αύτοΟ ήν ατελές. Άνω-
θεν της γενικής Αντιπάτρου κεχάρακται το όνομα
τοΰ Θανόντος, ούτινος ένεκα της φθοράς της επιφα-
νείας τοΟ λίθου μόνον το τελικόν 21 διακρίνεται.
Άρ. 45 (άρ.σ.Έρ. 103). Αναγιγνώσκεται έπΐ
της στήλης πλήρες και σαφώς τό όνομα : Ενδει-
πνο(;.
Άρ. 46 (άρ. σ.Έρ.148).Ή δευτέρα επιγραφή,
ή μεταγενεστέρα, έπί τοΰ λίθου εχει ούτως:
Η Ρ ΑΚΛΕ'ΤΟΣ
Σ ω Π Υ Ρ Ο Υ
άκανονίστως πάνυ κεχαραγμένη.
Άρ. [53] (άρ. σ. Έρ. 218). Στήλη φέρουσα
άετωμάτιον άπλοΰν (ΰψ. 0,78 μ., πλ. 0,39 πε-
ρίπου και πά/. 0,1). Τψος των γραμμάτων
0,022-0,024 μ.
©ΕΡΞΑΝΔΡ02·
Άρ. 73 (άρ. σ. Έρ. 272). Το όνομα-: Κ2εο~
νίκη εϊνε βέβαιον" έπί τοΟ λίθου εχομεν ίχνη σαφή
τοΟ τε Η και των πλαγίων κεραιών τοΰ προ αυ-
τού Κ.
Άρ. [142] (άρ. σ. Έρ. 197). Στήλη μετ' άε-
τωματίου άπλοΟ (ύψ· 0,72 μ. περίπου, πλ. 0,35-
0,37, πάχ. 0,08). Το όνομα κεχάρακται έπί ζώ-
νης λείας. Χψ. των γραμμάτων 0,03 μ. περίπου.
Φ Α Η Η
Άρ. 145 (άρ. σ. Έρ. 82).
Εσφαλμένως Ό έκδοτης άναγνους μόνον τήν έκ δε- κολοβοί στίχοι του επιγράμματος δεν εϊνε καλώς
ξιών έπιγραφήν ύπέλαβε τον λίθον στήλην έπιτύμ- έκδεδομένοι. Έπι τοΰ λίθου άναγιγνώσκεται έν μεν
βιον. Προφανώς προέρχεται έξ εδράνου, ώς και ή τω 3^ στ. :..."'..ΤοΥ.ΦΕΕΤΕΚΝλΣΕΗ
υπό τοΟ \νί1ι1β1πι κατά τον Έρετρικάν Όλυμπον ( . . . κ . . τον [ο~]φ έτέκνωσεν), έν δέ τω τέλει
ευρεθείσα πλά!| (Άρχ. έφημ. 1892 σ. 155, άρ.44), τοΰ 4ου: ο Ε ι Λ Ε Β I ο Υ (. . . καθ]ε[ϊ]2ε βίου).
έφ' ής εΐσι κεχαραγμέναι ό'μοιαι παρωδίαι έπιτυμ- Σημειωτέον τέλος ό'τι αί ύπ' άρρ. [1], [38] και
βίων έπιγραφών και άλλαι παιοιαί. 78 (άρ. σ. Έρ 154) έπιγραφαί έδημοσιευθησαν
Άρ. 162 (άρ. σ. Έρ. 135). Έπί τοΟ λίθου ήδη ορθώς ύπό τοΰ \νίΙ1ιβ1ιη ε. ά. σ. 142 υπ αρρ.
αναγιγνώσκεται σαφέστατα : 13 και 12 και σ. 146 ύπ άρ. 29.
Τ Η 2 λ VIII
Απιβποεη ]ουΓηα1 οΓ ατοΐιαβοΐο^ν, VII (1891)
Τησώ = Τεισώ. Παρβλ. Τηχι,ππος (Αθηνάς Ε' σ. 248, άρ. 11 (άρ. σ. Έρ. 58).
σ. 3481.—Ρ1π1οΙο°;αδ Χ σ. 300-301, στίχ. 72). Έπι τοΰ λίθου στ. 3 γέγραπται : ΉρακΛΕί-
Άρ. 168 (άΡ. σ. Έρ. 144 Α-Ζ). Ή γενική ώ^ηο.
τοΰ βαρβαρικού ονόματος τοΟ πατρός εϊνε : Τερ- ^ ^ 2(). ^ ^
βημίον, ούχί: Τερρημίον.
Άρ. 181 (άρ. σ. Έρ. 60). Οί δύο τελευταίοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Σ Π. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΛΟΣ