Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1897)

δ

εύνόητον εινε ότι γίνεται πολλάκις έν αύτώ μνεία
του ύπά τή Ακροπόλει χώρου,έν ω έγένετο ή σύλ-
ληψις του "Ιωνος και έν ω ούτος, γεννηθείς, έςε-
τέθη ύπο της μητρός του. Τά χωρία ταΟτα, εις ά
πολλάκις θά άναγκασθώμεν νά παραπέμψωμεν,
έ'χουσιν ώς έξης:

Έν άρχή του δράματος προλογίζων δ Έρμης
λέγει τάδε:

8 εστίν γάρ ουκ άσημος Ελλήνων πόλις,

της χρυσολόγχου Παλλάδος κεκλημένη,
10 οΰ παΐο' Ερεχθέως Φοίβος έζευςεν γάμοις

βία Κρέουσαν, ένθα προσβόρρους πέτρας

Παλλάδος 6π' οχθω της "Αθηναίων χΟονός

Μαχράς καλοΰσι γης άνακτες Ατθίδος"

άγνώς δέ πατρί" τω θεώ γάρ ήν φίλον
15 γαστρός διήνεγκ' ό'γκον ώς δ'ηλθεν χρόνος,

τεκοϋσ' έν ο'ίκοις παϊδ' άπήνεγκεν βρέφος

εις ταύτόν άντρον ούπερ ηύνάσθη θεώ
18 Κρέουσα κάκτίΟησιν ώς θανούμενον.

Ακολούθως συναντά δ Ιων την Κρέουσαν και
άπο του στ. 283 κέ. έρωτα αύτήν περί του έν Α-
θήναις χώρου έκείνου, έν ω έλατρεύετο δ Απόλ-
λων, δ θεός δηλ. εις οϋ την ϋπηρεσίαν δ "Ιων διε-
τέλει έν Δελφοΐς.

281 ΙΩΝ πατέρα δ' αληθώς χάσμα σόν κρύπτει χθονός;

ΚΡΕ. πληγαί τριαίνης ποντίου σφ' απώλεσαν.

ΙΩΝ Μακραί δέ χώρος έστ' εκεί κεκλημένος;

ΚΡΕ. Τί δ' ιστορείς τόδ'; ώς μ' άνέμνησάς τίνος.

ΙΩΝ τιμα σφε Πύθιος άστραπαί τε Πύθιαι;

ΚΡΕ. τιμα γ' άτιμ' ώς μη'ποτ' ώφελόν σφ' Ίδεΐν

ΙΩΝ τί δέ; στυγεϊς σϋ του Οεοϊ τά φίλτατα;

ΚΡΕ. ουδέν ζύνοιδ' ά'ντροισιν αϊσχύνην τινά.

Έν στίχω 492 κέ. δ Χορός αδει τάδε:

492 ΤΩ Πανός Οακηματα και
παραυλίζουσα πέτρα
μυχώδεσι ΜακραΤς
ί'να χορούς στείβουσι ποδοΐν
Άγραύλου κο'ραι κτλ.

500 . . . δταν αΰλίοις

συρίζης, ώ Πάν,

τοΐσι σοΐς έν άντροις

Ε'να τεκουσά τις

παρθένος, ώ μελέα, βρέφος
505 Φοίβω πτανοϊς έξώρισε Οοίναν

Οηρσί τε φοινίαν δαΐτα, πικρών

γάμων ΰβριν

Έν στίχω 952 κέ. ή Κρέουσα έκμυστηρεΰεται
εις τον παιδαγωγών τό μετά του Απόλλωνος έ'γ-
κλημά της ώς έξης:

936 ΚΡ. άκουε τοίνυν οΐσθα Κεκροπίας πέτρας

[τζοοσβορρΟΊ αντρον ας Μακράς κικλήσκομεν];
Π. οϊδ', ένθα Πανός άδυτα και βωμοί πέλας"
ΚΡ. ένταϋΟ' αγώνα δεινόν ήγωνίσμεθα.
Π. Τίν'; ώς άπαντα δάκρυά μοι τοις σοϊς λο'γοις.
ΚΡ. Φοίβω ξυνήψ' άκουσα δύστηνον γάμον.

Έκ των χωρίων τούτων δηλοϋται δτι δ Απόλ-
λων έλατρευετο εν τινι χώρω κατά τους προς βορ-
ραν βράχους της Ακροπόλεως, όστις έκαλεϊτο Μα-
κραί καί μυχώδεις Μακραί, και δτι έν αύτώ ύπήρ-
χεν ίερόν του Πανός καί βωμός πλησίον. Ταϋτα
πάντα, πολλά πράγματα εις τε τούς φιλολόγους
καί τους άρχαιολόγους παράσχοντα, δυνάμεθα
τώρα τη βοήθεια των άποτελεσμάτων των άνασκα-
φών κάλλιστα νά έννοήσωμεν καί έπί τοΟ άνασκα-
φέντος χώρου σαφώς νά διακρίνωμεν καί έξακρι-
βώσωυ,εν.

ι

Λήγοντος Δεκεμβρίου του παρελθόντος έ'τους
έγένετο ή ανασκαφή του υποτιθεμένου σπηλαίου
του Πανός, δηλ. του σπηλαίου Β (πίν. 1. Β, πίν. 2,
I, 2). Κατ' άρχάς έκαθαρίσθη δλοσχερώς τό έσω-
τερικον του σπηλαίου τούτου, ο εικονίζεται, άνα-
κεκαθαρμένον, έν πινάκι 3, είκ. I. Το προκείμε-
νον σπήλαιον εινε όλως σχεδόν άνοικτόν καί εχει
βάθος 2,40. Τό άνοιγμα αύτοΟ εχει ίίψος 7,30
καί πλάτος 4,30 Τομήν του σπηλαίου τούτου
ίδε έν πίνακι 1, είκ. Β'-Β'.

Τό έσωτερικόν τοΟ περί ού δ λόγος σπηλαίου
εινε άπαν κεκαλυμμένον ύπό κογχών λελαξευμέ-
νων έν τω βράχω,αίτινες έχρησίμευον προς ύποδο-
χήν αναθημάτων. Εινε δέ αύται, αί πλεΐσται, τε-
τραγωνικαί έπιμήκεις τό σχήμα καί τίνες περιφε-
ρικαί καί έχουσιν αί πλεϊσται όπάς αίτινες έχρη-
σίμευον προς ενθεσιν τών ήλων δι' ων προσηρ-
τώντο τά σχήμα πινακίδων έχοντα άναθήματα2.
Κατά τό μέσον περίπου υπάρχει ή μεγίστη τών
κογχών, ήτις, ώς δύναται τις νά είκάση έκ τοΰ
σχήματος αυτής, έχρησίμευε προς ύποδοχήν μι-
κρομεγέθους άγάλματος μετά τετραγωνικής έπι-

1 Τοϋτο τό άνοιγμα είχε κλεισθή κατά τοΰς μεσαιωνικούς ή δστε-
ρωτέρους χρόνους διά τερχίσματος, καβ' ά διακρίνει τις νϋν έκ τών
έν ταΐς παρειαΐς τοΰ βράχου σωζομένων ιχνών άσβεστου.

2 Πλην τών κογχών τούτων ΰπάρχουσιν έν τοις τοιχώμασι τοΰ
σπηλαίου, τήδε κάκεϊσε, και άπλώς όπαί αϊτινες θά έχρησίμευον πρός
ενθεσιν ήλων άφ' ών άνηρτώντο, ώς φαίνεται, μΐ/ΐρά τινα αναθήματα,
οίον στέφανοι, ταινίαι, πήλινα ειδώλια καί ε'ί τι έτερον.

ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΑ ΑΘΗΝΩΝ