Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1897)

3ο

ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΛΕΤΣ1Ν0Σ

36

(Θ\Γεοί].

Έ........(-Ο)ωνος Ελευσίνιος

[είπεν έπειδ](η) ό ίεροφ(ά)ντης Ίερ-

θ[κ](λ)[«δης......-]β[ου]ς Π(α)ιανι(ε-)

5 ϋς (ά)[νηρ άγαθ]ός [έστιν] περί τον 0-
[ή][Λθ[ν τ]όν Έλευ[σινίων κ]α[ί] λέγ[ω]ν
[κ]α! [ποιών] δ,[τ]ι [δύ]ν[ατ*]ι [ά]γ[α](6)όν

[έν τώ]ι εμπρ-
ο[β](θ)[εν χ](ρ)ό[νωι, δεδ]ό[χ]θ[α]ι Έλ ευσι-
10 [νί]ο[ις

15 ----- -

[έπαινέσαι τ]ό[ν] ίερ[ο-]
[ψάντην Ίερο/.λείδην]

[και στεφα_)ν|_ώσα]ι
[χρυσώι στεφάνωι] (άπ)ό ΙΈ δρ[α-]
20 [χ»-ών εύνοιας εν εκ]* Μ'όί πεο-
[ί αύτοϋς και <ριλοτιραα]ς της

25

[αΰτώι κα]ί έκγόνοις [*]τέ-

30 [λειαν ;---τώ]ν δηρ-.οτών.

[Γράψαι δέ τό τό ψήφισμα τ]όδε τον οή(/.(α)-
[ρχον έν στήληι λιθίν]ηι κ(α)ί σ(τ)ησ(α)[ι]
[έν τήι άγοραι ττ,ι Έλευ]τινίων.

Στ. 1. Τό Ο δεν αντιστοιχεί προς τά γράμματα
τοΟ επομένου στίχου. Μετ' αύτο ό λίθος εινε έ-
φΟαρμένος, έπειτα δέ ούδέν ίχνος γραμμάτων φαί-
νεται.

Στ. 2 έν τέλει χώρος ένός γράμματος κενός.

Στ. 3. Ή άνάγνωσις ό ΊεροφάγζΎ\€, Ίερ- φαίνε-
ται βεβαία, καίτοι I Ε και φ εϊνε λίαν αμυδρά και
δυσδιάγνωστα. Συνεπλήρωσα Ίεροκίείΰης και οχι
Ίεροκάης, ίνα μή ύπολειφθώσιν υπέρ το προσήκον
πολλαί θέσεις γραμμάτων δια το όνομα τοΟ πατρός.

Στ. 10. Τά γράμματα Λ Υ Ν Φ I £ εινε αμυδρό-
τατα, άλλ' όμως μοι φαίνεται δτι άναγινώσκονται
ασφαλώς.

Στ. 11. Ίσως δύναται νά άναγνωσθη το όνομα
[Δη]μο[σ]θέ[νης].

Στ. 30 έν τέλει κενός χώρος.Τούτου ένεκα συνε-
πλήρωσα έν τφ έπομένω στίχω γράψαι (πρβ. ΟΙΑ.
I, 31, Α. 17. ΟΙΑ IV, 2, άριΟ. 318 ο τεμάχ. ά
στ. 21), έπειδή ό ύπολειπόμενος χώρος δεν άρκεΐ
διά τό άναγράψαί.

Στ. 33 έν τέλει άγραφος χώρος.
Έν άρχη της έπιγραφής έν τω στεφάνω θά εκείτο:
Ό δήμος ό Ελευσίνιων τον ίεροφάντην Ίεροκλεί-
δην —έους Παιανιέα].

2. Τεμάχιον ταπεινής βάσεως έκ λευκού μαρ-
μάρου έλλιπές προς άριστεράν, κατά δέ τήν έπι-
γεγραμμένην έπιφάνειαν και άνωθεν, ένθα δύναται
νά ήφανίσθη εις στίχος. Όλικόν ύ'ψος 0,23, πλά-
τος 0,1ο, πάχος 0,16. Τά γράμματα φαίνονται
άνήκοντα εις τά μέσα τοΟ Δ' αιώνος- μέγεθος αυ-
τών έν μεν τοις δύο πρώτοις στίχοις 0,02, έν δέ
τοις λοιποϊς 0,012-0,013. Έν τοις δύο πρώτοις
στίχοις δεν ύπάρχουσιν άλλα γράμματα προς όε-
ξιάν τών σωζομένων, έκ δέ τών λοιπών μόνον έν
τώ στ. 3 δύναται νά λείπη έν,διότι έν τοις άλλοις
δ μετά τά γράμματα χώρος προς δεξιάν εινε άγρα-
φος. Αριθ. καταλ. 114.

Ο

ΔΙΚΑΙΟΞΥΝΗΝΤ
ΤΟΞΑΡΑΞΙΝ

\Τ Λ Γ Α ι III, § Α
Π Ο Λ I 5!

δικαιοσύνην τ[η-]

[ν περί ;]---τος άπασιν

-τα πά[ντ]α (;)
[ή] πόλις.

Στ. 5. Έν άρχη λείψανον ώσει Α. Ός έκ τοΟ
άκανονίστου τοΟ μεγέθους και τής άποστάσεως τών
γραμμάτων άπ' άλλήλων δέν δύναται νά ρηθη
άσφαλώς άν ή κατόπιν τοΟ Γ1 Α κεραία εινε I ή α-
νήκει εϊς Ν.

3. Τεμάχιον στήλης έκ λευκοΟ μαρμάρου έλ-
λιπές κάτωθεν και προς άριστεράν. Πλάτος 0,17,