Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Ephēmeris archaiologikē (1897)

37

ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΛΕΥΣΙΝΟΣ

38

υψος 0,13, πάχος 0,08. Γράμματα μετά ολίγον
έξωγκωμένων των κεραιών κατά τά άκρα , στοι-
νηδόν διατεταγμένα" το Ν ισοσκελές, το Ε έχει
ισομήκεις τάς πλαγίας γραμμάς, € συμπεπιεσμε-
νον. Μέγεθος αυτών 0,012 Άριθ. καταλ. 314.









Ι_

Λ

Ε

Υ





Ε

Ο

I

Ν



Τ

Ε

Φ

Υ

Κ

Α

I

Τ

Η

£

Β

Ο

Ω

Ν

Τ

Ω

Ν

τ

Η



1

}

Κ

Λ

Ε

Ο



/





( Ό δείνα ) Έλευσ-
[ίνιος άνεθηκεν τοΐν θ]εοΐν στεφ-
ανωθείς ΰπο του δ-/|ΐΛθ]υ και της βο-
[υλής και των πρυτάνε]ων των της [Α-]
[ίγη'ίδος (ή' Οίνηίδος) φυλής έπί Φιλ]οκλε'ο(υ)ς ά[ρχοντος].

4. Τεμάχιον σηκομόρφου στήλης εκ λευκοΟ
μαρμάρου ελλιπές κάτωθεν και προς δεξιάν. Πλά-
τος 0,15, υψος 0,17. Ή επιγραφή κείται επί του
θριγκου, ύποκάτω δέ πιθανώς ύπήρχε γραπτή τις
είκών" το αύτο ρητέον και περί των ακολουθών ύπ'
άριθ. 5-6. Τά γράμματα φαίνονται άνήκοντα εις τον
Δ' αιώνα, μέγεθος αυτών 0,008' το Ν εϊνε άνισο-
σκελές, το Ω άνοικτόν. Άριθ. καταλ. 69.

ΠΑΝΤΗΝΩΡ Παντήνωρ [άνεθηκεν].

5. Τεμάχιον στήλης όμοιας τη προηγουμένη
έλλιπές κάτωθεν και προς άριστεράν. Πλάτ.0,26,
ΰψος 0,21, πάχος κατά τήν παραστάδα 0,07. Τά
γράμματα φαίνονται άνήκοντα εις χρόνους ολίγον
τι νεωτέρους της προηγουμένης εϊνε δε γεγραμ-
μένα λίαν άμελώς και σχεδόν ειπείν δλως αύτο-
σχεδίως. Άριθ. καταλόγ. 455.

Α I Η Μ Ω Ν - Α Ν Ε Ο Η Ν Ε Ν

-ημών άνέθη(κ)εν.

Το έν άρχή Α φαίνεται ασφαλές καίπερ λίαν βε-
βλαμμένον, το δε μετ' αύτο γράμμα έφθαρμένον

1 Πλανηθείς Ιχ της εξωτερικής όμοιο'τητος της στήλης προς αλλάς
έκ ρωμαϊκών χρονών προερχόμενα; και μη παρατήρησα; μετά ικανής
προσοχής τά γράμματα, κατέγραψα έν τω καταλο'γω εσφαλμένως
ταυτην τήν στήλην και τήν άκο'λουΟον εις τάς των ρωμαϊκών χρόνων
έπιγραφάς.

και λίαν δυσδιάγνωστον, φαινόμενον ώς φ ή Τ. Το
τρίτον από του τέλους Ν κείται ήμαρτημένως
αντί Κ.

6. Τεμάχιον όμοιας σηκομόρφου στήλης έλλιπές
κάτωθεν και προς άριστεράν. Πλάτος 0,29,δψοςτοϋ
θριγκου 0,08, πάχος κατά τήν παραστάδα 0,11.
Γράμματα τών αύτών περίπου χρόνων μέγεθος
αύτών 0,14. Άριθ. καταλ. 454.

ΙΡΑίΑΝΕ0ΗΚΕΝ

-ίρας άνέΟηκεν.

7. Τεμάχιον στήλης έκ γλαυκοφαίου μαρμάρου
έλλιπές κάτωθεν και προς άριστεράν, έν δε τη έπι-
γεγραμμένη πλευρά έφθαρμένον και προς δεξιάν,
ώστε έκ πάντων τών στίχων δύνανται νά έλλεί-
πωσιν έν ή δύο γράμματα, έκ τίνων δε και πλείονα.
Τψος 0,23, πλάτ. 0,15, πάχ. 0,065. Ώς έκ τοΟ
σχήματος τών γραμμάτων ή έπιγραφή φαίνεται
ανήκουσα εις τό τέλος του Δ' ή τήν αρχήν του Γ'
π. Χ. αιώνος" Τό Ε έχει ισομεγέθεις τάς κεραίας,
τό Ν ισοσκελές, τό € συμπεπιεσμένον , τό Ο και
τό Ω μικρότερα τών άλλων γραμμάτων. Μέγεθος
τών γραμμάτων 0,006, διάταξις στοιχηδόν, χά-
ραξις άμελής. Άριθ. καταλ. 336.

Α

Τ

Α

I

Ε

Λ

Ε





Ο

I

Ν

I

I

Λ



Ν







Γί.



I

Γ

Ε

Ν







Κ

Τ

Η



I









Ν

Η

Μ



Ν

Λ







\

ο

Ξ

Κ

Α

Λ

/











ι

Ε

Τ

ι







ο

I



Ε

Π

I







Τ*

I

Λ

Ε

I

■δι!







I

Λ

V



I

Κ









Ρ

ο

—

Ε

Ν









Λ

Ρ

Ν

I,

Π









Μ

Λ

Χ



I

Στ. 2. Έκ τών I I τό πρώτον εϊνε έφθαρμένον
δυνάμενον ;ά εινε και φ, το δ' έν τέλει Ν φαίνε-
ται βέβαιον.

Στ. 7. Τό τρίτον γράμμα εϊνε έφθαρμένον δυ-
νάμενον νά εϊνε και φ, ώς τό έν στ. 2. Τό δ' έν