Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1897)

81 ΑΜΦΟΡΕΤΣ ΡΥΘΜΟΥ ΠΡΩΤΛΤΤΙΚΟΥ 82

άπόδειξιν της μεταγενεστέρας τούτου κατασκευής. ρέως τοΰ Νέσσου (δσον άφορα εις τάς μορφάς των

Αί μορφαι του αγγείου είσί μέλαιναι, μόνον οέ Γοργόνων) παρατηροΟμεν σύστημα μεσάζον' ή μία

μέρη τινά αυτών είσί οι' ίοειδοΰς χρώματος γε- τών μορφών εχει μέλαν το πρόσωπον ή άλλη ίό-

γραμμένα. Λευκοΰ έπιθέματος ούδαμοΰ φαίνεται χρ.ουν. Τοΰ'τ αύτό ισχύει και ώς προς τον τύπον

ίχνος. Και ένεκα τούτου δε, άλλα κυρίως ένεκα τών ίππων, όστις διαμορφωθείς έν τοις άμφορεΟσι.

του τύπου τών μ,ορφών, φανερόν είνε ό'τι δ ρυθμός της Μήλου παρελήφθη υπό της Κορινθιακής τέ-

του άγγείου ημών μαρτυρεί περί της μεταβατικής χνης και παρέμεινεν έκεϊ αμετάβλητος μέχρι τής

περιόδου εις ήν άνήκει τοΟτο. Έκπρώτης δψεως αί εποχής, καθ ήν, αναπτυχθείσα αυτη, προσήγγισε

γραφαΐ τοΰ άγγείου άναμιμνήσκουσι τινά τους έκ την καθαρώς Άττικήν τεχνουργίαν. Απαντες οί

Μήλου αμφορείς- ή έπίδρασις τοΰ άνατολικοΰ' άρ- ίπποι τών εικόνων τής περιόδου ταύτης όμοιάζουσι

χαϊσμοΰ τών αγγείων τής Μήλου επί τών του προς αλλήλους1- εχουσιν υψηλούς τους πόδας, τό

πρωταττικοΰ όυθμοΰ είνε λίαν αισθητή" αρκεί ά- σώμα λεπτόν, επίμηκες, ξηρόν, την κεφαλήν μα-

ληθώς νά παρατήρηση τις τήν σύνΟεσιν τής κυ- κράν και λεπτοφυή.'Όταν ίδη τις άπαξ τον τύπον,

ρίας υποθέσεως, τον τύπον καθ δν εικονίζονται οί τον άναγνωρίζει πανταχού. Ή /αίτη κυρίως εινε

ίπποι, και έν γένει τον όλον ρυΟμόν τών ρ.ορφών1. χαρακτηριστική, δια τών μακρών αυτής και πυ-

Άλλ' δπως, προκειμένου περί τής διακοσμήσεως, κνών σφηνοειδών πλοκάμων, τών κεχρωματισμέ-

ή Αττική τέχνη απηλλάγη βαθμιαίως τής άνα- νων ανεξαιρέτως δι'ίοειδοΰς χρώματος. Λαμβάνων

τολικής επιδράσεως, έξοβελίσασα τους ρόδακας, τις άδιακρίτως δείγματα ίππων έκ τών επομένων

τον λωτόν, και άντικαταστήσασα ταύτα δια γεω- διαφόρων τάξεων τών άγγείων, ήτοι τών έκ Μήλου

μετρικών σχημάτων και άνΟεμίων, ούτω και δσον άμφορέων ", τών κυρίως Κορινθιακών 3 και τών άτ-

άφορα εις τον ρυΟμόν τών μορφών, βαθμιαίως έτρο- τικοκορινΟιακών 4 Οά εΰρεΟή άπέναντι ένος και τοΰ

ποποιήθη αυτη και έτελειοποιήΟη άπαλλαγεϊσα ξέ- αύτοΰ τύπου. Το πράγμα είνε λίαν ένδιαφέρον και

νων έπιρροών. Ύπο τήν έ'ποψιν δε ταύτην τό άγ- χαρακτηριστικών, χρησιμεύει δε ώς άπόδειξις τής

γειον ημων είνε αςιον π ολλοΰ λόγου, καθόσον Οια- άλληλεπιδράσεως έν ταϊς διαφόροις σχολαΐς, τήν

βλέπει τις έν αύτώ ήδη προσπάθειας προς τοιαύ- έπιρροήν δηλ. τής Μηλίας έπί τής Κορινθίας τέ-

την έπί τό βέλτιον μεταβολήν. "Αν έξετάσωμεν λ. /νης και ταύτης τήν έπίδρασιν έπί τής Αττικής

χ. τάς άνΟρωπίνας μορφάς τής εικόνος, θά ί'δωμεν τεχνουργίας.

ό'τι είνε αύται εισέτι λίαν αρχαϊκά! και λίαν ϋπομι- Ού μόνον δε δ τύπος τών ίππων εινε χαράκτη-,
μνήσκουσι μορφάς τινας τών άμφορέων τής Μή- ριστικός, άλλά και ή κατάταξις αυτών. Έν άπά-
λου (Έφημ. Αρχ. 1894 π. 13) δια τών στρογγύ- σαις ταΐς κατηγορίαις ταύταις τών άγγείων, οί έν
λων οφθαλμών αυτών, τής μακράς και εύΟείας κινήσει εικονισμένοι ίπποι, οί άνά τετράδα, ή δυάδα
ρινός, του σφηνοειδούς πώγωνος, τής μακράς με- συνηΟέστερον έζευγμένοι, είνε μία τών συχνοτά-
λαίνης βοστρυχώδους κόμης τής πιπτούσης δπι- των κοσαητικών παραστάσεων. Αί παραστάσεις
σΟεν έπί τών νώτων, του στενού ϊοχρόου διαοήμα- ίππων δδηγουμένων υπό ανδρός τίνος (ίπποκόμου),
τος, του συγκρατοΟντος ύψηλά τήν κόμην. Και αί παρατάξεις ιππέων ή αρμάτων, ήσαν λίαν άρε-
δμως διαφορά τις πολύσημος υπάρχει μεταξύ τού- στά θέματα τοις άγγειογράφοις, ιδία δε τοις Κο-
τών έπί τών άμφορέων τής Μήλου τά γυμνά μέλη ρινΟίοις, και τοις μιμηταϊς τούτων Άθηναίοις του
τών γυναικών τηροΰσι τό χρώμα τοΰ έδάφους, ένώ

{ Λνίΐίδοΐι, ΑΗΙίοΐ'ίηΙ. ΤΙιοηίΐΗΐιΐδΙπβ. σ. 89.
τα των ανδρών εχουσι χρωματισμον κλινοντα προς 2 Έ? >Αρχ/1894) π. 13. Κ^β1) οέίΆτα. ο,'. III.

τό μέλαν — έπί τών μελανόμορφων δε Αττικών 3 Έθν. Μοοσεϊόν, άριθ. 277, 330, 340, 341, 497, 521, 529,

άγγείων τά τών ανδρών είσί μέλανα, τά δέ τών 530> 53,> δ32· °41· 992- "Ιδ· 11 1887· σ· '275· Αηη&1ί>

11 / ™ 1862, Τον. ά'&££. Β. ΑγοΗ. ΖβίΙ. 1863 π. 175, 1864 π. 184.

γυναικών είσί λευκά (οι έπιθετου άλειμματος). ΑΛ. ΜίΐΛ. 1879, π. 18. ΒαΙΙ. ά. οοιτ. ΗβΙΙ. 1895, σ. 227, π.

Έπί του άγγείου ημών, δπως και έπί του άμφο- 19-20.

* Έθν. Μουσείον, άριθ. 529-532, 903, 904, 1003. ΑηΙ. ΟβηκΜ.
1 Κ&νβΙ-ΟοΙΙίβηοη, Οεπιπι. Οιβοηιιβ, πίν. III. Έφ. Άρχ. I, π. 22. Έφ. Άρχ. 1885, π. 7. ϋιιιηοηΐ, Οβί'αηι. άβ Ια Ογ.

1894, π. 13. ΡΓορΓβ I, α. 248 χαϊ εξ.

ΕΦΗΜΕΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1897.

6