Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1898)

121

ήτοι μέχρις αύτου τοΟ Ζ' αιώνος έπεκράτουν άπο-
ΜίειΟτυκωο, τά αγγεία τοΟ Δίπυλου, δεν εϊχον δ'
άκόμη άναφανή όχι μόνον κορινθιακά ούδέ πρώτο-

122

αττικά άγγεϊα, άλλ' ούδ' αύτά τά καθαρώς γεω-
μετρικήν διακόσμησιν φέροντα πρωτοκορινθιακά
ληκύθια. ΑΝΔΡΕΑΣ Ν. ΣκίΑΣ.

ΔΥΟ ΚΑΤΟΠΤΡΑ ΜΕΤΑ ΛΑΒΩΝ

ΔΥΟ ΚΑΤΟΠΤΡΑ ΜΕΤΑ ΛΑΒΩΝ

(Πίν. 7)

Ή προέλευσις τών έν πίν. 7 δημοσιευομένων
κατόπτρων δεν εινε βεβαία. Έν τώ Εΰρετηρίψ της
Αρχαιολογικής Εταιρείας αναγράφονται μεν ώς
άνακαλυφθέντα έν Κορίνθω, έπειδή δμως δεν ευ-
ρέθησαν έν άνασκαφαϊς κανονικαϊς, άλλ' ήγοράσθη-
•σαν, όφείλομεν νά μη παρέχωμεν εις τάς πληρο-
φορίας έμπορων πίστιν μείζονα ή ό'σης είναι οίξιαι .
Έάν ή άρχαιολογία νοσή κατά τι, βεβαίως νοσεί
ένεκα τής αβεβαιότητος τών μεθόδων αύτής και
της όλίγης διακρίσεως κατά την έκλογήν τήςύλης"
νομίζω δ' ό'τι προς θεραπείαν του κακοΟ τούτου
έπείγουσα άνάγκη είναι νά διαγράψωμεν και άπορ-
ρίψωμεν πασαν πληροφορίαν περί προελεύσεως μη
μεμαρτυρημένην ασφαλώς.

Τά κάτοπτρα, άτινα νΟν κείνται έν τω Έθνικώ
Μουσείω δπως και πάντα τά λοιπά αρχαία τής
Εταιρείας2, έμνημονεύθησαν συχνά ύπ άλλων και
έμελετήθησαν, άλλά τοΟτο έγίνετο πάντοτε έν
παρόδω και άνευ τής προσοχής, ης είναι άξια3.
Ένεκα τούτου ευγνωμονώ τή διευθύνσει τής Εφη-
μερίδος, ήτις άπεφάσισε ν' απεικόνιση αύτά και
άνέθηκεν εις έμέ την έ'κδοσιν αύτών. Τόσω μάλλον
δ'είναι άξια δημοσιεύσεως, καθ' όσον άνήκουσιν
ύς κατηγορίαν όλιγάριθμον, ε'ις ην δ'σον έγώ γνω-
ρίζω μόνον δύο άλλα κάτοπτρα υπάγονται, άτινα
άμφότερα κείνται έν τφ Αηΐί(|υαπαπι του Βερολί-

* Ό ΗοΙΙβαίΙΧ φρονίμως ποιών Ιδείχθη ώς πρός τούτο επιφυλα-
κτικός. Β.Ο.Η., XVI, 1892, σελ. 360 σημ. 5.

3 Άρ. 1001-2 της Αρχαιολογικής Εταιρείας, άρ. 7687 και
7691 τοϋ 'Εθνιχοϋ Μουσείου.

3 Β.Ο.Η., 1892, σ. 360 σημ. 5 (Ηοΐΐβαυχ). Οαΐαΐοβίιβ άβ&
Βιοηζβδ άβ Ια ΒοοϊβΙβ αΓοΙιόοΙο^ίηαβ (Α. άβ ΚίάάβΓ), 115-6,
σ. 31-2. Όβ ββΐ^ρίβ ηχιϊΙ)ΐΐ8ά3.«ι αβηβίδ ηιιαβ Γαίβο νοοαηΙιΐΓ
«αΓ8Ϊνο-οοπηΙΙπαοα» (Α. άβ ΚϊάάβΓ), 3-4, σ. 8. Αΐΐιβη. ΜΐΙ-
Ιιΐβίΐ., 1895, σ. 476 (Ρ. \νο11βΓ8), χ.λ.

νου 1 και ών προς τούτοις το έτερον έν μέρει μόνον
σώζεται2.

Τά κάτοπτρα ταΟτα εχουσι λαβήν, τό δέ σχήμά
των ιδιάζει αύτοϊς' άλλά δεν είναι δύσκολον νά
ευρη τις πολλάς άναλόγους μορφάς ή έν αύτη τή
Ελλάδι3 ή και έν Ιταλία4. Κυρίως άποτελεΐται
τό κάτοπτρον έκ μακράς λαβής εύρυνομένης καθ'
βσον πλησιάζει πρός τον άντανακλαστικόν δίσκον
και άποληγούσης άνω εις τετράγωνον πλάκα,δμοίως
εύρυνομένην ολίγον τι πρός τά άνω, ήτις άφ' ενός
μέν χρησιμεύει ώς κώλυμα τής χειρός και άφ' έτέ-
ρου μεταβιβάζει τον όφθαλμάν του θεατού άπό τοΟ
μακροΟ έλάσματος τής λαβής εις τον δίσκον
τοΟ κατόπτρου. Τό κάτω άκρον τής λαβής, τό
δποϊον ώσαύτως οφείλει νά χρησιμεύη ώς κώλυμα,
έχει σχήμα κύκλου 5· έπειδή δ' έπρεπε νά είναι δυ-
νατή ή άνάρτησις τοΟ κατόπτρου, δ κύκλος ούτος
ή είναι τετρημένος6 έν τώ μέσω ή (δ'πως εις τά δύο
ημέτερα κάτοπτρα) περατοΟται διά σωληνοειδοΰς
κρίκου 1.

1 Ηΐ8ΐοπ8θΙ)6 ΑαΓβαΙζβ Ε. Ουι-Ιΐιΐδ ^β\νϊάπιβΐ, XV, σ. 179-
193, πίν. IV (Α. ΚιΐΓΐ\ν&η§1βΓ). Αιββϋοΐ. Αηζβί^βΓ, 1893, σ.
97, 6 (Α. ΕϋΓίνναη^ΙβΓ).

2 ΗίβΙοπδοΙιβ ΑιιίδϋΙζβ σ. 179-193.

3 ΗίδΙοπδοΙιβ ΑυίδαΙζβ, σ. 183 σημ. 1. Βγοπζθ8 άβ Ια 8οβ.
ΑγοΙι., η° 117 σ. 32 κέξ.

* Χωρίς ν' αναφέρω τά άπιοειδη κάτοπτρα της Παλεστρίνης, παρα-
τηρώ δτι τό έτρουσκικόν κάτοπτρον τό δημοσιευθέν έν τούτω τώ πε-
ριοδικώ ( Έφημ. Άρχ_. 1883 πίν. 13, σ. 249) υπενθυμίζει εν τινι
τά ημέτερα κάτοπτρα, διαφέρει δ' αυτών κατά τούτο, δτι ό δίσκος των
δέν διακρίνεται σαφώς άπό της λαδής.

* Ιδού αί κυριώτεραι διαστάσεις τών χατο'πτρων διάμ. 0,198 μ.
και 0,16 μ., μήκος της λαδής 0,205 μ. χαί 0,18 μ., διαστάσεις τών
πλακών 0,055 μ. πρός 0,053 μ. χαί 0,048 μ. χαί 0,043 μ., διάμ.
τών κύκλων της βάσεως 0,03 μ. και 0,035 μ.

6 ΒΓοηζβδ άβ Ια 8οο. αΓβΙιβοΙ., 122, σ. 32.

7 Εΐςτήν χορυφήν τοϋ δίσκου υπάρχει επίσης κρίκος πρός άνάρτησιν.