Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1898)

ΛΥΚΟΣΟΥΡΑΣ ΝΟΜΟΣ ΙΕΡΟΣ

("Αλλάς έπιγραφάς Λυκοσούρας ορα έν Έφημ. Άρχ. 1895 σελ. 263, 1896 σελ. 101 χα! σελ. 217 έξ.).

(Άριβ. 30). Πίναξ 15.

Ό έξης νόμος του ΐερου της Δεσποίνης κεχά- 98 έμνημόνευσα, έν θέσει 'ς τα Σεΐά καλούμενη,

ρακται έπι στήλης άπλής έγχωρίου ασβεστόλιθου Εν τω αύτόθι άγρώ Ζέρβα έποιησάμην άτελή τινα

ύπολεύκου'. Ό λίθος σώζεται τριχή τεθραυμένος, σκαφικήν πρόπειραν, καθ' ήν ευρέθησαν κέραμοι

ελλιπής τά κάτω,ταλλα δε σώος."Τψος σωζ.0.58, μετ1 άσβέστου, πλίνθοι καϊ πυθμήν πίθου (κατά

πλάτος 0.48, πάχος 0.17. Ή ανω έπιφανεια του χωράν] περιεκτισμενος δια πλίνθων δριζοντίως κει-

περισωθέντος λίθου, ώς φαίνεται, δεν έφερε τόρ- μένων. "Οτι ή επιγραφή προέρχεται έκ τοΟ γνω-

μους γόμφων ή δεσμών, ή δε οπίσθιος έπιφάνεια στοΰ ίεροΟ της Δεσποίνης, τοΟτο και έκ τοΟ έν

εινε τραχυτέρα" πιθανώς ή στήλη ίστατο προς αύτη δις και τρις μνημονευομένου ονόματος ση-

τοίχω. μαίνεται και δεν εινε Οαυμαστόν ό'ταν τις ένθυ-

Δεσποίνας. μηθή ό'τι ένίοτε και πορρωτέρω μετηνέχθησαν λί-

(Μή παρέρπην έχοντας) Μη έξέστω θοι ι κα1 §ή ^ ήττονθς άξίας. Άναφέρομεν λ. χ.

παρέρπην έχοντας έν το ίερον τ*ς ^ τά κατά τάν ^ χωρ(φ Δεληχασάνη (( [Ιύργον τοΟ

Δέσποινας μή γρΓυσΙία όσα Γιιη ίνΐ άνΓά- ' Α ~ 2 *Π η ιι ι > ' Λ -ι ' -ι

/ 1 , Αγα» . υ ΟβίΐΛ αναγράφει εν Δεληχασάνη λευ-

5 θεμα, μηδέ πορφύρεΓοΙν ειματισμον , , , λ , !> ?> \ >

' , , 1 ~, κον πυργον νεοομ.ητον ωχοοοατιμινον οια μ.αραα-

(Ληόε ανίθιΐνον μηόε [μέλανα, μηόε υπο- λ/ ρ · ·

«,, γ„ ,. γ η μ » ρων κομισθεντων ιγοιπ απ αηοιβηΐ οιΐν ηβαΐ' οίαΐΐα,

όηματα, μηόε [ό]ακτυλιον [ει] ό αν τις 'χ 1 / τ\ ,

, ο '„ γ η . , ... γ ι ήγουν έκ Λυκοσουρας. Ο ΟοάΛνβΙΙ4 ώσαύτως ποι-

παοενϋη εχων [τ_|ι των α στάλα [κ^ωλυει, . " Γ

αναθέτω έν τό ιερόν μηδέ τάς [τρί- εΐται λόΥον πεΡ1 το° έν Δεληχασάνη πύργου, ήτοι

10 χα; άμπεπλεγμένας, μηδέ κεκαλυ[μ- πρωτευούσης οικίας, τοΟ Τούρκου Άγα' έν τή τών

μένος, μηδέ άνθεα παρφέρην, μηδέ πέριξ έρεύνη ό Οοθ\νβ11 έβεβαιώθη έπειτα περί τοΟ

μυέσθαι (μυεσθαι) κυένσαν μηδέ θη- Άγα (δ'στις,ό'τε ήρωτήθη, αίσχυνόμενος προσεποι-

λαζομέναν. Τός δέ θύοντας [π]ό[ς] θύ[η- εΐτο δτι δεν έγίνωσκεν έκεϊ ΰπαρξιν αρχαίων μνη-

σ[ι_|ν χρέεσθαι έλαίαι, μύρτοι, κηρίο[ι, μνείων και άπέτρεπεν αυτόν έπιπόνου και ματαίας

15 όλοαΐς α[ίρ]ολογημέναις, άγάλμα[·τι, δήθεν έρεύνης) ότι τρισίν ετεσι πρότερον κατέ-

μάκων[σ> λευκαϊς, λυχνίοις, θυμιά- στρέψε ύιβ Ιϊ108ΐ ρβΓί'βΟί οί ΐΐΐθ ΙβΠίρΙβΒ από 8βνβ-

μασιν [ζ]μύρνα(, άρώμασιν τός δέ θ[ύ- ^ οΛθρ ΓΘΠ1ί1;η8 οΓ Λβ αηοίβηί ^ ί'να ποιήσγ]_

οντάς τοα Δεσχοίναΐ θύματα ^θύ[ην ^ χρ~^ ^ ^ ^ οίκοδομήσει το0 έαυ_

19 θήλεα [λευκά.......]ς και κ;.....

Εύρέθη, καθ' ά παρά Ν. Ζέρβα ήκουσα καϊ έν 1 Πρβ. «Πρακτικά» 1896 σελ. 97 (13), και περί της έκ Μεγα-

ττ _ «. ι Λ «Τ? ~ λ οπο 2 -\ λοπολεως κεραμίδος ΦιλΛιππείον σελ. 123. Πρ6. Εφ.Άρν. 1896,

«ΙΙοακτικοϊς» της Αρν. ϋταιρ. του Ιοσο σελ. , „„. Γ Γ. , ^, . , , ,7 .. Τ. , „ ,

Γ "ΐ·"^"··, Γ σεΧ_ 224 σημ. Γ εν τη εκει επιγρ. αρ. 17 στ. 14 παρελειφβη ή πι-
θανή συμπλήρωσις «δι[καίως] πωλών» (πρβ. ΜίβΙιβί Ηβοιιβίΐ άρ.

4 Περ! τοϋ ασβεστόλιθου πρβ. άλλως και ΡΙίίΗρρίοη Ρβίοροπηβ» 414 κ. 415, στ. 7 έξ.), στ. 32 «[τών ανδρών]» και σελ. 232 Ιν άρχη

334, 339. <*ρ. 20 τών ονομάτων κλπ. κατά τά Ιν άρ. 17 στ. 21 και 23" έν

2 Έκεΐ έν μέν σελ. 102 σημ. 16 στ. 3 προστεθήτω « Νοτηιαηά άρ. 17 στ. 30 άφαιρεθήτω ή ΰποστιγμη'.

Οοτριΐδ άβκ Μοηυιηβηΐ,κ £Γβ03 II Ι^οοκοιιγει, 1895» και «ΑΐΙΐ. 2 «Πρακτικά» άνωτ. σελ. 95.

ΜϊΙΙΙι. XX 375-6».Ένδέ σελ. 101 στ. 7 (τυπ. άμάρτ.) γράφε «προ- 3 ββΙΙ ΙΙίΐ16ΓαΓ^ οί Ιΐΐβ Μοί'βΛ, ίοηάοη 1817 σελ. 101.

/ειρο'τατα» και έν σελ. 114 στ. κάτωθεν 6 μετά τό «θυρώματος» /' ΏοάινβΙΙ 01α88ΐ03,1 αηά ΙοροβΤαρΙιϊο&Ι ΙθϋΓ ίΙίΓΟΙΙ^Ιΐ Οΐ'ββΟΘ

έξέπεσεν «έπί»- σελ. 126 πρβ. Α. άβ Ιϋάάβτ ΟβΧ. ά. \η\ 8. Α. 858. II ίοΜοη 1819 σελ. 379, 396.

ΕΦΗΜΕΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1898

17