DOI Artikel:
Kastriōtēs, Panagiōtēs: Anathēmatikon anaglyphon: Apollōnos, Panos, Ermou ka Nymphōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14653#0030
Α Ν Α Θ Η ΜΑ Τ1Κ Ο Ν ΑΝΑΓΛΥΦΟΝ
Απόλλωνος, πανος, έρμου και νυμφών
Εν τω Εθνικώ Μουσείω κατετέθη εσχάτως τό
έν τφ ανωτέρω τσιγκογραφήματι άπεικονιζόμενον
άναθηματικον άνάγλυφον , εύρεθέν μεσημβρινώς
της Ακροπόλεως παρά τό Στρατιωτικών Νοσοκο-
μεΐον, έν τω βουστασίω Γιαγκάκη. Παρίστησι
τοΟτο τρεις Νύμφας όρχουμένας πέριξ βωμού. Καί
κατά το άριστερον μεν άκρον ιστάται δ Πάν αύ-
λών τήν σύριγγα, παρ' αύτόν δέ ό Απόλλων κα-
θήμενος έπί βράχου στηρίζων τον άριστερον αγ-
κώνα έπί λύρας, τήν οέ δεξιάν φέρων πρός τήν κε-
φαλήν έν δεξιά αύτου ό Έρμης. Δεξιόθεν δε των
Νυμφών εξ ίκέται.
Τδ άνάγλυφον εκ πεντελησίου μαρμάρου ον έ'νει
μήκος μεν 0,73. πλάτος 0,39 και πάχος 0,07.
Διατηρείται δε έν καλή καταστάσει πλην των
προσώπων πολλών μορφών, άτινα πιθανώς επίτη-
δες ύπό Χριστιανών άπεκρούσθησαν.
Τό πλαίσιον τοΟ ανάγλυφου συνίσταται έξ άπλής
κρηπίδος (ΰψος 0,68) κα'ι δυο κιόνων έπ' αυτής
άρραβδώτων ύποβαστα'ζόντων τον θριγκόν.
Παρεμφερή ανάγλυφα άττικής προελεύσεως εϊνε
γνωστά ήμΐν ίκανά τον άριθμόν2 έν οΐς τελευταϊον
' Φ^ρει αυξ. αριθμόν της Συλλογής των Γλυπτών 1966.
2 ΓΙρ6. Ρυι-Ιχναοη^ΙβΓ 8&ιηηι1ιιη£ 8ανοιΐΓθΓί Α. πίνα!; 28, ό
καί τό έν τη Αρχαιολογική Εφημέριοι ί 1893 σελ.
128-141, πίναξ 10. = Γλυπτά Εθνικού Μου-
σείου άριθ. 1783), δημοσιευθέν ύπό Π. Καββαδία.
Τό ήμέτερον άνάγλυφον διαφέρει των μέχρι
τούδε γνωστών, άπερ ώς έπί τό πολύ φέρουσι κε-
φαλήν Αχελώου, ούτινος καί κόραι εθεωρούντο αί
Νύμφαι. Τό ύπδ του ΡοΙΙϊβι· μάλιστα δημοσιευθέν
(Β. Ο. Η. V, πίναξ 7) φέρει άναγλύπτους αίγας
καί πρόβατα, δέν παριστά δ' δ'μως καί τους άφιε-
ρώσαντας το άνάγλυφον ίκέτας.
Αί Νύμφαι παρίστανται φέρουσαι ποδήρη χι-
τώνα άχειρίδωτον μετά διπλοϊδίου έζωμένου αμέ-
σως ύπό τούς μαστούς καταπίπτοντα συμμετρικώς
μετά κανονικής πτυχώσεως" τδ δε διπλοιδιον έν
τω μέσω εϊνε βραχύτερον, κατά δέ τά πλάγια
φαίνεται τριγωνικόν. Χορεύουσι δέ κρατουσαι τάς
χείρας άλλήλων" αί εκατέρωθεν τής μεσαίας άνέ-
χουσι μικρδν τό άκρον του ιματίου καί έχουσιν
έστραμμένην τήν κεφαλήν πρός τήν έν τψ μέσω
άτενίζουσαν προς άριστερά.
Ό Πάν παρά τον άριστερον κίονα όρθιος ίστά-
αΰτός έν ΜίΙΙΙιβίΙϋΐΐ£βη,1878 σελ. 200. —Βλέπε έν τω Λεξικώ της
Μυθολογίας του Κθ5θΙΐβΓ άρθρον Νύμφας σελ. 558, έ'νθα πάσα ή βι-
βλιογραφία.
Απόλλωνος, πανος, έρμου και νυμφών
Εν τω Εθνικώ Μουσείω κατετέθη εσχάτως τό
έν τφ ανωτέρω τσιγκογραφήματι άπεικονιζόμενον
άναθηματικον άνάγλυφον , εύρεθέν μεσημβρινώς
της Ακροπόλεως παρά τό Στρατιωτικών Νοσοκο-
μεΐον, έν τω βουστασίω Γιαγκάκη. Παρίστησι
τοΟτο τρεις Νύμφας όρχουμένας πέριξ βωμού. Καί
κατά το άριστερον μεν άκρον ιστάται δ Πάν αύ-
λών τήν σύριγγα, παρ' αύτόν δέ ό Απόλλων κα-
θήμενος έπί βράχου στηρίζων τον άριστερον αγ-
κώνα έπί λύρας, τήν οέ δεξιάν φέρων πρός τήν κε-
φαλήν έν δεξιά αύτου ό Έρμης. Δεξιόθεν δε των
Νυμφών εξ ίκέται.
Τδ άνάγλυφον εκ πεντελησίου μαρμάρου ον έ'νει
μήκος μεν 0,73. πλάτος 0,39 και πάχος 0,07.
Διατηρείται δε έν καλή καταστάσει πλην των
προσώπων πολλών μορφών, άτινα πιθανώς επίτη-
δες ύπό Χριστιανών άπεκρούσθησαν.
Τό πλαίσιον τοΟ ανάγλυφου συνίσταται έξ άπλής
κρηπίδος (ΰψος 0,68) κα'ι δυο κιόνων έπ' αυτής
άρραβδώτων ύποβαστα'ζόντων τον θριγκόν.
Παρεμφερή ανάγλυφα άττικής προελεύσεως εϊνε
γνωστά ήμΐν ίκανά τον άριθμόν2 έν οΐς τελευταϊον
' Φ^ρει αυξ. αριθμόν της Συλλογής των Γλυπτών 1966.
2 ΓΙρ6. Ρυι-Ιχναοη^ΙβΓ 8&ιηηι1ιιη£ 8ανοιΐΓθΓί Α. πίνα!; 28, ό
καί τό έν τη Αρχαιολογική Εφημέριοι ί 1893 σελ.
128-141, πίναξ 10. = Γλυπτά Εθνικού Μου-
σείου άριθ. 1783), δημοσιευθέν ύπό Π. Καββαδία.
Τό ήμέτερον άνάγλυφον διαφέρει των μέχρι
τούδε γνωστών, άπερ ώς έπί τό πολύ φέρουσι κε-
φαλήν Αχελώου, ούτινος καί κόραι εθεωρούντο αί
Νύμφαι. Τό ύπδ του ΡοΙΙϊβι· μάλιστα δημοσιευθέν
(Β. Ο. Η. V, πίναξ 7) φέρει άναγλύπτους αίγας
καί πρόβατα, δέν παριστά δ' δ'μως καί τους άφιε-
ρώσαντας το άνάγλυφον ίκέτας.
Αί Νύμφαι παρίστανται φέρουσαι ποδήρη χι-
τώνα άχειρίδωτον μετά διπλοϊδίου έζωμένου αμέ-
σως ύπό τούς μαστούς καταπίπτοντα συμμετρικώς
μετά κανονικής πτυχώσεως" τδ δε διπλοιδιον έν
τω μέσω εϊνε βραχύτερον, κατά δέ τά πλάγια
φαίνεται τριγωνικόν. Χορεύουσι δέ κρατουσαι τάς
χείρας άλλήλων" αί εκατέρωθεν τής μεσαίας άνέ-
χουσι μικρδν τό άκρον του ιματίου καί έχουσιν
έστραμμένην τήν κεφαλήν πρός τήν έν τψ μέσω
άτενίζουσαν προς άριστερά.
Ό Πάν παρά τον άριστερον κίονα όρθιος ίστά-
αΰτός έν ΜίΙΙΙιβίΙϋΐΐ£βη,1878 σελ. 200. —Βλέπε έν τω Λεξικώ της
Μυθολογίας του Κθ5θΙΐβΓ άρθρον Νύμφας σελ. 558, έ'νθα πάσα ή βι-
βλιογραφία.