DOI Artikel:
Papabasileios, Georgios A.: Euboïka
DOI Artikel:Kastriōtēs, Panagiōtēs: Potamōn o aulētēs
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14653#0077
133
ΠΟΤΑΜΩΝ Ο αυλητησ
134
εΐνε προς άνατολάς, ή δέ προς βορρδν, ίιπάρχου-
«■ιν έτερα δύο δωμάτια. Τούτων το μεν έν τη
άνατολική προβολή κείμενον έχει έσωθεν πλάτος
μέν μέτρων όκτώ και έξήκοντα εκατοστών, μήκος
δέ επτά και δέκα έκατοστών, έπΐ δέ της βορειο-
δυτικής γωνίας αΰτοΟ υπάρχει πύργος μικρός, ου
τό τε πλάτος και μήκος έκάστης πλευράς εινε
τριών μέτρων, το δέ έν τή δυτική προβολή δωμά-
τιον έχει πλάτος μεν μέτρων τριών και τεσσαρά-
κοντα εκατοστών, μήκος δέ πέντε και έξήκοντα.
Και έπι της βορειοανατολικής γωνίας τούτου
ύπάρχει έτερος πύργος καθ' ολα όμοιος τω έν τη
άνατολική προβολή κειμένω.
"Οτι μεν έν τω φρουρίω τούτω διέμενε διαρκώς
φρουρά ίκανή, μαρτυρουσι τά δωμάτια, τά τε έν
τή αύτή σειρά οντα, έν οΐς ωκουν οί στρατιώται,
και τά άλλα, έν οΐς οί άξιωματικοί και στρατηγοί.
Αλλά τίνι τών δύο γειτόνων πόλεων άνηκε το
φρούριον τοΟτο ; τή Χαλκίδι ή τή Έρετρία;
Επειδή κείται ούχί πολύ μακράν τοΟ Αηλάντου
ποταμοΟ, έντεΰθεν δέ τής οροσειράς, ήτις διαχω-
ριζομένη ΰπο τοΟ νΟν Κακορ ρεύματος λεγομένου
μόνη δύναται νά χρησιμεύση ώς φυσικόν οριον
τών δύο άντιζήλων πόλεων, πειθόμεθα μάλλον δτι
άνηκε τή Χαλκίδι. Ός δέ παρ' Άθηναίοις οί έφη-
βοι έν τοις φρουρίοις έξετέλουν την στρατιωτικήν
αυτών ϋπηρεσίαν φρουροΟντες τά όρια τής χώρας
(Ξενοφ. Άπομ. 3, 6, 10, 11. Αυσ. 12,40.
Πολυδ. Η, 105. Πλάτ. Νόμ. <7' 778. Αίσχ.
Παραπ. 167. Άριστοτ. πολιτ. 42, 2.), ούτω φρο-
νοΰμεν δτι και τών Χαλκιδέων οί έφηβοι ένταΰθα
διαμένοντες ήσκοΟντο και την χώραν έφύλαττον άπο
πάσης έπιδρομής τών πολεμίων. "Οτε δέ οί Αθη-
ναίοι υπέταξαν την Χαλκίδα και την άλληνΕΰ'βοιαν,
πάντως ένταΰθα έγκατέστησαν κληροΟχοιΑθηναίοι,
ινα τούς τε κλήρους αυτών φυλάττωσι και τούς
Χαλκιδεϊς φόβω συνέχωσιν.
Γ. Α. Παπαβαςιλειοτ
Έν Αθήναις τί) 1τ] Νοεμβρίου 1903
ΠΟΤΑΜΩΝ Ο ΑΥΛΗΤΗΣ
(Πίν. 8)
Σπουδαιότατον έπιτύμβιον άνάγλυφον ένεπίγρα-
φον, το έν πίνακι 8ν άπεικονι'ζόμενον, προσεκτή-
σατο έπ' έσχατων το ήμέτερον Έθνικδν Μουσεϊον.
Είναι δέ τούτο μαρμάρινη στήλη ύψους μέν 0,88,
πλάτους δέ 0,32 και πάχους 0,08· έχουσα το
άνωθεν μέρος άποκεκρουμένον και φέρουσα κάτω-
θεν μολυβδίνην σύνδεσιν, δΓ ής συνεκρατεϊτο μετά
του βάθρου αύτοΰ.
'Εν τω αναγλύφω τούτω, εϋρεθέντι έν τή θέσει
Μοσχάτφ παρά το Νέον Φάληρον πλησίον τής
γραμμής τοΟ σιδηροδρόμου έν έτει 1902, έν τφ
έκεϊ κτήματι τοΟ κηπουροΟ I. Μαμάη, εικονίζε-
ται γέρων πωγωνοφόρος καθήμενος έπι έδρας και
δεςΊούμενος τον πρά αύτοΰ ίστάμενον άνδρα. Εκά-
τερος τούτων φέρει έν τή αριστερά χειρί διπλούς
αυλούς.
Ύπδ τΌ άνάγλυφον υπάρχει πεντάστιχος έπι-
γραφή, ής οί μέν τέσσαρες έμμετροι στίχοι έχα-
ράχθησαν κατά την ί'δρυσιν τοΟ νεκρικού μνημείου,
δ δέ τελευταίος δ μείζοσι γράμμασι κεχαραγμένος
μετά ταύτα, δτε ή φέρουσα το όνομα Πατρόκλεια
σύζυγος τοΟ Ποτάμωνος έτελεύτησεν.
Ή έπ ιγραφή αύτη έχει ώς ές"ής"
ΠΟΤΑΜΩΝ Ο αυλητησ
134
εΐνε προς άνατολάς, ή δέ προς βορρδν, ίιπάρχου-
«■ιν έτερα δύο δωμάτια. Τούτων το μεν έν τη
άνατολική προβολή κείμενον έχει έσωθεν πλάτος
μέν μέτρων όκτώ και έξήκοντα εκατοστών, μήκος
δέ επτά και δέκα έκατοστών, έπΐ δέ της βορειο-
δυτικής γωνίας αΰτοΟ υπάρχει πύργος μικρός, ου
τό τε πλάτος και μήκος έκάστης πλευράς εινε
τριών μέτρων, το δέ έν τή δυτική προβολή δωμά-
τιον έχει πλάτος μεν μέτρων τριών και τεσσαρά-
κοντα εκατοστών, μήκος δέ πέντε και έξήκοντα.
Και έπι της βορειοανατολικής γωνίας τούτου
ύπάρχει έτερος πύργος καθ' ολα όμοιος τω έν τη
άνατολική προβολή κειμένω.
"Οτι μεν έν τω φρουρίω τούτω διέμενε διαρκώς
φρουρά ίκανή, μαρτυρουσι τά δωμάτια, τά τε έν
τή αύτή σειρά οντα, έν οΐς ωκουν οί στρατιώται,
και τά άλλα, έν οΐς οί άξιωματικοί και στρατηγοί.
Αλλά τίνι τών δύο γειτόνων πόλεων άνηκε το
φρούριον τοΟτο ; τή Χαλκίδι ή τή Έρετρία;
Επειδή κείται ούχί πολύ μακράν τοΟ Αηλάντου
ποταμοΟ, έντεΰθεν δέ τής οροσειράς, ήτις διαχω-
ριζομένη ΰπο τοΟ νΟν Κακορ ρεύματος λεγομένου
μόνη δύναται νά χρησιμεύση ώς φυσικόν οριον
τών δύο άντιζήλων πόλεων, πειθόμεθα μάλλον δτι
άνηκε τή Χαλκίδι. Ός δέ παρ' Άθηναίοις οί έφη-
βοι έν τοις φρουρίοις έξετέλουν την στρατιωτικήν
αυτών ϋπηρεσίαν φρουροΟντες τά όρια τής χώρας
(Ξενοφ. Άπομ. 3, 6, 10, 11. Αυσ. 12,40.
Πολυδ. Η, 105. Πλάτ. Νόμ. <7' 778. Αίσχ.
Παραπ. 167. Άριστοτ. πολιτ. 42, 2.), ούτω φρο-
νοΰμεν δτι και τών Χαλκιδέων οί έφηβοι ένταΰθα
διαμένοντες ήσκοΟντο και την χώραν έφύλαττον άπο
πάσης έπιδρομής τών πολεμίων. "Οτε δέ οί Αθη-
ναίοι υπέταξαν την Χαλκίδα και την άλληνΕΰ'βοιαν,
πάντως ένταΰθα έγκατέστησαν κληροΟχοιΑθηναίοι,
ινα τούς τε κλήρους αυτών φυλάττωσι και τούς
Χαλκιδεϊς φόβω συνέχωσιν.
Γ. Α. Παπαβαςιλειοτ
Έν Αθήναις τί) 1τ] Νοεμβρίου 1903
ΠΟΤΑΜΩΝ Ο ΑΥΛΗΤΗΣ
(Πίν. 8)
Σπουδαιότατον έπιτύμβιον άνάγλυφον ένεπίγρα-
φον, το έν πίνακι 8ν άπεικονι'ζόμενον, προσεκτή-
σατο έπ' έσχατων το ήμέτερον Έθνικδν Μουσεϊον.
Είναι δέ τούτο μαρμάρινη στήλη ύψους μέν 0,88,
πλάτους δέ 0,32 και πάχους 0,08· έχουσα το
άνωθεν μέρος άποκεκρουμένον και φέρουσα κάτω-
θεν μολυβδίνην σύνδεσιν, δΓ ής συνεκρατεϊτο μετά
του βάθρου αύτοΰ.
'Εν τω αναγλύφω τούτω, εϋρεθέντι έν τή θέσει
Μοσχάτφ παρά το Νέον Φάληρον πλησίον τής
γραμμής τοΟ σιδηροδρόμου έν έτει 1902, έν τφ
έκεϊ κτήματι τοΟ κηπουροΟ I. Μαμάη, εικονίζε-
ται γέρων πωγωνοφόρος καθήμενος έπι έδρας και
δεςΊούμενος τον πρά αύτοΰ ίστάμενον άνδρα. Εκά-
τερος τούτων φέρει έν τή αριστερά χειρί διπλούς
αυλούς.
Ύπδ τΌ άνάγλυφον υπάρχει πεντάστιχος έπι-
γραφή, ής οί μέν τέσσαρες έμμετροι στίχοι έχα-
ράχθησαν κατά την ί'δρυσιν τοΟ νεκρικού μνημείου,
δ δέ τελευταίος δ μείζοσι γράμμασι κεχαραγμένος
μετά ταύτα, δτε ή φέρουσα το όνομα Πατρόκλεια
σύζυγος τοΟ Ποτάμωνος έτελεύτησεν.
Ή έπ ιγραφή αύτη έχει ώς ές"ής"