DOI Artikel:
Philios, Demetrius: Anaglyptos epitymbios archaïkē stēlē
DOI Artikel:Stryd, Johannes Henri Willem: Attika met arōn molybdina elasmata
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14653#0038
55
ΑΤΤΙΚΑ ΜΕΤ' Λ ΡΩ Ν Μ0ΛΝΒΛ1ΝΑ ΕΛΑΣΜΑΤΑ
56
αναδημοσιεύει) τοΰ" έν Λούβρω άμφορέως, ήτις εί-
κονίζουσα φανερώς οπλιτοδρόμον εικονίζει αυτόν
συγχρόνως και ώς δολιγοδρόμον, δηλ. έν προβολή
τάς χείρας άν έχοντα, συμπεραίνει ότι όντως ύπήρνε
τις και μεθ οπλών ^ο.2ί^γο(ίρο[4(,'ας άγων. Αύτη
οέν ήτο βεβαιώ; πολύ μακρά περιοριζόμενη εις
τον δρόμον τεσσάρων μόνον σταδίων1, άλλ' ίσως
' \Αρά γε τοσούτον μ.α/.ρός ήτο και έν Βοιωτία ό οπλίτης δρόμος η
και μακρότερος ετι; Ό Φιλόστρατος (ε. ά. 82) λέγει .... «άρι-
στος δέ ό κατά Βοιωτίαν /.αϊ Ιΐλάταιαν οπλίτης ένομίζετο δια τε τό
μήκος τον δρόμου» κτλ. Τό χωρίον τοϋ Πλάτωνος (Νόμοι, σίλ.
833!) και ίζ.Ι δέν δύναται βεβαίως να λη&θη ύπ' όψιν.
ικανή όπως κατάδειξη τήν άντοχήν των όπλιτο-
δρόμων. Τοιούτος δέ τις όπΛοτοδρόμος ήτο βε-
βαίως και ό της ημετέρας στήλης εν δολιχοορο-
μία φιλών νάγωνίζηται και νά νικα και εντεύθεν
και ή άπεικόνισις αύτοΟ έπί της τον τάφον του κο-
σμούσης ποτέ στήλης έν τη αγαπητή ύπ αυτού
άσχολία.
Έν Αθήναις, τη ΙΟί) Μαίου 1903.
Δ. Φίλιος
ΑΤΤΙΚΑ ΜΕΤ ΑΡΩΝ ΜΟΛΥΒΔΙΝΑ ΕΛΑΣΜΑΤΑ
Κατά τάς έν έτει 1900 και έν θέσει Σφαγεία
(μεσημβρ. της Ακροπόλεως,1 ένεργηθείσας άνα-
σκαφάς ευρέθησαν προς άλλοις καί τινα μολύβδινα
έλάσματα μετ άρών τά όποια άπόκεινται νυν ύπ'
άρ. 13086 έν τω Εθνικώ Μουσείω. Οφείλω τω
έφόρω κ. Στάη τήν δημοσίευσιν του τελευταίου
τούτου ευρήματος Αττικών μετ' άρών έλασμά-
των' τά μέχρι τοΰδε γνωστά είναι έκδεδομένα ύπό
λνϋηδοί) εν τω Αρρβηάΐχ το'Ο 0. I. Α. και υπο
ΖίθβαΠ,Ιι έν ταϊς Ναοΐιποΐιΐβη ϋβΐ' Ιίδηϊα;!. Οβ-
δβΐΐδοΐιαίϊ, (]βι- ννϊδδβηδοΐιαίίβη. ΟδΙίίη^βη 1899,
σελ. 105 κ. έ.
Δυστυχώς τά τελευταία ταύτα έλάσματα, 5
τον αριθμόν, δέν ευρέθησαν πάντα έν καλή κατα-
στάσει' ιδία τά ύπ' άριθ. 1 κα'ι 2 εφθάρησαν πολύ
ύπό του χρόνου.
Τό ύπ' άρ. 1, πεποιημένον έκ χονδροϋ" καί κα-
κής ποιότητος μολύβδου, αποτελείται έκ 3 τεμα-
/
μη! ίΑΠ
[Α^ (ΙίΠΙΊ-ίΥΑ^
/
Λριθ. 2.
χίων, των όποιων τά δύο μόνον προσαρμόττουσιν βαθέος φαιόχρου μολύβδου. Έν άρχή ήτο συνε-
άλλήλοις. Ό μόλυβδος όμως είναι τόσον έφθαρ- πτυγμένον καί πεπαρμένον δΥ ήλου. Το έλασμα
μένος καί άκάθαρτος, ώστε δέν δύναται τις νά δι- τοΟτο είχε έπιγραφήν καί έπί τών δύο αύτοΟ
ακρίνη άλλο τι έκτος χαραγμάτων τινών. πλευρών, άλλ', ώς φαίνεται, παρά διαφόρων προσ-
Τό ύπ' άρ. 2, είναι κατεσκευασμένον έκ λεπτού ώπων κεχαραγμένην. Φαίνεται δέ οτι τά ολίγα
ΑΤΤΙΚΑ ΜΕΤ' Λ ΡΩ Ν Μ0ΛΝΒΛ1ΝΑ ΕΛΑΣΜΑΤΑ
56
αναδημοσιεύει) τοΰ" έν Λούβρω άμφορέως, ήτις εί-
κονίζουσα φανερώς οπλιτοδρόμον εικονίζει αυτόν
συγχρόνως και ώς δολιγοδρόμον, δηλ. έν προβολή
τάς χείρας άν έχοντα, συμπεραίνει ότι όντως ύπήρνε
τις και μεθ οπλών ^ο.2ί^γο(ίρο[4(,'ας άγων. Αύτη
οέν ήτο βεβαιώ; πολύ μακρά περιοριζόμενη εις
τον δρόμον τεσσάρων μόνον σταδίων1, άλλ' ίσως
' \Αρά γε τοσούτον μ.α/.ρός ήτο και έν Βοιωτία ό οπλίτης δρόμος η
και μακρότερος ετι; Ό Φιλόστρατος (ε. ά. 82) λέγει .... «άρι-
στος δέ ό κατά Βοιωτίαν /.αϊ Ιΐλάταιαν οπλίτης ένομίζετο δια τε τό
μήκος τον δρόμου» κτλ. Τό χωρίον τοϋ Πλάτωνος (Νόμοι, σίλ.
833!) και ίζ.Ι δέν δύναται βεβαίως να λη&θη ύπ' όψιν.
ικανή όπως κατάδειξη τήν άντοχήν των όπλιτο-
δρόμων. Τοιούτος δέ τις όπΛοτοδρόμος ήτο βε-
βαίως και ό της ημετέρας στήλης εν δολιχοορο-
μία φιλών νάγωνίζηται και νά νικα και εντεύθεν
και ή άπεικόνισις αύτοΟ έπί της τον τάφον του κο-
σμούσης ποτέ στήλης έν τη αγαπητή ύπ αυτού
άσχολία.
Έν Αθήναις, τη ΙΟί) Μαίου 1903.
Δ. Φίλιος
ΑΤΤΙΚΑ ΜΕΤ ΑΡΩΝ ΜΟΛΥΒΔΙΝΑ ΕΛΑΣΜΑΤΑ
Κατά τάς έν έτει 1900 και έν θέσει Σφαγεία
(μεσημβρ. της Ακροπόλεως,1 ένεργηθείσας άνα-
σκαφάς ευρέθησαν προς άλλοις καί τινα μολύβδινα
έλάσματα μετ άρών τά όποια άπόκεινται νυν ύπ'
άρ. 13086 έν τω Εθνικώ Μουσείω. Οφείλω τω
έφόρω κ. Στάη τήν δημοσίευσιν του τελευταίου
τούτου ευρήματος Αττικών μετ' άρών έλασμά-
των' τά μέχρι τοΰδε γνωστά είναι έκδεδομένα ύπό
λνϋηδοί) εν τω Αρρβηάΐχ το'Ο 0. I. Α. και υπο
ΖίθβαΠ,Ιι έν ταϊς Ναοΐιποΐιΐβη ϋβΐ' Ιίδηϊα;!. Οβ-
δβΐΐδοΐιαίϊ, (]βι- ννϊδδβηδοΐιαίίβη. ΟδΙίίη^βη 1899,
σελ. 105 κ. έ.
Δυστυχώς τά τελευταία ταύτα έλάσματα, 5
τον αριθμόν, δέν ευρέθησαν πάντα έν καλή κατα-
στάσει' ιδία τά ύπ' άριθ. 1 κα'ι 2 εφθάρησαν πολύ
ύπό του χρόνου.
Τό ύπ' άρ. 1, πεποιημένον έκ χονδροϋ" καί κα-
κής ποιότητος μολύβδου, αποτελείται έκ 3 τεμα-
/
μη! ίΑΠ
[Α^ (ΙίΠΙΊ-ίΥΑ^
/
Λριθ. 2.
χίων, των όποιων τά δύο μόνον προσαρμόττουσιν βαθέος φαιόχρου μολύβδου. Έν άρχή ήτο συνε-
άλλήλοις. Ό μόλυβδος όμως είναι τόσον έφθαρ- πτυγμένον καί πεπαρμένον δΥ ήλου. Το έλασμα
μένος καί άκάθαρτος, ώστε δέν δύναται τις νά δι- τοΟτο είχε έπιγραφήν καί έπί τών δύο αύτοΟ
ακρίνη άλλο τι έκτος χαραγμάτων τινών. πλευρών, άλλ', ώς φαίνεται, παρά διαφόρων προσ-
Τό ύπ' άρ. 2, είναι κατεσκευασμένον έκ λεπτού ώπων κεχαραγμένην. Φαίνεται δέ οτι τά ολίγα