DOI article:
Sōtēriadēs, Geōrgios: Anaskaphai en Thermō, [2]
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14653#0052
83
ΑΝΑΣΚΑΦΑΪ ΕΝ ΘΕΡΜΩ
84
σμημα οιεσκορπισμενον επι των παραστάσεων των
αγγείων των φερόντων ζώνας ζώων, δεν εμφα-
νίζεται εις τάς μετόπας, δπως ούοέ έπι των με-
γάλων προμνημονευθέντων αγγείων, ένω συνειθί-
ζεται ετι εις τά έκ Πέντε - Σκούφια πινακίοια.
Τοιούτον οέ σχήμα δεικνύει τό πλαίσιον των ρο-
δάκων παραστάσεως άμφορέως αρχαϊκού παρά (?<?/·-
/ιαι·(1, Αιΐ86ΐΊβ8βηβ μ;ΓΪβο!ίίβοΐιβ λ^αδβη πίν. 241.
Εις τά πλαίσια προστύπων παραστάσεων έπι χαλ-
κίνων πλακών της Ολυμπίας (Οίνιηρϊα. Όίβ Ηιόπ-
ζβη IV. πίν. 39) έ αφανίζεται το πλέγμα, άλλ'
ούχί ροδάκων σειρά. Ό έν πίνακι 37 αυτόθι άρ.
712 ρόδας" είνε μάλλον κόσμημα του εδάφους της
παραστάσεως.
Και αί έπιγραφαϊ τέλος, αίτινες παρέκειντο
εις τάς παραστάσεις, ει και μία μόνη σώζεται,
δεικνύουσι τάς κορινθιακάς συνήθειας των τεχνι-
τών. Είνε γνωστόν ό'τι οί Ιωνες ή διόλου δεν
προσέγραφον ονόματα δηλωτικά των προσώπων ή
πολύ σπανίως, ένω λαλίστατοι ήσαν κατά τοϋ'το
οί Κορίνθιοι και μετ' αυτούς οί Αττικοί. Άλλα
το σπουδαιότερον είνε, ότι το έν ταΐς μετόπαις έμ-
φανιζόμενον άλφάβητον είνε τό άρχαΐον κορινθια-
κόν, καθώς άκριβέστερον θά διαλάοωμεν κατω-
τέοω.
Αί παραστάσεις τών μετοπών καθ' έκά-
στας. 1. Το Γοργόνειον. Ό τύπος, υπό τον
όποιον παρουσιάζεται ένταυθα το Γοργόνειον, είνε
Ό καθόλου αρχαϊκός, γνωστός ές άπειρων παραλ-
λαγών*. Είδικώτερον όμως δύναται το ήμέτερον
νά ταχθη μάλλον ε'ς την σειράν έκείνην, ήτις ή
οΰδεμίαν ή πολύ μικράν χρήσιν κάμνει τών όφεων,
τουτέστι εις την κορινΟιακήν, ήτις κατά τούτο
συμφωνεί πρός την ίωνικήν, χαλκιοικήν και άττι-
κήν. Εις τό ήμέτερον έμφανίζεται εις μόνον όφις
άπο του λαιμοΟ ανερχόμενος, όστις βεοαίως είχε
τον άντίστοιχόν του έκ της ετέρας έλλειπούσης
πλευράς. Άλλ' ή κόμη δεν φαίνεται ό'τι έσχημα-
τίζετο έξ όφεων. Ό ελικοειδής σχηματισμός αυτής
αντιστοιχεί ακριβώς προς το σπαρτιατικών Γοργό-
νειον, όπερ απεικονίζεται έν ΑΓοΗάοΙοβίδοΗβ Ζβι-
Ιαηξ 1881 πίν. 11, 3. Άλλα κατά τά άλλα ούτε
πρός τούτο ομοιάζει το του Θέρμου ούτε πρός το
αυτόθι έν πίνακι 17, 1 άπεικονιζόμενον του ςηρο-
σάρκου και ολως διόλου ειδεχθούς τύπου, προς ον
1 ΚθϊθΙιβΐ''8, Ι.ιθ.\ϊ(:οη (1οι· βΐϊοοίι. α. Γοω. Μ}Ίΐιο1ο§ί6 έν
λέξει σελ. 1702 ί. (Γιιι-ΐΝνϋιΐβΙοΐ').
αντιτίθεται Ό σαρκώδης και πλατύς κορινθιακός
και άττικός.
Ιοιαίτερον χαρακτηριστικόν του ήμετέρου, και
μ.οναοικον, ως φαίνεται, αποτελεί ο σχηιν.ατισμος
του οφθαλμού. Ή κόρη, άπομακρυνομένη άπό του
κέντρου του βολβού, προσκλίνει τοσούτον προς την
ρίνα, ώστε κάμνει την έντύπωσιν, ότι ή κεφαλή
συνήγε τούς οφθαλμούς προσολέπουσα άπο της
ύψηλής της έν τω θριγκώ θέσεως πρός τά κάτω.
Ιόν καθόλου σχηματισμον του οφθαλμού, άνευ
όμως του άνωτερω χαρακτηριστικού, δεικνύει οαοιον
και τό παρά 8ί.χ, (1θ ΟοΓβοηβ, 1855 έν πίν. 1,
III ί άπεικονιζόμενον άνευ όφεων, πωγωνοοόρον
Γοργόνειον. Όμοίως και το έν κύλικι κορινθιακή
έν ^ιΦυοΙι II 1888 πίν. 12.
Τό κενόν τό οιαχωρίζον την σάρκα τής άινός
άπο τών όωθωνων ιαίνεται οτι άπέβαλε υ,όνον τό
χρώμα, οι ού έοηλοΟτο ή πτυχ_ή ή σχηματιζομένη
αυτόθι οιά το σϊμόν τής ρινός και την ογκώδη προ-
βολήν αυτής μεταξύ τών ρωθώνων.
Χαρακτηριστικό·; ιδιάζον εις τό ήμέτερον Γορ-
γόνειον είνε και ό σχηματισμό; του πώγωνος.
Πωγωνοφόρα έμφανίζονται πολλάκις τά Γοργόνεια'
άλλ ο πωγων οηλουται ίκανώς κατά ΐύσιν δια
γραμμών βραχειών παραλλήλων, αίτινες παρι-
στάνουσι τάς τρίχας. Εις το ήμέτερον όμως πα-
χεϊς αραιοί βόστρυχοι ώσεί κόμης κατέρχονται ού-
τως, ώστε έκ του σχηματισμού αύτών μάλλον θά
ύπέθετέ τις ό'τι πρόκειται περί κόμης, καθόσον υ.ά-
λιστα αί άκραι εκατέρωθεν πλεςίδες φαίνονται ώς
νά κατέρχωνται όπισθεν τών αφανών ώτων. Άλλ'
ό άνω φαινόμενος ελικοειδής σχηματισμός τής κό-
μης αποκλείει, νομίζομεν, τήν ύπόθεσιν ταύτην.
Άλλως έάν διεζέλθωμεν πάσας τάς γνωστάς απει-
κονίσεις Γοργονείων, ούδαμου θά εύρωμεν όμοιον
σχηματισμον είτε τής κόμης είτε του πώγωνος,
και ώς υ,όνον ου,οιον παοάδειγυ.α γνωοίζω έξ αύτο-
» [ ι Γ 1 ι 1 ί ^
ψίας τό έν κελέβη κορινθιακή έπί τής πλατείας
άνω έπΐϋανείας τής μιας λαβής παριστανόμενον.
Ή κελέβη αύτη είνε ή έν τώ Βατικανώ έν Μιΐδβο
Οΐ"6°;οπαηο ύπ' άρ. 19 άποκειμένη. Ό πώγων
παρίσταται και έν τούτω καθ ό'μοιον έντελώς τρό-
πον, έν είδει παχέων βοστρύχων κόμης. Ήκελέβη,
άνευ του Γοργονείου, όπερ, έννοεϊται, μόνον άνωθεν
είνε όρατόν, άπεικονίζεται παρά ΚαψβΙ - Ουίίΐβ/ιοη,
ΗϊκΙοΪΓβ άβ Ια οβί'αΐΉίομίθ, 1888, σελ. 73 Π§. 37.
Τά χρώματα τής πλακός άπετρίβησαν πολύ'
ΑΝΑΣΚΑΦΑΪ ΕΝ ΘΕΡΜΩ
84
σμημα οιεσκορπισμενον επι των παραστάσεων των
αγγείων των φερόντων ζώνας ζώων, δεν εμφα-
νίζεται εις τάς μετόπας, δπως ούοέ έπι των με-
γάλων προμνημονευθέντων αγγείων, ένω συνειθί-
ζεται ετι εις τά έκ Πέντε - Σκούφια πινακίοια.
Τοιούτον οέ σχήμα δεικνύει τό πλαίσιον των ρο-
δάκων παραστάσεως άμφορέως αρχαϊκού παρά (?<?/·-
/ιαι·(1, Αιΐ86ΐΊβ8βηβ μ;ΓΪβο!ίίβοΐιβ λ^αδβη πίν. 241.
Εις τά πλαίσια προστύπων παραστάσεων έπι χαλ-
κίνων πλακών της Ολυμπίας (Οίνιηρϊα. Όίβ Ηιόπ-
ζβη IV. πίν. 39) έ αφανίζεται το πλέγμα, άλλ'
ούχί ροδάκων σειρά. Ό έν πίνακι 37 αυτόθι άρ.
712 ρόδας" είνε μάλλον κόσμημα του εδάφους της
παραστάσεως.
Και αί έπιγραφαϊ τέλος, αίτινες παρέκειντο
εις τάς παραστάσεις, ει και μία μόνη σώζεται,
δεικνύουσι τάς κορινθιακάς συνήθειας των τεχνι-
τών. Είνε γνωστόν ό'τι οί Ιωνες ή διόλου δεν
προσέγραφον ονόματα δηλωτικά των προσώπων ή
πολύ σπανίως, ένω λαλίστατοι ήσαν κατά τοϋ'το
οί Κορίνθιοι και μετ' αυτούς οί Αττικοί. Άλλα
το σπουδαιότερον είνε, ότι το έν ταΐς μετόπαις έμ-
φανιζόμενον άλφάβητον είνε τό άρχαΐον κορινθια-
κόν, καθώς άκριβέστερον θά διαλάοωμεν κατω-
τέοω.
Αί παραστάσεις τών μετοπών καθ' έκά-
στας. 1. Το Γοργόνειον. Ό τύπος, υπό τον
όποιον παρουσιάζεται ένταυθα το Γοργόνειον, είνε
Ό καθόλου αρχαϊκός, γνωστός ές άπειρων παραλ-
λαγών*. Είδικώτερον όμως δύναται το ήμέτερον
νά ταχθη μάλλον ε'ς την σειράν έκείνην, ήτις ή
οΰδεμίαν ή πολύ μικράν χρήσιν κάμνει τών όφεων,
τουτέστι εις την κορινΟιακήν, ήτις κατά τούτο
συμφωνεί πρός την ίωνικήν, χαλκιοικήν και άττι-
κήν. Εις τό ήμέτερον έμφανίζεται εις μόνον όφις
άπο του λαιμοΟ ανερχόμενος, όστις βεοαίως είχε
τον άντίστοιχόν του έκ της ετέρας έλλειπούσης
πλευράς. Άλλ' ή κόμη δεν φαίνεται ό'τι έσχημα-
τίζετο έξ όφεων. Ό ελικοειδής σχηματισμός αυτής
αντιστοιχεί ακριβώς προς το σπαρτιατικών Γοργό-
νειον, όπερ απεικονίζεται έν ΑΓοΗάοΙοβίδοΗβ Ζβι-
Ιαηξ 1881 πίν. 11, 3. Άλλα κατά τά άλλα ούτε
πρός τούτο ομοιάζει το του Θέρμου ούτε πρός το
αυτόθι έν πίνακι 17, 1 άπεικονιζόμενον του ςηρο-
σάρκου και ολως διόλου ειδεχθούς τύπου, προς ον
1 ΚθϊθΙιβΐ''8, Ι.ιθ.\ϊ(:οη (1οι· βΐϊοοίι. α. Γοω. Μ}Ίΐιο1ο§ί6 έν
λέξει σελ. 1702 ί. (Γιιι-ΐΝνϋιΐβΙοΐ').
αντιτίθεται Ό σαρκώδης και πλατύς κορινθιακός
και άττικός.
Ιοιαίτερον χαρακτηριστικόν του ήμετέρου, και
μ.οναοικον, ως φαίνεται, αποτελεί ο σχηιν.ατισμος
του οφθαλμού. Ή κόρη, άπομακρυνομένη άπό του
κέντρου του βολβού, προσκλίνει τοσούτον προς την
ρίνα, ώστε κάμνει την έντύπωσιν, ότι ή κεφαλή
συνήγε τούς οφθαλμούς προσολέπουσα άπο της
ύψηλής της έν τω θριγκώ θέσεως πρός τά κάτω.
Ιόν καθόλου σχηματισμον του οφθαλμού, άνευ
όμως του άνωτερω χαρακτηριστικού, δεικνύει οαοιον
και τό παρά 8ί.χ, (1θ ΟοΓβοηβ, 1855 έν πίν. 1,
III ί άπεικονιζόμενον άνευ όφεων, πωγωνοοόρον
Γοργόνειον. Όμοίως και το έν κύλικι κορινθιακή
έν ^ιΦυοΙι II 1888 πίν. 12.
Τό κενόν τό οιαχωρίζον την σάρκα τής άινός
άπο τών όωθωνων ιαίνεται οτι άπέβαλε υ,όνον τό
χρώμα, οι ού έοηλοΟτο ή πτυχ_ή ή σχηματιζομένη
αυτόθι οιά το σϊμόν τής ρινός και την ογκώδη προ-
βολήν αυτής μεταξύ τών ρωθώνων.
Χαρακτηριστικό·; ιδιάζον εις τό ήμέτερον Γορ-
γόνειον είνε και ό σχηματισμό; του πώγωνος.
Πωγωνοφόρα έμφανίζονται πολλάκις τά Γοργόνεια'
άλλ ο πωγων οηλουται ίκανώς κατά ΐύσιν δια
γραμμών βραχειών παραλλήλων, αίτινες παρι-
στάνουσι τάς τρίχας. Εις το ήμέτερον όμως πα-
χεϊς αραιοί βόστρυχοι ώσεί κόμης κατέρχονται ού-
τως, ώστε έκ του σχηματισμού αύτών μάλλον θά
ύπέθετέ τις ό'τι πρόκειται περί κόμης, καθόσον υ.ά-
λιστα αί άκραι εκατέρωθεν πλεςίδες φαίνονται ώς
νά κατέρχωνται όπισθεν τών αφανών ώτων. Άλλ'
ό άνω φαινόμενος ελικοειδής σχηματισμός τής κό-
μης αποκλείει, νομίζομεν, τήν ύπόθεσιν ταύτην.
Άλλως έάν διεζέλθωμεν πάσας τάς γνωστάς απει-
κονίσεις Γοργονείων, ούδαμου θά εύρωμεν όμοιον
σχηματισμον είτε τής κόμης είτε του πώγωνος,
και ώς υ,όνον ου,οιον παοάδειγυ.α γνωοίζω έξ αύτο-
» [ ι Γ 1 ι 1 ί ^
ψίας τό έν κελέβη κορινθιακή έπί τής πλατείας
άνω έπΐϋανείας τής μιας λαβής παριστανόμενον.
Ή κελέβη αύτη είνε ή έν τώ Βατικανώ έν Μιΐδβο
Οΐ"6°;οπαηο ύπ' άρ. 19 άποκειμένη. Ό πώγων
παρίσταται και έν τούτω καθ ό'μοιον έντελώς τρό-
πον, έν είδει παχέων βοστρύχων κόμης. Ήκελέβη,
άνευ του Γοργονείου, όπερ, έννοεϊται, μόνον άνωθεν
είνε όρατόν, άπεικονίζεται παρά ΚαψβΙ - Ουίίΐβ/ιοη,
ΗϊκΙοΪΓβ άβ Ια οβί'αΐΉίομίθ, 1888, σελ. 73 Π§. 37.
Τά χρώματα τής πλακός άπετρίβησαν πολύ'