DOI Artikel:
Xanthudidēs, Stephanos A.: Ek Krētēs, [1]
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14654#0012
3
ΕΚ ΚΡΗΤΗΣ
4
οικογενείας, δύο μεν έν ταΐς λάρναξι, άλλα δε δύο
χαμαί.
Οτε μετέβην έπι τόπου προ; καθαρισμον του
τάφου εύρον τάς λάρνακας και τά άλλα αντικεί-
μενα κατά χωράν αμετακίνητα" ο χωρικός μόνον
ενα κύαΟον αόνωτον τοποθετηαένον έπι του έπιπέ-
δου καλύμματος της Α λάρνακος είχε παραλαβή
ώς πειστήριον της ευρέσεως του τάφου, χωρίς νά
αιςη τα Λοιπά μηοε να ανοιςη τας λάρνακας η
άνασκαλεύση τους σκελετούς. Εις τούτο άλλως
έπείσΟην και έκ του περιστατικού, ότι, οτε άνέως"α
την λάρνακα Β άφαιρέσας το σκέπασμα, παρετή-
ρησα δτι το έσωτερικόν της λάρνακος διεσταυ-
ρουτο άπο λεπτάς ρίζας φυτών, αίτινες είχον είσ-
δύση εις την λάρνακα από των έν τω πυθμένι
οπών και είχον άποτελέση είδος δικτύου υπεράνω
του σκελετού, όστις έ'μενεν άθικτος και έν τη αρ-
χική του θέσει.
Των δύο λαρνάκων ή μεν Α εύρίσκετο κατά
μήκος της ανατολικής του τάφου πλευράς, ή δε Β
κατά την δυτικήν, κενός δε χώρος αρκετός εύρί-
σκετο κατά το μεταξύ των δύο λαρνάκων διά-
στημα, έν ω είχον άποτεΟή οί δύο άλλοι νεκροί.
Ό τάφος, ώς είπον, απεκαλύφθη άνωθεν διαρρα-
γέντος του θόλου έκ του βάρους τών άροτήρων
βοών, τον καθαρισμον όμως έξετέλεσα εγώ δια
του όρόμου και του στοαίου, το όποιον ευρον πε-
φραγμένον δια ξηροτοίχου έκ λίθων λογάδων με-
τρίου μεγέθους.
Οί έν ταΐς λάοναςΊ σκελετοί είγον άαφότεοοι
ι Λ, ι Τ ι
την κεφαλήν προς βορραν, ήτοι κατά την είσοδον
του τάφου, περί τών έν τώ έδάφει όμως νεκοών
δεν δύναμαι νά βεβαιώσω τι ώρισμένον, διότι και
καταφανείς δεν ήσαν οί σκελετοί και άποσυντεΟει-
μένοι σχεδόν καΟ' ολοκληρίαν.
Άμφότεραι αί λάρνακες είναι του συνήθους τε-
τραγώνου σχήματος και έστερουντο άπ' άρχής πο-
δών. Ή λάρνας" Α είναι άπλουστάτη και στερεί-
ται πάσης διακοσμήσεως γραπτής ή άλλου είδους"
άνω μόνον φέρει στενόν εξέχον περιχείλωμα έπίπε-
δον. Αί έσωτερικαί αυτής διαστάσεις (του κουφώ-
ματος) είναι μήκος 1,10, πλάτος κατά το εν
άκρον 0,38 κατά το άλλο 0,40ο, βάθος Ο,.25
Του τοιχώματος δε τό πάχος κατά το στόμιον εί-
ναι 3-4 εκατοστά. Ή λάρναξ αύτη ήτο κεκαλυμ-
μένη διά σκεπάσματος έπιπέδου πήλινου ολίγον
μεγαλυτέρου και κατά μήκος και κατά πλάτος
τής λάρνακος, χάριν δε, ώς φαίνεται, ευχερεστέ-
ρας μετακινήσεως είχε κοπή πλαγίως το σκέπα-
σμα αυτό εις δύο τεμάχια κατά πλάτος, 6'τε άκόμη,
ό πηλός ήτο μαλακός, τά όποια προσαρμοζόμενα
άποτελοΟσι την πλάκα. Ή πλαζ αύτη φέρει οκτώ·
τρήματα ήτοι εν μεν εις έκάστην τών τεσσάρων
γωνιών, τέσσαρα δε άλλα κατά τό μέσον έκεΐ
όπου συναρμόζονται τά δύο ήμίση τεμάχια. Αί
οπαί αύται δεν άντιστοιχουσι προς άλλας τής λάρ-
νακος οπάς ουδέ πράς τάς τοξοειδείς λαβάς, διά
τον λόγον δε τούτον και διότι τό σκέπασμα είναι,
κατά τι υ.εγαλύτεοον και κατά μήκος και κατά
πλάτος άπο την λάρνακα, υποθέτω ότι δεν άνήκεν·
άπ' άρχής εις ταύτην, άλλ' ότι τό έχρησιμοποίη-
σαν παραλαβόντες αυτό άλλοΟεν. Ή λάρνας" φέ-
ρει εις το μέσον μεν εκάστης μακράς πλευράς ζεύ-
γος τοξοειδών λαβών εις γραμμήν, εις τό μέσον Οε
εκάστης στενής μίαν όμοίαν τοξοειδή λαβήν. Ο
πυθμήν στερείται οπών, πράγμα το όποιον πρώ-
την φοράν παρατηρείται εις τετράγωνον πηλίνην
λάρνακα.
Ή λάρναξ Β (πίνα!; 2) είναι επίσης τετράγωνος,
άλλ' αί τέσσαρες πλευραί δεν είναι εντελώς έπίπε-
δοι άλλά πλαισιουνται πανταχόθεν υπό -οοίγοντος
έπιπέδου περιθωρίου. Κατά τούτο δε ή λάρνας
αύτη ομοιάζει πρός τάς του Παλαικάστρου τάς
δημοσιευθείσας υπό του κ. ΒοδαηςαβΙ1, όστις καΐ
παρατηρεϊ ότι διά τούτου ό κεραμεύς άπεμιμήΟη
ξυλίνην λάρνακα* ή πλαισίωτις δε διά τών περι-
θωρίων μιμείται τάς Ηυλίνας δοκούς τάς όποιας
έπρεπε χάριν στερεότητος και αντοχής νά ε/η
κατά τά άκοα τό ςύλινον κιβώτιον.
Αί έσωτερικαί διαστάσεις τής λάρνακος Β εί-
ναι μήκος 1,20, πλάτος κατά τό εν άκρον 0,32
και κατά το άλλο 0,37, βάθος 0,58. Τό πάχος
τών τοιχωμάτων κατά τά χείλη είναι 4-4
εκατοστά.
Όλόκληρος ή επιφάνεια τής λάρνακος έκαλύ-
πτετο έξωθεν υπό αλοιφής τίνος έρυθρωπής, ής
έσώΟησαν άρκετά ίχνη που μεν έρυΟρά που δε κα-
στανόχροα* πρός τούτοις φέρει εις έκάστην τών 4
' Αηηιι&Ι οΠΙιβ ΒπΙ. 8οΗοοΙ άΙ ΑΐΙιβηδ VIII 1901-1902 β
297 πίν. ΧνΐΙΙ-ΧΙΧ.
ΕΚ ΚΡΗΤΗΣ
4
οικογενείας, δύο μεν έν ταΐς λάρναξι, άλλα δε δύο
χαμαί.
Οτε μετέβην έπι τόπου προ; καθαρισμον του
τάφου εύρον τάς λάρνακας και τά άλλα αντικεί-
μενα κατά χωράν αμετακίνητα" ο χωρικός μόνον
ενα κύαΟον αόνωτον τοποθετηαένον έπι του έπιπέ-
δου καλύμματος της Α λάρνακος είχε παραλαβή
ώς πειστήριον της ευρέσεως του τάφου, χωρίς νά
αιςη τα Λοιπά μηοε να ανοιςη τας λάρνακας η
άνασκαλεύση τους σκελετούς. Εις τούτο άλλως
έπείσΟην και έκ του περιστατικού, ότι, οτε άνέως"α
την λάρνακα Β άφαιρέσας το σκέπασμα, παρετή-
ρησα δτι το έσωτερικόν της λάρνακος διεσταυ-
ρουτο άπο λεπτάς ρίζας φυτών, αίτινες είχον είσ-
δύση εις την λάρνακα από των έν τω πυθμένι
οπών και είχον άποτελέση είδος δικτύου υπεράνω
του σκελετού, όστις έ'μενεν άθικτος και έν τη αρ-
χική του θέσει.
Των δύο λαρνάκων ή μεν Α εύρίσκετο κατά
μήκος της ανατολικής του τάφου πλευράς, ή δε Β
κατά την δυτικήν, κενός δε χώρος αρκετός εύρί-
σκετο κατά το μεταξύ των δύο λαρνάκων διά-
στημα, έν ω είχον άποτεΟή οί δύο άλλοι νεκροί.
Ό τάφος, ώς είπον, απεκαλύφθη άνωθεν διαρρα-
γέντος του θόλου έκ του βάρους τών άροτήρων
βοών, τον καθαρισμον όμως έξετέλεσα εγώ δια
του όρόμου και του στοαίου, το όποιον ευρον πε-
φραγμένον δια ξηροτοίχου έκ λίθων λογάδων με-
τρίου μεγέθους.
Οί έν ταΐς λάοναςΊ σκελετοί είγον άαφότεοοι
ι Λ, ι Τ ι
την κεφαλήν προς βορραν, ήτοι κατά την είσοδον
του τάφου, περί τών έν τώ έδάφει όμως νεκοών
δεν δύναμαι νά βεβαιώσω τι ώρισμένον, διότι και
καταφανείς δεν ήσαν οί σκελετοί και άποσυντεΟει-
μένοι σχεδόν καΟ' ολοκληρίαν.
Άμφότεραι αί λάρνακες είναι του συνήθους τε-
τραγώνου σχήματος και έστερουντο άπ' άρχής πο-
δών. Ή λάρνας" Α είναι άπλουστάτη και στερεί-
ται πάσης διακοσμήσεως γραπτής ή άλλου είδους"
άνω μόνον φέρει στενόν εξέχον περιχείλωμα έπίπε-
δον. Αί έσωτερικαί αυτής διαστάσεις (του κουφώ-
ματος) είναι μήκος 1,10, πλάτος κατά το εν
άκρον 0,38 κατά το άλλο 0,40ο, βάθος Ο,.25
Του τοιχώματος δε τό πάχος κατά το στόμιον εί-
ναι 3-4 εκατοστά. Ή λάρναξ αύτη ήτο κεκαλυμ-
μένη διά σκεπάσματος έπιπέδου πήλινου ολίγον
μεγαλυτέρου και κατά μήκος και κατά πλάτος
τής λάρνακος, χάριν δε, ώς φαίνεται, ευχερεστέ-
ρας μετακινήσεως είχε κοπή πλαγίως το σκέπα-
σμα αυτό εις δύο τεμάχια κατά πλάτος, 6'τε άκόμη,
ό πηλός ήτο μαλακός, τά όποια προσαρμοζόμενα
άποτελοΟσι την πλάκα. Ή πλαζ αύτη φέρει οκτώ·
τρήματα ήτοι εν μεν εις έκάστην τών τεσσάρων
γωνιών, τέσσαρα δε άλλα κατά τό μέσον έκεΐ
όπου συναρμόζονται τά δύο ήμίση τεμάχια. Αί
οπαί αύται δεν άντιστοιχουσι προς άλλας τής λάρ-
νακος οπάς ουδέ πράς τάς τοξοειδείς λαβάς, διά
τον λόγον δε τούτον και διότι τό σκέπασμα είναι,
κατά τι υ.εγαλύτεοον και κατά μήκος και κατά
πλάτος άπο την λάρνακα, υποθέτω ότι δεν άνήκεν·
άπ' άρχής εις ταύτην, άλλ' ότι τό έχρησιμοποίη-
σαν παραλαβόντες αυτό άλλοΟεν. Ή λάρνας" φέ-
ρει εις το μέσον μεν εκάστης μακράς πλευράς ζεύ-
γος τοξοειδών λαβών εις γραμμήν, εις τό μέσον Οε
εκάστης στενής μίαν όμοίαν τοξοειδή λαβήν. Ο
πυθμήν στερείται οπών, πράγμα το όποιον πρώ-
την φοράν παρατηρείται εις τετράγωνον πηλίνην
λάρνακα.
Ή λάρναξ Β (πίνα!; 2) είναι επίσης τετράγωνος,
άλλ' αί τέσσαρες πλευραί δεν είναι εντελώς έπίπε-
δοι άλλά πλαισιουνται πανταχόθεν υπό -οοίγοντος
έπιπέδου περιθωρίου. Κατά τούτο δε ή λάρνας
αύτη ομοιάζει πρός τάς του Παλαικάστρου τάς
δημοσιευθείσας υπό του κ. ΒοδαηςαβΙ1, όστις καΐ
παρατηρεϊ ότι διά τούτου ό κεραμεύς άπεμιμήΟη
ξυλίνην λάρνακα* ή πλαισίωτις δε διά τών περι-
θωρίων μιμείται τάς Ηυλίνας δοκούς τάς όποιας
έπρεπε χάριν στερεότητος και αντοχής νά ε/η
κατά τά άκοα τό ςύλινον κιβώτιον.
Αί έσωτερικαί διαστάσεις τής λάρνακος Β εί-
ναι μήκος 1,20, πλάτος κατά τό εν άκρον 0,32
και κατά το άλλο 0,37, βάθος 0,58. Τό πάχος
τών τοιχωμάτων κατά τά χείλη είναι 4-4
εκατοστά.
Όλόκληρος ή επιφάνεια τής λάρνακος έκαλύ-
πτετο έξωθεν υπό αλοιφής τίνος έρυθρωπής, ής
έσώΟησαν άρκετά ίχνη που μεν έρυΟρά που δε κα-
στανόχροα* πρός τούτοις φέρει εις έκάστην τών 4
' Αηηιι&Ι οΠΙιβ ΒπΙ. 8οΗοοΙ άΙ ΑΐΙιβηδ VIII 1901-1902 β
297 πίν. ΧνΐΙΙ-ΧΙΧ.