Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
ΕΠΙΓΡΑΦΜ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΑ! ΕΞ ΑΜΦ1ΣΣΚΣ

Α. ή φέρουσα καταφανή τήν έπομένην έπιγραφήν,

εχει μήκος 0,67 υ., και πλάτος 0,40 υ.. Περί

Έν τω Αείτίω Γης ΈΙΙηηκής άΧΙηΛογρα- της έπιγραφής ταύτης λέγει Ό ΡοΗπζβΙ (ε. ά.).

^ί,'ας ( = ΒθΗ) του έτους 1895 σελ. 390 δηαο- « 1β8 ΙβΙΐΓββ δοηΐ δΐ βίΐ&οβδδ. ηιιβ Γθ8ΐαπ)ρ&§6 η 'α

σιεύων ό κ. Ρ. ΡβΗπζβΙ έπιγραφάς τινας έξ Άμ- ηβη (Ιοηηθ». Πράγματι όμως ή κατάστασις του

φίσσης μνημονεύει και λίθου τινός περιέχοντος λίθου είνε πολλω χείρων ή δσον φαντάζεται τις

άπελευθερωτικήν έπιγραφήνί, ήν δεν άνέγνωσεν. έκτων λόγων τούτων. Ή έπιφάνεια αύτου δεν

Ό λίθος ούτος — τιτανόλιθος — είνε έντετειχι- ειχεν όμαλισθή καλώς, οτε έδέ/θη την έπιγρα-

σμένος κατά την θέσιν Πηγάδια είς τον τοΐχον φήν, ό δέ χαράκτης ύπερεπήδησε τάς μεγάλας έγ-

τής οικίας του Ί. Μάρκου περί τό '/., μέτρον υπέρ κοίλους ανωμαλίας, είς ας προσέκοψεν ένιαχοΟ

την έπιφάνειαν του κατωφερους εδάφους και δή άνά- (στ. 1, 5,13;. Τά γράμματα είνε λίαν επιπόλαια,

στροφός,ώστε τά γράμματα ρλέπουσι προς τά άνω. έχαράχθησαν δέ δι1 άμελους και ασταθούς χειρός

Ή εντός του τοίχου κρυπτομένη δεςιά πλευρά του πιθανώς κατά τον Ιον αιώνα π. Χ. Μετ' έπίμονον

λίθου φέρει έπίση; έπιγραφήν καλώς διατηοουμέ- και δυσχερή έργασίαν κατώρθωσα νάναγνώσω τά

νην, ως διέκρινα έκ μικρού ορατού μέρους κατά έξης, άτινα όμως οευτέρα επίσκεψις του λίθου έλά-

τήν άκμήν του λίθου. Ή εςω πλευρά του λίθου, Χ.'·στα μόνον είνε ένδεχόμενον νά μεταβάλη.

Υ Ν ΙΚΑΣΙΠΟΛΙ

ΡΕΟ ΥΣΑΝΚΑΙΚΕΛΟΜΕΝΑΝΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟΝΝ ΥΜφΗΔΩΡΟ ΥΝΙΚΑΣΙΠΟΛΙΣΚΑΙΕ
Ο ΣΤ Ω I ΑΣ ΚΑ ΑΠ I ΩΙΤΩΙΕΝΑΜφΙΣΣΑΚΑΟΩΣΕΠ I ΣΤ ΕΥΣ Ε ΝΤΩΘ Ε ΩΤΑ Ν Ω Ν
ΣΩΜΑ ΓΥΝ Α I ΚΕI Ο Ν ΑΟ Ν ΟΜΑΣ ΩΤ Η ΡIΣ ΓΕ Ν ΟΣ ΒΟ I ΩΤ I Ο Ν Μ Ν ΑΣ ΑΡΓΥ Ρ I ΟΥ

ΙΟ ΑΠΕΔΟΤΟΣ. .Α

5 ΤΑΝΤΙΜΑΝΕΧΟΜΕΝΤΤΑΣΑΝ ΚΑΘΕΣΤΑΚΕΔΕΒ ΕΒΑ I ΩΤΑ Ν

. . .Λ. . ΟΥ ΝΙΚΙΓΤΤΤΟΝΧΙΩΝΙΔ ΑΤΑ ΝΩΝΑΝΦΥΛΑΣΣΟΝΤΙ ΑΥΤΟ ΣΤΕ Ο Θ Ε Ο
ΚΑ ΙΟΙ ΙΕΡΕΙΣΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣΚΑΙΤΤΟΛΥΞ ΕΝ I ΔΑΣ ΕΤΤI ΤΟ I ΣΔ Ε Υ ΩΣΤΕ ΠΑΡΑ

1 Αί απελευθερωτικά! έπιγραφαί είνε ιδιωτικά συμβόλαια, οία έλά- ελευθερία», ήτοι ί'να χφήση αυτόν ελεύθερον, δφ' ον ο^ον ένεκίστευεν

γιστα έχαράσσοντο επί λίθων (δρα ΚίτοΙί^οίΓ έν ΗβΓΙΏβδ II, σελ. ούτος τω θεώ τήν έξαγοράν αυτού καθώς επίστευσε τω θεω τάν

170 εξ.), και τούτο ουχί έν πάση Ελληνική γ ώρα. Έν Δελφοΐς δέ ο^νάν β ). "Αλλαις λέξεσιν ό δούλο; έπωλεΐτο τω θεω λόγω, έργω δέ

και ταϊς περί τους Δελφούς πόλεσιν, έν αίς και η "Αμφισσα, ευρέθη- εγίνετο ελεύθερος. Πολλάκις τό συμβόλαιόν περιείχε πλείονας ορούς,

σαν αί πλεΐσ:αι και αί Ικτενέσταται των τοιούτων επιγραφών, έξ ών Ιφ οίς έγίνετο ή άπελευθέρωσις. Ό συνηθέστατος δέ των όρων ήτο

μανθάνομεν, δτι αί απελευθερώσεις τών δούλων έγίνοντο ενταύθα υπό νά « παραμένη » ό δούλος και μετά την σύναψιν τού συμβολαίου παρά

τύπον εικονικής πωλήσεως αυτών θεώ τινι, π. χ. τω 'Απόλλωνι έν τοις κυρίοις αυτού ότέ μέν έπί τινα ώρισμένον χ_οόνον, άλλοτε δέ μέ-

Δελφοίς. τώ Άσκληπιώ έν Άμφίσση.Ό δούλος δηλ., άφ'ού διά τών χρι τού θανάτου αυτών, ύπ;οχ_οεούμενος κατα τον χρόνον τούτον νά

οικονομιών αυτού συνέλεγε τό άπαιτούμενον πρός εξαγοράν της ελευ- ύπακούη « άνεγκλήτως » εί'τε « άνεπικωλύτως ο τοις κυρίοις έπί ποινή

θερίας αυτού από του κυρίου χρηματικόν ποσόν, επειδή αυτός δέν είχε έπιτιμήσεως ή πληγών. Τελείως δέ έλεύθερος έγίνετο μετά τόν θάνα-

τήν λεγομένην κυριότητα,ήτοι δέν ειχε τά απαιτούμενα πολιτικά προ- τον αυτών, ό'τε ουδείς τών κληρονόμων, οί'πνες συνήθως εόιδον κατά

σόντα, δπως συνάψη συμβόλαιόν τι και κατ' ακολουθίαν και τό τής τήν σύναψιν τού απελευθερωτικού συμβολαίου τήν συγκατάθεσιν αύ-

άπελευθερώσεως αυτού συμβόλαιόν, κατέθετε τά-/ρήματα ταύτα παρά τών, έδικαιοΰτο νά θέση χείρα έπ' αυτούς ο έπί καταδουλισμώ ». 'Άν

τινι ίερεΐ. Ό Ιερεύς δέ ούτος ως αντιπρόσωπος τού Θεού και τη έν- δέ τούτο έποίει, οί έγγυηταί τής απελευθερώσεως προσήρ/οντο προ-

τολή τού δούλου προέβαινεν ενώπιον εγγυητών (βεβαιωτήρων) και μαρ_ στάται τής κτηθείσης ελευθερίας τού δούλου" άμελοΰντες δ' έτιμω-

τύρων εις τήν σύναψιν τού προσήκοντος συμβολαίου ώι/ής (καίτό συμ- ρούντο κατά τους νόμους. Και πας δέ πολίτης ήδύνατο νά προστα-

βόλαιον αυτό έλέγετο έπι'σης ώνή), δι'ού ήγόραζεν αυτόν τω θεώ τεύση τήν έλευθερίαν ταύτην. Μετά τήν κατά τάνωτέρω σύναψιν τού

αντί τών κατατεθέντων χρημάτων, ουχί δμως ί'να καταστήση πράγ- συμβολαίου έχαράσσετο τούτο έπί λίθου έν τω τεμένει τού θεού" έν-

ματι τδν δούλον άπό δούλου τού κυρίου δούλον τού θεού, αλλ' « επ τεΰθεν δέ έχομεν νΰν τάς λεγομένας άπελευθερωτικάς έπιγραφάς.

ιί*ΜΜΚΡΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1 «04, 8
 
Annotationen