DOI article:
Philios, Demetrius: Anaskaphai taphōn para tēn ieran odon
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14654#0043
65
ΛΝΑΣΚΛΦΑΙ ΤΑΦΩΝ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΟΔΟΝ
66
άπετέλει ή άνω μνημονευθείσα στρογγυλή πλάξ,
και έντος αύτοΟ ήτο έναποτεθειμένη ή αργυρά
■όστεοδόχος κάλπις μετά και του έπίσης άργυ-
ρου καλύμματος τη; (είκ. άρ. 3), ήν έσκέπαζεν
έτερον υ.αου.άοινον κάλυυ.α.α (είκ. άρ. 4). Επί
του κρασπέδου των τεσσάρων πλευρών του πωρί-
Εϊκών 4.
νου λίθου του χρησιμεύοντος ώς βάσις του τά-
φου και έγκλείοντος, ώς ήδη έρρήθη, την άργυ-
ραν όστεοδόχον κάλπιν ύψουντο καθέτως (ύψ. 0,80
•περίπου) τέσσαρες πώριναι πλίνθοι και άπετέλουν
-φρεατοειδή τετράγωνον θαλαμίσκον (πλ. Ο,οΟ πε-
ρίπου, παράβ. πίν. ο), οντινα ελάχιστον ένέχοντα
^/ώμα έκάλυπτον άνωθεν ούο δ'μοιαι πώριναι πλίν-
θοι (ΐδε και πίν. 6). Έσωθεν ήτο έπικεχρισμέ-
νος δ θαλαμίσκος και επί του χρίσματος έσω-
ζοντο ί/νη έρυθροϋ χρώματος (λείψανα τοιχογρα-
φιών;) Ή προς μεσημβρίαν κάθετος πωρίνη πλίν-
θος του τάφου έστηρίζετο όπισθεν οΥ άλλης τί-
νος έγκαρσίου πωρίνης πλίνθου (πίν. 6), οιονεί
■-δι' έγκαρσίου ΟοκοΟ, ώς τι μόΛωμα, δ'περ δυσ-
τυχώς ειχον καταστρέψει έν μέρει οί τά θεμέ-
λια της οικοδομής άνοίξα-ντες σκαφεϊς. Όπισθεν
δ' ετι περαιτέρω ύπήρχον. επί ομοίου μολώματος
έδρα'ζόμεναι και εις το έπίπεδον του καλύμματος
του τάφου, τρεις ετι πώριναι πλίνθοι (ιδ. διά-
γραμμα και πίν. 6) οιονεί δάπεοον άποτελοΟσαι.
Ως δέ οί πρότερον έκεϊ σκάψαντες μοί είπον, ετέρα
τις δμοία πλίνθος είχεν άφαιρεθή έκ του /ώρου
του μεταξύ τούτου του τάφου (Ζ) και του παρα-
κειμένου I εις το αυτό έπίπεδον κειμένη και προς
ΚΦΗΜΕΡΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1904
τάς άλλας έκεϊ συνεχομένη, ώς της αυτής στρω-
σ"εως μέρος ούσα.
Ο τάφος ήνοίχθη άφαιρεΟείσης πρώτον τής
ετέρας των πωρίνων πλίνθων των άποτελουσών το
κάλυμμα αύτου και έπειτα τής προς βορραν όρ-
θιας. Ό φρεατοειδής θαλαμίσκος ήν κενός, έλά-
χιστα ώς έρρήθη ένέχων χώματα, τούτων δ'αφαι-
ρεθέντων, άνεφάνη το πρώτον το ήμισφαιρικΌν
μαρμάρινον κάλυμμα (είκ. αριθ. 4), περί ού άνω-
τέρω δ λόγος, αφαιρεθέντος δέ και τούτου άνε-
φάνη ή αργυρά όστεοδόχος κάλπις κεκαλυμμένη
δια του έπίσης άργυρου καλύμμματός της1. Ή
κάλπις ήτο πλήρης κεκαυμένων οστών, έμπερι-
εΐνε δέ καί πάαπολλα (ύπέρ τά τοιάκοντα) γρυσα
φύλλα δρυός, πέντε χρυσας ταινίας (μήκ. 0,39
περίπου), εις τδ μέσον τής μιας των δποίων υπάρ-
χει καί κομβίον ές" υαλώδους μάζης, καί δύο λε-
πτάς χρυσας δανάκας, ων ή ετέρα πολλού λόγου
αξία καθ έαυτήν τε καί διότι μας παρέχει σημεΐον
αφετηρίας εις χρονολογίαν του τάφου (είκ. άριθ.
ο). Η δανάκη είναι το έ'κτυπον επί λεπτού χρυ-
σού πετάλου τής οπίσθιας όψεως άρ^ρας δραχ-
μής ανηκούσης εις την τάςιν τής νέας τεχνοτρο-
πίας τής αττικής νομισματικής, ήτοι τής λεγο-
μένης κοινώς των αρχόντων, καί εις την τετάρ-
Είκών 5.
υ.ισαατολόγους καί υ.τ, εςετασΟεϊσαν σειοάν, ώς έκ
τών άναγεγραμμένων ονομάτων1.
' Περίεργον δτι μέρος μιας τών εντός αυτής χου<3ών ταινιών
περί ών χατωτε'ρω ό λόγος, ήτο εξω τοϋ άργυροϋ καλύμματος τής
κάλπιδος.
1 "Ιδε την περί ταύτης σημείωσιν τοϋ κ. Σβορώνου εις τό πρώτον
τεϋ/ος τής ζ1ί£ί?νοΰς· εφημερίδος τής Νομισματικής αρχαιολογίας
τοϋ παρόντος έτους (1904). Τής σημειώσεως ταύτης ελαδον καγώ
γνώσιν έν τν.-τογραφικοΐς δοκιμίοις. Άφοϋ δ' εί/_εν ήδη αύτη τυπωθή
ποίν ή τό παρόν μου άρθρον δοθή εις τό τυπογραφεΐον, εκρίθη όλως
περιττόν παρ* έμοΰ νά έπαναληφθή καί αύθις ένταΰθα ολόκληρος, αν
καί ει/ εν όντως πρός τοϋτο γραφή κατά παράκλησίν μου.
5
ΛΝΑΣΚΛΦΑΙ ΤΑΦΩΝ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΟΔΟΝ
66
άπετέλει ή άνω μνημονευθείσα στρογγυλή πλάξ,
και έντος αύτοΟ ήτο έναποτεθειμένη ή αργυρά
■όστεοδόχος κάλπις μετά και του έπίσης άργυ-
ρου καλύμματος τη; (είκ. άρ. 3), ήν έσκέπαζεν
έτερον υ.αου.άοινον κάλυυ.α.α (είκ. άρ. 4). Επί
του κρασπέδου των τεσσάρων πλευρών του πωρί-
Εϊκών 4.
νου λίθου του χρησιμεύοντος ώς βάσις του τά-
φου και έγκλείοντος, ώς ήδη έρρήθη, την άργυ-
ραν όστεοδόχον κάλπιν ύψουντο καθέτως (ύψ. 0,80
•περίπου) τέσσαρες πώριναι πλίνθοι και άπετέλουν
-φρεατοειδή τετράγωνον θαλαμίσκον (πλ. Ο,οΟ πε-
ρίπου, παράβ. πίν. ο), οντινα ελάχιστον ένέχοντα
^/ώμα έκάλυπτον άνωθεν ούο δ'μοιαι πώριναι πλίν-
θοι (ΐδε και πίν. 6). Έσωθεν ήτο έπικεχρισμέ-
νος δ θαλαμίσκος και επί του χρίσματος έσω-
ζοντο ί/νη έρυθροϋ χρώματος (λείψανα τοιχογρα-
φιών;) Ή προς μεσημβρίαν κάθετος πωρίνη πλίν-
θος του τάφου έστηρίζετο όπισθεν οΥ άλλης τί-
νος έγκαρσίου πωρίνης πλίνθου (πίν. 6), οιονεί
■-δι' έγκαρσίου ΟοκοΟ, ώς τι μόΛωμα, δ'περ δυσ-
τυχώς ειχον καταστρέψει έν μέρει οί τά θεμέ-
λια της οικοδομής άνοίξα-ντες σκαφεϊς. Όπισθεν
δ' ετι περαιτέρω ύπήρχον. επί ομοίου μολώματος
έδρα'ζόμεναι και εις το έπίπεδον του καλύμματος
του τάφου, τρεις ετι πώριναι πλίνθοι (ιδ. διά-
γραμμα και πίν. 6) οιονεί δάπεοον άποτελοΟσαι.
Ως δέ οί πρότερον έκεϊ σκάψαντες μοί είπον, ετέρα
τις δμοία πλίνθος είχεν άφαιρεθή έκ του /ώρου
του μεταξύ τούτου του τάφου (Ζ) και του παρα-
κειμένου I εις το αυτό έπίπεδον κειμένη και προς
ΚΦΗΜΕΡΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1904
τάς άλλας έκεϊ συνεχομένη, ώς της αυτής στρω-
σ"εως μέρος ούσα.
Ο τάφος ήνοίχθη άφαιρεΟείσης πρώτον τής
ετέρας των πωρίνων πλίνθων των άποτελουσών το
κάλυμμα αύτου και έπειτα τής προς βορραν όρ-
θιας. Ό φρεατοειδής θαλαμίσκος ήν κενός, έλά-
χιστα ώς έρρήθη ένέχων χώματα, τούτων δ'αφαι-
ρεθέντων, άνεφάνη το πρώτον το ήμισφαιρικΌν
μαρμάρινον κάλυμμα (είκ. αριθ. 4), περί ού άνω-
τέρω δ λόγος, αφαιρεθέντος δέ και τούτου άνε-
φάνη ή αργυρά όστεοδόχος κάλπις κεκαλυμμένη
δια του έπίσης άργυρου καλύμμματός της1. Ή
κάλπις ήτο πλήρης κεκαυμένων οστών, έμπερι-
εΐνε δέ καί πάαπολλα (ύπέρ τά τοιάκοντα) γρυσα
φύλλα δρυός, πέντε χρυσας ταινίας (μήκ. 0,39
περίπου), εις τδ μέσον τής μιας των δποίων υπάρ-
χει καί κομβίον ές" υαλώδους μάζης, καί δύο λε-
πτάς χρυσας δανάκας, ων ή ετέρα πολλού λόγου
αξία καθ έαυτήν τε καί διότι μας παρέχει σημεΐον
αφετηρίας εις χρονολογίαν του τάφου (είκ. άριθ.
ο). Η δανάκη είναι το έ'κτυπον επί λεπτού χρυ-
σού πετάλου τής οπίσθιας όψεως άρ^ρας δραχ-
μής ανηκούσης εις την τάςιν τής νέας τεχνοτρο-
πίας τής αττικής νομισματικής, ήτοι τής λεγο-
μένης κοινώς των αρχόντων, καί εις την τετάρ-
Είκών 5.
υ.ισαατολόγους καί υ.τ, εςετασΟεϊσαν σειοάν, ώς έκ
τών άναγεγραμμένων ονομάτων1.
' Περίεργον δτι μέρος μιας τών εντός αυτής χου<3ών ταινιών
περί ών χατωτε'ρω ό λόγος, ήτο εξω τοϋ άργυροϋ καλύμματος τής
κάλπιδος.
1 "Ιδε την περί ταύτης σημείωσιν τοϋ κ. Σβορώνου εις τό πρώτον
τεϋ/ος τής ζ1ί£ί?νοΰς· εφημερίδος τής Νομισματικής αρχαιολογίας
τοϋ παρόντος έτους (1904). Τής σημειώσεως ταύτης ελαδον καγώ
γνώσιν έν τν.-τογραφικοΐς δοκιμίοις. Άφοϋ δ' εί/_εν ήδη αύτη τυπωθή
ποίν ή τό παρόν μου άρθρον δοθή εις τό τυπογραφεΐον, εκρίθη όλως
περιττόν παρ* έμοΰ νά έπαναληφθή καί αύθις ένταΰθα ολόκληρος, αν
καί ει/ εν όντως πρός τοϋτο γραφή κατά παράκλησίν μου.
5