Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1909)

121 ΑΝΑΓΛΥΦΑ ΕΠΙΤΥΜΒΙΑ ΜΕΤΑ ΠΛΑΓΓΟΝΟΣ 122

είπον ανωτέρω, ή μυθολογία βαθμηδόν αποδείκνυε- θέντων ολίγων σπουδαιότατων τεκμηρίων περι της

ται ώς φλοιός καλύπτων ιστορικόν κορμόν άλλ' όμοιότητος ει μή της ταυτότητος της λατρείας

επειδή ό Παυσανίας ήλθε τω οντι και διέμεινεν έπι και θρησκείας κατά τούς μυκηναϊκούς και τους

ίκανόν χρόνον εις Θήβας, εινε σαφής και λέγει την έπειτα ελληνικούς χρόνους και της στενής συγγε-

άλήθειαν περι δσων ειδεν ενταύθα πραγμάτων και νικής ακολουθίας αυτών Χ. Ή θρησκεία των μυκη-

διηγεΐται, τότε πιστεύω, δτι εύρισκόμεθα προ των ναϊκών χρόνων δεν έξετοπίσθη υπό νεωτέρας τίνος

ερειπίων, άτινα οί σύγχρονοι αύτου κάτοικοι θη- ελληνικής. Διότι το κτίριον τοΰτο θα άπέβαλλε τήν

βαΐοι έπίστευον συμφώνως προς πάλαιαν παρά- ιερότητα αύτοΟ, ώς άπέβαλεν αυτήν κατά τήν νρι-

δοσιν ώς ερείπια της πυρποληθείσης οικίας τοΟ στιανικήν είσβολήν, ήτις ε'ίνε ή πρώτη μεγάλη

Κάδμου. θρησκευτική ανατροπή ή συντελεσθείσα άπ' άρ-

Όταν οί προς νότον του ερειπίου γείτονες, θε- χαιοτάτων χρόνων,

μελιουντες τάς οικίας αυτών, εύρίσκωσιν έν τώ Τά ευρήματα και τά πορίσματα, άτινα μετά πε-

ράθει λείψανα κτιρίων έκτισμένων δια μεγάλων ποιθήσεως προσδοκώμεν εκ του μέχρι σήμερον μό-

λίθων τετραγώνων, αναγόμενα δε εις νεωτέρους νου αλλ άξιολογωτάτου τούτου λειψάνου της έπι-

βεβαίως χρόνους της αρχαιότητος, συνάγομεν, δτι σημοτάτης τών πόλεων της στέρεας Ελλάδος κατά

θά ήτο άπορον, πώς, έν μεν τοις κοίλοις μέρεσιν τούς παμπάλαιους χρόνους, εις ους ανάγεται, θά

έκτίζοντο αξιόλογα κτίρια διά πελεκητών λίθων, δείξη ήμΐν ή άφεύκτως επιβαλλομένη γενική συ-

εμενε δε κενή ή επιφανής κορυφή, ήν κατείχαν άθι- στηματική ανασκαφή του πέριξ χώρου, δσος εκ

κτον το κεκαυμένον έρείπιον, άν δεν έδεχόμεθα, δτι τών δοκιμαστικών σκαμμάτων απεδείχθη καλύ-

τουτο εινε το σεπτον λείψανον, δπερ προεφύλασσεν πτων μέρη του καέντος κτιρίου.

ή παλαιά ίεοά παράδοσ.ς. ^ _ Α. Δ. ΚεΡΑΜΟΠΟΤΛΛΟΣ
■*Αν δε ταύτα τά ερείπια από τών μυκηναϊκών

γ, , , ^ 1 Πρβλ. Τσούνταν, Μνκήναις 157 ές*. 262. Πρβλ- ΚίΐΐΌ, Αν-

χρονων, ακμαζόντων ακόμη, μέχρι του χριστιανι- ^ ^ ^%·0^, νιΠ 1904 σ 124 134 151 153 έξ Ξαν.

σμου διετηρουντο ιερά, άποτελουσιν εν τών σω- θουδίδην,Άρχ. 1903, σ. 187 εξ. 1904, σ. 47-8.

ΑΝΑΓΛΪΦΑ ΕΠΙΤΥΜΒΙΑ ΜΕΤΑ ΠΛΑΓΓΟΝΟΣ

(Πίν. 4)

Τά μετά πλαγγόνος επιτύμβια άνάγλυφά είσι
σπανιώτατα. "Αχρι τοθδε γνωστά είσι πέντε μό-
νον, ών τρία μεν άπόκεινται έν τώ ήμετέρω Μου-
σείω άπο ετών ευρεθέντα έν Αθήναις1, έτερον δε
έν ιδιωτική συλλογή τώ 1868 εύρεθέν έν Αθήναις2
παρά τήν πλατείαν της Όμονοίας, το δε πέμπτον
απόκειται έν τώ Μουσείω της Γαλατικής πόλεως
Αύενιώνος (Ανί^ηοη)3.

Περι τών άναγλύφων τούτων εγραψεν ήδη Ό

1 Π. Καστριώτου, Κατάλογος των Γλυπτών του Έθνι/.οΰ Μου-
σείου άριθα. 776, 1993, 2103.

2 Οοπζθ Αΐΐΐδοΐΐθ ΟΓΣΐ&ΓθΙΐθίδ άριθμ. 815. Ύαί. ΟΕνί.

3 Μιιβθθ Οαΐνβί η. 31. — Οοηζβ ενθ' άνωτ. αριθμ. 880. Ταϊ.
ΟΕΧΧ.

Οοηζθ έν τοις Αίίϊβοΐιβ (*Γ&1)Γθ1ίθ£8 1 πεοιοοισθεις
εις άπλήν μόνον περιγραφήν της πλαγγόνος χωρίς
νά άναζητήση βαθυτέραν εννοιαν έν τή παραστάσει.
Νυν δε ζητουντες ήμεΐς τήν αληθή σημασίαν της
τοιαύτης έπι τών άναγλύφων τούτων παραστά-
σεως, έπ' ευκαιρία μάλιστα της πρό τίνος ευρέσεως
και έκτου ανάγλυφου 2 έπιτυμβίου μετά πλαγγόνος,
περι οδ έν τοις έξης ο λόγος, προέβημεν εις τήν
σύνταξιν του παρόντος άρθρου. Πρό τούτου θεω-
ρουμεν σκόπιμον νά περιγράψωμεν πρώτον έν συν-

1 Οοηζβ ενθ' άνωτ. 818 Τίΐί. 01,VII 882, Ύάϊ. ΟΕΧΧ1-814,
Τ3ΐ. ΟΕίν 880, Ύο,ί ΟΓΧΧ καϊ 885, Ταί. ΟΕΥΙ.

2 Π.Καστριώτου, Κατάλογος της συλλογής τών Γλυπτών του'Εθν.
Μουσείου αριθ. 2771.