DOI Artikel:
Sborōnos, Iōannēs N.: Ianiskos, Asklēpios artitokos, Korasion Asklēpiou kai Andriskos
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14659#0077
ΙΑΝΙΣΚΟΣ, ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ ΑΡΤΙΤΟΚΟΣ,
ΚΟΡΑΣΙΟΝ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ ΚΑΙ ΑΝΔΡΙΣΚΟΣ
(ΙΙίν. 5, 6)
Το επί του πίνακος 5, 1-2 είκονιζάμενον δις,
ώραΐον και τελειότατης διατηρήσεως μαρμάρινον,
φυσικού μεγέθους, άγαλμάτιον, ανήκει εις την τε-
χνοτροπίαν των μέσων ή του τέλους τοΰ Δ' αιώνος
εικονίζει οε παιοιον ιλαρον, πέντε η ες
ετών, βαΐνον επί τοΟ δεξιοΟ ποδός έφ' οΰ διασταυ-
ροΐ τον άριστερόν, γυμνόν εντελώς, πλην ταινίας
πλατείας περιβαλλούσης τό μέτωπον αυτού και
στηριζον την άριστεράν επί χηναλώπεκος τεθει-
μένης επί κιονίσκου τετραγώνου. Το παιδίον μει-
διών βλέπει προ αύτου μή προσέχον εις την χη-
ναλώπεκα άν και εγείρει την δεξιάν προ του
στήθους ώσεί τροφήν δια τΌ πτην,ν κρατοΟν εν
αύτη.
Το λαμπρον τούτο μνημεΐον κατετέθη μόλις
αύτάς τάς ημέρας έν τω Έθνικώ ημών Αρχαιο-
λογικά) Μουσείω, άνεκαλύφθη όμως ήδη έν έτει
1857 6τε και ύπό του πρώτου αυτού κατόχου,
Π. Δαλωνα μοιράρχου της χωροφυλακής, έδω-
ρήθη, μετά πολλάς περιπέτειας, τή Εθνική Βι-
βλιοθήκη, ής μέχρι τούδε έκόσμει το γραφεΐον
του Διευθυντού.
Επειδή δε τό άγαλμάτιον τούτο καίπερ πολ-
λάκις μνημονευθέν υπό τών αρχαιολόγων1 ουδέ-
1 Οοπζθ , ΡαΙίο οοη ΒΐΐθίΓα: Αηη&Η άθΐ Ιηδίίίυίο
1859 ρ. 32 ρΐ. Α.—8ίβρ1ΐΣΐηί: ΟοιηρΙθ - Γβηάιι 1863 ρ. 55. -
ΜδΓίΐηθΙΙί, ΟαΐαΙο^ο άθί ο^βίύ ίη £β830 Ν° 26.— 8γβθ1,
Κ&ία1ο§ άθΓ 8ου1ρ1ιΐΓθη ζιι Αίΐιβη 8. 273 Ν° 3781. —
δίΓβηα ΗβΙβί^ί&ηΗ 8. 13 — Ρπθάηοΐΐδ - \νο1ίθΓ8, Όΐβ
Οίρ8αΙ)^α88Θ αηίϋίΘΓ ΒΠά\νβΓΐίΘ 8 . 641 Νγ 1590. —
Ε Οαι-άηβι·: ,ΙοιίΓηΕίΙ ο£ ΗβΠ. 8ίυά. VI, ρ 1 *έξ. — 8.
Κβΐηαοΐι, ΚβρθΓίοίΓθ άθ 1ε δίΕίυΕΪΓΟ §τθος[υθ β£ γοιώεϊπθ
νοί. II, ρ 465. — ΚΙθΐη, Οθ8θ1ιίο1ι1θ (Ιθγ §τΐβο1ι. Κυηδί.
Βά. III (1907) 8. 51.
ποτε τελείως άπεικονίσθη ούδ'ετυχεν επαρκούς τί-
νος μελέτης ή- ερμηνείας, ό Διευθυντής της Άρ-
χαιολ. Εφημερίδος κ. Β. Στάης εύηρεστήθη νά
μοί άναθέση τήν ενταύθα δημοσίευσιν αυτού και
μελέτην.
Τό μνημεΐον τούτο ανήκει εις τήν πασίγνω-
στον μεγάλην κατηγορίαν τών εκ μαρμάρου ή πη-
λού αγαλματίων παιδιών, τών ποικιλοτρόπως παι-
ζόντων μετά χηνός, χηναλώπεκος ή νήσσης, θεω-
ρουμένων δε ώς τών αρίστων και βεβαιότερων
παραδειγμάτων της αγάπης τών αρχαίων καλλι-
τεχνών προς το ^θιιγθ, ήτοι τάς παραστάσεις
έκείνας αίτινες, αντιθέτως προς τάς μυθολογικάς
ή ίστορικάς, αναφέρονται εις τυχαίας τινάς, κα-
θημερινάς, συνήθεις και ανωνύμους πράξεις, περι-
λαμβάνουσα», ούτω πάσας τάς άπεικονίσεις ατό-
μων μή οριζομένων διά μυθολογικών ή ιστορι-
κών ονομάτων .
Ή κατηγορία αύτη τών μετά χηνος, χηναλώ-
πεκος ή νήσσης παιδίων είνε πολυπληθεστάτη και
ποικιλωτάτη πολλούς τύπους περιέχουσα, ών τί-
νες αναφέρονται εις διάσημα πρωτότυπα διαφό-
ρων καλλιτεχνών από του Ε' π. Χ. αιώνος, διό
και εις πλείστα αντίγραφα. διεσα>θησαν μέχρι
ήμών. Του αγαλματίου της Εθνικής Βιβλιοθή-
κης γνωρίζομεν εν μόνον άντίγραφον, ανήκον άλ-
λοτε τω καθηγητή νοη ΟρροΙζθΓ 2. Επίσης εχο-
μεν έν τω Έθνικώ ήμών Αρχαιολογικά» Μου-
1 ΡυΓΐΛνΕπ^Ιθΐ", ϋθΓ ΒοΓίιαυδζίθΙΐθΓ υηά άθΓ Κηαβθ
Πΐίί άβΓ αΕ118. Εηίν^ϋΓί βίΠΘΓ αβδοΐΐΐοΐΐίθ άθΓ ΟθΠΓΘ-
ΜΙάηθΓβί βθί άβη Οπβοΐιβη. ΒβιΊίη 1876.
2 ΚΙθΐη 'έ. ά. 8. 51.
ΚΟΡΑΣΙΟΝ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ ΚΑΙ ΑΝΔΡΙΣΚΟΣ
(ΙΙίν. 5, 6)
Το επί του πίνακος 5, 1-2 είκονιζάμενον δις,
ώραΐον και τελειότατης διατηρήσεως μαρμάρινον,
φυσικού μεγέθους, άγαλμάτιον, ανήκει εις την τε-
χνοτροπίαν των μέσων ή του τέλους τοΰ Δ' αιώνος
εικονίζει οε παιοιον ιλαρον, πέντε η ες
ετών, βαΐνον επί τοΟ δεξιοΟ ποδός έφ' οΰ διασταυ-
ροΐ τον άριστερόν, γυμνόν εντελώς, πλην ταινίας
πλατείας περιβαλλούσης τό μέτωπον αυτού και
στηριζον την άριστεράν επί χηναλώπεκος τεθει-
μένης επί κιονίσκου τετραγώνου. Το παιδίον μει-
διών βλέπει προ αύτου μή προσέχον εις την χη-
ναλώπεκα άν και εγείρει την δεξιάν προ του
στήθους ώσεί τροφήν δια τΌ πτην,ν κρατοΟν εν
αύτη.
Το λαμπρον τούτο μνημεΐον κατετέθη μόλις
αύτάς τάς ημέρας έν τω Έθνικώ ημών Αρχαιο-
λογικά) Μουσείω, άνεκαλύφθη όμως ήδη έν έτει
1857 6τε και ύπό του πρώτου αυτού κατόχου,
Π. Δαλωνα μοιράρχου της χωροφυλακής, έδω-
ρήθη, μετά πολλάς περιπέτειας, τή Εθνική Βι-
βλιοθήκη, ής μέχρι τούδε έκόσμει το γραφεΐον
του Διευθυντού.
Επειδή δε τό άγαλμάτιον τούτο καίπερ πολ-
λάκις μνημονευθέν υπό τών αρχαιολόγων1 ουδέ-
1 Οοπζθ , ΡαΙίο οοη ΒΐΐθίΓα: Αηη&Η άθΐ Ιηδίίίυίο
1859 ρ. 32 ρΐ. Α.—8ίβρ1ΐΣΐηί: ΟοιηρΙθ - Γβηάιι 1863 ρ. 55. -
ΜδΓίΐηθΙΙί, ΟαΐαΙο^ο άθί ο^βίύ ίη £β830 Ν° 26.— 8γβθ1,
Κ&ία1ο§ άθΓ 8ου1ρ1ιΐΓθη ζιι Αίΐιβη 8. 273 Ν° 3781. —
δίΓβηα ΗβΙβί^ί&ηΗ 8. 13 — Ρπθάηοΐΐδ - \νο1ίθΓ8, Όΐβ
Οίρ8αΙ)^α88Θ αηίϋίΘΓ ΒΠά\νβΓΐίΘ 8 . 641 Νγ 1590. —
Ε Οαι-άηβι·: ,ΙοιίΓηΕίΙ ο£ ΗβΠ. 8ίυά. VI, ρ 1 *έξ. — 8.
Κβΐηαοΐι, ΚβρθΓίοίΓθ άθ 1ε δίΕίυΕΪΓΟ §τθος[υθ β£ γοιώεϊπθ
νοί. II, ρ 465. — ΚΙθΐη, Οθ8θ1ιίο1ι1θ (Ιθγ §τΐβο1ι. Κυηδί.
Βά. III (1907) 8. 51.
ποτε τελείως άπεικονίσθη ούδ'ετυχεν επαρκούς τί-
νος μελέτης ή- ερμηνείας, ό Διευθυντής της Άρ-
χαιολ. Εφημερίδος κ. Β. Στάης εύηρεστήθη νά
μοί άναθέση τήν ενταύθα δημοσίευσιν αυτού και
μελέτην.
Τό μνημεΐον τούτο ανήκει εις τήν πασίγνω-
στον μεγάλην κατηγορίαν τών εκ μαρμάρου ή πη-
λού αγαλματίων παιδιών, τών ποικιλοτρόπως παι-
ζόντων μετά χηνός, χηναλώπεκος ή νήσσης, θεω-
ρουμένων δε ώς τών αρίστων και βεβαιότερων
παραδειγμάτων της αγάπης τών αρχαίων καλλι-
τεχνών προς το ^θιιγθ, ήτοι τάς παραστάσεις
έκείνας αίτινες, αντιθέτως προς τάς μυθολογικάς
ή ίστορικάς, αναφέρονται εις τυχαίας τινάς, κα-
θημερινάς, συνήθεις και ανωνύμους πράξεις, περι-
λαμβάνουσα», ούτω πάσας τάς άπεικονίσεις ατό-
μων μή οριζομένων διά μυθολογικών ή ιστορι-
κών ονομάτων .
Ή κατηγορία αύτη τών μετά χηνος, χηναλώ-
πεκος ή νήσσης παιδίων είνε πολυπληθεστάτη και
ποικιλωτάτη πολλούς τύπους περιέχουσα, ών τί-
νες αναφέρονται εις διάσημα πρωτότυπα διαφό-
ρων καλλιτεχνών από του Ε' π. Χ. αιώνος, διό
και εις πλείστα αντίγραφα. διεσα>θησαν μέχρι
ήμών. Του αγαλματίου της Εθνικής Βιβλιοθή-
κης γνωρίζομεν εν μόνον άντίγραφον, ανήκον άλ-
λοτε τω καθηγητή νοη ΟρροΙζθΓ 2. Επίσης εχο-
μεν έν τω Έθνικώ ήμών Αρχαιολογικά» Μου-
1 ΡυΓΐΛνΕπ^Ιθΐ", ϋθΓ ΒοΓίιαυδζίθΙΐθΓ υηά άθΓ Κηαβθ
Πΐίί άβΓ αΕ118. Εηίν^ϋΓί βίΠΘΓ αβδοΐΐΐοΐΐίθ άθΓ ΟθΠΓΘ-
ΜΙάηθΓβί βθί άβη Οπβοΐιβη. ΒβιΊίη 1876.
2 ΚΙθΐη 'έ. ά. 8. 51.